
Inmiddels ben ik bijna 2 maanden verder. Mijn schouder is ingespoten door de orthopeed, mijn heupen zijn veel verbeterd maar als ik lang zit ben ik nog steeds een wrak, borstbeen heb ik geen last meer van en inmiddels heb ik een flinke ontsteking in mijn kleine teen.
Heel veel mensen, waaronder de bedrijfsarts en de fysiotherapeut, vinden om toeval uit te sluiten het verstandig om verder onderzoek te doen. Ik ben dus net terug geweest naar de huisarts en heb mijn verhaal gedaan. Die vind het allemaal maar dikke onzin en vind het gewoon allemaal toevallig. Er zijn nu eenmaal mensen die een lage pijngrens hebben en er niet mee om kunnen gaan. (Ik gun hem nu van harte om ook eens gillend van de pijn wakker te worden en dan nauwelijks te durven bewegen). Zijn grootste stok achter de deur was dat er geen ontstekingswaardes in het bloed van de vingerprik zaten, dat wijst er toch echt op dat er niks ernstig mis is met mijn lichaam. Zijn oordeel was dat ik het uit moet zingen en lekker gaan werken. Dit terwijl ik van de fysiotherapeut absoluut niet door een rijdende trein heen mag lopen en zelfs de bedrijfsarts me voorlopig niet aan het werk ziet.
Nu vraag ik me dus af of mijn huisarts dus werkelijk aan een vingerprik af kan lezen dat er niks ernstig mis is met mijn lichaam en dus iedereen zich voor niks zorgen maakt of dat het wel degelijk verstandig is om een uitvoerig bloedonderzoek te doen? Dat wilde hij namelijk ook al niet.