Ik zit de laatste tijd niet zo geweldig lekker in mijn vel, ik overdenk veel dingen, stress veel te snel en ik ben niet meer goed in "lol maken" heb ik het idee..
Nu heb ik een aantal jaar geleden zeer heftige dingen meegemaakt in het gezin, moeder bijna overleden, afijn dat is een ander verhaal maar zal natuurlijk ergens wel meespelen. Mij is toen geadviseerd om daarvoor naar de psycholoog te gaan, maar ik vond dat niet echt nodig (ik was 12) en ik heb het inmiddels verwerkt en denk ook dat dit niet de hoofdoorzaak is van mijn niet lekker in mijn vel zitten.
Nu ben ik 16, ik vind het best apart om op zo'n leeftijd naar de psycholoog te gaan en ergens schaam ik me er een beetje voor omdat ik niet weet of het wel nodig is, dat het misschen gewoon kan zijn dat ik op een moeilijke leeftijd zit en iedereen zit weleens niet lekker in zijn vel toch?
Ik vind het zo moeilijk om dingen los te laten (vooral dingen met mijn vriend) en baal hier wel vaak van, ik zou zo graag willen dat ik gewoon wat meer m'n eigen ding kon doen zonder telkens controle te moeten uitoefenen of een bepaald antwoord te Hebben. Het klinkt waarschijnlijk een beetje vaag, maar dat is wel wat ik ongeveer voel.

Mijn vraag is, wat was voor jullie het moment, de overstap waarop je dacht; nu ga ik toch maar met een psycholoog praten, wie weet voel ik me beter?
Ben erg benieuwd en wie weet heb ik er toch wat aan..
