met de mooiste ring in tijden.
Simpel, zilver en met een groen steentje,
heel mooi dus ik schoof hem vanmorgen om mijn vingerbeentje.
Een paar uur geleden wilde ik douchen en slapen,
want ik begon al een beetje te gapen.
Ik deed mijn dierbare ring uit,
douchte, haalde mijn make-up eraf als een echte ijdeltuit,
en ging nog even op Bokt,
wat altijd meer uurtjes kost dan waar je op gokt.

Al drie keer wilde ik mijn ring afdoen,
want ik voelde hem zitten zoals een handschoen.
Maar mijn ring lag allang bij mijn sieraden, heel fijn,
mijn vinger lijdt dus aan een soort fantoompijn.

Lieve mensen van Bokt,
ik ben niet iemand die zich snel opfokt.
Ik vraag mij wel af over dit hele verhaal:
is dit normaal?
Eigenlijk draag ik nooit ringen,
dus ik weet niets van die dingen.
Misschien heeft de Sint zijn magie voor elkaar
en is een gedeelte van de ring onzichtbaar.

Ik voel mijn ring dus zitten terwijl hij allang af is,
wellicht is er met mij of mijn vinger iets mis.
Hopelijk is dat het geval niet,
want ik kan pas volgend jaar een nieuwe vinger vragen aan Piet!

(Even zonder rijm: ik heb dus een ring gekregen die niet te klein is, hem de hele dag omgehad (aangehad? Hoe zeg je dat bij een ring?
