Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-04-17 20:07

Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 20:07

...over iemand die best dichtbij me staat. Behalve de leeftijd ongeveer post ik wegens herkenbaarheid niets over het meisje in kwestie. Ik noem haar even X.

Al sinds ik me kan herinneren is X altijd in de weer geweest met kinderen. Oppasbaantjes, babynichtjes verzorgen, etc... ze heeft altijd gezegd dat ze niet kan wachten "totdat ze zelf mag". op zich niets mis mee. Nu heeft X voor het eerst een vriendje. Ze hebben nog geen half jaar. Ze noemt het zelf erg serieus, maar persoonlijk denk ik niet dat je met een half jaar al van een serieuze relatie kan spreken. Dat terzijde.

Uiteraard babbelen we regelmatig gezellig, zo ook over haar relatie. Klinkt allemaal heel leuk en aardig; ze hebben het gezellig samen. Van het een kwam het ander en we hebben het ook even over anticonceptie gehad. Ze gebruiken nu alleen condooms, wat natuurlijk niet heel veilig is. Daarom raadde ik haar een paar dingen aan, maar dat werd afgewimpeld. Toen ik haar vroeg waarom, was haar antwoord: "Ik ben stiekem niet tegen een onverwachte zwangerschap".

Ik schrok daar heel erg van. X is iets jonger dan ik (ik ben 19), moet nog aan haar opleiding beginnen en heeft vrijwel geen inkomen, laat staan een stabiele relatie. Ik vroeg wat door over wat ze met de opmerking bedoelde, en ik maakte uit haar hele verhaal op dat ze "stiekem" best wel graag een kind wil, en ik heb niet het idee dat ze zich beseft dat een kind krijgen niet zomaar iets is maar een enorme verantwoordelijkheid. Uiteindelijk zei ze nog iets in de trand van "maar mijn moeder lukte het ook". Haar moeder leeft tot op de dag van vandaag nog altijd van een uitkering omdat ze haar opleiding ook niet heeft afgemaakt omdat ze opeens kinderen wilde. Het kan, maar handig is het niet. Ook krijg ik niet het idee dat haar vriend hiervan weet, straks zit die jongen ook opeens met een kind waar hij niet om gevraagd heeft.

Ik weet dat dit niet mijn zaak is, uiteindelijk kan ik er weinig aan doen. Maar ik ben ontzettend bezorgd dat X een hele domme keuze maakt en opeens een kind heeft waar ze niet voor kan zorgen. Overigens maakte ze echt geen grapje; het was een heel serieus gesprek. Kan ik haar op de een of andere manier duidelijk maken dat dit niet slim is? Of moet ik me er gewoon helemaal niet mee bemoeien?

**Geplaatst**: 16-04-17 20:15

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 20:15

Zit er bij je op school of is er jullie in de omgeving geen tiener moeder? Misschien kan je samen met diegene het gesprek aan gaan met je vriendin . Niet helemaal oké tegenover haar privacy maar misschien als ze van een tiener moeder van deze tijd hoort hoe lastig het is ze er nog eens goed over nadenkt.

**Geplaatst**: 16-04-17 20:15

Geplaatst: 16-04-17 20:15

Ik weet niet wat je band is met dit meisje natuurlijk.. in principe is het iemands eigen zaak. En dan kun je ( helaas) alleen maar je mening geven of advies.
Als je te fel bent in het geven van jouw mening, kan het ook juist averechts werken..

**Geplaatst**: 16-04-17 20:19

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 20:19

@Genja

Ik ken geen tienermoeders, en X woont ook niet bij me in de buurt. Wel staat ze heel dichtbij me.

@Pocca_Locca Het is nabije familie, heel dichtbij dus... ik ben niet fel in het geven van mijn mening, maar ik wil haar op de een of andere manier wel duidelijk maken dat het echt niet slim is. Ze kan het kind vrijwel niets bieden en haar moeder komt al nauwelijks rond.

**Geplaatst**: 16-04-17 20:23

Geplaatst: 16-04-17 20:23

Ik snap dat je je vriendin wilt beschermen, omdat je denkt dat ze een verkeerde keuze maakt. Ik denk alleen dat je er niet veel aan kunt doen. Enerzijds omdat het niet jouw plaats iets om er zelf op in te grijpen. Anderzijds omdat het idee bij haar volgens mij al zo lang speelt, dat ze zelf al alle weerleggingen heeft bedacht voor welk argument tegen haar beslissing dan ook. Het enige dat je kunt doen is haar advies geven. Ik zou vooral proberen uit te leggen dat het heel belangrijk is voor een kind om ouders met een economisch stabiele basis te hebben. Daarnaast is ook de relatie van haar en de vader van haar toekomstige kind belangrijker dan ze zich op dit moment kan voorstellen. Daarom moet ze een eventuele wens voor een kind (hoe jong ze ook is) met hem bespreken. Spreek haar niet tegen, want ik denk niet dat je haar van gedachte kan veranderen. Denk met haar mee, en probeer haar handvatten te geven. Dat zal de enige manier zijn waarop ze niet gelijk in de verdediging zal schieten en eerder zal luisteren. Als het er toe dreigt te komen dat ze haar wens concreet gaat maken, zorg dan dat ze bij een goede kraamzorg terecht komt. Zo iemand kan trouwens niet alleen maar helpen met een zwangerschap, maar ook daarvóór! Een specialiste kan haar uitleggen welke keuzes wel/niet goed zijn, en iemand verder weg van haar waar ze tegen op kijkt zal misschien weer meer indruk maken. Sterkte met de situatie!

Edit: laat haar anders een begroting opstellen van wat een kind kost. Je kunt niet zo maar denken met een uitkering een kind te gaan onderhouden. Je wil het kind ook alles kunnen bieden. Dit kan je haar ook proberen te laten bedenken!

**Geplaatst**: 16-04-17 20:30

Geplaatst: 16-04-17 20:30

Jeetje dat is nogal wat.. de tip van een begroting maken vind ik een hele goede!
Misschien kun je ook eens met haar naar een dergelijk programma kijken als 2 handen op 1 buik. Het is een bijzonder programma maar het is wel realiteit.
Veel sterkte en succes met deze lastige kwestie.. Ik hoop echt dat je haar kan helpen

**Geplaatst**: 16-04-17 20:50

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 20:50

Je krijgt het echt met de beste wil van de wereld niet aan haar verstand dat nu een kind nemen een 'domme' keuze is. Ze is 18/19 jaar oud en dus wordt van haar verwacht dat zij zelf zulke doordachte keuzes kan maken zoals jij ook doet.
Zo niet, dan krijgt ze waarschijnlijk over een jaar een kind en moet ze op de blaren zitten.
Wie niet luisteren wil, moet het maar voelen. Misschien niet wat je wilt horen, maar dit is echt haar eigen keuze. En natuurlijk die van haar vriend. En het is háár verantwoordelijkheid om haar vriend op de hoogte te stellen van haar wens en ook hij kan daarin een keuze maken of hij het wil blijven doen met alleen een condoom.

Tegenwoordig is seksuele voorlichting overal beschikbaar, op iedere website wat iets te maken heeft met babies kun je wel prijzen en weet ik veel wat allemaal vinden van wat een kind ongeveer kost (alleen al aan luiers, kleding en spullen) zij moet zelf even de plussen en minnen bij elkaar op tellen en tot de conclusie komen dat ze geen geld heeft en kind geen stabiel thuis kan bieden.

**Geplaatst**: 16-04-17 21:05

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 21:05

Mijn zusje is tiener moeder. Ze werd op haar 14e zwanger gemaakt.
Dat heeft haar hele jeugd afgenomen. Ik zou haar aan raden om eerst een paar jaar te wachten voor ze het zeker weet dat ze bij de jongen wilt blijven.
Zelfs ik 27 binnenkort 28 ben nog niet toe aan kinderen ook al wil ik ze wel heel graag.
Een ouder worden is makkelijk maar een ouder zijn is veel meer dan ze denkt.

**Geplaatst**: 16-04-17 21:27

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 21:27

Kan je haar moeder er niet bij betrekken? Ze zegt zelf dat haar moeder 'het is gelukt' maar ik denk dat als je met de moeder gaat praten dat die wat anders verteld. Over hoe hard en moeilijk het was.
Dat van die begroting is ook een goede tip, je moet middelen zoeken om haar ogen te openen dat kinderen hebben niet zomaar iets is. Dat kinderen hebben niet hetzelfde is als even babysitten.

**Geplaatst**: 16-04-17 21:30

Geplaatst: 16-04-17 21:30

Je zegt het zelf al. Niet jouw zaak.
Vind het best gek dat je seksuele voorlichting geeft aan een vriendin.. Haar leven, haar keuzes.

**Geplaatst**: 16-04-17 21:32

Geplaatst: 16-04-17 21:32

upendo schreef:
Je zegt het zelf al. Niet jouw zaak.
Vind het best gek dat je seksuele voorlichting geeft aan een vriendin.. Haar leven, haar keuzes.

Geen seksuele voorlichting... we hadden het toevallig over anticonceptie en ik raadde haar die van mij aan. En toen kwam het.

En vind seksuele voorlichting geven en iemand afraden om op haar 18de een kind wat ze absoluut niet kan verzorgen, toch even iets anders.

**Geplaatst**: 16-04-17 21:33

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 21:33

Alsnog. Niet jouw zaak. Ze is 18 dus verantwoordelijk voor haar eigen keuzes.

Aanraden vier handen op een buik te kijken.

**Geplaatst**: 16-04-17 21:41

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 21:41

Ongevraagd advies valt meestal niet heel goed. Als mensen niet openstaan voor jouw advies blijft er toch niks van hangen.
Bovendien is het niet jouw zaak en jouw leven dus als iemand niet vraagt om advies snap ik niet dat jij dat moet geven. Dat is toch helemaal jouw positie niet?

**Geplaatst**: 16-04-17 21:42

Geplaatst: 16-04-17 21:42

First of all: ik zou het je niet in dank afnemen als je mijn moeder in zo'n situatie zou betrekken. Ze is volwassen en mag haar eigen keuzes maken. Hoe dom dat in jouw ogen ook kan zijn. Omdat je toch actie wilt ondernemen/wilt helpen, wil ik graag met je meedenken als jonge moeder zijnde.

Jij kent je vriendin/familielid het best. Als je denkt dat ze het niet gaat redden: laat haar die begroting maken. Eerlijk? Wij zijn nu €5000 verder en ons kindje is nog niet eens geboren, geen idee of zij dat op kan hoesten. Ik heb net een studie aan het conservatorium opgegeven omdat ik verrast ben met de komst van mijn baby'tje. Ik merk nu al hoe zwaar dat is. Het is een aanslag op mijn lichaam, ik heb geen baan meer en ook geen studie. Solliciteren is onmogelijk. En ik moet nog 20 worden...

Wat ik nog wel toe wil voegen... Ik wil de dame in kwestie absoluut niet aanmoedigen, maar het beeld wat hier geschetst wordt van tienermoeders is níet bij iedereen de realiteit. Zijn ook dames beneden 20 die de zaken wel op orde hebben.

Succes! Mocht je nog wat willen weten: PB me gerust.

Edit: duidelijker gestructureerd

Laatst bijgewerkt door Chiave op 16-04-17 22:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-04-17 21:50

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 21:50

TS zegt dat het een "zeer nabij familielid" betreft en dat ze een goede band hebben, dan vind ik het best logisch dat ze probeert te behoeden voor onverstandige keuzes. Ook al is het in principe haar probleem niet.
Tips om haar eens goed te laten nadenken heb ik helaas niet.

**Geplaatst**: 16-04-17 21:55

Geplaatst: 16-04-17 21:55

Het is dus een dichtbij-familielid, als ik goed heb gelezen? Dat is wel anders dan een vriendin.. lastig hoor! Een tip die iemand hiervoor gaf, om met een tienermoeder( samen) te praten, is misschien een idee, als het niet al te geforceerd gaat.

**Geplaatst**: 16-04-17 22:02

Geplaatst: 16-04-17 22:02

Ik vind dat je vanaf 18 jaar gewoon zelf mag bepalen, maar ik zou wel zeggen dat ze haar kinderwens moet overleggen met haar vriend, als hij dat ook wil, is het geen probleem. Je mag dankbaar zijn dat je vruchtbaar bent, abortus plegen, omdat je alleen 'weinig voor elkaar hebt' vind ik verschrikkelijk.
Ik heb dan wel familie waar ik op terug kan vallen, maar we leven in een land met goede sociale voorzieningen, mocht je zelf weinig financiële middelen hebben. Het kan even duren, maar dingen als studie, relatie komen wel goed, positief blijven.
Ik wil eerst studeren, heb contact met iemand die heel graag kinderen wil, ik zou het ook wel graag willen, ben 24 inmiddels, maar ben dan mijn vrijheden wel kwijt.
Trouwens ook mensen die al jaren een 'stabiele' relatie hebben, kunnen besluiten uit elkaar te gaan, maar dat houd niet in dat je de rest van je leven alleenstaande moeder zal zijn, zijn genoeg mannen die het geen probleem vinden, een vrouw met kinderen. Een baan kun je ook kwijt raken, niets is zeker in het leven.

**Geplaatst**: 16-04-17 22:09

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 22:09

Je hoort het veel, moeder jong moeder geworden, dan dochter heel erg vaak ook.

En helaas kan je er weinig tegen doen. In jouw geval zou ik het wel degelijk met mijn ouders overleggen in de hoop dat die het met haar ouders bespreken. Maar van jou gaat ze toch niets aannemen hoor.
Een per ongeluk zwangerschap kan trouwens evengoed gebeuren wanneer je aan de pil bent.

Maar ze zijn nu het lot wel erg aan het verzoeken _O-

Ik vind de dame in kwestie wel mega naïef en zou daar echt niet mee kunnen omgaan wanneer ze straks daadwerkelijk in de babytroubles komt...

**Geplaatst**: 16-04-17 22:16

Geplaatst: 16-04-17 22:16

Gucci_ schreef:
Ik vind dat je vanaf 18 jaar gewoon zelf mag bepalen, maar ik zou wel zeggen dat ze haar kinderwens moet overleggen met haar vriend, als hij dat ook wil, is het geen probleem. Je mag dankbaar zijn dat je vruchtbaar bent, abortus plegen, omdat je alleen 'weinig voor elkaar hebt' vind ik verschrikkelijk.
Ik heb dan wel familie waar ik op terug kan vallen, maar we leven in een land met goede sociale voorzieningen, mocht je zelf weinig financiële middelen hebben. Het kan even duren, maar dingen als studie, relatie komen wel goed, positief blijven.
Ik wil eerst studeren, heb contact met iemand die heel graag kinderen wil, ik zou het ook wel graag willen, ben 24 inmiddels, maar ben dan mijn vrijheden wel kwijt.
Trouwens ook mensen die al jaren een 'stabiele' relatie hebben, kunnen besluiten uit elkaar te gaan, maar dat houd niet in dat je de rest van je leven alleenstaande moeder zal zijn, zijn genoeg mannen die het geen probleem vinden, een vrouw met kinderen. Een baan kun je ook kwijt raken, niets is zeker in het leven.

Wat een slechte instelling in het leven heb je dan als je er maar simpelweg vanuit gaat dat ons land je wel can de juiste financiële middelen voorziet als je het zelf niet voor elkaar hebt.
Ik mag hopen dat er meer mensen zijn die er wel van tevoren over nadenken.
Ja, uit elkaar gaan of je baan verliezen kan altijd gebeuren, maar bewust een kind oo de wereld zetten terwijl je niets te bieden hebt en er maar vanuit gaat dat 'alles heus wel goed komt' is simpelweg dom.

TS lief dat je je om haar bekommert maar ik ben bang dat je er weinig mee kan. Als ze dicht bij je staat bedenk dan ook dat hoe harder jij jouw mening opdringt hoe harder zij misschien wel weg rent.

**Geplaatst**: 16-04-17 22:23

Geplaatst: 16-04-17 22:23

Tja TS, het is haar leven, haar lijf, haar keuze.

Waar je (imo) al de mist in gaat is dat jij vindt dat je met een half jaar geen serieuze relatie kunt hebben. Dat is jouw mening en wellicht jouw ervaring (of gebrek aan half-jaar-serieuze-relatie-ervaring) maar dat betekent niet dat dan niet zo is; hier was de relatie binnen 3 maanden al flink serieus en woonden we met 6 maanden zelfs al samen. Dat jij het je niet voor kunt stellen, betekent niet dat het niet kan.

Dus als zij vroeg moeder wil worden; laat haar dan vroeg moeder worden (als het haar al gegund is; dat moet je ook maar afwachten!).

Voor sommige mensen is moeder worden net wat ze nodig hebben in het leven; voor mij was het in ieder geval precies wat ik nodig had en kwam ons kind precies op het juiste moment.

Dus mijn advies; niet tegenaan bemoeien. Je hebt een eigen leven om je druk om te maken.

Edit; daarmee wil ik overigens niet zeggen dat ze zich maar in 't moederschap moet storten en dat moeder zijn een lekker makkelijk iets is waarbij je je handje op kunt houden, een luier verschoont en 's middags aan een wijntje in de keuken kunt zitten, want het is echt best wel pittig. Maar als dat iemands wens is, wie ben jij dan om te zeggen dat ze dat maar vooral niet (of wel) moet doen?

Zij acht zichzelf én haar relatie dus serieus genoeg om dat te willen. Hey, prima toch?

Als je mijn 'dichtbij staande familie' zou zijn en je zou je op een dergelijke manier met me bemoeien zou ik je waarschijnlijk vragen om een leuke punik hobby te gaan zoeken ofzo, maar dat komt denk ik ook omdat ik je voorgaande topics ook bemoeierig heb gevonden

**Geplaatst**: 16-04-17 23:07

Geplaatst: 16-04-17 23:07

"Op een dergelijke manier bemoeien" sorry hoor.

Wát bemoeierig, als je om iemand bezorgd bent en er mogelijk met diegene over wil praten. Daarbij begon ze zelf over het onderwerp. En ja, dan geef ik mijn mening en ben ik bezorgd, zoals ieder normaal familielid zou zijn. Op je negentiende een kind krijgen is nu eenmaal niet niks, zeker als je duidelijk de "risico's" niet ziet en denkt dat het allemaal wel goed komt, zoals X nu naar mijn gevoel erin staat. Daarbij weet, zoals ik al zei, haar vriend er niets van. Beetje kort door de bocht, Rachelle. Dus nee, ik ga de mist niet in. Tuurlijk is het ieders goedrecht om een kind te krijgen. Maar het is niet zomaar iets. Daarbij moet ook aan het kind worden gedacht, en dat schiet er geloof ik een beetje bij in.

Wat zouden we in een mooie wereld leven wanneer niemand zich meer met elkaar bemoeide uit bezorgdheid... not.

**Geplaatst**: 16-04-17 23:27

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 23:27

Over kort door de bocht gesproken; jij benoemt toch dat jij een relatie van een half jaar niet serieus kan noemen?

Dat is jouw mening. Net als dat mijn mening is dat een relatie met een half jaar best dusdanig serieus kan zijn, en mijn mening tevens kan (en mag!) zijn dat je soms best je zorgen kunt en mag maken om iemand, maar dat die zorgen niet altijd gegrond zijn.

Ze is volwassen en weet blijkbaar prima wat ze wil. Is het nou een junkie die een drieling wil van een witwassende maffiabaas.. dan zou ik me de zorgen wel voorstellen ja.

Ik lees hier gewoon iemand die haar relatie serieus genoeg acht om haar toekomst als mama voor zich te zien en blijkbaar vindt dat dit te realiseren is in deze relatie.

Prima toch?

Dat het jouw keuze niet is, is ook prima.

Jij vraagt hoe je een gesprek aan moet gaan (waar je imo, zoals jij op mij overkomt (!!! Ik zeg niet dat je zo bent!!!) ietwat opdringerig/overwalsend in bent omdat jij vindt dat...) of dat je je er niet mee moet bemoeien..

Mijn advies; niet mee bemoeien. Sommige vrouwen hebben de oerdrang om moeder te worden; zij heeft blijkbaar de oerdrang. Jij hebt die oerdrang blijkbaar niet en dat is prima, maar zij gaat met jou toch ook niet het gesprek aan waarom je nog niet aan kinderen begint en of je wel niet weet wat de mogelijke risico's zouden kunnen zijn als je pas 'laat' aan kinderen begint?

**Geplaatst**: 16-04-17 23:44

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 16-04-17 23:44

Normaal zou ik inderdaad geen "gesprek aangaan". Maar de situatie is toch iets anders wanneer je thuiswoont bij je moeder die al nauwelijks rondkomt, geen baan hebt, geen opleiding hebt en de potentiële vader in kwestie er niets van weet. Kan je nog zo'n grote oerdrang hebben. Dit is gewoon niet slim, daar valt weinig aan te vinden. En call me crazy, maar ja. Het idee dat iemand haar in deze situatie zich kan laten beseffen dat een kind nemen niet zomaar iets is, dan slaap ik een stuk beter. Beseft ze zich dat? Oke. Maar momenteel beseft ze zich dat duidelijk niet, zoals het uit onze gesprekken naar voren komt. Ik ben ongerust, ik geef om haar.

**Geplaatst**: 17-04-17 09:34

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 17-04-17 09:34

Wat heeft ze nou daadwerkelijk gezegd? "Stiekem vind ik het niet erg als het zou gebeuren."

Verderop in het gesprek reageer jij in zekere zin afwijzend waardoor zij in de verdediging schiet en de rest is gebaseerd op aannames. Ik zie alleen maar "ik vind"/"ik denk dat".

Als je echt in een hulpverlener/reddersrol wil schieten: heb geen oordeel. Dan kon je verder in je gesprek. Al denk ik nu dat de situatie qua gespreksvoering al onveilig is. Jij bent namelijk 'diegene met een negatieve mening'.

**Geplaatst**: 17-04-17 09:43

Geplaatst: 17-04-17 09:43

upendo schreef:
Wat heeft ze nou daadwerkelijk gezegd? "Stiekem vind ik het niet erg als het zou gebeuren."

Verderop in het gesprek reageer jij in zekere zin afwijzend waardoor zij in de verdediging schiet en de rest is gebaseerd op aannames. Ik zie alleen maar "ik vind"/"ik denk dat".

Als je echt in een hulpverlener/reddersrol wil schieten: heb geen oordeel. Dan kon je verder in je gesprek. Al denk ik nu dat de situatie qua gespreksvoering al onveilig is. Jij bent namelijk 'diegene met een negatieve mening'.

Dat laatste inderdaad. -O-

Ik heb overigens nergens fel gereageerd en ben heel voorzichtig geweest in de dingen die ik heb gezegd. Overigens is dat nog niet veel; ik vraag eerst dus hier om advies.

Ze heeft het niet daadwerkelijk gezegd en het zinnetje wat jij quote is ook niet het enige, maar er kwam wel duidelijk uit naar voren hoe zij er in staat. Ze heeft gezegd dat ze er niet met opzet voor gaat zorgen, maar ook dat ze om deze reden niet aan andere anticonceptie dan condooms wil. Dat lijkt mij toch wel "het vergroten van de kans".