Lief van jullie
Hier gaat het redelijk, ups en downs.
De ene moment besef ik het niet echt, en gaat het prima.
Maar ook vaak momenten dat ik hem zo verschrikkelijk mis, dan voelt het als of ik ergens in een diep zwart gat zit waar ik nooit meer uitkom.
Maar merk wel dat ik m'n gevoelens nog best wel wegdruk.
8 weken alweer, tijd gaat zo hard, al lijkt het aan de ene kant als gister, en aan de andere kant heeft die al zóveel gemist.
Kleine uk vraagt nog veel naar papa,, tekent vaak hartjes.
Vanavond zag die een ambulance en vroegt die of papa daar is, toen ik hem uit had gelegd wat ambulance's doen, vroeg die waar papa dan is.
M'n hart breekt dan echt 600 keer, vind dit zo zielig, en zo oneerlijk voor 'm.
Slaapkamer is zo goed als af, dat is wel fijn!
Avonden gaan wel wat beter, alleen snachts heel veel nachtmerries.
Maar even afwachten hoe zich dit ontwikkeld.
M'n poes heeft vanavond / vanacht 4 kittens gekregen
Dus kleine uk zal morgen ochtend wel verbaasd kijken haha.