_AAASCHAAA_ schreef:Ik geloof zeker dat de pijngrens veranderen kan door een psychisch probleem. Ik sluit dat ook absoluut niet uit. Toch zeiden ze me in het ziekenhuis dat ze mij onwijs hard vonden omdat ik nergens om vraag, niet zeur en nauwelijks pijn aangeef ondanks dat ik er toen bijna aan onderdoor ging en ook flauwval. Ik kan best veel hebben en meld me bijna nooit ziek maar met die pijn in mij zij kan ik werkelijk niets, kan het niet omschrijven maar het is afschuwelijk en ik kan me niets ergers bedenken dan deze pijn.
(Sommige mensen hebben juist ""een eetstoornis"" omdat ze fiks over hun grenzen gaan, niet goed voor zichzelf zorgen, hun behoeften ontkennen etc. Omdat ze daar ooit te hard voor zijn gestraft, of uitgelachen of wat dan ook. Vandaar dat ik eetstoornis tussen haken zette, het probleem is reel en serieus, maar regelmatig is het ook een symptoom ipv iets op zichzelf.)
Dus - goed om dit topic te openen !!