Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-06-18 10:01

Geplaatst: 15-06-18 10:01

Bedankt voor je reactie Cayenne. Wat naar dat jij die verlatingsangst zo herkent. De angst voor verlies werkt zo verlammend bij mij.
Ik heb hulp, ik ga naar een psychologe. Na wat er met mijn man was gebeurd zijn we samen ook een keer geweest en omdat hij eindelijk in leek te zien dat een evenredig deel van onze problemen toch echt bij hem vandaan komen. Mijn burnout komt deels voort uit het feit dat ik hem al 2 jaar uit zijn passieve staat probeer te trekken. Na het overlijden van zijn moeder is hij letterlijk op de bank beland terwijl hij altijd een actieve en ondernemende man was. Ik ben er vaak het gesprek met hem over aan gegaan maar alles ging goed en ik zag het verkeerd volgens hem.
Gisteren is hij alleen naar de psychologe geweest en ik ben heel teleurgesteld en verbaasd over wat er besproken is. Ik hoopte dat hij handvatten voor de rouwverwerking zou krijgen maar zij zegt daar niet mee te kunnen en willen helpen omdat daar 7 jaar voor staat en ieder zijn eigen proces moet doorlopen. Ook had ik gevraagd of hij minder kan gaan werken, hij werkt nu 46 uur, zodat we meer tijd en energie voor elkaar over houden. Toen we samen bij haar waren stond ze daar helemaal achter, maar gisteren had ze gesuggereerd dat ik voortaan ga koken (doet hij nu) zodat hij als hij uit zijn werk komt direct kan eten en iets leuks voor zichzelf kan gaan doen. Terwijl ze tegen mij juist zegt dat ik wat werkzaamheden moet schrappen (ik doe het hele huishouden). Dat snap ik gewoon niet. Ik ben al zo druk en zo moe. Hij kan nu gewoon op oude voet verder gaan en hoeft niks te veranderen om aan onze relatie te werken. Ik had een goed gevoel bij deze psychologe maar nu niet meer. Het voelt alsof zij net als alle andere mensen om me heen zijn kant kiest. Terwijl ik al 2 jaar vecht om terug te krijgen wat we hadden.

Medicatie heb ik niet, behalve oxazepam die ik naar behoefte kan nemen. Gemiddeld 2 keer per week. Vergeleken bij wat ik las over jouw vreselijke slaapproblemen is het niks, maar ik slaap erg slecht en heb veel nachtmerries waarna ik weer wakker lig. Soms neem ik een oxazepam om beter te slapen maar meestal neem ik ze overdag bij erge paniek.

**Geplaatst**: 15-06-18 10:53

Geplaatst: 15-06-18 10:53

Mag ik ook meepraten?

Vanmiddag afspraak bij de huisarts voor een doorverwijzing naar een psych. Afgelopen 2.5 jaar is er heel veel gebeurd in mijn priveleven. En vorige week heb ik de genade klap gekregen van iemand waar ik echt verliefd op begon te worden na 5 maanden daten en waarvan ik dacht dat het wederzijds was. Veel samen, veel praten,maar ineens pats boem de deur dicht.

Het laatste wat ik wil is thuis komen te zitten. Werk is eigenlijk 1 van de weinige positieve dingen uit mijn leven/positieve verandering. En wile me vooral niet meer zo ellendig voelen na een tegenslag.

**Geplaatst**: 15-06-18 10:55

Geplaatst: 15-06-18 10:55

Safiera schreef:
Kan best hoor, zo'n uitspraak is op meerdere manieren uit te leggen en daarvoor moet je er bij zijn geweest. Wat ik niet was.

Maar 'dat je er niet ziek uit ziet' strijkt mij nogal tegen de haren in. Sorry. Niet rot bedoeld!

Snap ik!! Ze bedoelde het als: het hokje depressie past niet bij wat ik voor me zie en hoe ik je verhaal aanhoor. Daar had ze wel gelijk in, ik heb depressieve klachten door trauma, dus niet door puur neerslahchtigheis zonder aanleiding.

**Geplaatst**: 15-06-18 11:04

Geplaatst: 15-06-18 11:04

pimaude schreef:
Jaaaaa ik mag volgende week al met emdr starten! Hopenlijk krijg ik dat gefixt op het werk...

Vrouw was hardstikke open en best hard, wat ik wel fijn vond. Depressie vond ze maar gek, ik zag er helemaal niet depressief uit. De reden die ik opnoemde, het 'trauma' dus is goed aan te pakken en volgens haar huppel ik daar na 12 sessies weer vrolijk naar buiten... benieuwd!

Op zich ben ik een fan van emdr.
Maar ik zit wat met de ogen te knipperen.
Wat erg belangrijk is, is dat jij haar vertrouwt. Ze is open: prima. Recht voor de raap: heeft ook charmes.

En ja - trauma kan een oorzaak zijn voor depressie.
Net zo goed als bijvoorbeeld uitputting. Of te lang te veel stress.

"Dat jij er zo niet uitziet" moge waar zijn, maar wellicht heeft het trauma jou geleerd te verbergen hoe je je echt voelt...?
Zo ja: dat kan enorm hinderen bij therapieën zoals emdr: op het moment dat jullie zogezegd "midden in het oerwoud van jouw trauma's" zitten en jij een spreekwoordelijke leeuw tegenkomt, is het van het grootste belang dat je makkelijk die leeuw kunt melden.

En als gezegd: ik ben fan van emdr en het kan fantastisch werk voor jou doen. Maar of het in 3, 12 of 20 sessies klaar is, weet niemand.

Maar het is een kans: grijp m!!

**Geplaatst**: 15-06-18 11:31

Geplaatst: 15-06-18 11:31

Hoi Red Passion, welkom in dit topic...!

En wellicht is het een idee als jouw man een eigen psycholoog neemt - dan kunnen die altijd nog onderling bakeleien over wat het beste is.
Blijft staan dat het wel heel verdrietig is, het verhaal waar hij mee thuis komt... :(:)

RedPassion schreef:
Medicatie heb ik niet, behalve oxazepam die ik naar behoefte kan nemen. Gemiddeld 2 keer per week. Vergeleken bij wat ik las over jouw vreselijke slaapproblemen is het niks, maar ik slaap erg slecht en heb veel nachtmerries waarna ik weer wakker lig. Soms neem ik een oxazepam om beter te slapen maar meestal neem ik ze overdag bij erge paniek.

Waar mijn oog op viel: ik vermoed dat je bijna constant onder invloed van oxazepam bent en er zijn redenen genoeg om jezelf dit te besparen.
(De halfwaardetijd kan 15 uur zijn, dat wil niet zeggen dat de andere helft binnen 30 uur weg is, dat kan oplopen naar 45 tot 60 uur.)

Tip: ga naar een drogist en koop gaba, L- Glutamine (op lege maag in te nemen) en salvia officinalis.
De gaba werkt in op hetzelfde systeem als de valium/ oxazepam, de andere twee niet, dus als je niet weet of de Glutamine en de Salvia sterk genoeg zijn, kan er nog een benzo achteraan.

Een van de voordelen van hetzij gewone gaba (ipv valium/oxazepam) is, dat je je REM slaap behoudt, benzo's verkorten dat ontzettend. (Je hebt als mens zo'n anderhalf uur REMslaap per nacht nodig, met benzo wordt het een kwartiertje.)

Om die reden kun je ook beter geen oxazepam nemen om te slapen: door gebrek aan REM slaap rust je niet echt uit.
En helaas: nachtmerries - gemene krengen, gewone merries zijn veel liever! - kunnen een kwestie zijn van dat jouw lichaam haar gebrek/ tekort aan REMslaap inhaalt.

**Geplaatst**: 15-06-18 15:13

Geplaatst: 15-06-18 15:13

Janneke: Interessant stukje over benzo's. Ik neem ze zelden, maar als ik dat doe heb ik er lang -dus een hele volgende dag- last van. En slaap ik idd vaak de nacht er na nog slechter.

Wat zijn die supplementen die je noemt?

Pimaude: Dat kan ik volgen, geen klassieke depressie. Succes met de emdr, lijkt me moeilijk genoeg zoiets.

Olympia: Welkom in het topic. Al zijn de redenen die je noemt niet zo positief $:\$ Kun je snel terecht bij de psycholoog? Ik hoop dat hij/zij wat voor je kan betekenen. Als werk je op de been houdt, is alleen maar fijn toch? Je weet zelf (uiteindelijk) het beste wat goed voor je is.

RedPassion: Ook jij welkom in het topic. Jammer dat je eerder geen reactie kreeg. Vast niet zo bedoeld!
Inderdaad zoals Janneke zegt, is het misschien beter om niet dezelfde psycholoog te hebben als je man? Ik begrijp de grote deuk in vertrouwen, nu hij met zo'n tegenstrijdig verhaal/advies thuis komt. Ik zou er zelf klaar mee zijn denk ik (maar ik denk wel vaker wat in extremen).

En 7 jaar om een verlies te verwerken... misschien waar, ik weet er te weinig van, maar 7 jaar passief op de bank zitten lijkt me niet echt gezond. Lijkt me lastig dat jullie elkaar zo 'kwijt' zijn geraakt

Verdrietig ook, en heel gecompliceerd.
Wat voor dieren heb je? En wat doe je om de dagen door te komen?

Maanlicht: hoe was je eerste ervaring bij medinello?

KayC: hopelijk had je wat aan je afspraak?

**Geplaatst**: 15-06-18 15:24

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-06-18 15:24

Er begint 1 augustus een psycholoog in de praktijk bij de huisarts. Tot die tijd nu wekelijks met de huisarts een gesprek.

**Geplaatst**: 15-06-18 16:12

Geplaatst: 15-06-18 16:12

RedPassion schreef:
Bedankt voor je reactie Cayenne. Wat naar dat jij die verlatingsangst zo herkent. De angst voor verlies werkt zo verlammend bij mij.
Ik heb hulp, ik ga naar een psychologe. Na wat er met mijn man was gebeurd zijn we samen ook een keer geweest en omdat hij eindelijk in leek te zien dat een evenredig deel van onze problemen toch echt bij hem vandaan komen. Mijn burnout komt deels voort uit het feit dat ik hem al 2 jaar uit zijn passieve staat probeer te trekken. Na het overlijden van zijn moeder is hij letterlijk op de bank beland terwijl hij altijd een actieve en ondernemende man was. Ik ben er vaak het gesprek met hem over aan gegaan maar alles ging goed en ik zag het verkeerd volgens hem.
Gisteren is hij alleen naar de psychologe geweest en ik ben heel teleurgesteld en verbaasd over wat er besproken is. Ik hoopte dat hij handvatten voor de rouwverwerking zou krijgen maar zij zegt daar niet mee te kunnen en willen helpen omdat daar 7 jaar voor staat en ieder zijn eigen proces moet doorlopen. Ook had ik gevraagd of hij minder kan gaan werken, hij werkt nu 46 uur, zodat we meer tijd en energie voor elkaar over houden. Toen we samen bij haar waren stond ze daar helemaal achter, maar gisteren had ze gesuggereerd dat ik voortaan ga koken (doet hij nu) zodat hij als hij uit zijn werk komt direct kan eten en iets leuks voor zichzelf kan gaan doen. Terwijl ze tegen mij juist zegt dat ik wat werkzaamheden moet schrappen (ik doe het hele huishouden). Dat snap ik gewoon niet. Ik ben al zo druk en zo moe. Hij kan nu gewoon op oude voet verder gaan en hoeft niks te veranderen om aan onze relatie te werken. Ik had een goed gevoel bij deze psychologe maar nu niet meer. Het voelt alsof zij net als alle andere mensen om me heen zijn kant kiest. Terwijl ik al 2 jaar vecht om terug te krijgen wat we hadden.

Medicatie heb ik niet, behalve oxazepam die ik naar behoefte kan nemen. Gemiddeld 2 keer per week. Vergeleken bij wat ik las over jouw vreselijke slaapproblemen is het niks, maar ik slaap erg slecht en heb veel nachtmerries waarna ik weer wakker lig. Soms neem ik een oxazepam om beter te slapen maar meestal neem ik ze overdag bij erge paniek.

Ik zou net zoals al gezegd is, zorgen dat je een andere psycholoog hebt dan je man. Dat je nu geen vertrouwen meer hebt, kan ik goed begrijpen. Mijn raad: ga op zoek naar iemand anders om je te helpen.

**Geplaatst**: 15-06-18 19:47

Geplaatst: 15-06-18 19:47

Safiera schreef:
Janneke: Interessant stukje over benzo's. Ik neem ze zelden, maar als ik dat doe heb ik er lang -dus een hele volgende dag- last van. En slaap ik idd vaak de nacht er na nog slechter.

Wat zijn die supplementen die je noemt?

Twee supplementen zijn in wezen lichaamseigen stoffen: GABA en L-Glutamine werken allebei 'remmend', kalmerend in op je zenuwstel.
Maar dus zonder de bijverschijnselen van benzo's.

Salvia officinalis als supplement is geconcentreerde salie, dus in wezen gewoon een kruid. Planten hebben snel 100 verschillende stoffen 'aan boord', maar het spul heeft een uitstekende staat van dienst mbt haar kalmerende werking.

**Geplaatst**: 15-06-18 21:56

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-06-18 21:56

Is er iemand die ik een pb kan sturen? Gaat over een crisissituatie die ik niet in een topic wil bespreken.

**Geplaatst**: 16-06-18 00:08

Geplaatst: 16-06-18 00:08

Thanks voor de inzichten ! Precies wat jij zegt, janneke, ben ik met de haptonoom aan het behandelen: zeggen als er iets is, anders moet, ed. Dus ook zeggen dat die leeuw daar is!

Edit; redpassion, jolien en alle anderen: dikke knuffel!!

**Geplaatst**: 16-06-18 08:19

Geplaatst: 16-06-18 08:19

Soloro, je mag me wel pben maar ik zit zelf ook even niet zo lekker, ik hoop dat je je verhaal al kwijt hebt gekund en anders stuur me maar hoor.
Ik heb sinds donderdag 0,25 mg van mijn 2,5 mg nachtdosering lorazepam gehaald en dus nu al 2 nachten zeer onrustig geslapen. Niet te geloven, dat lijf van mij heeft dat dus in de gaten. Maar om niet te naïef te zijn, ik weet het idd zelf ook dus dat is ook een belangrijke factor

.
En het helpt niet dat het vandaag de verjaardag van mijn overleden moeder is en morgen volgt daarop haar sterfdag 17 jaar geleden.
Dus weer veel spanning in geest en lijf. En verdriet, veel verdriet.

**Geplaatst**: 17-06-18 14:43

Geplaatst: 17-06-18 14:43

@Olympia: Wat rot dat het daten/beginnende relatie zo abrupt is afgekapt door hem. Ik kan me goed voorstellen dat dat een genadeklap kan zijn als er daarvoor ook al van alles speelde. Goed dat je aan de bel hebt getrokken bij je huisarts. Ik hoop dat de tijd tot 1 augustus goed te overbruggen is voor je. Veel sterkte!

@Janneke2: Bedankt voor je reactie. Ik heb morgen zelf nog een afspraak bij de psychologe, mijn man over een maand weer. Ik ben er nu wel van overtuigd dat we niet naar dezelfde hadden moeten gaan. Ik ga er mee stoppen. Ondanks alles wat er bij mij speelt heeft hij het veel harder nodig momenteel en ik zoek wel een ander. Ik denk dat hij ook niet open staat voor een ander, dit was al heel wat want er is met hem niks aan de hand

Ik ben bang dat hij de handdoek in de ring gooit als hij nu naar een ander moet.
De supplementen heb ik inmiddels, dank voor de tip. Ik gebruik zelf ook al wat andere supplementen die echt effect hebben maar voor de scherpe kantjes heb ik soms toch echt oxazepam nodig... Ik ben -volgens mij- niet constant onder invloed er van hoor, ik voel het uitwerken. De laatste 3 weken heb ik er 2 keer per week eentje gehad, daarvoor al een maand niks. Het is bij hoge nood/ernstige paniek als ik wel moet functioneren. Ik zal ze in ieder geval niet meer nemen om te slapen, goed dat je me daar op gewezen hebt.

@ Safiera: Jij ook bedankt voor het reageren! Ik heb dat ook hoor, dat ik dan gelijk klaar me zo iemand ben. Wat ze met hem heeft besproken strookt zo totaal niet met de gesprekken die ik met haar had en die we samen bij haar hebben gehad. Ik ben er echt een beetje kwaad om, want ik hoopte (misschien te hoge verwachtingen) dat zij hem juist duidelijk zou maken dat hij zichzelf echt een schop onder de kont moet geven en in actie moet komen, zowel mentaal als fysiek. Nu heeft ze hem voor mijn gevoel een vrijbrief gegeven om nog 5 jaar aan te modderen. Alsof het daarna ineens over is en weer goed is?!

Ik heb honden en ratten. Veel ratten, rond de 55. Ik had een opvang maar ben mede wegens de burn out gestopt. En omdat ik de stress rondom hun ziektes en overlijdens steeds slechter trek. Een aantal is met de fles grootgebracht en dat zijn mijn 'kindjes', ik ben overbezorgd om ze. Mijn dagen kom ik dus door met voornamelijk de zorg voor de dieren.

Met de honden wandel ik veel in het bos, dat geeft rust in mijn hoofd.

@ Pateeke: Naar dezelfde psychologe gaan leek eerst een goed idee om op 1 lijn te komen, maar ik ben er nu inderdaad achter dat het juist niet werkt. Ik ga op zoek naar een ander.

@ pimaude: Sterkte met de emdr! Ik zou er morgen mee beginnen, maar nu ik wil stoppen bij deze psych denk ik niet dat dat doorgaat. Ik hoop dat jouw behandelaar gelijk hebt en je je over een aantal sessies al heel anders voelt.

@ Vala: Wat een verdrietige dagen zo. Heel veel sterkte. :(:)

**Geplaatst**: 18-06-18 23:08

Geplaatst: 18-06-18 23:08

Met mij gaat het minder en mijn relatie inmiddels ook. Ging een tijdje beter....

Mocht iemand in de regio Denekamp - Oldenzaal
Of Neede ergens keer hulp nodig hebben... ik kan wel wat werk gebruiken om mijn gedachten opzij te kunnen zetten..
Verenigingswedstrijd of iets anders...
Buiten deze situatie om ben ik verder best sociaal..

Heb al een verzoek tot voorlezer gekregen wat ik met plezier voor je doe.

**Geplaatst**: 18-06-18 23:11

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 18-06-18 23:11

@ vala
Hoe ging het gisteren?

Mijn remedie is altijd doen wat je zelf wil op die dag en jezelf op nr 1 zetten. Ik hoop voor je dat je iets spanning hebt kunnen afvloeien. Ben zelf ook slecht met spanning enzo.

**Geplaatst**: 19-06-18 08:34

Geplaatst: 19-06-18 08:34

Knert, het is eigenlijk best goed gegaan, zaterdag was een enerverende dag met veel wisselende emoties. Zondag weinig gedaan,ook geen aandacht aan vaderdag besteed. Gisteren was ik doodmoe. Maar gek genoeg floepte ik rond etenstijd ineens uit de vermoeidheid en de somberheid en was de avond goed. Alleen het opstaan was net weer moeizaam. Wel goed geslapen gelukkig.

Balen dat het met jou minder gaat.... Ik ben zo blij met mijn man, onze relatie is alleen maar hechter geworden gelukkig.
Sterkte....

**Geplaatst**: 19-06-18 11:55

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-06-18 11:55

Knert: balen dat het minder gaat in je relatie, komt dat door de burn-out? Kan je man/vriend er moeilijk mee omgaan?

Ik ben zojuist gebeld voor deeltijd opname?? Geen idee wat 't is.. Ik had intake gehad bij 'n therapeut en die zou m'n situatie bespreken met collega's.. En nu hiervoor gebeld, 18 juli intake daar. Iemand ervaring met deeltijdopname??

**Geplaatst**: 19-06-18 12:13

Geplaatst: 19-06-18 12:13

Deeltijd opname kan nog heel veel betekenen.
Soms gaat het over 2 of 3 dagen per week, soms ook over 5 dagen.

Gedurende die tijd zit je min of meer in een vaste groep mensen en volg je verschillende activiteiten of therapieën.
Het voordeel is dat er veel mensen jou zien: misschien maakt 'de tekenjuffouw' een uiterst waardevolle opmerking en is "PMT" (psycho motorische therapie - een therapie via bewegen, sport etc etc.) precies wat jou helpt om spanning af te voeren.

Ik heb altijd vriendelijk bedankt voor de eer: hoe rotter ik mij voel, hoe meer behoefte ik heb aan rust.
(De valkuil is je te veel terugtrekken.) Ik zou overspoeld raken.

**Geplaatst**: 19-06-18 13:27

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-06-18 13:27

Zojuist gehoord dat ik er 1,5 dag heen zou mogen. Ik weet niet of 't wat void mij is, maar aan de andere kant, ik loop al jaren lang met deze vermoeidheid.. Zoals de psych zei, 't is een rode draad door mijn leven. En die wil ik graag kwijt.. Bedankt voor je reactie!

**Geplaatst**: 19-06-18 13:30

Geplaatst: 19-06-18 13:30

Beauty26 schreef:
Zojuist gehoord dat ik er 1,5 dag heen zou mogen. Ik weet niet of 't wat void mij is, maar aan de andere kant, ik loop al jaren lang met deze vermoeidheid.. Zoals de psych zei, 't is een rode draad door mijn leven. En die wil ik graag kwijt.. Bedankt voor je reactie!

Ik zou gewoon eens kijken. Wel vind ik het heel raar dat het niet vooraf met je gecommuniceerd is, daar zou ik echt wel wat van zeggen. Ik heb zelf in deeltijdtherapie gezeten, en daar heb ik heel veel aan gehad. Was bij mij 2 dagen in de week.

**Geplaatst**: 19-06-18 13:38

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-06-18 13:38

Ja ik stond er ook raar van te kijken, diegene die mij erover gecontact heeft was in de veronderstelling dat mijn "huidige" psych mij al op de hoogte had gesteld..(niet dus). Maar ik ga 't zeker morgen aankaarten!

Fijn te lezen dat 't jou wel geholpen heeft.

**Geplaatst**: 19-06-18 17:25

Geplaatst: 19-06-18 17:25

Vala schreef:
Knert, het is eigenlijk best goed gegaan, zaterdag was een enerverende dag met veel wisselende emoties. Zondag weinig gedaan,ook geen aandacht aan vaderdag besteed. Gisteren was ik doodmoe. Maar gek genoeg floepte ik rond etenstijd ineens uit de vermoeidheid en de somberheid en was de avond goed. Alleen het opstaan was net weer moeizaam. Wel goed geslapen gelukkig.

Balen dat het met jou minder gaat.... Ik ben zo blij met mijn man, onze relatie is alleen maar hechter geworden gelukkig.
Sterkte....

Fijn. Heb wel aan je gedacht... hopende dat het toch iets beter zou gaan.

**Geplaatst**: 20-06-18 08:42

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 20-06-18 08:42

Wat lief Knert! Dank je wel!
Vanochtend helaas weer misselijk en down bij het opstaan. Ik verheugde me zo op een ochtendje paard, lekker poetsen en rijden. Dat ga ik ook doen maar zou zo graag eens huppelend mijn bed uitkomen en me gewoon goed voelen! Maar ja, het is niet anders en we gaan maar gewoon weer door. Ben nu bijna een jaar bezig en ik leer veel. Nu nog het erkennen, herkennen en accepteren. Dat valt niet mee, een stukje van mij blijft er tegen vechten.
Ik hoop een goede dag voor iedereen, en een knuffel voor wie het nodig heeft!

**Geplaatst**: 20-06-18 08:50

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 20-06-18 08:50

Ahww wat lastig ^ .. ik hoop dat je straks lekker tot rust komt bij je paard!

**Geplaatst**: 20-06-18 12:15

Geplaatst: 20-06-18 12:15

Vala schreef:
Wat lief Knert! Dank je wel!
Vanochtend helaas weer misselijk en down bij het opstaan. Ik verheugde me zo op een ochtendje paard, lekker poetsen en rijden. Dat ga ik ook doen maar zou zo graag eens huppelend mijn bed uitkomen en me gewoon goed voelen! Maar ja, het is niet anders en we gaan maar gewoon weer door. Ben nu bijna een jaar bezig en ik leer veel. Nu nog het erkennen, herkennen en accepteren. Dat valt niet mee, een stukje van mij blijft er tegen vechten.
Ik hoop een goede dag voor iedereen, en een knuffel voor wie het nodig heeft!

Het is een proces dat je doormaakt Vala. De ene dag zal het beter gaan dan de andere. Je leer veel bij zeg je; dat is al heel wat! Die stapjes van erkennen en herkennen komen ook wel, stap voor stap...