Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-04-17 08:33

Geplaatst: 29-04-17 08:33

Ik kan je geen tips ofzo geven, maar wel een virtuele knuffel, ook voor je vriend :(:)

Ik hoop dat je het kleine lichtje vindt, vast kan houden en uit kan laten groeien tot een mooie zonsopkomst, de warmte van de lentezon, een knus haardvuur, of een ander licht dat het leven voor jou weer fijn kan maken.

**Geplaatst**: 29-04-17 08:57

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 29-04-17 08:57

Wat triest Joolien ( en ook vele andere blijkbaar) dat je zo'n moeite hebt met het leven maar wat mooi dat er zoveel mensen met je mee leven en aan je denken en je proberen op te beuren. Dat zal ongetwijfeld toch een stukje steun en misschien ook wat kracht aan je geven! En wat heeft Lente een prachtig stukje tekst opgeschreven, ik vond het al heel mooi om te lezen maar ze heeft er zelfs je liefde voor het noodweer in verwerkt en ze heeft echt helemaal gelijk dat na het ergste noodweer ( en dat is wat er nu in jouw ziel raast) het toch ooit weer opknapt en dan mooier wordt als daarvoor. Probeer je daar aan vast te houden !!! Liefs van ons allemaal x

**Geplaatst**: 30-04-17 00:50

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 00:50

Ik lig momenteel helemaal kapot te gaan in bed. Van de week weer nieuwe ontdekkingen gedaan in therapie betreft mijn jeugd. Iets wat heel veel opluchting gaf, dat ik het eindelijk begreep, maar daar komen ook de bijbehorende emoties bij kijken.

Die emotie is echt weer zo intens, het is bijna ondragelijk. Ik ben moe, zo moe, mijn lijf wil alleen maar slapen zodat ik het gevoel niet hoef te voelen. Copingslapen is dat.
Mijn lichaam voelt zo zwaar aan, alle inspanning, zelfs opstaan van de bank is loodzwaar.
De pijn, het verdriet, het verteerd me. Uiten is heel moeilijk omdat het zoveel is. Mijn lijf trekt het amper. Mijn oren gieren, hartslag hoog, adem snel en oppervlakkig.
En mijn hoofd, die trekt het nauwelijks. 'wat heeft het allemaal voor zin dat vechten, ik wil dit niet meer' is een reële gedachte gezien hoe ik me voel. Ik laat de gedachte er zijn, ik accepteer m maar ik doe er niks mee. Opgeven is geen optie, dan maar wéér vechten. Maar ik ben zo moegestreden, het is zo'n oneerlijk gevecht aan het worden...

**Geplaatst**: 30-04-17 01:31

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 01:31

Ik ben je nummer kwijt

maar again een bloemetje! We kunnen het!

**Geplaatst**: 30-04-17 06:29

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 06:29

Ik kan je helaas geen advies geven hierin, maar wel wil ik je veel sterkte wensen.
En ik denk dat hoe meer je dingen ontdekt uit je verleden hoe sneller je alles een plekje kunt gaan geven of het vanzelf op een plek valt.
Je zult door de nieuwe "ontdekkingen" door een hele rollercoaster van emotie's gaan. :(:)

.
Maar deze zullen wat afzwakken naarmate je verder bent.
Ik hoop dat je door deze ontdekkingen steeds beter in je vel gaat zitten en de depressies minder gaan worden.

Heel veel sterkte gewenst.
Kom op meid je kunt het.

**Geplaatst**: 30-04-17 07:39

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 07:39

Is het geen optie om tijdens zo'n moment een crisisdienst of iets dergelijks te bellen?
Ik heb daar geen ervaring mee, maar het lijkt me dat die er juist voor zijn?

**Geplaatst**: 30-04-17 08:21

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 08:21

Lieve Jolien, dat je je nu zo voelt betekend niet dat dit gevoel nooit meer over gaat. Je komt uit dit diepe dal, je kan het.

**Geplaatst**: 30-04-17 09:13

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 09:13

Joolien, is dit wel een gevecht? Volgens mij heb je jaren en jaren gevochten om alles te verstoppen, weg te stoppen.

Stukje bij beetje leer je nu waarom je bent zoals je bent. En leer je wellicht inzien dat je een door anderen beschadigde vrouw bent. Dat veel dingen die je voelt, denkt en doet hun oorsprong hebben in jouw verleden.

Daar kun jij niets aan doen. Jij mag gewoon jij zijn. Jij bent prachtig zoals je bent. Ik heb het gevoel dat de vermoeidheid juist nu komt omdat je kunt stoppen met vechten. Omdat je mag gaan inzien hoe prachtig jij bent en zonder die invloeden van de demonen die jou al in hun greep hebben sinds jouw jeugd. Ze verliezen hun grip op je.

Dat Is geen vechten. Dat Is loslaten. En wellicht nog wel enger en vermoeiende dan het vechten.

Fijn te lezen dat jij zo sterk durft te zijn dat die gevoelens en gedachten er voor nu mogen zijn.

Ik hoop dat figuurlijk gezien snel de zon weer voor je gaat schijnen. Dat je kunt genieten van de rust ipv alleen de onrust (in de lucht)

**Geplaatst**: 30-04-17 11:54

Geplaatst: 30-04-17 11:54

Ik heb je een privébericht gestuurd! Hopelijk heb je er wat aan! Alvast heel veel sterkte voor jou :(:)

**Geplaatst**: 30-04-17 11:58

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 11:58

Heb je zin om er eens tussenuit te gaan?? Gewoon even een dagje weg?
Met iemand die je niet persoonlijk kent.. En die dus volkomen blanco staat...

Mocht je dit willen, laat het horen ... Dan pakken we de auto en gaan we!

Meid, jij kan dit! Je bent sterker dan je denkt!

**Geplaatst**: 30-04-17 12:00

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 12:00

Jolliegirl wat een lief aanbod doe je naar de ts toe.

**Geplaatst**: 30-04-17 13:45

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 13:45

Ah Joolien, vind het rot voor je...
Ik begrijp het zo goed. Dat je zoveel voelt, zoveel pijn, druk, spanning en vermoeidheid dat het moeilijk is het er op een normale manier uit te laten komen. Dan ga je inderdaad copingslapen. Blijf geloven in je eigen kracht. En als het even niet anders is dan moet je maar slapen.
Eet goed en drink veel.
Ik hoop dat jou sessies bij de psycholoog wel de mogelijkheid bieden je emoties en gevoelens te laten vloeien. Dat het daar niet op je drukt maar eruit komt.

Dingen uit je jeugd waar je nu mee zit zijn lastig.
Naast je psycholoog kun je er ook met andere mensen over praten die eventueel in een soortgelijke situatie hebben gezeten. Dan ben je minder alleen in je verdriet. Lotgenoten contact zegmaar.

Nogmaals, blijf geloven in je eigen kracht en een betere toekomst.

Kop op meissie :(:)

**Geplaatst**: 30-04-17 13:49

Geplaatst: 30-04-17 13:49

Gisteren na het typen van het laatste bericht kwam ghet gelukkig los. Heel erg huilen, was weer erg heftig. Ik was wel enigszins blij dat ik het los kon laten. Hoe pijnlijk ook.

Lief aangeboden Jolli, mag ik je aanbod even parkeren?

Ik doe ook leuke dingen hoor, van de week 3 avonden weg geweest, leuke dingen gedaan.

En een gevecht is het vooral met mezelf, met de pijn en verdriet die ik het hoofd moet bieden. Het gevecht om daar niet aan onderdoor te gaan.

**Geplaatst**: 30-04-17 13:56

Geplaatst: 30-04-17 13:56

Oke, je verhaal is voor mij enorm herkenbaar. Dat wás ik. Ik ga je iets vertellen waardoor óf je leven verandert, of dat je denkt 'wat is dit nu voor debiels'? Ik ben me gaan verdiepen in Minimalisme, Marie Kondo en Zero Waste. Sinds ik zo leef ben ik veel dichter bij mezelf gekomen en ben ik, na 16 jaar, eindelijk uit mijn depressie geklauterd en ik heb, voor het eerst, géén terugval ervaren!
Misschien werkt dit absoluut niet voor jou, maar ik weet ook uit eigen ervaring, dat als je IN dat gat zit, je alles wilt aangrijpen om er weer UIT te komen. Misschien dus een ontzettend waardeloze tip, misschien je opening tot een mooi, inhoudsvol en belangrijk leven, dat moeiteloos en licht gaat, zoals het voor mij was en is.
Ik wens je ontzettend veel liefde, wijsheid, geluk, lichtheid en helderheid. Sterkte.

**Geplaatst**: 30-04-17 14:21

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 30-04-17 14:21

Tuurlijk mag dat, je roept maar

Blijf dat doen, de mooie momentjes!

**Geplaatst**: 30-04-17 15:17

Geplaatst: 30-04-17 15:17

Joolien schreef:
Gisteren na het typen van het laatste bericht kwam ghet gelukkig los. Heel erg huilen, was weer erg heftig. Ik was wel enigszins blij dat ik het los kon laten. Hoe pijnlijk ook.

Goed zo, fijn!

**Geplaatst**: 30-04-17 18:53

Geplaatst: 30-04-17 18:53

alleirbag schreef:
Oke, je verhaal is voor mij enorm herkenbaar. Dat wás ik. Ik ga je iets vertellen waardoor óf je leven verandert, of dat je denkt 'wat is dit nu voor debiels'? Ik ben me gaan verdiepen in Minimalisme, Marie Kondo en Zero Waste. Sinds ik zo leef ben ik veel dichter bij mezelf gekomen en ben ik, na 16 jaar, eindelijk uit mijn depressie geklauterd en ik heb, voor het eerst, géén terugval ervaren!
Misschien werkt dit absoluut niet voor jou, maar ik weet ook uit eigen ervaring, dat als je IN dat gat zit, je alles wilt aangrijpen om er weer UIT te komen. Misschien dus een ontzettend waardeloze tip, misschien je opening tot een mooi, inhoudsvol en belangrijk leven, dat moeiteloos en licht gaat, zoals het voor mij was en is.
Ik wens je ontzettend veel liefde, wijsheid, geluk, lichtheid en helderheid. Sterkte.

Ik denk niet dat dit mij zal verrijken, maar fijn dat het jou heeft geholpen

Ik weet waar mijn depressie vandaan komt, dat is gewoon iets wat ik allemaal moet verwerken en moet ondergaan.
Momenteel voel ik me ook weer zwaar belabberd. Over 2 weken ga ik naar de formule 1 in Barcelona. Ik kijk er naar uit, maar het beangstigd me ook nogal, omdat ik bang ben voor een terugval daar. Gelukkig weet mijn kamergenoot van de situatie, maar ik ben bang dat ik niet kan gaan genieten. Frustrerend is dat, want zo wordt het een beetje een visueuze cirkel.
Zit nu op het cijfer 2, net aan. Maar even een 'happypil' lorazepam genomen. Hopen dat het me iets eruit trekt.

**Geplaatst**: 01-05-17 10:04

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 01-05-17 10:04

Net bij de psychiater geweest. Dat was toch wel een goed gesprek. We hebben het niet meer gehad over de bijwerkingen van het afbouwen, want hij ging helemaal met mij mee betreft het verdere afbouwen. Dus dat was wel fijn.
Voel me vandaag al een stuk beter. Nog wel emotioneel, maar nu zit het aan de oppervlakte, en niet zo in mijn lijf.

**Geplaatst**: 01-05-17 10:08

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 01-05-17 10:08

Je voelt je nu wel gehoord Joolien? Omdat je vorige week aangaf dat je je niet gehoord voelde?

Voelt het goed dat je het heft in Eigen hand hebt kunnen nemen?

**Geplaatst**: 01-05-17 10:15

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 01-05-17 10:15

Dikke knuffel aan jou :(:)

je bent goed bezig +:)+

**Geplaatst**: 01-05-17 10:56

Geplaatst: 01-05-17 10:56

Rocamor schreef:
Je voelt je nu wel gehoord Joolien? Omdat je vorige week aangaf dat je je niet gehoord voelde?

Voelt het goed dat je het heft in Eigen hand hebt kunnen nemen?

Ja, hij leek me nu een stuk serieuzer te nemen. Dat was wel fijn en gaf mij ook een goed gevoel.

Trouwens over de opname, ik voel me thuis ontzettend veilig, dus ga hier liever niet weg. Pas als ik echt het gevoel heb dat ik serieus suïcidaal wordt, grijp ik naar opname.

**Geplaatst**: 01-05-17 11:02

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 01-05-17 11:02

Kijk! Goed bezig!

**Geplaatst**: 01-05-17 11:31

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 01-05-17 11:31

Heb net je hele topic even gelezen en kan niks anders zeggen dan dat ik je een dikke knuffel wil geven en jou en je vriend heel veel sterkte wil wensen! :(:)

**Geplaatst**: 02-05-17 18:30

Geplaatst: 02-05-17 18:30

Jolien als eerste een dikke knuffel
Ik herken mijzelf in jouw verhaal: gesprek psychiater / psychologe / EMDR / lijfspraak / EFT. Het heeft mij heel erg geholpen. Ben zelf ook opgenomen geweest (2x zelfs) omdat ik ook alsmaar aan het vechten was; ik het liefst de gehele dag op bed wilde liggen; en als ik dingen deed die ik leuk vond was ik daarna gesloopt.
Ik wil je niet ontmoedigen maar het heeft tijd nodig, hoe moeilijk het ook is. Als ik zeg dat het mij 8 jaar heeft geduurd schrikt het je misschien af maar ik heb nu zoveel handvatten dat het voor mij nu allemaal dragelijk is geworden.
Ik zou je zo graag willen helpen al is het maar een luistert oor (bij mij hielp het ook om veel te schrijven) maar je woon niet echt om de hoek. Maar mocht je behoefte hebben, mij PB staat altijd voor je open.

Afbeelding

**Geplaatst**: 06-05-17 14:15

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 06-05-17 14:15

Zo daar was ik weer.
Miranda, bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik moet zeggen dat ik neit zit te wachten op 8 jaar, maar ik snap ook wel dat het niet snel kan gaan.

Vandaag weer een redelijke dag, ik ben toch ewer begonnen met een nieuw bijrijdpaard. En dat geeft me wel weer iets om naar uit te kijken, want ja, daar heb ik nog steeds moeite mee. Om het nut er allemaal van in te zien. Dus ik hoop dat dit me wat stimuleert om dat weer te doen

Verder heb ik inmiddels bijna geen bijwerkingen meer van de medicatie, dat is wel fijn.