Ik heb lang getwijfeld of ik hierover moest posten, maar misschien zijn er meer mensen met dit probleem.
Ik ben best een introvert, maar ik heb een aantal vriendinnen en kennissen waarmee ik regelmatig optrek en goed contact met mijn ouders. Ik woon alleen met mijn twee cavia's. Edit: Ik ben single, en ik heb geen behoefte om te daten.
Ik voel me echter vaak verdrietig, onrustig en eenzaam en ik merk nu dat hier een patroon in zit; altijd als ik iets leuks heb gedaan met vrienden en/of kennissen of mijn familie heb opgezocht, voel ik me daarna erg eenzaam en verdrietig.
Aan het eind van een sociaal bezoek merk ik dat ik al helemaal onrustig word van het idee dat ik straks alleen thuis zit.
Ik word zo verdrietig en onrustig als ik thuis kom en weer alleen ben, dat ik zeker 's avonds heel moeilijk tot rust kom en lekker kan gaan slapen. Niet praktisch als je er de volgende dag weer om 7 uur uit moet.
Ik probeer afleiding te zoeken door te lezen of een film te kijken, maar ik vind het moeilijk me dan op de film/het boek te focussen en daarnaast kan ik ook niet blijven lezen/kijken; na een poosje moet ik toch echt mijn bed opzoeken.
Zijn er meer mensen met dit probleem en hoe lossen jullie dit (deels?) op?
Waardoor gaan jullie je beter voelen?
Laatst bijgewerkt door Gaby op 11-07-17 01:03, in het totaal 1 keer bewerkt