Hier ook herkenbaar. Ik moet ivm chronische ziekte vaak bloedprikken waarbij de bekende 'moeheid vitamines' standaard geprikt worden en nooit een tekort gehad behalve ijzer maar dat is sinds de kleine er is prima in orde. Nu gaat het beter, de jongste is twee. Maar ik merk dat dagen dat ik geen tijd voor mezelf heb ik weer snel moe ben. Ik was ook gewend om fysiek flink actief te zijn, geen bankhangen. En wat mij zo moe maakt is dat je leven bepaald wordt door 'verplichtingen'. Dat klinkt zo wel negatief zo is het niet bedoeld. Maar je staat tegelijk op met je kind, dus direct zorgen voor je kind. Kind op bed, man thuis, huis aan kant en door naar het paard waar je voor moet zorgen. Er is gewoon weinig tijd meer waarin jij jouw schema bepaald. Al zijn het dingen waar je plezier uit haalt. Misschien eens een poosje twee keer per week gaan rijden en de andere avond (en). Lekker uit je neus eten, Netflix, what ever als het maar geen gepland iets is of een verplichting. Zorg dat je je verveeld
de was doen is dus verboden.
Van te veel slaap wordt je ook moe. Dus pak wel die powernap smiddags en sochtends toch om half 8 eruit. Lekker een uur douchen, tutten, boek lezen, ontbijten..... gewoon helemaal alleen in alle rust.
En ga genieten van niks doen, je bent niet lui en deze periode vliegt hoe cliché echt snel voorbij (achteraf gezien, niet als je er in zit).
Wat bij mij ook hielp, zorg voor entertainment smiddags. Ga op visite of met een medemoeder naar de kinderboerderij. Door de afleiding voel je je minder moe. S ochtends lekker een uur wandelen ( lege flessen, eendjes, boodschappen), dan heb je ook je handen minder vol aan een dreumes die je huis gaat ontdekken