Geplaatst Mijn vorige topic was dit : [MWS] heftige pijn menstruatie.
Kort samengevat ik ben al sinds 2013/2014 bezig om evt de baarmoeder te laten verwijderen. Dit ivm met extreem heftige menstruatiepijnen. Het word niet minder en tegenwoordig kan ik soms gewoon zelfs met medicatie niet meer werken door de pijn. Ook buiten de menstruatie om nog geregeld nachten dat ik pijnen heb.
Ik ben nog jong 27 , geen vaste relatie en ook geen kinderen. Het ideale beeld om het vooral niet te doen !
Ik ben dan ook zeer blij me de hulp van de gynaecoloog waar ik 2015 terecht ben gekomen.
Doordat ik een vrij zeldzame bindweefselafwijking heb is het niet allemaal zo maar even neem de pil of neem dit of neem dat.
Ik heb ook nooit geen anticonceptie gebruikt i.v.m de risico's die daaraan kleven voor mij hierdoor.
We hebben diverse opties besproken en ik ben begin 2016 eerst weer helemaal medisch onderzocht in het UMC Utrecht door een specialist.
Mijn Gynaecoloog , heeft mijn casus ook besproken met de overige 16 gynaecologen/ seksuologen in het ziekenhuis. Sinds de afgelopen 2 maanden is het in een stroomversnelling gekomen.
Ben door een 2e gynaecoloog op gesprek geweest , opties besproken en eind mei hadden we een telefonisch consult over wat te doen en te laten.
opties waren o.a.
Novasure
Novasure en na herstel sterilisatie
novasure + sterilisatie
Verwijderen baarmoeder
bij het telefonisch consult wat het duidelijk dat hun intern hadden besproken dat de novasure eigenlijk afviel. Het stopt heel goed extreme bloedingen en reduceert ook wel eens pijn , maar de kans dat dus echt ging helpen was te klein.
Hierop bleef dus een baarmoederverwijdering ofterwijl een hysterectomie over. Je snapt dat ze er niet om stonden te springen.
Een jonge , redelijk gezonde meid van net 27. Die geen kinderen heeft en ze ook absoluut niet meer kan krijgen dan. Tja en een weg terug is niet.
De complicaties die zijn er ook nog het is niet niks.
Telefonisch nogmaals aangegeven dat het voor mij goed doordacht was. Ik heb meerdere redenen om geen kinderen te willen.
* erfelijk aspect
* heb er weinig mee
* zijn er al genoeg , voor mij 10 anderen die het wel willen.
Om er toch zeker van te zijn dat hun geen fout begaan en ik het niet impulsief doe besloten om mij door te sturen naar een medisch psycholoog.
Vorige maand heb ik dit gesprek gehad en die was positief bevonden. Een enorme opluchting
Vanochtend had ik weer een gesprek met de eerste gynaecoloog. Nogmaals alles besproken. de voor en tegens . De complicaties de verwachtingen ect.
We staan er heel helder in en heel duidelijk. We hebben besproken op welke manier we de operatie gaan doen en wat als het evt fout gaat.
Hierna ben ik doorgegaan naar de OK planner , binnen 1 tot 6 weken word ik geopereerd en de datum krijg ik nog ( spannend ! )
Heb direct een gesprek gehad met de anesthesist , en verpleegkundige.
Nu is alles besproken en is het nog wachten op de datum.
Het is een enorm gevecht geweest, ook om erkenning te krijgen voor de extreme pijn.
Raad ik het aan , nee zolang er een andere mogelijkheid is zou ik zeggen zeker doen.
Het is een operatie die best wat risico's met zich mee kan brengen en voor veel mensen ook best wat kan veranderen. Het is onomkeerbaar en daarom zeker geen keuze die je zo maar even maakt.
Ik wil wel zeggen het is niet onmogelijk , het leek hier ook hopeloos en ben vaak zat van de kast naar de muur geweest maar uiteindelijk is het het wel waard.
Heb het geprobeerd kort en duidelijk te houden , vragen staat natuurlijk vrij.
. 
