Annick75 schreef:Melody, dat blijven lekken heeft niks met eventuele lyme te maken hoor, dat kan bij iedereen gebeuren. Quir schrijft al over de bloodpatch die dan gezet kan worden.
Bij mij ging liggend trouwens beter dan zittend, dus dat verschilt wellicht ook per persoon.
Dat laatste geloof ik inderdaad ook wel, maar het ligt ook vooral aan de ervaring van de prikker. 
Zittend gaat alleen vaak makkelijker, omdat je de rug ronder kunt houden. Het is alleen wel weer lastiger om stil te blijven zitten. Als ze ook de druk meten in het hoofd, moet je sowieso liggen.
Maar mijn ervaring is ook dat het gewoon met heel veel geluk te maken heeft, helaas...
Tieneke schreef:Wow, Quir, dat moet belastend voor je zijn. Bah zeg...
Wat je zegt over pijnlijkheid en littekenweefsel snap ik idd wel. Krijg sinds 7 jaar injecties op dezelfde plaatsen en soms ketst de naald daar zelfs op af. Vrij euhm, "vervelend"... En het wordt taaier en moeilijker te doorprikken.
Bedankt voor alle info!
Belastend is t zeker, maar de reden nog veel meer. Er zijn momenten dat ik smeek om een punctie, dat doe je niet zomaar, zeg maar haha. 
Nu gelukkig na 10 operaties eindelijk een werkende drain in het hoofd, ze kunnen nu dus ook in de drain op het hoofd prikken om hersenvocht te krijgen. Stuk minder belastend dan een lumbaalpunctie. Maargoed dat sluit niet uit dat er geen puncties meer nodig zijn. Veel ziekenhuizen durven niet eens in de drain te prikken.
Klopt inderdaad, littekenweefsel maakt t veel lastiger. Ben nu zo'n 8 keer in mijn onderrug geopereerd, precies op de plek waar ze prikken. Dat is nu een heel dik en stug litteken geworden door het vele open maken, ze komen er nauwelijks door heen. Zo vervelend. De ervaren prikkers durven er meestal naast te prikken en dus schuin te gaan, dat scheelt wel. Maar moeten ze dus wel kunnen.
melody7 schreef:Sorry, dat heb ik dan fout onthouden/ingevuld, is ook al weer lang geleden.
Wat heb jij er veel gehad zeg! Jakkes.
Dat lekken altijd kan wist ik, maar ik kreeg destijds het idee dat het wel heel veel voor komt bij Lyme patiënten. Al hoor je natuurlijk vooral de slechte verhalen dat maakt het wat lastig.
Ik heb hem ook liggend gehad.
Bij 20/25% gaat het lekken na een lumbaalpunctie, dat is dus gewoon ook al erg veel. De kans wordt groter bij meerdere keren moeten prikken, gebruik van een traumatische naald en als je al vaker puncties gehad hebt (vooral dichter op elkaar in tijd).
ivy_power89 schreef:Ik heb een keer een punctie gehad omdat ik verdacht werd van hersenvliesontsteking. Ik denk dat ik dan een van de weinige ben die zegt dat het een hel was voor mij. Ik ben in een trauma kamer geprikt en heb de hele SEH bij elkaar gekrijst. Ik heb in mijn leven nog nooit zo'n pijn gehad. Uiteindelijk hebben ze mijn vriend gehaald en moest ik met de benen over het randje van het bed met een bolle rug. Toen is het met heel veel moeite gelukt...... misschien is het een idee om iemand mee te nemen tijdens de punctie?
Je bent zeker niet de enige, hoor. Ik heb ook puncties gehad dat ik echt verging van de pijn en zelfs weg viel. Maar daarentegen ook puncties waar ik nauwelijks iets van voelde (niet meer dan bij bloedprikken bijvoorbeeld). Het was zeker niet de ergste pijn die ik ooit gehad heb, maar veel pijn zeker wel.
Weet ook niet of je daadwerkelijk hersenvliesontsteking had? Maart dit jaar had ik hersenvliesontsteking (ik had (en heb weer) drains van de hersenen naar de buik) en dus ook buikvliesontsteking, dat was de pijnlijkste punctie ooit... Hersenvlies is heel gevoelig, zeker bij dus een hersenvliesontsteking.
Daarnaast was ik ook zo ziek en had ik zoveel pijn, dat het gewoon echt een hel was. Heb ze bijna gesmeekt om in mijn drain op het hoofd te prikken, maar dat durfde ze niet...
Iemand mee nemen is inderdaad wel heel verstandig. Helpt om de rug goed bol te houden. Mij mogen ze alleen nooit mijn benen aanraken, want als ze zenuwen raken is dat zo naar.
Geplaatst 
Zo niet houd dan de ILADS artsen in je achterhoofd, dat zijn op dit moment de beste Lyme-artsen. 
