Moderators: Essie73, ynskek, Ladybird, Polly, Muiz, Telpeva, NadjaNadja
ellepel schreef:Helpt het ook als je je gordijn een stukje open doet, misschien licht in een andere ruimte maken, op de gang?
Pascalle90 schreef:Ik heb een lampje die in het stopcontact zit (altijd) en die gaat vanzelf aan als het donker wordt. Volgens mij zijn deze lampjes heel goedkoop en gewoon bij de action ofzo te koop.
Yenni schreef:Ik volg! Ben ook bang in het donker. Zowel om in te slapen als op straat. Nu in de winter zorg ik dan ook dat ik voor het donker thuis ben. Ik slaap nu met een blauw nachtlampje (zoek hem dadelijk even) of met de gordijnen een stukje open.
ellepel schreef:Kun je geen lampje lenen, ik begrijp dat je niet alleen woont?
Kaarsje aan misschien.
tja als je geen klein lampje kunt regelen dan word het of groot licht aan,of niks.
Dan heb je weinig keus denk ik zo
Art_Ificious schreef:Heel herkenbaar osanta. Ik weet echter hoe het komt dat ik bang ben in het donker. Ik heb als kind namelijk eens een schim gezien (ja echt dit is geen leugen). Ik droom ook als er iets gebeurt met een naaste familielid. (Zo droomde ik dat mijn opa iets zou overkomen en 3 maanden later was het werkelijk zo).
Ik heb dus een gave die mij echter alleen angstig maakt.
Jarenlang heb ik als kind bij mijn moeder geslapen in bed (pa deed nachtwerk) daarna als tiener liet ik mijn gordijn snachts open want vlak bij mijn raam was een lantaarnpaal. En als ik echt te bang was liet ik het grote licht aan. Mijn ouders deden die dan uit als zij gingen slapen en pas als ik ook daadwerkelijk sliep.
Dat niet zien van elk hoekje in de kamer heb ik ook altijd eng gevonden. Elke schaduw zocht ik wel iets achter.
Tevens heb ik ook nog andere angsten: kleine ruimtes zoals kleine toilethokjes, liften (die met spiegels niet want door de spiegels lijken ze ruimer). Maar ook plaatsen waar veel volk is vermijd ik liever of loop dan liever aan de buitenkant.
Ik voel me snel ongemakkelijk en dit komt zeer waarschijnlijk door altijd gepest te zijn geweest als kind en nooit echt gesteund geweest door leerkrachten of ouders. Ook kan ik moeilijk contacten leggen of heb ik het lastig met praten als ik ergens mee zit.
Art_Ificious schreef:Ben dus zeker niet de enige
Ik ben al 23 en heb er nog steeds last van. Gelukkig heb ik nu de hond en mij vriend snachts bij mij in bed. Ja de hond ook, een poedel verliest geen haar hihi.
Voel me dan echt veilig. Maar ohwee als ik deeltjes van een horrorfilm gezien heb... Dan droom ik zo slecht dat ik zelfs angstzweet krijg in mijn slaap.
Zeer irritant. Dat wel.
Ik kan inmiddels dus wel zonder lampje door mijn vriend en mijn hond. Maar als ik alleen in bed lig (met de hond maar zonder mijn vriend) hoor ik altijd wel "vreemde" geluiden.
Ook als ik laat op de avond alleen thuis ben hoor ik van alles.
Een aantal kleine lampjes op de hoeken van de kamer kan echter wel helpen.
Froukje schreef:Heb je geen schemerlampen in de woonkamer staan? Vaak passen die peertjes ook in de grote lampen.