De eerste stap is realisatie, en daar ben jij nu al goed mee bezig. Dus die is al gezet
Ik ben ook perfectionistisch en heb ook een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ook controle houden klinkt mij heel erg bekent. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo 1-2-3 tot een oplossing voor je kan komen. Ik zelf ontwikkelde een paniekstoornis met als grootste lichamelijke klacht overgeven (= controle kwijtraken). Manmanman wat ben ik daar lang van streek door geweest.
Uiteindelijk ben ik in therapie gegaan. Niet alleen voor de paniekstoornis maar ook omdat ik zo al in angst leefde. Angst om te falen, om niet goed genoeg te zijn, om te worden beoordeeld. Door met gelijkgestemden in contact te komen ben ik langzaam dingen beter gaan loslaten, gelukkig.
Ik denk ook dat de oplossing vanuit jezelf moet komen. Jij hebt nu door dat je mensen hier mee afstoot, en je eigen leven zo zwaar maakt. Ik denk dat jij ook degene moet zijn die zegt dat het nu afgelopen is, en je niet dood gaat als jij even geen controle hebt (en zelfs dat is relatief, jij hebt altijd een keuze om iets te doen of te laten!). Misschien kan je klein beginnen bij iemand die je vertrouwd? Een vriend/vriendin of partner?