Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-04-18 03:23

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 12-04-18 03:23

*Komt als meelezer even binnenvallen*

Maanlicht kijk eens naar de boeken van bijvoorbeeld Sophie kinsella of jill mansell. Echte chicklit en heerlijk simpel dus ideaal om te lezen als je hoofd vol zit.

En voor slaapproblemen. Probeer eens een kort woordje van maximaal 1 lettergreep te kiezen en dat in je hoofd steeds weer uit te spreken maar dan met verschillende tussenpozen (kort/lang) en op verschillende manieren (woord kort/normaal/lang gerekt) en dit gewoon volledig random af te wisselen. Doordat je je hierop moet concentreren kan je niet piekeren.

**Geplaatst**: 12-04-18 08:42

Geplaatst: 12-04-18 08:42

coldsummers schreef:
Met mijn depressie gaat het opzich ook wel aardig, aluwe ik soms echt wel weer wat paniekaanvallen heb en ik weet nog steeds niet hoe dat komt, wat heel erg frustrerend is. Maar we gaan gewoon verder. Denk ik.

...ik kan me een aantal redenen indenken waarom het je frustreert.
Maar je 'panieksysteem' ligt nu eenmaal buiten het bereik van je logische verstand.
Het is gericht op survival in de jugle - nog voor je met je verstand weet hoe of wat MOET je fysiek al in actie zijn.

**Geplaatst**: 14-04-18 08:29

Geplaatst: 14-04-18 08:29

Hier gaat het niet goed, wordt in de ochtend weer erg onrustig wakker, huilen, overgeven. Het lijkt wel een cyclus, een week goed, dan wordt het minder, gaat het weer even en dan stort ik echt weer even in. Maakt me heel moedeloos en verdrietig.
Hoe kom ik de dag weer door -O-

**Geplaatst**: 14-04-18 08:50

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-04-18 08:50

Adem in, adem uit :(:)

Hier ook een flinke terugval nadat een dagje “proberen te werken” niet goed is gegaan.

**Geplaatst**: 14-04-18 10:20

Geplaatst: 14-04-18 10:20

Vala schreef:
Hier gaat het niet goed, wordt in de ochtend weer erg onrustig wakker, huilen, overgeven. Het lijkt wel een cyclus, een week goed, dan wordt het minder, gaat het weer even en dan stort ik echt weer even in. Maakt me heel moedeloos en verdrietig.
Hoe kom ik de dag weer door

Zo herkenbaar. Ze zijn zo rot die terugvallen en maken je idd zo moedeloos.

Waar heb je vandaag zin in? Wat wil je even doen? Wat zou jou een beter gevoel kunnen geven? Maak daar even tijd en ruimte voor. Succes!

**Geplaatst**: 14-04-18 13:09

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-04-18 13:09

Ik ben toch een rondje wezen rijden. Hing er wel als een zoutzak op geloof ik maar het voelde wel goed.
Nu thuis even wat eten en bankhangen en dan hoop ik straks even op de fiets een pakketje op te halen.
Ik weet niet zo goed waar ik zin in heb. Heb ook hoofdpijn en pijn in mijn borstkas van het huilen. En ik ben doodmoe. Even slapen misschien maar dan moet ik wel de timer zetten want anders word ik weer met een houten kop wakker. Vanavond een verjaardag bij de buren, de vorige keer ben ik niet geweest maar nu ga ik wel, al is het maar een uurtje, het is toch afleiding.

**Geplaatst**: 14-04-18 13:11

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-04-18 13:11

Bedankt trouwens voor jullie reacties dat doet me goed. Ik weet dan ook weer dat ik de enige niet ben. Heel veel sterkte voor een ieder die zich klote voelt!

**Geplaatst**: 14-04-18 16:53

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-04-18 16:53

Heel herkenbaar Vala, hier hetzelfde. Even een digitale knuffel voor jou!

**Geplaatst**: 14-04-18 17:31

Geplaatst: 14-04-18 17:31

Dankjewel...
Ik wilde nog zeggen dat de alfabettip bij mij ook echt werkt! Bedankt Bubblahoi!

**Geplaatst**: 14-04-18 17:50

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-04-18 17:50

Ja al een paar dagen achter elkaar de alfabettip gedaan. Best moeilijk ook hoor vind ik

**Geplaatst**: 15-04-18 18:11

Geplaatst: 15-04-18 18:11

Vala schreef:
Ik ben toch een rondje wezen rijden. Hing er wel als een zoutzak op geloof ik maar het voelde wel goed.
Nu thuis even wat eten en bankhangen en dan hoop ik straks even op de fiets een pakketje op te halen.
Ik weet niet zo goed waar ik zin in heb. Heb ook hoofdpijn en pijn in mijn borstkas van het huilen. En ik ben doodmoe. Even slapen misschien maar dan moet ik wel de timer zetten want anders word ik weer met een houten kop wakker. Vanavond een verjaardag bij de buren, de vorige keer ben ik niet geweest maar nu ga ik wel, al is het maar een uurtje, het is toch afleiding.

Je bent je ervan bewust dat je toch best wel hebt doorgezet? Kijk eens wat je allemaal onderneemt zonder dat je de hele dag op de bank hebt gezeten. Denk toch dat jij al verder bent dan je zelf door hebt. Maak het alleen niet te bont... pak je rust

**Geplaatst**: 16-04-18 21:10

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-04-18 21:10

Dank je wel Knert. De man met de hamer is gisteren helaas gekomen. Uitgeput, radeloos, angstig, onrustig, en veel huilen. Vanochtend mijn begeleidster bij het GGZ gebeld en vorige week doorgenomen. Ik heb teveel gedaan , wil alle ballen hoog houden en ben perfectionistisch. Verder ben ik nog steeds te hard voor mezelf, ik vind zelf dat ik dingen alweer moet kunnen. Komt voort uit oa frustratie omdat het al zo lang duurt. Althans, dat vind ik.
Afgesproken dat ik 1 afspraak per dag mag maken buiten de zorg voor mijn paard.
Ik ben werkelijk nog nooit zo moe geweest, echt vreselijk.

**Geplaatst**: 16-04-18 21:11

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-04-18 21:11

Ik wil je een hele dikke knuffel geven :(:)

probeer echt je rust te vinden, hoe moeilijk ook. Je zal er een keer aan moeten toegeven, alleen dat helpt voor je herstel!

**Geplaatst**: 16-04-18 21:15

Geplaatst: 16-04-18 21:15

He dikke knuffel Vala! :(:)

Neem je rust!!!

Ik zit weer goed in de paniek... morgen tussenbeoordeling van stage en zit nu nog lessen voor te bereiden voor morgen. Heb het lang niet zo voorbereid als ik zou willen. Maar voor mijn gevoel moet het allemaal zo perfect en dat lukt me toch niet dus dan doe ik het maar niet ofzo.

**Geplaatst**: 16-04-18 22:55

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-04-18 22:55

Van mij ook een knuffel! Wel fijn dat je een begeleider hebt waarmee je kan praten.

Marlinde, heel veel succes. Het is heel herkenbaar inderdaad, perfect of helemaal niet. Het is zo moeilijk om de gulden middenweg te vinden.

**Geplaatst**: 17-04-18 07:08

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-04-18 07:08

Knert, hoe rot ook, het is een leerproces. Die terugvallen zijn superrot, maar ze kunnen wel helpen om te leren wat jouw valkuilen zijn, hoe je ze kan voorkomen in de toekomst en hoe je goed voor jezelf kan zorgen en zo op langere termijn verbetering te brengen.

Marlinde, probeer voor je stage te doen wat je kan. Als het niet perfect is, is het ook goed. Als je gaat werken, ga je ook niet de tijd hebben om alles perfect voor te bereiden; dat hou je gewoon niet vol. En dan ben je maar beter gewoon 'goed' voorbereid dan niet

. Misschien kan je bij volgende voorbereidingen eens proberen om er bij één bewust op te letten dat hij niet perfect hoeft te zijn. Je maakt je voorbereiding en als het voorbereid is, stop je, ookal is het niet perfect. Let daarna misschien ook eens op de verschillen tussen die ene minder perfecte voorbereiding en je andere voorbereidingen: hoe is het verlopen? Gingen de perfect voorbereidde activiteit beter dan de minder perfect voorbereidde activiteit? Hoe vond je achteraf gezien de activiteit die minder perfect voorbereid was?

**Geplaatst**: 17-04-18 11:12

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-04-18 11:12

Hoi,

Na een tijdje meelezen zou ik toch ook graag willen meepraten, vandaar dat ik mij nu toch meld. Ik weet niet zo goed hoeveel ik zal vertellen over mijn situatie omdat er op internet meerdere mensen zijn die weten onder welke usernaam ik mij schuil houd, maar in het kort.
Al sinds mijn (late) pubertijd heb ik regelmatig last van terugkerende depressies. Vaak maar 1 keer per jaar enkele weken tot maanden, de ene keer heftiger dan de andere. Op mijn 18e heb ik eens hulp gezocht bij een poh-ggz, maar dat was kortdurend en niet heel behulpzaam. Wel is daar uit gekomen dat ik ADD heb.

Mijn laatste 'zwaardere' depressie was in 2011 en ik merk dat ik nu weer in zo'n zelfde episode zit. Enkele weken geleden heb ik aangeklopt bij de huisarts omdat ik mij al maanden extreem vermoeid voelde. Klachten kwamen overeen met overspannenheid/burn-out, wat ik goed kon plaatsen gezien het afgelopen jaar met afstuderen en een vreselijke stagetijd. Er werd niets mee gedaan en ook op werk kan ik niet minderen en durf ik het niet aan te geven.
De vermoeidheid is nu gelukkig wat minder, mogelijk speelt het goede weer mee. Maar het is overgegaan in lamlendigheid, somberheid, veel huilen, geen zin in activiteiten en alles kost mij extreem veel moeite. Daarbij komen weer niet reëele angsten, soms paniek. Vooral als ik alleen ben weet ik echt niet hoe en wat ik moet doen op een dag. En dan komen de schuldgevoelens dat ik weer niets heb uitgevoerd in huis en dat ik mensen met mijn zorgen belast. Ik maak mij enorm veel zorgen, denk veel te veel na en maak mijzelf langzamerhand stapelgek.
Vanmorgen weer geprobeerd de huisarts te bellen maar ik moet maandag terugbellen omdat er nu geen afspraak voor maandag gemaakt kan worden en dan wel. $:\$

Vandaar dat ik hier nu aanklop, want ik vind het wel heel fijn om het even van mij af te schrijven.

**Geplaatst**: 17-04-18 11:17

Geplaatst: 17-04-18 11:17

Unseen schreef:
Hoi,

Na een tijdje meelezen zou ik toch ook graag willen meepraten, vandaar dat ik mij nu toch meld. Ik weet niet zo goed hoeveel ik zal vertellen over mijn situatie omdat er op internet meerdere mensen zijn die weten onder welke usernaam ik mij schuil houd, maar in het kort.
Al sinds mijn (late) pubertijd heb ik regelmatig last van terugkerende depressies. Vaak maar 1 keer per jaar enkele weken tot maanden, de ene keer heftiger dan de andere. Op mijn 18e heb ik eens hulp gezocht bij een poh-ggz, maar dat was kortdurend en niet heel behulpzaam. Wel is daar uit gekomen dat ik ADD heb.

Mijn laatste 'zwaardere' depressie was in 2011 en ik merk dat ik nu weer in zo'n zelfde episode zit. Enkele weken geleden heb ik aangeklopt bij de huisarts omdat ik mij al maanden extreem vermoeid voelde. Klachten kwamen overeen met overspannenheid/burn-out, wat ik goed kon plaatsen gezien het afgelopen jaar met afstuderen en een vreselijke stagetijd. Er werd niets mee gedaan en ook op werk kan ik niet minderen en durf ik het niet aan te geven.
De vermoeidheid is nu gelukkig wat minder, mogelijk speelt het goede weer mee. Maar het is overgegaan in lamlendigheid, somberheid, veel huilen, geen zin in activiteiten en alles kost mij extreem veel moeite. Daarbij komen weer niet reëele angsten, soms paniek. Vooral als ik alleen ben weet ik echt niet hoe en wat ik moet doen op een dag. En dan komen de schuldgevoelens dat ik weer niets heb uitgevoerd in huis en dat ik mensen met mijn zorgen belast. Ik maak mij enorm veel zorgen, denk veel te veel na en maak mijzelf langzamerhand stapelgek.
Vanmorgen weer geprobeerd de huisarts te bellen maar ik moet maandag terugbellen omdat er nu geen afspraak voor maandag gemaakt kan worden en dan wel. $:\$

Vandaar dat ik hier nu aanklop, want ik vind het wel heel fijn om het even van mij af te schrijven.

Heb je wel eens bloed laten prikken? vooral vit D en B12 kunnen dit veroorzaken.

**Geplaatst**: 17-04-18 11:53

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-04-18 11:53

Ja, dat heb ik laten doen toen ik voor het eerst naar de huisarts ging met die vermoeidheidsklachten. Alle waardes waren goed, schildklier is ook bekeken.

**Geplaatst**: 17-04-18 13:58

Geplaatst: 17-04-18 13:58

Unseen schreef:
Hoi,

Na een tijdje meelezen zou ik toch ook graag willen meepraten, vandaar dat ik mij nu toch meld. Ik weet niet zo goed hoeveel ik zal vertellen over mijn situatie omdat er op internet meerdere mensen zijn die weten onder welke usernaam ik mij schuil houd, maar in het kort.
Al sinds mijn (late) pubertijd heb ik regelmatig last van terugkerende depressies. Vaak maar 1 keer per jaar enkele weken tot maanden, de ene keer heftiger dan de andere. Op mijn 18e heb ik eens hulp gezocht bij een poh-ggz, maar dat was kortdurend en niet heel behulpzaam. Wel is daar uit gekomen dat ik ADD heb.

...heb je wellicht SAD?
Jargon voor seizoen depressie?

Een depressie is een ziekte - maar bij SAD aarzel ik: we zijn als mensen niet gemaakt voor lange, donkere winters. (Zoals in Scandinavië velen SAD hebben, de alcohol expres reuze duur is, etc.)

En de voorgeschiedenis van de ziekte depressie is doorgaans een periode met veel stress.

Citaat:
Mijn laatste 'zwaardere' depressie was in 2011 en ik merk dat ik nu weer in zo'n zelfde episode zit. Enkele weken geleden heb ik aangeklopt bij de huisarts omdat ik mij al maanden extreem vermoeid voelde. Klachten kwamen overeen met overspannenheid/burn-out, wat ik goed kon plaatsen gezien het afgelopen jaar met afstuderen en een vreselijke stagetijd. Er werd niets mee gedaan en ook op werk kan ik niet minderen en durf ik het niet aan te geven.
De vermoeidheid is nu gelukkig wat minder, mogelijk speelt het goede weer mee. Maar het is overgegaan in lamlendigheid, somberheid, veel huilen, geen zin in activiteiten en alles kost mij extreem veel moeite. Daarbij komen weer niet reëele angsten, soms paniek. Vooral als ik alleen ben weet ik echt niet hoe en wat ik moet doen op een dag. En dan komen de schuldgevoelens dat ik weer niets heb uitgevoerd in huis en dat ik mensen met mijn zorgen belast. Ik maak mij enorm veel zorgen, denk veel te veel na en maak mijzelf langzamerhand stapelgek.
Vanmorgen weer geprobeerd de huisarts te bellen maar ik moet maandag terugbellen omdat er nu geen afspraak voor maandag gemaakt kan worden en dan wel. $:\$

1)

Rot hoor!
Vraag je om hulp, krijg je zo'n poedersuiker smoes!

2) De ziekte dan wel de uitputting maakt dat je nare dingen gaat denken. Makkelijk gezegd: niet geloven!
De psycholoog heeft er een ongelukkige term voor 'denkfout'. Alsof jij fout zou denken! (De ziekte stuurt jou die gedachten, en er tegen vechten heeft weinig zin. Er mee lachen, ze niet geloven, er iets vriendschappelijks tegenover zetten werkt WEL!!!)

Trouwens - ik geloof persoonlijk dat jouw huisarts ook een denkfout maakt...
Maar een psycholoog/ coach om op je werrk minder stress/ meer grenzen te hebben en stevig te onderhandelen kan op termijn geen kwaad!

3) Waar ik veel aan gehad heb: een paar consulten bij een orthomoleculaire arts. (Ik kon niet tegen de pillen van de huisarts - met de adviezen van deze arts plus een daglicht lamp hpud ik de SAD in toom.)

**Geplaatst**: 17-04-18 17:03

Geplaatst: 17-04-18 17:03

@Janneke: eerder was het wel een SAD, inderdaad vaak rond de winterperiode. Die van 2011 die mij nu nog het dichtst bij staat was ook zeker een SAD. Het verschil met nu is dat ik nergens meer van geniet Het mooie weer, de vogeltjes, het groene gras.. ik zie het wel, maar het doet me niets meer. En dat vind ik zo poedersuiker. Hoe ik eerder echt weer opleefde en weer uit keek naar de zomer, nu voel ik gewoon niets, ja verdriet, maar niet dat fijne gevoel als de zon weer schijnt. Ik zie ook niet in hoe dit gauw weer gaat veranderen, vandaar dat ik nú wel hulp zoek en voorheen niet (want een SAD gaat weer over als het lente wordt). Ik voel me gewoon de hele dag door ruk. Jankerig, angstig, besluiteloos, geen idee welke kant ik op wil.

Ik denk dat het nu begonnen is rond mijn masteropleiding. Ik vond de studie matig, de universiteit ruk, mijn stage een regelrechte hel waar ik iedere keer met buikpijn heen ging en met hoofdpijn terug. Ik heb in die tijd heel veel stress en spanning ervaren en heel veel twijfel en onzekerheid gevoeld. Afgelopen zomer ging die spanning niet weg terwijl mijn opleiding klaar was.
Ik ben inmiddels werkzaam in hetzelfde veld als mijn studie en vergeleken met die stage is dit wel heel veel beter, maar het vraagt wel enorm veel energie en concentratie de hele dag.

**Geplaatst**: 17-04-18 17:54

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-04-18 17:54

Rot hoor!
Idealiter gaat SAD over als de dagen lebgen, maar dat moet je lichaam dan wel kunnen.
Mijn orthomoleculaire arts heeft destijds een lichamelijke diagnose gesteld: sad hangt vaak samen met serotonine, maar hij wenste ook te weten hoe het met mijn cortisol (lange termijn stress), vitamine B status en nog het een en ander was gesteld.

...en bij sad hulp vragen is echt niet verkeerd!

Rot dat ook jij zo verschrikkelijk veel stress ervaren hebt rond het afstuderen, en dan ook nog een vol jaar daarna!

**Geplaatst**: 17-04-18 18:07

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-04-18 18:07

Hoi,

Sorry dat ik zo weinig, of niet reageer op anderen.
Ik heb vandaag de keuze gekregen deeltijdbehandeling voor mijn eetstoornis of systeem therapie met ouders erbij etc. Ik was niet enthousiast over beide, maar mijn psychologe en de psychologe die ik had voor de DGT (zij heeft ervaring met eetstoornissen) vinden beide dat de deeltijd behandeling beter zou zijn. Ik weet niet wat ik moet doen, ik kan niet enkele dagen of uren vrij nemen van mijn werk en wil mijn inkomen niet verliezen doordat ik dalijk geen werk meer heb omdat ik voor deze behandeling kies. Ik zie eigenlijk geen nut in de systeembehandlingen, er zal vooral veel wrijving komen tussen mij en mijn moeder en er zal veel meer op mij worden gelet. Ik weet het gewoon even niet meer.

**Geplaatst**: 17-04-18 18:15

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-04-18 18:15

Juridisch gezien is het natuurlijk niet 'vrij nemen', maar ziekteverlof.
...maakt dat iets uit?

Rot hoor, dat ze je 2 dingen aanbieden waar je 2x niet enthousiast over bent.

**Geplaatst**: 17-04-18 20:13

Geplaatst: 17-04-18 20:13

Janneke2 schreef:
Juridisch gezien is het natuurlijk niet 'vrij nemen', maar ziekteverlof.
...maakt dat iets uit?

Rot hoor, dat ze je 2 dingen aanbieden waar je 2x niet enthousiast over bent.

Ja dat is ook zo, maar ik denk niet dat mijn baas daar heel erg blij mee is. En daarbij word ik er ook niet heel erg blij van als ik niet kan werken. :')

Het leven is soms moeilijk, ik ga het er zometeen met mijn ouders overhebben.