Het komt steeds vaker in het nieuws, op bokt, facebook en in tijdschriften. Overgewicht, en in dit geval, paardrijden en overgewicht. Ik kan me nog een nieuwsbericht herinneren van een meisje in Engeland die met overgewicht op haar veel te magere paard reed. Ook in engeland zijn er ruiters op hun gewicht aangesproken tijdens evenementen en wedstrijden.
Iedere keer als ik iemand met overgewicht zie rijden denk ik bij mezelf: arm dier, en wat zonde van die meid/jongen! Helaas moet ik het onder ogen zien.... ik hoor nu ook bij die groep. Ooit had ik voor mezelf een grens gelegd. Als ik boven de 100 kilo kom, stap ik niet meer op mijn paard. Ondertussen maakte ik plannen om niet verder aan te komen en weer af te vallen. Dat ging dan even goed, om daarna weer in het oude patroon te vallen. Langzaam schuif je de grens toch een beetje op. Die ene kilo, hij heeft er toch geen last van? Die ene kilo worden er 2, en 3 en ga zo maar door. In september had ik de pech dat het paard met een peesblessure te kampen kreeg. Dan maar positief denken, nu heb ik mooi de tijd om weer onder de 100 te komen, en verder! Ondertussen zijn we 4 maanden verder, paard voelt zich kiplekker en zou heel langzaam weer wat opgebouwd kunnen worden. Alleen is er bij mij nog geen kilo af! Tot nog toe houd ik me aan mijn afspraak. Niet op het paard totdat ik weer onder de 100 kilo zit. Paard houd ik zoet met wandelen, lange teugelen en af en toe, als ik moe ben, wat stappen aan de longe.
En nu? Heb ik een plan bedacht. Een plan om af te vallen. maar ik weet ondertussen... alleen kan ik het niet. Ik heb hulp nodig. Geen diëtiste, die verteld mij niks nieuws. maar mijn omgeving. Mijn ouders steunen mij ontzettend. 1 straat verderop woont ene goede vriendin die met me meedoet, en die me steunt en aanmoedigt. maar waarom niet nog meer steun zoeken? Ik wil niet die dikke ruiter zijn met dat arme paard. Ik wil weer mooi slank zijn en een mooi koppel vormen met mijn maatje.
mijn plan: eten opschrijven en calorieën tellen, da tis stap 1. Maar alleen eten is ook zoiets. Ik wil ook sterker en fitter worden. Hardlopen (en het liefst in het bos) doe ik al wel even. Mooi moment om doelen te stellen en daar meer routine in te zetten. Ik heb bedacht iedere week min. 15 km te gaan hardlopen, het liefst verdeeld in 3x. Door de weeks over straat, in het weekend met de hond het bos in.
In dit topic wil ik mijn struggles, voortgang en ontdekte tips delen. Voor degene met hetzelfde doel, voel je vrij om met me mee te doen. Zet je moeilijkheden hier neer, gooi je overpeinzingen eruit en vooral... al je overwinningen. Die eetbui kunnen weerstaan, toch in de kou naar buiten om extra te bewegen. Wat is een goede stok achter de deur voor je en hoe tackel je jouw gevoel als je geen zin hebt? hoe motiveer je jezelf?
Laten we elkaar helpen om niet meer die dikke ruiter te zijn!
even een voorbeeld van mezelf, als ik me toch bloot geef, kan ik het net zo goed meteen helemaal doen.

dit eas ik... 19 jaar, iets meer dan 60 kilo....omg!

en onze laatste keer rijden eind augustus.... hij lijkt ook echt geen last te hebben van mijn gewicht.... maar ja, misschien wil ik dat wel gewoon zo zien.

dit dus maar wat meer en serieuzer op gaan pakken.
zo... ik ben "uit de koelkast". wie helpt me en doet er mee?