Omdat ik gewoon erg benieuwd ben of er meerdere mensen zijn die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt of nu meemaken.
Waarschijnlijk word dit een ontzettend lang verhaal, alvast sorry hiervoor en begrijp volkomen als je hem niet uit leest!
Vroeger was ik door mijn ouders niet naar bed te krijgen, ik zat altijd vol energie.
Reed 4 pony's op een dag en uitslapen deed ik nooit.
Nu een aantal jaar later heb ik overgewicht en is mijn energie ver te zoeken.
Met studie gestopt, baan verloren en binnenkort denk ik ook een keer mijn bijrijdpaarden.
Inmiddels al bijna een maand geen paard meer gezien, gewoon geen zin en geen energie.
Van 12 uur per nacht slapen naar slapeloze nachten, zoals nu.
Ik ben momenteel niet eerder wakker dan 12:00.
Terwijl ik zo graag eerder op wil staan maar het lukt gewoon niet...
Laatst in blijde verwachting van een kindje, dit is helaas vroegtijdig misgegaan afgelopen week...
Nu al helemaal niet meer in de stemming om enig zins een beetje vrolijk over te komen.
Er lopen nu ook al her en der aangiftes in de familie waar ik ongelofelijk veel over pieker, voor het hele verhaal over familie mag je me gerust een pbt'je sturen.
Voorheen te maken gehad met zelf beschadiging, PTSS (momenteel nog), dysthyme depressie en jeugdzorg in combinatie met een afschuwelijke thuissituatie.
Inmiddels 1,5 jaar samenwonend met mijn vriend.
Laatst heb ik ook al een heel topic geplaatst over de communicatie wat met de eigenaresse van mijn bijrijdpaarden niet goed liep, en vooral sinds die tijd heb ik al niet veel meer gereden. (slechts één keer)
Ik voel me gewoon afgewezen, alsof niemand begrijpt wat ik voel.
Mijn moeder die continu loopt te zeuren dat ik weer aan het werk moet en er ook totaal geen begrip voor lijkt te hebben.
Vriendinnen die ik niet meer heb omdat ze me niet begrepen.
Door mijn stemming op het moment loopt mijn relatie nu ook totaal niet goed.
Het lijkt allemaal niet meer te lukken en ben bang dat het ook nooit meer gaat lukken.
Zoveel geprobeerd maar continu val ik weer terug.
In januari verhuizen we van een 1 slaapkamer appartement naar een eengezinswoning, en dat was voor onze aanstaande kind.
Maar nu deze er niet meer is heb ik er al helemaal geen zin meer in.
Alleen al het idee dat het ongelofelijk veel energie en stress met zich mee brengt.
Hoe krijg ik mijn zin in het leven terug?
Hoe krijg ik mijn energie terug?
Al bij zoveel hulpverleners gelopen en niks helpt!
Ben ik dan zo gek of?
De neiging naar zelf beschadiging is er weer, maar gelukkig ben ik dat tot nu toe nog de baas.
Ik hoop dat iemand mij kan helpen want ik weet het echt niet meer.
Ik wil mijn vriend niet nogmaals vertellen dat ik geen zin meer in het leven heb, ik wil hem niet nog een keer in laten storten.
