Sinds mijn 16e is bij mij endometriose vast gesteld. Kan er prima mee leven, behalve wanneer ik dus ongesteld moet worden. Dat is gewoon geen doen. Daarom slik ik de laatste jaren gewoon de pil door, als ik eens een doorbraakbloeding heb, dan laat ik die gebeuren.
Echter was de pil op 2 week geleden en heb ik die uit luiheid nog niet weer op gehaald. Ook onder het mom van 'laten we proberen', wat dat voor mijn endometriose gaat doen. Eigenlijk bevalt dat pilloze leven me prima, op de pijn na dan. Maar ik heb tonnen meer energie, voel me niet meer zo depressief (waarvoor ik een tijdje terug naar de dokter wilde, maar toch even af wilde wachten) en zit een stuk fijner in mijn vel. Nou zijn er de afgelopen maanden sowieso een hoop dingen gebeurd en is die periode bijna achter de rug, soort van. Maar sinds ik die 2/3 week de pil niet meer gebruik, ben ik echt blij, vrolijk en niet meer depressief-achtig. Vol energie, zelfs zoveel dat ik 's avonds niet meer op de bank ik slaap val

Maar, daar komt het andere ding, de endometriose gaat natuurlijk niet weg en ik ben bang dat dat weer erger wordt als ik ongesteld blijf worden. Is er iemand die dit ook ervaren heeft (met of zonder endometriose) en voor een andere 'anti-conceptie' heeft gekozen? Ik ga er namelijk van uit dat het de hormonen zijn die op mij inwerken. Hebben jullie gekozen voor een lichtere pil, een spiraaltje, een mirena? Wat beviel het beste?
Uiteraard ga ik even bij meneer de dokter langs om te overleggen. Maar wat dit betreft wil ik graag verschillende ervaringen lezen.
Misschien een wat lang en warrig verhaal, maar heb niet zoveel tijd om dingen op te schrijven, dus bij deze, haha.