Vanaf dat ik op de middelbare school zat heb ik problemen gehad met mezelf, vooral met mijn gewicht en uiterlijk. Altijd ben ik (veel te) zwaar geweest en nu ben ik toch wel zwaarder dan ik ooit geweest ben. In mijn omgeving zijn er genoeg mensen die van mijn strijd af weten en ondanks het jarenlange proberen ben ik altijd veel te zwaar gebleven. Eén keer viel ik iets meer dan twintig kilo af. Wat was ik blij! Bijna 'needless to say': die kilo's zitten er na een ongeluk en slechte eetgewoontes gewoon weer bij. Dagelijks heb ik fysiek én mentaal problemen met mijn gewicht. Ik ben gestopt met mijn grootste hobby (paarden) door dit overgewicht. Ik ben gepest met mijn uiterlijk. Maar blijvend afvallen? Dat lukt me niet in mijn eentje.
Nu wil het ook nog eens dat ik een jonkie ben en niet veel geld verdien. Een personal trainer heb ik meerdere keren overwogen, maar dat geld heb ik gewoon niet. Altijd bleef ik mezelf voorhouden dat ik dit alleen kan, maar diep vanbinnen weet ik dat ik dat nu niet kan. Toen een vriendin voorstelde om samen naar een Curves sportschool te gaan, was ik dan ook blij! Een ander concept dan de sportscholen waar ik me niet prettig bij voel én iemand om er mee naar toe te gaan. Het enige nadeel? Ze meten en wegen je daar.
En daar zag ik enormmmm tegenop... Op een weegschaal gaan staan voor iemand anders? Je centimeters lichaam horen? Terwijl je dondersgoed weet wat relatief normaal is? Ik vond het niet leuk. En dat zagen ze daar ook wel, ondanks dat ik dat niet enorm toon. Toen ik van de weegschaal af kwam, wees de eigenaresse van de sportschool me op hun lopende oproep. Ze zochten iemand om een jaar lang persoonlijk te begeleiden richting de eindstreep. Opgeven zou geen optie zijn, nu op een leuke en gezonde manier slank (en gezond!) worden. Om een lang verhaal kort te maken: ik werd gekozen. En morgen ga ik beginnen. Het gekste en het beste? Ik heb er zin in! Heel veel zelfs. Ik hoop dat dit de laatste avond is dat ik zo zwaar ben als ik nu ben. Dat er alleen nog maar dagen komen dat ik lichter ben dan ik nu ben en dat ik over een jaar vanaf nu kan zeggen dat ik trots ben... Op mezelf en vooral op mijn lichaam.
Ik ga er voor
