Ik vroeg mij af of er wellicht mensen zijn die hetzelfde hebben als ik of daar ervaring mee hebben met iemand anders. Ik voel me nu namelijk echt een oude kreupele oma en ik ben benieuwd naar de opties.
Mijn pees in mijn lies is ongeveer 5 jaar geleden gescheurd geweest. Dit omdat ik, na lang niet paardgereden te hebben, ineens weer fanatiek was begonnen, en toen ik met enorme spierpijn weer aan het rijden was schrok het paard waar ik op zat en maakte een sprong opzij. Door die plotselinge beweging is toen mijn pees in mijn lies gescheurd. Herstel duurde meer dan een jaar en in dat jaar heb ik redelijk wat littekenweefsel opgebouwd helaas (wildgroei). Ik was namelijk op eigen houtje bezig dat jaar omdat ik geen fysio in mijn zorgpakket had zitten. Handig:-)
Door het overmatige littekenweefsel wordt mijn lies alweer snel overbelast. Hij is natuurlijk sowieso al wat zwakker door het incident, maar als ik mijn beenspier aanspan zie je al meteen een bult ontstaan rondom mijn spieren in mijn dijbeen/lies (rondom de adductor brevis).
Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik door niet goed op te letten de boel weer dusdanig overbelast dat ik er nu nog steeds last van heb en niet langer dan een half uur kan paardrijden in stap en draf (galop kan dus ook nog niet). Na een half uur rijden voel ik echt mijn been opspelen en ga ik er maar weer vanaf om erger te voorkomen. Omdat ik hier niet vrolijk van word (ik heb endurance ambitie met mijn paardje) loop ik nu al een tijdje bij de fysiotherapeut en mijn huisarts heeft me doorverwezen voor een echo van mijn lies. In het ziekenhuis zeiden ze dat er nu geen " actieve" scheur zit maar dat ze inderdaad littekenweefsel zien rond de oude scheur. Er kon geen actie ondernomen worden omdat het " oud zeer" is, zogezegd.
Nu vraag ik me af of dit wel helemaal waar is en of er misschien mensen zijn die hetzelfde hebben of iets wat er op lijkt. Waar ik zelf aan zit te denken is een operatie waarbij ze het overtollig weefsel verwijderen en de boel weer een beetje herstellen naar de natuurlijke vorm. Natuurlijk kan ik dan ook rekenen op een lange revalidatieperiode en veel pijn, maar ik vraag me af of het nog erger kan worden dan nu. Ik ben er namelijk helemaal klaar mee en ik word al gek bij het idee dat ik nooit meer langer zou kunnen paardrijden dan nu. Pezen genezen super langzaam dus ik vraag me af of ze er wel in opereren maar ik vraag me af of er nog andere opties zijn.
Binnenkort ga ik natuurlijk ook weer naar mijn huisarts om hierover te praten, maar ik wil vast op internet een beetje kijken naar de mogelijkheden om mijn huisarts evt nog ideeën voor te leggen waar hij zelf niet aan denkt.
Ik denk niet dat er veel mensen zijn die zich herkennen in dit probleem, maar ik dacht vragen staat vrij
