HomeForums » Algemeen » Mens en Maatschappij » [MWS] Mensenwelzijn en sport

Burn-out/depressie lotgenoten?

Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
     
     
    Anoniem

    Link naar dit bericht Geplaatst: 28-03-18 14:21

    Amy schreef:
    Sorry dat ik niet op anderen reageer en sorry dat ik hier ff m'n gal spuw. Geen idee wat ik er mee wil maar ik word gek.

    Stalling houd zich niet aan afspraken maar andere opties hier in de buurt zijn er niet. Niemand die mijn verhaal wil aanhoren, niemand die enige begrip toont. Antwoorden als zal wel weer goed komen, heb ik niks aan.

    Het gaat ook slecht met m'n oma en dat vreet energie. En zo zijn er nog veel meer dingen. Ik word gek. Ik heb me nog nooit zo poedersuiker gevoeld als nu. Het ene moment bler ik alles bij elkaar, het andere moment voel ik me dood en kan het me allemaal niet meer schelen.

    Heb al tijden lichamelijke ongemakken wat niet beter word. Alleen erger. De stress doet gewoon zeer op moment. Ik slaap slecht. Ik ben moe.

    Ik zou willen dat ik vannacht in slaap val en nooit meer wakker word. Ik ben er zo klaar mee... |(


    Dikke knuffel Amy, wat moet jij je klote voelen. Als je tegen iemand aan wilt kletsen, mag je me altijd een berichtje doen. :)

    Ik heb het al vaker aangeboden aan anderen hier, maar dat geldt voor iedereen. Als je in de put zit en niemand hebt om mee te praten, dan ben je van harte welkom om tegen mij aan te banketstaaf. Of dat nu is via bokt pb, facebook of whatsapp. Langskomen mag ook, mijn deur staat voor jullie open en er is altijd een knus plekje hier op de bank om rustig te praten en te knuffelen met Klaaz :)


    Afbeelding
    purny

    Berichten: 27558
    Geregistreerd: 08-06-06
    Woonplaats: Den haag

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 28-03-18 15:30

    Wat lief van je Joolien! Ik ben nu zeg maar voor de helft in de ziektewet.
    Kreeg een redelijk achterlijke reactie van m'n collega. Ze snapte niet waarom ik minder ging werken ipv meer. Heb haar fijn uitgelegd dat als ik dat wilde dat het mijn keus was.
    Ik ben vandaag ook nog even door de psych gebeld. Helaas kan ik niet eerder terecht omdat er weer onderzoek gedaan moet worden naar wat ik echt heb(geweldig weer een diagnose)
    Ondertussen moet ik een afspraak maken met de basis ggz en de pgb moet weer opgestart worden
    Anomien

    Berichten: 7419
    Geregistreerd: 10-11-09
    Woonplaats: Twente

    Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-18 20:48

    Amy schreef:
    Sorry dat ik niet op anderen reageer en sorry dat ik hier ff m'n gal spuw. Geen idee wat ik er mee wil maar ik word gek.

    Stalling houd zich niet aan afspraken maar andere opties hier in de buurt zijn er niet. Niemand die mijn verhaal wil aanhoren, niemand die enige begrip toont. Antwoorden als zal wel weer goed komen, heb ik niks aan.

    Het gaat ook slecht met m'n oma en dat vreet energie. En zo zijn er nog veel meer dingen. Ik word gek. Ik heb me nog nooit zo poedersuiker gevoeld als nu. Het ene moment bler ik alles bij elkaar, het andere moment voel ik me dood en kan het me allemaal niet meer schelen.

    Heb al tijden lichamelijke ongemakken wat niet beter word. Alleen erger. De stress doet gewoon zeer op moment. Ik slaap slecht. Ik ben moe.

    Ik zou willen dat ik vannacht in slaap val en nooit meer wakker word. Ik ben er zo klaar mee... |(


    Als eerste.. helemaal niet erg. Ik heb die momenten ook gehad dat ik het topic zo af en toe volledig opeiste.

    Ik zou jou de tip willen geven alles in stappen te doen. Ga langs bij je stalhouder. Kom je er niet uit, verhuis dan gewoon. Waarom meer problemen aanhouden dan dat je aankunt.

    Ga vaker naar je oma. Pak die tijd met haar. Het is voor haar ook moeilijk. Hopelijk mag ze toch snel opknappen. Ik wens haar het beste. Maar ga er wel veel naar toe.

    En dat je lijf tegenwerkt? Tja dat herkennen we waarschijnlijk allemaal. Pak je rust. Probeer zoveel mogelijk de onbelangrijke dingen even op hold te zetten.

    Dat de omgeving er geen begrip voor heeft is even niet jouw probleem.

    Dus...
    1: Oma
    2: gesprek stalling. eventueel (tijdelijk) verhuizen...
    3 en de rest even op hold.

    Sterkte!


    @jolien... bedankt voor je leuke foto... kreeg er wel een glimlach van. Wat een bijzonder dier.
    purny

    Berichten: 27558
    Geregistreerd: 08-06-06
    Woonplaats: Den haag

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-18 22:24

    Amy: Ik heb me ook zo gevoeld en voel me af en toe nog zo.. wat mij op de been houd en hield was de kleine dingetjes om je op te verheugen. Probeer dat als puntje te pakken.
    Voel me nu toch redelijk rot, m'n vader viel vanavond min of meer tegen me uit terwijl ik het goed bedoelde...
    k_m

    Berichten: 5332
    Geregistreerd: 03-02-10

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-18 22:39

    Sorry dat ik hier zomaar kom binnenvallen, heb de laatste pagina's een beetje gelezen en zal ook op de rest reageren de komende tijd.

    Ik zit sinds dinsdag thuis omdat ik enorme stress had. Mijn werk werd me allemaal te veel, mijn paard met serieuse problemen, vriend die zijn enkel brak,... Maandag avond viel alles over me heen en ik kreeg echt het gevoel van nu lukt het NIET meer dat ik echt dringend moest stoppen, veel huilen enz. Heb dit dan tegen mijn ouders verteld (woon nog thuis), en toen hebben we besloten naar de HA te gaan.

    Daar ook weer huilend mijn verhaal gedaan, vooral werk gerelateerd. Ze heeft me een week thuis geschreven, volgens haar had ik niet echt een burn out, omdat je dan blijkbaar ook meer stress rondom andere dingen zou moeten hebben. Nu heb ik haar niet tegen gesproken hierin, ik was ook enorm kwetsbaar op die moment en vond het sowieso enorm genant en moeilijk om te doen. Maar ik heb zelf wel het gevoel dat ik dit heb.. Ik durf het amper luidop uitspreken, zeker omdat de arts het ontkende.

    Ik vind het zo moeilijk, nu thuis gaat het best goed zo lang ik me rustig hou en niet te veel doe. Gisteren getelefoneerd met het werk en daarna ook weer huilen en veel stress. Echt maagpijn bij het zien van de telefoon nummer. Ook nog paar mailtjes gekregen en ook altijd krimpt heel mijn buik in elkaar bij het zien van die mailtjes.. Maar oké echt werk gerelateerd en ze willen daar veel meedenken gelukkig en waren erg geschrokken. Maar nu schrok ik vandaag toch van mezelf, mijn paard kampt met head schaking en ik was bij de paardenwinkel voor een masker te halen. Nu was ik in de winkel zelf enorm zenuwachtig en angstig, echt voor niks. Mijn hart ging te keer en ik was echt zenuwachtig om te gaan afrekenen aan de kassa, ik kwam buiten en schoot gelijk weer helemaal vol.. Dat is toch niet meer normaal?? ik word gek van mezelf zo.. Ook na het masker te passen (geen effect) thuis gekomen en weer helemaal ingestort..

    Ik weet niet goed meer wat doen, ben bij de arts geweest en zit nu een week thuis. Dinsdag begin ik normaal weer terug. Ik probeer er niet te veel aan te denken en mij te onstpannen maar het is zo moeilijk. Ik merk dat wanneer ik weg ga bij mijn vriend / ouders ik gelijk heel veel spanning en vooral angst heb..

    Ik weet niet goed wat ik met deze post wil bereiken, misschien een beetje begrip van anderen die het ook hebben meegemaakt.. Ik word gewoon gek van mezelf. Ben ook zo boos op mezelf heel de tijd, vind me echt een stomme aansteller die gewoon had moeten doorbijten maandag. Nu zit ik thuis en komen er volgende week alleen maar meer dingen op me af, ze willen een gesprek om de werkdruk te bekijken enz maar ben er zo bang voor allemaal.. Voel me echt gefaald..
    geerte

    Berichten: 6987
    Geregistreerd: 26-11-06
    Woonplaats: Amersfoort

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-18 23:28

    Jeetje k_m wat klote even. Je hebt niet gefaald soms is het gewoon even te veel :(:)


    Het ging bij mij een tijdje best prima maar ik merk dat de laatste paar weken weer minder gaan en deze week is het weer drama. Ik ben bezig met stage fulltime, werk, scriptie en nog andere dingen voor school. Ben vandaag in de les in slaap gevallen en je hoeft mij maar een stootje te geven en ik begin te huilen. ik heb niet echt het gevoel met mensen te kunnen praten, vriendinnen zijn allemaal druk, mijn vriend weet niet hoe hij met mij moet omgaan en een docent of decaan zou ik niet weten wat ik daar aan zou moeten vertellen. Therapie heb ik eens in de maand want vaker kan niet. Ik moet nog even doorzetten en alles halen dan ben ik afgestudeerd en hopelijk wat meer rust in mijn leven. Als ik het tenminste allemaal red.
    Anoniem

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 30-03-18 09:52

    Wat stom al die verhalen :( veel sterkte!!

    Wil iemand mij een pb doen die van een in stelling zoals dimence naar een vrijgevestigde is gegaan?
    Beauty26
    Berichten: 2043
    Geregistreerd: 10-02-10
    Woonplaats: Raalte

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 30-03-18 10:05

    Pimaude, heb jij bij Dimence gelopen? zo ja, Ik ga daar heen..zou ik jou daarover een pb mogen doen?
    Anoniem

    Link naar dit bericht Geplaatst: 30-03-18 10:10

    Beauty26 schreef:
    Pimaude, heb jij bij Dimence gelopen? zo ja, Ik ga daar heen..zou ik jou daarover een pb mogen doen?


    Dat mag!
    Janneke2

    Berichten: 22872
    Geregistreerd: 28-02-13
    Woonplaats: Ergens in Drenthe

    Link naar dit bericht Geplaatst: 30-03-18 11:18

    Hoi K_m,
    rot dat je zo klem zit en rot dat je zo weinig informatie over stress ('enzo') hebt gehad...!
    Je bent geen aansteller - maar juist omdat je zo weinig informatie over stress hebt gekregen kun je dat makkelijk gaan denken.
    (Simpel klinkend advies: niet doen!! 'Hoe dan' dat is lastiger....)

    k_m schreef:
    Ik zit sinds dinsdag thuis omdat ik enorme stress had. Mijn werk werd me allemaal te veel, mijn paard met serieuse problemen, vriend die zijn enkel brak,... Maandag avond viel alles over me heen en ik kreeg echt het gevoel van nu lukt het NIET meer dat ik echt dringend moest stoppen, veel huilen enz. (...)

    Daar ook weer huilend mijn verhaal gedaan, vooral werk gerelateerd. Ze heeft me een week thuis geschreven, volgens haar had ik niet echt een burn out, omdat je dan blijkbaar ook meer stress rondom andere dingen zou moeten hebben.


    Burn put is geen echte medische diagnose.
    En zo te lezen leef je op adrenaline - 'en dat is niet de bedoeling'.
    (Het voelt niet fijn, is niet best voor je lijf en: adrenaline 'zet' je mind 'uit', waardoor de problemen snel groter kunnen worden, zoals de gekste dingen vergeten etc.)

    Citaat:
    Nu heb ik haar niet tegen gesproken hierin, ik was ook enorm kwetsbaar op die moment en vond het sowieso enorm genant en moeilijk om te doen. Maar ik heb zelf wel het gevoel dat ik dit heb.. Ik durf het amper luidop uitspreken, zeker omdat de arts het ontkende.

    :(:)
    Zo, dat is wat een kwetsbaar mens nodig heeft.
    Steun: het is rot, en erkenning 'dat er te veel stress is'.
    Citaat:
    Ik vind het zo moeilijk, nu thuis gaat het best goed zo lang ik me rustig hou en niet te veel doe. Gisteren getelefoneerd met het werk en daarna ook weer huilen en veel stress. Echt maagpijn bij het zien van de telefoon nummer. Ook nog paar mailtjes gekregen en ook altijd krimpt heel mijn buik in elkaar bij het zien van die mailtjes.. Maar oké echt werk gerelateerd en ze willen daar veel meedenken gelukkig en waren erg geschrokken. Maar nu schrok ik vandaag toch van mezelf, mijn paard kampt met head schaking en ik was bij de paardenwinkel voor een masker te halen. Nu was ik in de winkel zelf enorm zenuwachtig en angstig, echt voor niks.

    Nee - niet "voor niets".
    Je loopt op adrenaline.
    Dit houdt onder andere in, dat je zintuigen wagenwijd open staan en de kleinste indrukken 'mega' binnenkomen. Terwijl je dus al gigantisch moe bent - en dat kun je er dus niet bij hebben.
    Gevolg: extra 'zenuwen'.
    Oplossingen - tja: rust. Wandelen. Zachte, mooie muziek. Goed slapen. Huilen als je je rot voelt en vooral als dat kan met een arm om je heen.

    Citaat:
    Dinsdag begin ik normaal weer terug. Ik probeer er niet te veel aan te denken en mij te onstpannen maar het is zo moeilijk.

    In Nederland geldt de regel dat er 1 persoon is die bepaalt of jij kan werken en dat ben jij zelf.
    In België moet je geloof ik de huisarts overtuigen...
    En 'terug beginnen': je schreef dat ze wilden meedenken: minder uren en belastende klussen een tijd weglaten.
    Anoniem

    Link naar dit bericht Geplaatst: 30-03-18 21:06

    Jolien & andere bokkers: is er hier ervaring met direct psycholoog? Een andere tip uit zwolle en omgeving mag ook :-) moet wel een gespecialiseerde psych zijn dacht ik.

    Edit: psychotherapeut!
    Anoniem

    Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 00:07

    pimaude schreef:
    Jolien & andere bokkers: is er hier ervaring met direct psycholoog? Een andere tip uit zwolle en omgeving mag ook :-) moet wel een gespecialiseerde psych zijn dacht ik.

    Edit: psychotherapeut!

    Ik kan dinsdag wel even aan mijn psych vragen of ze nog iemand weet in jouw omgeving. :)
    MarlindeRooz
    Correspondent

    Berichten: 33855
    Geregistreerd: 27-02-10
    Woonplaats: Apeldoorn

    Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 00:14

    pimaude schreef:
    Jolien & andere bokkers: is er hier ervaring met direct psycholoog? Een andere tip uit zwolle en omgeving mag ook :-) moet wel een gespecialiseerde psych zijn dacht ik.

    Edit: psychotherapeut!

    Je hebt een pb!
    Anoniem

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 00:47

    Toppers!! Bedankt!
    Anomien

    Berichten: 7419
    Geregistreerd: 10-11-09
    Woonplaats: Twente

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 15:28

    Ik wens jullie allemaal een mooi zonnige Pasen. En dat we even onze oliebol mogen vergeten!!
    Anoniem

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 20:01

    Hetzelfde!!
    purny

    Berichten: 27558
    Geregistreerd: 08-06-06
    Woonplaats: Den haag

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 22:10

    Jullie ook allemaal!
    soloro

    Berichten: 2303
    Geregistreerd: 18-07-12

    Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 22:13

    Fijn Pasen! Hier hebben we een winkel gevonden die enkel glutenvrij en lactosevrije spullen verkoopt, dus heb voor het eerst uitgebreid paaseten *\o/*
    Anoniem

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 22:20

    Wat fijn soloro!!
    Beauty26
    Berichten: 2043
    Geregistreerd: 10-02-10
    Woonplaats: Raalte

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 01-04-18 10:39

    Soloro: dat is wel fijn zeg, geniet er lekker van!

    De rest fijne paasdagen, wij zijn in België en verbaas me erover dat ze sommige dingen niet kennen hier...
    Beauty26
    Berichten: 2043
    Geregistreerd: 10-02-10
    Woonplaats: Raalte

    Link naar dit bericht Geplaatst: 01-04-18 18:27

    Beauty26 schreef:
    Soloro: dat is wel fijn zeg, geniet er lekker van!

    De rest fijne paasdagen, wij zijn in België en verbaas me erover dat ze sommige dingen niet kennen hier...


    Of anders noemen

    Verse melk.. we hebben 3 winkels afgezocht naar magere kwark.. uiteindelijk iets gevonden wat erop lijkt. En gele vla, in pak ook niet te vinden alleen in kuipjes ( na zoekwerk)..
    Anoniem

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 04-04-18 16:48

    Joolien wat een super lief aanbod! <3

    Het gaat hier gelukkig weer beter. Ik heb de paarden verhuisd dichterbij huis en zeer dicht bij m'n werk. Heerlijk. Moet alles zelf doen maar zo heb ik de controle en krijgen ze wat ze verdienen. Plus, ik hou nu meer tijd over omdat ik minder moet reizen, dus ik kan het rijden weer lekker oppakken!
    Hele last van m'n schouders afgevallen zo.

    Hebben jullie een fijne Pasen gehad? :)
    blubblabhoi

    Berichten: 521
    Geregistreerd: 18-05-09
    Woonplaats: Friesland

    Link naar dit bericht Geplaatst: 04-04-18 20:17

    Ik kom weer even om het hoekje kijken. Mijn vorige bericht is van 19-02 en ik zal even laten weten hoe het met me gaat. Heb vandaag mijn tweede sessie bij mijn psycholoog gehad. Ik doe cognitieve gedragstherapie en ik merk dat het mij nu al erg helpt!

    Ik werk ondertussen 6 uur per dag. Het gaat soms wel snel maar ik kan het tot nu toe wel volhouden.

    Wat bij mij ontzettend heeft geholpen is het er uit laten halen van mijn Mirena spiraal. Ik voel me een ander mens. Alsjeblieft mensen, als hier iemand is die zich depressief/burn-out achtig voelt en je hebt een Mirena, doe hier eens wat onderzoek naar. Toen ik hier achter kwam heb ik binnen een dag het laten verwijderen en het is een wereld van verschil. Het is nu 3 weken terug en ik heb nog geen depressieve episode gehad. Mijn episode hiervoor duurde bijna 3 maanden.

    Verder heb ik als tip gekregen van mijn psycholoog mijn gedachten op te schrijven, zodat het minder chaos is. Ik heb mijn verhalen online gezet in een blog (zie onderschrift). Ik doe dit absoluut niet om mijzelf te promoten (het is een gratis blog), maar ik zoek echt lotgenoten of misschien mensen die ik kan helpen met mijn verhaal. Je bent niet alleen, samen staan we sterk.

    Ik hoop dat iedereen een fijne avond en week verder heeft. We gaan allemaal beter worden!
    Tigress

    Berichten: 8947
    Geregistreerd: 08-11-10
    Woonplaats: Appelscha

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 05-04-18 23:59

    Heey allemaal

    Ik heb lang geprobeerd om te vechten tegen alle struggles in mijn hoofd, maar deze week kwam de druppel die de emmer deed overlopen. Ik wilde niks meer, had nergens meer puf voor, en brak emotioneel bij van alles. Ik herkende zoveel vanuit mijn depressie een jaar of 7 geleden, enkel de suïcidale gedachten waren nog niet aanwezig zoals toen. Andere dingen waren echter wel heviger aanwezig. Daar heb ik heel lang tegen proberen te vechten, ik heb het zo hard geprobeerd tegen te houden, maar dat gevecht heb ik verloren. Ik heb met tranen in mijn ogen de telefoon opgepakt, dokter gebeld en om hulp gevraagd. Dit trok ik niet langer. Ik kon meteen diezelfde middag al terecht, en ze heeft direct een doorverwijzing geregeld. De eerste stappen naar hulp zijn gezet :j

    Het voelde voor mij heel erg als falen om weer in een depressie te belanden. Hopelijk mag ik hier wat meelezen en meeschrijven. Ik denk dat het fijn is om met mensen in contact te zijn die ook punten herkennen, en snappen dat de onzichtbare struggles ook heftig kunnen zijn.
    Anoniem

    Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

    Link naar dit bericht Geplaatst: 06-04-18 00:21

    Ahw helaas welkom
    HomeForums » Algemeen » Mens en Maatschappij » [MWS] Mensenwelzijn en sport