Wij zijn gewoon een gezin, na al heel wat pittige tijden doorstaan.
Waren we nu stabiel, leuk huisje, kindje, hondje, katten, noem het maar op.
Een aantal weken terug voelde mijn vriend een bultje in zijn nek.
Afspraak gemaakt bij de huisarts, toch even voor de zekerheid laten checken.
Ze dachten eerst aan een vetbult, opgezette klier ect.
Na de eerste echo zat er "iets" hij moest door voor een punctie.
Maar he, nog steeds gingen de alarm bellen niet af.
De eerste punctie ging mis, We werden doorgestuurd, daar namen ze 2 andere puncties.
Na een week zouden we de uitslag krijgen, mijn vriend wou dit telefonisch, want hij vond het zonde om voor "niets" heen en weer te rijden.
Ze belde, ze wou dit niet telefonisch bespreken, hij moest daar zo snel mogelijk heen.
Mijn vriend wou dit niet, die wist nou toch al dat het mis was, hij wou gewoon naar huis.
Hij kreeg te horen dat hij een melanoom in zijn nek had, een kwaadaardige huidkanker wat naar binnen is gegaan.
Een klap, we waren verslagen, en stil, alles stond gewoon even stil.
Maar toch, we leven immers in 2017, we bleven positief, dit gingen we winnen, dit moet.
De molen ging beginnen, mri scans, echo's, pet scans, nieuwe puncties ect.
En wat was ik trots, wat is die sterk, wat bleef die positief.
Wij zouden aankomende dinsdag de definitieve uitslag krijgen.
Maar de dokter belde donderdag ochtend al, of we in de middag langs wouden komen voor gesprek.
Toen wisten we al genoeg, dit kan niet goed zijn.
Hij had geen goed nieuws, uitzaaiingen naar longen, lever, meerdere klieren in nek.
Geen genezing mogelijk, we kunnen alleen tijd rekken.
En toen stortte alles neer, dit kon niet, dit kon echt niet.
Te jong, verdorrie een kind van 2, het is zo oneerlijk.
En nu.. Ik weet het even niet, ik probeer echt sterk te blijven.
Ik wil nog zo graag van alles genieten
We gaan nog trouwen, op vakantie, leuke dingen doen, mooie herinneringen maken voor onze zoon.
Maar eigenlijk ga ik kapot.
Ik kan dit niet alleen, niet zonder hem, en ik moet.. Ik weet het.. maar weet zo niet hoe

Hoe ga ik dit in hemelsnaam uitleggen aan mijn zoontje, nu snapt die het nog niet.
Maar over een paar jaar wel, dit kan toch niet.
Sorry dat het misschien wat "warrig" is, ik moest het gewoon even kwijt..