Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
_Bonte_ schreef:Dat hangt er vanaf .
Heb je na de reanimatie nog kans op een volwaardig leven of ben je danig verbrand/ verminkt / beschadigd in de hersenen dat je achteraf meer moet vechten voor een mooi / schaamteloos/ liefdevol bestaan of niet
Ik laat mijn omgeving wel beslissen.
er zijn vaak momenten geweest waarvan ik zei tegen ouders/ vriend , dat ik op zo een moment niet gereanimeerd zou willen worden. Maar ik weet ook dat andere momenten waar mijn grootvader slechts een korte hartstilstand gekregen had en daarna nog jaren zonder problemen geleefd heeft ook mogelijk zijn.
Dus situationeel
Gillbo schreef:_Bonte_ schreef:Dat hangt er vanaf .
Heb je na de reanimatie nog kans op een volwaardig leven of ben je danig verbrand/ verminkt / beschadigd in de hersenen dat je achteraf meer moet vechten voor een mooi / schaamteloos/ liefdevol bestaan of niet
Ik laat mijn omgeving wel beslissen.
er zijn vaak momenten geweest waarvan ik zei tegen ouders/ vriend , dat ik op zo een moment niet gereanimeerd zou willen worden. Maar ik weet ook dat andere momenten waar mijn grootvader slechts een korte hartstilstand gekregen had en daarna nog jaren zonder problemen geleefd heeft ook mogelijk zijn.
Dus situationeel
Uh tja bij reanimeren is er geen tijd om je familie uitgebreid te vragen wat ze willen.
Bij een geslaagde reanimatie telt élke seconde.
Het is bijna niet van te voren vast te stellen hoe je eruit komt.
Reanimeren is geen tijd verliezen maar doen. Dan heb je de meeste kans om er goed uit te komen.
Bedoel je als je aan de machines ligt om je in leven te houden en dan de beslissing wel of niet de stekker eruit te trekken misschien?
Mars schreef:Ik neem eigenlijk aan dat als je op straat neer valt oid er gewoon altijd gereanimeerd gaat worden? Een random hulpverlener gaat dan niet eerst je tas/jas/zakken nazoeken. Lig je al in het ziekenhuis of een andere zorginstelling dan wordt er vaak wel afgesproken hoe te handelen en wel/niet reanimeren. Die mensen hebben dan vaak een bandje om met hun wensen.
_Bonte_ schreef:Gillbo schreef:
Uh tja bij reanimeren is er geen tijd om je familie uitgebreid te vragen wat ze willen.
Bij een geslaagde reanimatie telt élke seconde.
Het is bijna niet van te voren vast te stellen hoe je eruit komt.
Reanimeren is geen tijd verliezen maar doen. Dan heb je de meeste kans om er goed uit te komen.
Bedoel je als je aan de machines ligt om je in leven te houden en dan de beslissing wel of niet de stekker eruit te trekken misschien?
Lalidan schreef:Mars schreef:Ik neem eigenlijk aan dat als je op straat neer valt oid er gewoon altijd gereanimeerd gaat worden? Een random hulpverlener gaat dan niet eerst je tas/jas/zakken nazoeken. Lig je al in het ziekenhuis of een andere zorginstelling dan wordt er vaak wel afgesproken hoe te handelen en wel/niet reanimeren. Die mensen hebben dan vaak een bandje om met hun wensen.
Klopt. Als je niet gereanimeerd wil worden, is het enige dat werkt een penning om je nek dragen. Ook aanwezige familieleden die zeggen dat je niet gereanimeerd wil worden, helpt je niks. Als jij geen penning om je nek hebt, word je gewoon gereanimeerd. Juist omdat er geen tijd is om wat dan ook uit te zoeken.
Het punt is dat je vantevoren nooit weet hoe je er uit komt. Veel hangt ook af van wat er met je hart aan de hand is. Dus reanimeer mij maar wel, als ik daarna een kasplantje word, neemt mijn familie wel de beslissing waarvan ze weten hoe ik het wil. In overleg met mijn familie zadel ik ze liever met die keuze op, dan met het bij voorbaat moeten missen van mij.