Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-04-18 07:43

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-04-18 07:43

Welkom, knap dat je de eerste stap hebt gezet.. nu hopen dat je snel terecht kunt! Sterkte

**Geplaatst**: 09-04-18 09:35

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 09:35

Weet iemand hier nog leuke feelgood boeken om te lezen?
Geen hulpboeken maar gewoon romans etc?
Ik heb de serie De Aardkinderen gelezen van Jean M. Auel, dat vond ik echt super goed en fijn om te lezen, dus misschien iets in die trant. Ik las altijd graag thrillers en veel actie, dus daar staat mijn kast helemaal vol mee, maar ik kan dat nu niet zo goed meer hebben merk ik.. En ik wil zo graag lekker lezen.

Wat vinden jullie echt fijn om te doen in deze tijd? En wat doen jullie als jullie 's nachts wakker worden en niet meer kunnen slapen en liggen te piekeren oid?

**Geplaatst**: 09-04-18 09:40

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 09:40

Ik weet niet hoelang je er al in zit Maanlicht, maar de eerste maanden wist ik niet meer wat ik leuk vond. Pas sinds ong een maand krijg ik écht weer zin om dingen te ondernemen (en ik zit er nu 4 thuis bijna) en onder de mensen te zijn. Ik ga dan ook deze week weer een beetje opbouwen met werk.

Ik had ook slaapproblemen in het begin en moest van mijn psycholoog als ik wakker werd mijn bed uit, gedachten opschrijven, even wat drinken en pas weer naar bed om daadwerkelijk een poging te doen tot slapen.

**Geplaatst**: 09-04-18 09:47

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 09:47

Ik zit sinds 2 maanden thuis nu, dus nog kort. Het frustreert heel erg. Ik wil graag lezen, maar het is allemaal zo snel te veel. Series kijken doe ik wel, en dat vind ik ook fijn, alleen wil ik dat niet de hele dag doen.

Als ik nu wakker word 's nachts, ga ik eruit en even een tijdschriftje lezen en een kop thee drinken. Dat gaat wel, alleen heb ik niet oneindig veel tijdschriften.

Gister hadden we hier de verjaardag van mijn vriend en zijn broer, en het was me ook eigenlijk veel te veel. Ik vind dat erg lastig, het is belangrijk dat ik aanwezig ben, maar eigenlijk trek ik het niet.. En dit was alleen nog maar familie. 21 april vieren ze een feestje voor vrienden, dan komt er onder andere een heel voetbalteam. Ze zijn aan het kijken of ze het op een locatie kunnen doen, vorig jaar was het bij zijn broer. Dus als de locatie niet lukt wordt het hier gevierd. En dat betekent dat ik me niet kan terugtrekken als ik het niet meer zie zitten. We hebben een huis dat heel open en gehorig is, dus in een andere kamer gaan zitten werkt ook niet. Ik zit eigenlijk bijna te denken om naar mijn ouders te gaan die avond en daar te slapen, maar ik weet dat ik daarmee mijn vriend's hart breek.

**Geplaatst**: 09-04-18 09:52

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 09:52

Zeer herkenbaar, Maanlicht! Ook je laatste stuk..
Mijn vriend wil graag hier thuis gamen met vrienden, hier zou het chillst zijn, maar ook hier is het erg gehorig en het duurt dan vaak tot laat. Gelukkig begrijpt hij mij en heeft hij dat afgelopen tijd niet gedaan (tenzij ik weg was). Ik heb wel aangegeven als ik dacht dat het wel weer kon, want ik gun hem dat heel erg.

Praat er met je vriend over en ga vooral naar je ouders. Jij hebt je rust nodig en je doet dit niet om hem te pesten, zou het raar vinden als “zijn hart hierdoor gebroken wordt”. Gaat om jouw gezondheid..
Ik raad je aan om iig niet in de drukte te blijven voor langere tijd. Ik ging over grenzen heen omdat ik van mijzelf moest (ook omdat ik dat voor anderen wilde en ik invulde voor een ander wat zij wel niet zouden denken als ik het niet deed), en dan kom je alleen maar van een koude kermis thuis. Het gaat je niet helpen

ik ging daardoor steeds dieper.

**Geplaatst**: 09-04-18 10:00

Geplaatst: 09-04-18 10:00

Ik zou lekker naar je ouders gaan! Is toch super gezellig om daar eens te eten en te slapen. Als je vriend dat niet snapt is het jammer voor hem. Kunnen zij zo gek doen als ze willen zonder dat ze rekening met jou hoeven te houden.
En boeken: die van dan brown, griet op den beeck en David baldacci zijn erg leuk. Maar je kan ook Young Adult boeken gaan lezen. Zijn vaak iets simpeler geschreven maar wel spannend en zeker geen kinderboeken. Leest net wat makkelijker weg!

Ik heb afgelopen jaar een “burn-out” gehad wat achteraf een enorm ernstig b12 tekort bleek te zijn. Ik denk zelf in combinatie met toch teveel druk leggen op mezelf. Inclusief paniekaanvallen, hartkloppingen, halve dagen slapen, niks willen, angsten voor alles (durfde soms mijn bed niet uit). Heb ook therapie gehad maar medicijnen werkten toch beter. Heb toch op miraculeuze wijze mijn P gehaald, naast een bijbaan. Snap er nog niks van hoe ik dat gedaan heb.

Maar het komt dus nog wel eens terug dus moet heel goed op mezelf passen. Dat is erg lastig als er veel druk is vanuit stage en school. Voornamelijk stage moet ik nog veel voor doen. Heb vandaag een vrije dag maar kan me zo moeilijk ertoe zetten om van de bank te komen. Hoe doen jullie dat?

**Geplaatst**: 09-04-18 10:14

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 10:14

Gewoon even niet van de bank af komen Marlinde. Rust is zo belangrijk! Waarom wil je persé van de bank af komen?

Dan Brown lees ik op dit moment, maar is te veel voor mij, er zit al te veel actie in zegmaar.

Mijn vriend blijft het heel lastig vinden, mijn burn-out. Hij wil graag dingen in huis doen bijvoorbeeld, zoals de zolder afmaken en de vloer schilderen beneden, maar ik kán het gewoon niet nu. En dat noemt hij dan al snel luiheid. Hij begrijpt het gewoon niet... Hij is vrijdag mee geweest naar mijn psycholoog, ik hoopte dat dat wat zou doen, maar het heeft niets uitgehaald eigenlijk. Gister begon hij ook al over dat ik wat zwaarder ben geworden en ik kan het allemaal niet hebben. Als hij gefrustreerd is (hij had gister honger) dan reageert hij dat direct op mij af. We hebben het hier al super vaak over gehad, dat hij dan moet aangeven dat hij gefrustreerd is en moet nagaan waardoor dat komt, en het niet meteen op mij moet afreageren. Dan zegt hij in zijn boosheid allemaal dingen als: 'je bent niet productief/proactief genoeg', 'Je wil er niets aan doen' etc, Terwijl ik eind april een intake heb bij een centrum waar ik 4 maanden lang 4 dagdelen in de week in therapie ga, met onder andere een psycholoog, fysiotherapeut en sportarts. Daar kan ik na de intake pas na 6 weken terecht, dat is verzekeringstechnisch. Maar tot die tijd kan ik ook niet echt iets anders...

**Geplaatst**: 09-04-18 10:47

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 10:47

Jeetje, wat een onbegrip vanuit jouw vriend zeg. Jammer dat het meegaan naar de psycholoog niet heeft geholpen

Ik snap best dat iemand een burn-out “niet kan begrijpen”, maar ik vind je vriend er echt totaal niet goed mee omgaan

door dat soort dingen te zeggen zorgt hij niet bepaald voor verbetering. Wellicht slim om de komende tijd sowieso naar je ouders te gaan? Ik zou dit niet erbij kunnen hebben

**Geplaatst**: 09-04-18 11:28

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 11:28

He wat balen dat het nog steeds niet wil Maan. Doe vooral waar jij je goed bij voelt, als mensen dat niet begrijpen, dan is dat hun probleem. Ik heb me ook heel vaak afzijdig gehouden van feestjes, dat is balen voor mijn vriend, maar ook voor mezelf want natuurlijk ben ik daar liever bij. Maar jammer dan, ik doe gewoon wat ik kan, en als ik aanwezig zijn bij een feestje niet kan, dan is dat jammer.

**Geplaatst**: 09-04-18 11:51

Geplaatst: 09-04-18 11:51

Tigress schreef:
Heey allemaal

Ik heb lang geprobeerd om te vechten tegen alle struggles in mijn hoofd, maar deze week kwam de druppel die de emmer deed overlopen. Ik wilde niks meer, had nergens meer puf voor, en brak emotioneel bij van alles. Ik herkende zoveel vanuit mijn depressie een jaar of 7 geleden, enkel de suïcidale gedachten waren nog niet aanwezig zoals toen. Andere dingen waren echter wel heviger aanwezig. Daar heb ik heel lang tegen proberen te vechten, ik heb het zo hard geprobeerd tegen te houden, maar dat gevecht heb ik verloren. Ik heb met tranen in mijn ogen de telefoon opgepakt, dokter gebeld en om hulp gevraagd. Dit trok ik niet langer. Ik kon meteen diezelfde middag al terecht, en ze heeft direct een doorverwijzing geregeld. De eerste stappen naar hulp zijn gezet

Het voelde voor mij heel erg als falen om weer in een depressie te belanden. Hopelijk mag ik hier wat meelezen en meeschrijven. Ik denk dat het fijn is om met mensen in contact te zijn die ook punten herkennen, en snappen dat de onzichtbare struggles ook heftig kunnen zijn.

Weees meer dan welkom!!!
Niemand zal het zien dat je faalt. Geloof me maar.

En ja wij kennen het gevoel.

Dikke knuffel!

**Geplaatst**: 09-04-18 11:53

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 11:53

Zo maanlicht... dat is heftig. Iemand die het niet snapt.

Ik ga ervan uit dat je een goede relatie hebt. Maar zou het niet even zin hebben om jezelf niet te hoeven verantwoorden naar hem en misschien eventjes terugtrekt bij je ouders?

Vast avondje in de week ofzo.

Dit trekt misschien nog wel meer energie dan dat je alleen aan jezelf werkt. Sterkte

**Geplaatst**: 09-04-18 12:20

Geplaatst: 09-04-18 12:20

Maanlicht: wat leestips die lekker laagdrempelig zijn:

1. Jeugdboeken. Op basis van Aardkinderen zou ik zeggen, Thea Beckman, de trilogie Kinderen van Moeder Aarde, en Torak en Wolf van Michelle Paver. Herlees ook zeker boeken die je vroeger leuk vond.

2. Als je wat mildere detectives wilt, denk aan Baantjer. Die zijn aanmerkelijk minder spannend en ook niet heel ingewikkeld, maar wel heel vermakelijk

3. Columns. Deels op internet te vinden, deels in boekvorm. Denk aan Sylvia Witteman (vooral de oudere), Thomas van Luyn, Hanna Bervoets, Japke-d Bouma, Meester Bart of wat je maar aanspreekt. Reiscolumns lezen ook fijn weg. Ideaal ook om te lezen als je even buiten wilt zitten.

4. Voor midden in de nacht zijn luisterboeken ook een aanrader. De bieb heeft een gratis app, er zijn ook betaalde apps met wat meer aanbod.

**Geplaatst**: 09-04-18 14:18

Geplaatst: 09-04-18 14:18

Tigress hopelijk krijg je meer rust in je hoofd :(:)

Maanlicht, sorry maar je vriend kan dat echt niet maken. Je zegt toch ook niet tegen iemand met een beenbreuk van je bent lui ga eens lopen.

vraag me af of zoveel onbegrip bij gaat dragen aan je herstel. Trouwens Vlam is een leuk jeugdboek!

Op de bank zitten word ik niet gelukkig van. Ga ik vanmiddag / zo doen! Met mooi weer haal ik veel energie uit naar buiten gaan!

Ben dus naar de sportschool gefietst, afspraak voor intake gemaakt. Toen lekker 40 minuten door het buitengebied gefietst en toen naar een vriendin. De stad in om te lunchen en sportschoenen enzo gekocht.

Vanmiddag helaas bezig voor mijn studie en vanavond werkoverleg.

Dus zo eerst maar eens een paar afleveringen breaking bad kijken.

Kan wel echt genieten van deze temperaturen

**Geplaatst**: 09-04-18 14:38

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 14:38

Tigress, (helaas) welkom.

Maanlicht, wat ontzettend rot. Helaas herken ik heel veel wbt je vriend. Mocht je er behoefte aan hebben, mag je me altijd een pb sturen (iedereen overigens!)
De tips wbt (even, tijdelijk) weg gaan zijn een hele goeie. Even rust in je hoofd. Is belangrijk. Even afstand. Jullie wonen samen denk ik?
Het helpt echt om dan even wat afstand te nemen, ook al heb je geen puf om wat te ondernemen. Misschien kun je een paar dagen/nachten per week bij je ouders of een vriendin zijn?

**Geplaatst**: 09-04-18 14:53

Geplaatst: 09-04-18 14:53

Dank jullie voor het warme welkom

Dank ook voor je woorden, Knert. Het doet me goed mensen te vinden die snappen wat er in het hoofd om kan gaan op zo'n moment.
Ik heb inmiddels contact gehad met pi-groep, zij gaan mij binnen twee weekjes een brief sturen over de uitnodiging om daar langs te komen.

Vrijdag nog even een complete paniekaanval gehad. Ik zat er compleet doorheen, ik was een verjaardag vergeten. Zouden er om 6 uur moeten zijn, en ik was het gewoon echt compleet vergeten. Verjaardag werd op een uurtje afstand gevierd, en ik was om 10 voor 6 pas weer thuis. In plaats van dan gewoon te denken ''jammer'', of ''dan ben ik maar iets later'', brak ik compleet. Ik voelde me zo dom, ik was in paniek. Ik wilde wel heen, maar durfde het niet (rit van een uur, nog niet eerder zo'n lange rit zelf gemaakt na mijn hernia (en dan moet je ook nog weer terug natuurlijk) en bang zijn dat het er te druk zou zijn). Met mijn moeder gebeld, en zij heeft mij weer rustig gekregen.
Ik ben echt zó klaar met de emoties die zo extreem zijn -O-

Mijn moeder heeft mijn vader opgebeld toen hij aan het werk was op dat moment. Ik had hem ook al een appje gedaan. Een kort tijdje na dat paniekmoment ben ik mee geweest met hem op de bus (hij is wegenwacht). Even eruit, even iets anders doen, gedachten verzetten. Goed gesprek gehad ook met hem, hij heeft ook een hevige depressie meegemaakt jaren geleden -O-

Was heftig, maar fijn om toch ook daarmee een stukje te vinden wat we kunnen delen.

Maanlicht; ik ga momenteel graag met de honden naar het bos toe. Camera mee, en even gedachten op 0 proberen te zetten. Als ik 's nachts wakker wordt en ik kan niet meer slapen, ga ik schrijven of tekenen. Gewoon doen wat er uit mijn potlood of pen komt, zonder na te denken of iets logisch is

Heel herkenbaar trouwens ook wat je verteld over het niet kunnen terug trekken. Mijn ex kon er niks mee dat ik geen feestbeest was, en ik rust moest kunnen pakken wanneer mij iets te veel werd. Jammer dat je vriend zo reageert

**Geplaatst**: 09-04-18 15:17

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 15:17

Ik kan me voorstellen dat je veel plezier beleeft aan de jonden tigress, vooral aan Jarvis, dat is zo'n prethoofd

Net zoals Klaaz hier, ik kan soms zo om hem lachen, hij kan echt mijn dag goed maken

**Geplaatst**: 09-04-18 15:37

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 15:37

Jaaa, Jarv sleurt me er doorheen

Vanmorgen even het bos in geweest, en het blije ei is gaan zwemmen in het watertje daar. Hij zwemt normaal gesproken niet zo snel in bosvennetjes, maar vandaag was hij mij zo aan het opvrolijken dat hij zelfs in het water achter zijn speeltje aan ging

Dat zorgde weer voor een glimlach op mijn gezicht

Jaaa, kan ik me voorstellen met Klaaz! Ik ben Klaaz fan

**Geplaatst**: 09-04-18 15:40

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 15:40

Ik mis dat wel heel erg, een huisdier. Woon op kamers waar geen dieren zijn toegestaan. En een vis in een kommetje is zo zielig. :')

**Geplaatst**: 09-04-18 18:46

Geplaatst: 09-04-18 18:46

soloro schreef:
Ik mis dat wel heel erg, een huisdier. Woon op kamers waar geen dieren zijn toegestaan. En een vis in een kommetje is zo zielig.

Ja en m dan aaien is ook zo wat he :')

Klaaz weet ook precies wanneer ik me niet goed voelde, dan kwam ie de hele dag bij me zitten. Zo lief.

**Geplaatst**: 09-04-18 18:50

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 18:50

Bedankt voor al jullie reacties. Ik weet even niet zo goed hoe ik moet reageren..

Over huisdieren gesproken. Ik heb hier ook een hele leuke kat, een 3 jarige genaamd Mario. Hij is echt super lief en gaat vaak mee wandelen.

**Geplaatst**: 09-04-18 18:53

Geplaatst: 09-04-18 18:53

Joolien schreef:
soloro schreef:
Ik mis dat wel heel erg, een huisdier. Woon op kamers waar geen dieren zijn toegestaan. En een vis in een kommetje is zo zielig.

Ja en m dan aaien is ook zo wat he

Klaaz weet ook precies wanneer ik me niet goed voelde, dan kwam ie de hele dag bij me zitten. Zo lief.

Ja aaien wordt wat lastig :')

En heb geen zin in een depressieve vis _O-

Thuisthuis heb ik een kat, merk wel echt dat ik er behoefte aan heb. Maar goed kan er niks aan doen verder. In het asiel in de buurt zoeken ze alleen schoonmakers en dat is voor mij lichamelijk te zwaar.

**Geplaatst**: 09-04-18 19:02

Geplaatst: 09-04-18 19:02

Heey Tigress,
welkom...!
En het is 'natuurlijk' de depressie die jou laat denken dat je faalt.
Makkelijk gezegd advies, maar van harte gemeend: NIET geloven...!

Vaak gaat er het een en ander vooraf aan depressie. Een trauma, of bijvoorbeeld te lang te veel stress.
(...en dus die beruchte valkuil van denken dat je er tegen zou moeten vechten. Been there, done it too - did not get a T-shirt...)
Accoord - passief ondergaan is het ook niet. Proberen te snappen hoe je hier terecht kwam is al heel wat...!
(De verschillende oorzaken aanpakken komt later wel.)

Eerst rust - en prachtig dat je om hulp hebt gevraagd! Goed voor jezelf zorgen is erg belangrijk, zeker nu!!
En ook fijn dat de huisarts alert was.

En idd: het is niet zichtbaar en er is toch nog wel een taboe, dat kan het zwaarder maken dan nodig.

**Geplaatst**: 09-04-18 19:07

Geplaatst: 09-04-18 19:07

Maanlicht schreef:
Bedankt voor al jullie reacties. Ik weet even niet zo goed hoe ik moet reageren..

Over huisdieren gesproken. Ik heb hier ook een hele leuke kat, een 3 jarige genaamd Mario. Hij is echt super lief en gaat vaak mee wandelen.

Ja moeilijk hoor. Je hebt je vriend harder nodig dan ooit, maar hij geeft je niet wat je nodig hebt.

**Geplaatst**: 09-04-18 23:41

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-04-18 23:41

Ik heb een 3 potige kat. Jackie.
Zit altijd naast me en wil altijd geaaid worden.
Vanavond ff naar stal geweest en paardje gepoetst. Kwam aardig wat haar vanaf maar ze glom weer als een spiegeltje

**Geplaatst**: 10-04-18 08:31

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-04-18 08:31

Fijn is dat he Purny!

Ik heb gisteravond met mijn vriend gepraat. Onder andere over dat we meer begrip voor elkaar moeten hebben. Daar was hij het mee eens. De opmerking over dat ik lui zou zijn had hij niet zo bedoeld, was een stukje frustratie van hem over de situatie. Heb hem ook verteld dat ik niet op de verjaardag ben, dat begreep hij ook heel goed (had ik niet verwacht).

Het was heel fijn om het er even over gehad te hebben, want ik ga heel snel in mijn eigen hoofd zitten en dan maak ik het nog erger dan het eigenlijk is. Heb gister een simpel boekje gekocht bij de AH, een roman (geen boeketreeks hoor, haha, maar wel simpele kost), en een stapeltje tijdschriften. Zometeen lekker op de fiets naar mijn nieuwe bijrijdpaard (half uur heen en half uur terug), de eigenaresse gaat rijden en ik ga kijken. Paardje kan mij nog niet zo waarderen, dus heb al 3 keer rodeo gehad.