Jikkeee schreef:Oh heel herkenbaar

.
Nu hou ik niet van uitgaan ofzo, dus dat scheelt voor mij heel erg in het weekend en ik heb mijn slaap ook echt nodig op het moment. Dus feestjes en dergelijke kan ik wel los laten.
Ik ga nu ook 3 maanden naar school sinds een jaar werken. Prima te doen, maar aangezien al mijn collega's mijn moeder hadden kunnen zijn en we in werkuniformen werken, merk ik ook weer dat ik heel erg bezig ben met anderen. Kledingstijlen, zie ik er wel goed genoeg uit, zeg ik geen vreemde dingen. Vinden ze me wel aardig.
Veel beloftes maken naar mezelf en ze niet nakomen is ook heel herkenbaar. Dit begint bij mij al met de kleine dingen. Ik ben ook graag bezig met zorgen voor anderen en druk maken over andermans problemen terwijl ik zelf eigenlijk wat meer voor mezelf mag zorgen met oog op rust en ontspanning.
Bij mij is het niet kunnen loslaten en mezelf vergeten helaas echt onzekerheid. Jammer genoeg. Dus helpen kan ik je helaas niet, ik worstel er zelf ook mee. Maar misschien scheelt het om te weten dat er lotgenoten zijn

.
Ja lastig he, vooral dat druk maken om andermans problemen of uberhaupt druk maken om andere mensen
Dan denk ik, godver, ga je lekker met jezelf bezig houden maar mijn hoofd blijft situaties overanalyseren, gek word ik er van. Hopelijk komen hier misschien ook tips voor jou voorbij.
Hannanas schreef:Me-tijd in je agenda zetten!
En deze me-tijd afspraken zijn net zo belangrijk als sociale activiteiten, studeren, evenementen etc. Afspraak is afspraak.
bijv 10.00 bij de tandarts. 20.00-21.00 me-tijd. Handjes lossen hoppa. Als je naar de tandarts kunt, dat kun je dit ook op tijd.
Zie jezelf net zo belangrijk als al het andere in het leven.
Dit heb ik geprobeerd, maar werkt niet. Stel ik ben langer met iets bezig en mn planning loopt uit, doei me-time
Of ik raak afgeleid in iets werk gerelateerds en ga daar mee verder. Ik vind het ook nog is heel moeilijk om stil te zitten en niks te doen, dus dat helpt ook niet mee