Sinds een paar weken, of bijna maanden denk ik.. Heb ik heel erg last van hartoverslag.
Ik heb het wel vaker gehad, maar dat ervoer ik vooral als even vervelend, ik had er dan een paar dagen last van en daarna niet meer.
Nu is het ineens gekomen, en het is niet meer weggegaan. Van de een op andere dag heb ik er heel erg last van. De eerste dagen hield het uren aan, bij elke ademhaling (als ik uitadem), sloeg m'n hart over. Het doet geen zeer, maar het is gewoon bloedirritant.
De eerste week zocht ik er niet veel achter, heb het wel vaker gehad. De 2e week was ik er wel klaar mee en heb ik een afspraak bij de dokter gemaakt.
Mijn oude huisarts is gestopt en ik heb een nieuwe huisarts. Deze is mij niet helemaal bevallen. Ze kwam heel onzeker over (al een oudere vrouw), erg onzeker van haar zaak, vroeg me een beetje gekke dingen ('rook je nog steeds?' terwijl ik nog nooit een sigaret heb aangeraakt

Bloed onderzocht, mijn bezinking was flink te hoog, maar dit is altijd al erg hoog geweest. Uiteindelijk doorverwezen naar hartkliniek en 48 uur aan een holter gezeten. Natuurlijk had ik deze 2 dagen er weinig last van.
Na het dragen van het holter ben ik gebeld door de huisarts, ik was niet in staat op dat moment op te nemen en toen heeft ze maar m'n voicemail ingesproken met de uitslag, wat ik nou niet echt oké vind

Maar ze kwam er uit dat ik 'waarschijnlijk' een hartritmestoornis heb, en dat ze er nu geen ernst in zien om er iets aan te doen. Ik zou de dingen die het veroorzaken zoveel mogelijk moeten laten (wat is bijna alles...)
Dat was het...
Ik had de hoop dat het vanzelf weer wegging, maar het wordt alleen maar erger. Van het weekend ben ik bijna naar spoedpost gereden omdat ik het gewoon niet meer uithield. Het is zó vervelend, ik kan er gewoon bloedchagrijnig van worden. Gister leek het of na elke overslag het hele gebied brandde, maar ik weet niet of ik mij dat nou inbeeldde of dat het echt zo was.
Ik ben onlangs verhuisd dus ik moet ook van huisarts veranderen wat ik op dit moment fijn vind. Morgen gaan de papieren de deur uit en dan kan ik over ongeveer een weekje een afspraak plannen.
Nog even wat info:
Er is een hartruis bij mij geconstateerd, ik weet niet of dit er iets mee te maken kan hebben..
Ik rook niet, ik drink heel zelden, als ik drink dan is het 1 glaasje. Ik zit niet aan de drugs, ik heb weinig tot geen stress..
Ik ben er ook achter gekomen wanneer m'n hart het meeste overslaat. Dit is vooral als ik dingen doe die kracht vereisen. Stallen uitmesten, of zelfs paarden poetsen oid kan het al triggeren.
Conditietraining daarin tegen heb ik geen last van. Wel als ik elke keer opeens ga rennen (ik had laatst een fotoshoot met paard, en daarbij moest ik paard laten bewegen)
Ik wil er gewoon vanaf... De laatste weken verwaarloos ik m'n paarden een beetje omdat ik elke keer na iets doen met ze, de hele avond met hartoverslag op de bank zit..
Wie heeft hier nog meer ervaring mee? Ik weet gewoon even niet wat ik met mezelf aanmoet
