Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-15 11:55

Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-15 11:55

Ik heb zojuist een interessante (wat oudere) aflevering van Zembla gezien die hier over gaat:
http://www.npogezond.nl/tv-uitzending/V ... e-moeders-

Ik merk, ook op Bokt, dat mensen over het algemeen steeds later willen beginnen aan kinderen, maar dat de meeste mensen niet weten of beseffen wat voor mogelijke gevolgen en risico's hieraan kleven. Dit blijkt ook uit bovenstaande aflevering.

Hoewel ik hierover nooit ben voorgelicht, bijvoorbeeld op de middelbare school, ben ik me wel bewust van deze risico's. Als in: hoe langer je wacht, hoe groter de kans op nare dingen. Ik moet zeggen dat bovenstaande aflevering me wel meer heeft geleerd hierover.

In hoeverre ben jij je hiervan bewust, en zo ja: hoe ga (of ging) je hiermee om?

Voor mij persoonlijk geldt:
Omdat ik het belangrijk vind om rekening te houden met deze gevolgen en risico's, zou ik, als ik moeder zou willen worden (daar ben ik nog niet helemaal over uit), dit graag worden voor mijn dertigste (ik ben nu bijna 27).

**Geplaatst**: 01-09-15 12:01

Re: Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst: 01-09-15 12:01

Ik ben wel voorgelicht over de risico's. Ik wilde in eerste instantie geen kinderen. Maar later ga je daar toch over nadenken en toen werd het: wel kinderen, voor mijn 35e, vanuit een relatie. Omdat ik toen lang vrijgezel was, werd BOM moeder ook geopperd, maar dat wil ik niet. Natuurlijk weet je niet hoe een relatie loopt, maar een kind zou ik wel in eerste instantie toch samen voor willen kiezen.

Maar.... Na wat mislukte relaties en inmiddels alweer een tijdje single, ben ik 33 geworden (dat gebeurt gewoon :))

) en weet ik het niet. De 35 komt er aan. Wil ik dan nog wel kinderen? Rek ik de grens dan toch wat op met alle risico's van dien? Of geen kinderen? BOM is voor mij echt geen optie. Stel dat ik binnenkort een relatie heb, ga je dan snel over kinderen beginnen?

Kortom, ik ben me er van bewust, maar weet nog niet hoe ik er mee om ga. Zolang ik geen relatie heb, is het eigenlijk niet zo'n issue, kinderloos single zijn vind ik prima. En als het ook nooit zal lukken, dan heb ik daar vrede mee. Maar stel dat ik toch ineens iemand tegenkom waar ik erg gelukkig mee word...
Dan moet ik er toch over na gaan denken en over gaan praten

**Geplaatst**: 01-09-15 12:03

Re: Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst: 01-09-15 12:03

Kan nu de aflevering niet kijken maar denk wel te weten wat er benoemd gaat worden.

Tja het is een lastige keuze. Je wilt aan de ene kant zo min mogelijk risico lopen en aan de andere kant is je leven niet altijd al zo ingericht dat je op jongere leeftijd toe bent aan kinderen.

Ik ben zelf 34 en heb sinds krap 2 jaar een relatie met iemand waarmee ik misschien wel kinderen wil. We zijn daar beide nog niet over uit en hebben deze keuze dan ook voor ons uit geschoven.

Ik merk hoe ouder je wordt hoe meer je gaat nadenken daar over. Ik wel iig. Financiën, hoe beinvloed dit mijn leven enz. Maar daarnaast dus ook de risico's van zwanger worden als 35+ zijnde.

Toch zullen de risico's niet voor mij de weegfactor worden. Als wij besluiten het te proberen dan weet je wel voor jezelf dat de kans op een gezond kindje een stuk minder is, naast dat de kans om überhaupt zwanger te worden natuurlijk is gedaald.

Het blijft een afweging natuurlijk maar het is altijd goed om je bewust te zijn van de risico's voordat je een poging gaat doen.

**Geplaatst**: 01-09-15 12:35

Re: Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst: 01-09-15 12:35

ik heb er helaas niet voor gekozen om op mijn 35 zwanger te worden maar helaas in mijn vorige relatie kwam dit niet van 2 kanten uiteindelijk. Deze relatie is stuk gelopen op mijn 33, kort daarna iemand anders ontmoet. Daarbij wel aangegeven dat ik een grote kinderwens had. Had ook voor mezelf voorgenomen als ik 35 was en niemand had ontmoet, ik het alleen zou gaan doen. Maar weet wat de consequenties zijn van laat moeder worden, zwangerschap valt me ook zwaar. Terwijl ik zeer weinig klachten heb. Zal mijn kind ook aanmoedigen om er niet al te lang mee te wachten. Ik heb eind vorig jaar de keuze gemaakt om er toch voor te gaan terwijl ik net wist dat ik mijn baan ook zou kwijt raden, maar ja wanneer zou ik weer een andere baan hebben. Dus financieel is het niet geweldig maar wel zeer gewenst. Nu is mijn nieuwe partner iets jonger dan ik, maar stond wel achter de keuze. Het is de eindjes bij elkaar knoppen voorlopig maar de kleine zal niets te kort komen. Ga straks ook weer vol op zoek naar werk. Ook zal ik na gaan moeten denken of ik een 2e wil. Heb altijd geroepen dat ik er 3 wou maar of dat nog haalbaar gaat zijn. Ik weet dat ik ook niet al te lang moet wachten met een 2e. Terwijl ik vroeger riep dat ik er wel wat verschil tussen wou hebben. Nu is het ook zo dat ik zelf deze zwangerschap in ben gegaan met klachten waarvan ik kon verwachten dat ze zouden gaan verergeren, maar ja had ik dat maar eerder geweten. Ik ben namelijk sinds een aantal jaar rug patiënt en merk dat de laatste loodjes erg zwaar beginnen te worden terwijl ik de eerste 7 maanden geen last had. Maar heb nog een paar weken te gaan en hoop dat ze me niet gaan laten overlopen, al roep ik zelf dat het eerder gaat komen, zit inmiddels op 34 weken.

**Geplaatst**: 01-09-15 12:41

Re: Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst: 01-09-15 12:41

Ik denk dat de meeste mensen zich zeker wel bewust zijn hoor. Maar het leven gaat nou eenmaal zoals het gaat.
Wat minder bekend is is dat hoge leeftijd van de vader ook voor meer risico's verantwoordelijk is dan vroeger aangenomen.

**Geplaatst**: 01-09-15 12:42

Geplaatst: 01-09-15 12:42

Wij zijn ons heel erg bewust van de risico's. Omdat ik geen makkelijke bevalling en een nog minder fijne nasleep heb gehad, mijn man wat ouder is dan ik en ik ook steeds dichter bij de 35 kwam hebben wij er voor gekozen om niet voor een tweede kindje te gaan. Dat was geen makkelijke beslissing om te nemen, maar het voelt wel als de enige juiste beslissing voor ons.

**Geplaatst**: 01-09-15 12:44

Geplaatst: 01-09-15 12:44

Wauw, heel interessant die docu! Ik moet zeggen, de 35+ grens die hier in dit topic ook meerdere malen wordt aangehaald zat ook zo in mijn hoofd. Dat is dus eigenlijk een 30+ grens -O-

Ik ben nog jong genoeg, straks 24, heb nog méér dan genoeg reizen, op de planning staan, studie is 2016 wel af, maar het is wel iets om rekening mee te gaan houden in de toekomst, voor zover het allemaal te plannen valt natuurlijk..

**Geplaatst**: 01-09-15 12:47

Geplaatst: 01-09-15 12:47

Ik heb altijd geroepen dat ik absoluut geen mentaal gehandicapt kind op de wereld wilde zetten en heb altijd een leeftijdslimiet voor ogen gehad. Rond mijn 30ste ben ik per toeval te weten gekomen dat ik een verhoogd risico op afwijkend genetisch materiaal heb dankzij radiotherapie in mijn kindertijd. Ik zat toen nog niet lang in mijn huidige relatie. Voor ons was het toen heel snel duidelijk dat we niet aan kinderen zouden beginnen.

**Geplaatst**: 01-09-15 12:53

Re: Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst: 01-09-15 12:53

Ik zeg nu heel leuk dat ik na mijn 35e niet meer zwanger wil worden, maar ik weet zeker dat als ik wel aan de tweede wil beginnen (moet nu eerst nog bevallen van de eerste :')

) en het lukt niet of ben ik er gewoon niet eerder aan toe, dat ik de leeftijdsgrens dan absoluut wil oprekken omdat de wens dan te groot is.
Mijn man is ook jonger dan ik ben.
ben mij zeer bewust van de risico's maar als gevoel om de hoek komt kijken is het lastig.

**Geplaatst**: 01-09-15 12:55

Geplaatst: 01-09-15 12:55

Ik worstel met de formulering van mijn antwoord, want de uitzending legt zeer zeker de vinger op de/ een zere plek, maar aan de andere kant staat het ook haaks andere "uitingen" over onze maatschappij, zoals het maken van carrière, waarbij het thema "vrouwen in topposities" voor mij een goed voorbeeld is. We sturen daar ook immers met z'n allen op en dat is precies wat geregeld door mijn hoofd spookt. Ik heb zelf zelfs een beetje het gevoel dat het als moeder "not done" is om volledig te stoppen met werken.

Ik ben nu 33 en (vandaag precies) 22 weken zwanger van mijn/ons eerste kindje. Ik breng de gemiddelde leeftijd dus omhoog. Had ik eerder aan kinderen kunnen beginnen? Alles kan, maar niet onder de condities die ik voor mijn kind voor ogen heb. Ik heb mijn vriend pas leren kennen toen ik 30 was en omdat ik een goede en stabiele relatie een goede basis vind voor een kind, betekent dat automatisch dat daar nog wat tijd overheen gegaan is voordat we de knoop om (te proberen om) zwanger te worden hebben doorgehakt. Alleenstaand ouderschap vond ik zelf geen optie. Ik bewonder de mensen die daar voor kiezen, maar zie mezelf dat niet doen.
Of mijn partner en ik de rest van ons leven bij elkaar blijven kan ik niet inschatten. Voor nu voelt het goed en ik kan me niet voorstellen dat daar op (relatief) korte termijn verandering in komt. Komt die verandering wel, dan wil ik ook in mijn eentje (financieel) gezien de zorg kunnen dragen, hetgeen betekent dat ik ook moet investeren in mijn carrière/ontwikkeling.

Momenteel volg ik een masteropleiding. Mijn werkgever heeft aangegeven te willen investeren in mijn toekomst en daar ben ik natuurlijk erg blij mee, maar het legt wel een druk bij me neer. Ik heb heel bewust voor de zwangerschap gekozen, maar vind het ook behoorlijk spannend als ik denk over de combinatie kind/werk/opleiding en ik kan me goed voorstellen dat vrouwen daarom kiezen voor het "zwanger worden op latere leeftijd".
Ik had natuurlijk ook ervoor kunnen kiezen om geen "carrière" te maken, maar juist die carrière biedt wel de financiële ruimte (ook door een zekere baan-/ werkzekerheid) om, naast die goede en stabiele relatie, ons kindje in de toekomst mogelijkheden als bijvoorbeeld het volgen van een opleiding te kunnen bieden.

Het argument dat in de uitzending wordt genoemd over het feit dat de zienswijze in een generatie zo verschrikkelijk is veranderd vind ik onzin. Ja, onze moeders stopten met werken op het moment dat ze zwanger waren, maar de wereld zag er toen ook net effe anders uit. Los van het financiële aspect, stak het werkende leven toen heel anders in elkaar. Van LLL (levenlang leren) had nog nooit iemand gehoord. Een enkele (HBO-)opleiding stond garant voor een aardige carrière bij een en dezelfde baas. Voor vaders was er dus veel meer baanzekerheid, waardoor de stap om rond te komen van een salaris wellicht eenvoudiger was dan tegenwoordig. Mensen spreiden nu hun risico's en persoonlijk vind ik dat heel verstandig.

In mijn optiek zijn de flexibilisering van wetgeving en veranderende zienswijze op werken (tijd- en plaatsonafhankelijk werken) eerste stappen in de goede richting, maar dit zal nog veel meer in onze denkwijze moeten worden verankerd.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:13

Re: Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst: 01-09-15 13:13

Soms heb je het niet voor het kiezen.
Mijn vriend en ik zijn nu een dik jaar bij elkaar, en ik ben nu 31.
Dus net als Mikkie was ik 30 toen ik hem leerde kennen en tjah je begint ook niet na 1 of 2 maand al aan een kindje.
Ik zal ook minstens 32 zijn voordat we überhaupt gaan proberen om zwanger te worden.

Ik had graag eerder gewild, maar heb in het verleden nooit zo een goeie relatie gehad dat dat er in zat.
En ik moet zeggen dat ik het zelfs nu nog erg spannend ga vinden, want er veranderd toch echt wel wat in je leven.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:18

Re: Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst: 01-09-15 13:18

Ik was 33 bij de geboorte van mijn eerste en 37 bij de geboorte van mijn 2e.
Ik was me zeker bewust van de risico's. Heb dan ook prenataal onderzoek laten doen.

voor mij was de rede ook dat het nu eenmaal zo was. Moet ook zeggen dat ik er ook niet eerder aan toe was.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:35

Geplaatst: 01-09-15 13:35

Ik ben er 1 die de leeftijd naar beneden brengt... mede door het vinden van de juiste partner die wél ouder is :-)

Ben er zelf 24, maar mijn (toekomstige) man is er 46.. Is ook 1 van de reden dat we er snel wouden aan beginnen (ik had al een grote kinderwens.. ) Ook omdat je op voorhand niet weet hoe lang het gaat duren eer je een kindje hebt..
Ik was eind december/ begin januari dit jaar zwanger, maar dat hebben we moeten stopzetten eind maart.. dus in november ga ik al een jaar gestopt zijn met de pil; maar hebben we nog steeds geen kindje in ons armen..

En we zijn ondertussen 1j3m samen.. dus ja we zijn er snel begonnen :-)

maar met de juiste man aan mijn zijde had ik er geen problemen mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-15 13:47

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-15 13:47

Ik snap natuurlijk dat als je niet in een relatie zit, het lastiger wordt om zwanger (te willen) te worden. :')

Ik zou zelf ook nooit bewust kiezen om alleenstaand een kind te krijgen. Maar volgens mij zijn er ook een hoop mensen die wel al langer in een relatie zitten, die het vooruit blijven schuiven.

Laatst nog iemand in een ander topic, was 28 (en in een relatie volgens mij) en was er nog niet over uit of ze kinderen wilde, maar ze vond dat ze nog alle tijd van de wereld had, of in ieder geval, ze wilde nog een paar jaar bedenktijd. Ik denk dan dat ze i.m.o. helemaal niet zoveel bedenktijd heeft, tenzij ze kiest voor grotere risico's. Wat ik dus niet zou doen.

Sizzle: heb je de docu gezien?

Ze hebben namelijk een enquête gehouden over of mensen zich bewust zijn van de risico's, en dat bleek dus vies tegen te vallen.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:48

Geplaatst: 01-09-15 13:48

Ik zeg het ook steeds "Ik wil voor mijn 30ste compleet zijn, heb ik ze dan niet, hoef ik ze ook niet meer, dan komt er een extra hond." Waarom? Enerzijds om de risico's die het met zich meebrengt, anderzijds, je bent zo snel oud. Mijn moeder was 32 toen ze mij kreeg en was altijd een van de 'oudere' moeders, als kind heb ik daar niet veel van gemerkt, nu merk ik wel wat ik gemist heb.

Zo gingen ze eigenlijk nooit mee naar pretparken, of andere 'uitdagende' dingen. Ze vonden zichzelf daar te oud voor. Ik neem ze dat niet kwalijk, zeker niet, maar jammer is het wel. Ik wil dus zelf een jonge moeder zijn, en dat kan ik maximaal als ik 30 ben, vind ik. Dan zijn mijn kinderen 20 als ik 50 ben en hopelijk in staat voor zichzelf te zorgen zodat ik ook nog een aantal 'goede' jaren heb. Mijn vader en moeder zijn nu kortbij de 60 en vooral mijn moeder heeft de nodige kwalen, kan ze wederom niks aan doen, maar jammer is het wel...

**Geplaatst**: 01-09-15 13:49

Geplaatst: 01-09-15 13:49

Het gaat toch ook gewoon zoals het gaat? Ik persoonlijk zou het ook 'raar' vinden (hoop dat ik niemand tegen de schenen schop) als je eerder aan kinderen zou beginnen vanwege eventuele risico's ivm je leeftijd terwijl je eigenlijk liever nog had willen wachten...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-15 13:53

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-15 13:53

KimD schreef:
Ik zeg het ook steeds "Ik wil voor mijn 30ste compleet zijn, heb ik ze dan niet, hoef ik ze ook niet meer, dan komt er een extra hond." Waarom? Enerzijds om de risico's die het met zich meebrengt, anderzijds, je bent zo snel oud. Mijn moeder was 32 toen ze mij kreeg en was altijd een van de 'oudere' moeders, als kind heb ik daar niet veel van gemerkt, nu merk ik wel wat ik gemist heb.

Zo gingen ze eigenlijk nooit mee naar pretparken, of andere 'uitdagende' dingen. Ze vonden zichzelf daar te oud voor. Ik neem ze dat niet kwalijk, zeker niet, maar jammer is het wel. Ik wil dus zelf een jonge moeder zijn, en dat kan ik maximaal als ik 30 ben, vind ik. Dan zijn mijn kinderen 20 als ik 50 ben en hopelijk in staat voor zichzelf te zorgen zodat ik ook nog een aantal 'goede' jaren heb. Mijn vader en moeder zijn nu kortbij de 60 en vooral mijn moeder heeft de nodige kwalen, kan ze wederom niks aan doen, maar jammer is het wel...

Ja, dat is ook een van mijn belangrijke redenen om voor / op mijn 30e moeder te zijn. Mijn moeder was 33 toen ze mij kreeg (was niet bewust dat ze zo lang wachtte met zwanger worden, heb ook nog een zus van 6,5 ouder) en daar merk ik het nu nog niet echt aan. Maar mijn vader was 43 jaar toen mijn halfbroertje werd geboren en dat leeftijdsverschil vind ik echt veeeel te groot. Zij leven echt totaal 1 twee verschillende werelden.

Ik zou het niet willen hoor, als twintiger al bejaarde ouders hebben.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:54

Geplaatst: 01-09-15 13:54

Ik wil niet alleen op basis van mijn leeftijd beslissen of/wanneer er kinderen komen. Daar wil ik aan beginnen als ik er klaar voor ben en niet eerder. Mocht ik dan inmiddels 50 zijn, dan heb ik maar pech. In dit geval heb ik liever spijt van geen kinderen dan spijt van wel kinderen. Dat laatste lijkt me ondraaglijk

**Geplaatst**: 01-09-15 13:55

Re: Op latere leeftijd zwanger worden; de risico's

Geplaatst: 01-09-15 13:55

En daarvoor kan je tegenwoordig je eitjes laten invriezen!

**Geplaatst**: 01-09-15 13:55

Geplaatst: 01-09-15 13:55

Eerlijk gezegd ben ik mij er niet heel erg bewust van. Mijn vriend en ik hebben beide een kinderwens, ik ben over een maand 25 jaar we zijn 8 jaar samen. We willen beide graag kinderen, maar nu nog niet. Ook al begint het klokje nu wel te tikken (aangezien ik er wel meer dan 1 zou willen).
Zelf heb ik een jong broertje die mijn moeder heeft gekregen toen zij 42 was. Eigenlijk heb ik toen ook nog nooit bij die risico's stil gestaan.

KimD schreef:
Zo gingen ze eigenlijk nooit mee naar pretparken, of andere 'uitdagende' dingen. Ze vonden zichzelf daar te oud voor. Ik neem ze dat niet kwalijk, zeker niet, maar jammer is het wel. Ik wil dus zelf een jonge moeder zijn, en dat kan ik maximaal als ik 30 ben, vind ik. Dan zijn mijn kinderen 20 als ik 50 ben en hopelijk in staat voor zichzelf te zorgen zodat ik ook nog een aantal 'goede' jaren heb. Mijn vader en moeder zijn nu kortbij de 60 en vooral mijn moeder heeft de nodige kwalen, kan ze wederom niks aan doen, maar jammer is het wel...

Ik denk dat dat wel echt per ouders verschilt (geen aanval op jouw ouders hoor). Stel jij zou een oude moeder zijn, dan ben jij je er juist heel erg bewust van hoe het is om oude ouders te hebben.
Mijn ouders doen echt heel veel met mijn broertje (10, ouders beide 50+), weekendjes naar scheveningen, dagjes weg naar pretparken e.d. Scheelt wel dat ik meerdere jonge neefjes en nichtjes heb, dus dan gaan ze samen met mijn tante en oom bijvoorbeeld.
Daarnaast heeft mijn broertje 4 grote broers en zussen die ook heel veel met hem ondernemen. Dagje met de trein, uit eten bij de Mac, dagje Walibi. Ik ben vroeger niets te kort gekomen, maar mijn broertje doet meer dan dat wij eerder gedaan hebben.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:56

Geplaatst: 01-09-15 13:56

Qimm schreef:
Ik wil niet alleen op basis van mijn leeftijd beslissen of/wanneer er kinderen komen. Daar wil ik aan beginnen als ik er klaar voor ben en niet eerder. Mocht ik dan inmiddels 50 zijn, dan heb ik maar pech. In dit geval heb ik liever spijt van geen kinderen dan spijt van wel kinderen. Dat laatste lijkt me ondraaglijk

Zo stond ik er destijds ook in.

Of ouders wel of niet naar pretparken gaan heeft echt een andere rede.

Ik ben opgevoed door mijn opa en oma en die gingen ook met mij naar pretparken.

Ik ben nu 44 en ga ook met mijn kinderen naar pretparken.

Laatst bijgewerkt door NatasjavE op 01-09-15 13:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-09-15 13:56

Geplaatst: 01-09-15 13:56

Naja bejaard zijn ze natuurlijk pas als ze zich erheen gedragen, maar ik merk wel degelijk verschil tussen 'oude' en 'jonge' ouders. Een vriend van mij is evenoud als ik en heeft een vader van in de 70, hij was een ongelukje en zijn ouders verschillen sowieso al 20 jaar... Dat vind ik wel echt rot.

Bij mijn moeder was het trouwens ook niet de planning om zo 'oud' te zijn, ze heeft 11 jaar erover gedaan om mij uiteindelijk te krijgen. Helaas gooiden miskramen flink roet in het eten. Want anders was ik de jongste en het enige meisje. Blijkbaar waren mijn ouders geen jongetjes gegund.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:57

Geplaatst: 01-09-15 13:57

Dorientjuh, dat verbaast me. Dat hoor je toch al in de biologie les? Maar anderzijds zijn er ook nog steeds mensen die denken dat je niet zwanger kan worden van 'de eerste keer' dus een deel van de populatie is ook wel gewoon hardleers ben ik bang

KimD, dat ligt natuurlijk niet perse aan de leeftijd.
Ik ben nu 37 en kan niet wachten tot mijn 1,5 jaar jonge kind oud genoeg is voor pretparken, heb er nu al zin in

Mijn man ziet het ook niet als beperking dat zijn ouders wat ouder waren.

Ik zie het wel als probleem dat mijn ouders vrij jong waren. Ze hebben een hoop dingen daardoor zeer dogmatisch (nog onder invloed van hun eigen opvoeding) en naief aangepakt.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:57

Geplaatst: 01-09-15 13:57

Qimm schreef:
Ik wil niet alleen op basis van mijn leeftijd beslissen of/wanneer er kinderen komen. Daar wil ik aan beginnen als ik er klaar voor ben en niet eerder.

Voor mij zit het inderdaad ook zo, ik wil niet mijzelf forceren om maar zwanger te worden omdat ik bijna 30 ben bijvoorbeeld.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-15 13:58

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-15 13:58

Sees schreef:
Het gaat toch ook gewoon zoals het gaat? Ik persoonlijk zou het ook 'raar' vinden (hoop dat ik niemand tegen de schenen schop) als je eerder aan kinderen zou beginnen vanwege eventuele risico's ivm je leeftijd terwijl je eigenlijk liever nog had willen wachten...

Nee, ik vind dat dus niet raar. Omdat je gewoonweg niet eindeloos de tijd hebt om liever nog te wachten. Die luxe is er niet, i.m.o.

Ook al ben ik er zelf nog niet uit of ik kinderen wil, vind ik gewoon dat ik op mijn 28e de knoop moet doorhakken. Nou zit ik wel al meer dan 5 jaar in een stabiele relatie dus dat scheelt.

Maar idealiter zou ik tegen die tijd ook al lekker in een eengezins koopwoning willen zitten (we wonen nu in een huurappartement) met ieder een stabiel inkomen. Maar waarschijnlijk is dat dan nog niet zover. Maar je kunt het dus niet ''eeuwig'' vooruit blijven schuiven, vind ik.