Ik heb jullie advies nodig

Sinds een half jaar is mijn oma weduwe. Opa was al een paar jaar flink aan het kwakkelen en is na een tijd in het ziekenhuis uiteindelijk toch heel plotseling overleden. Oma woont nu alleen in groot, leeg huis. Ze is haar hele routine kwijt, ze heeft jarenlang voor opa gezorgd en weet nu niet goed wat te doen. Ze kwakkelt zelf ook met haar gezondheid, dat frustreert haar. Ze heeft altijd een heel zelfstandig leven geleid, ze vind het niet fijn dat ze nu bij veel dingen hulp nodig heeft. Ze heeft thuiszorg overigens, we hebben op diverse plekken in het huis extra handvatten e.d. opgehangen, ze heeft een wandelstok. Ik heb al eens gedacht om een rolstoel te regelen, maar de wandelstok was al best een discussie ('Dat is voor oude mensen') dus dat heb ik nog niet ter sprake gebracht. We doen echt ons best om haar te helpen. Wij wonen allemaal wat verder weg, maar we proberen in het weekend zo vaak mogelijk langs te gaan. Mijn tante woont gelukkig dichtbij oma.
Ik ben eigenlijk op zoek naar ervaringen. Oma is verdrietig, neerslachtig, gefrustreerd, ze doet chagrijnig naar ons toe. Volkomen begrijpelijk, want ze zit midden in het rouwproces. Het is alleen heel moeilijk om haar zo te zien. Wij zijn uiteraard ook verdrietig, maar op een andere manier. In mijn persoonlijke opinie had opa heel veel pijn en is het beter zo. Maar voor oma is dat heel anders, alles in haar leven is veranderd. Ze is haar maatje kwijt.
Zijn er misschien Bokkers die dit ook hebben meegemaakt met een opa/oma/vader/moeder die weduwe/weduwnaar is geworden? Hoe hebben jullie dit aangepakt, wat kan ik doen om te helpen in het rouwproces en in het algemeen?