Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-08-15 23:17

Slaapgebrek: Nachtmerries en bang om te slapen

Geplaatst door de TopicStarter : 22-08-15 23:17

Met de zoekfunctie kwam ik een aantal topics tegen over nachtmerries en daardoor niet durven slapen, maar dat was altijd zonder duidelijke aanwijsbare oorzaak. Het wordt een beetje een lang verhaal om alles uit te leggen. Onderaan staat een korte samenvatting voor de mensen die niet alles willen lezen.

Twee weken geleden is er iemand in mijn omgeving omgekomen door een zwaar ongeluk, tevens is zijn vader zwaargewond geraakt. Die nacht werd ik geteisterd door nachtmerries. Ik zag het ongeluk in mijn dromen voor mijn neus gebeuren en kon niks doen. Ik werd huilend wakker en huilde mezelf daarna weer in slaap. Zo heeft die cirkel zich een keer of 4 herhaald. Opzich is dit erg logisch, dit ongeluk is zelfs overdag een nachtmerrie en heeft een grote impact op mij gehad.
Echter zijn we nu 2 weken verder en slaap ik alle nachten slecht. Iedere nacht weer heb ik een nachtmerrie waarin een (willekeurige) dierbare verongelukt en ik sta toe te kijken en niks kan doen. Deze dromen zijn ontzettend realistisch en lijken enigszins stuurbaar. In mijn droom ben ik bang voor een ongeluk en probeer het te voorkomen door er een andere wending aan te geven. Helaas heeft dit geen effect, het is een soort Final Destination (film), maar dan in mijn droom.

Iedere nacht weer wordt ik compleet overstuur wakker en door deze nachtmerries is er een angst aan het ontwikkelen om te gaan slapen. Voor het slapen heb ik al angst, maar ook wanneer ik dan wakker wordt door een vreselijke droom durf ik niet meer te gaan slapen. Dit zorgt ervoor dat ik een slaapgebrek begin te ontwikkelen. Gemiddeld pak ik nu een uurtje of 3,5 slaap per nacht, waarvan er dus ook nog een gedeelte zeer onrustig is vanwege de nachtmerries.
Ik heb dus een probleem, en eigenlijk is dat de angst om te gaan slapen. Ik heb het idee dat door de angst om een nachtmerrie te krijgen, ik er teveel mee bezig ben in mijn hoofd en daardoor de nare dromen ontstaan. Dit is een hele nare cirkel waar ik in terecht gekomen ben, maar ik heb geen idee hoe ik daaruit moet komen. Daarbij zit ik ook nog in een periode van rouw, ik ben er niet continue mee bezig maar zo nu en dan heb ik een instortmoment inclusief flinke huilbui. Deze komen het meeste opspelen wanneer ik vermoeid ben aan het einde van de dag, dan is er minder nodig om verdrietig te worden.
Ik droom sowieso ook veelvuldig en kan mijn dromen eigenlijk altijd goed herinneren. Er zijn maar weinig nachten dat ik niet droom en bijna iedere ochtend kan ik mijn dromen nog tot in detail navertellen. Ik ben mij heel goed bewust van deze cirkel, maar zodra ik met een positieve instelling wil gaan slapen, heb ik nog wel in mijn achterhoofd dat ik die positieve instelling moet hebben om niet aan de nachtmerries te denken, waardoor ik er alsnog aan denk.

Ik ben dus uit het ritme en van slag, dat kun je als drummer eigenlijk niet hebben :')

*grinnik, oké dit woordgrapje schoot me net te binnen. Moest ik toch even neerzetten*

Mocht het probleem aanhouden zal ik ook zeker naar de HA of psycholoog stappen, alleen is het daar nu naar mijn idee nog te vroeg voor. Ik moet mezelf ook de tijd gunnen om het te verwerken en daarbij heb ik nu nog vakantie (een bijbaantje en wat leuke dingen) en de mogelijkheid om rust te pakken. Vandaar dat ik het nog even aan wil kijken. Tevens ben ik bang dat ik dan aan de slaaptabletten moet, en op dat soort medicatie reageer ik heel heftig. Ik heb het al eens eerder moeten gebruiken (wegens teveel spierspanning en ontsteking door overbelasting (knarsen) in kaakgewricht) en het gevolg was dat ik bijna 23 uur per etmaal in mijn bed lag.

Zijn er hier mensen die hetzelfde hebben meegemaakt? Nachtmerries krijgen na een overlijden in de omgeving? Of die niet meer durven te slapen wegens het hebben van nachtmerries en zo in een negatieve spiraal belanden? Of Bokkers die mogelijk tips hebben om de angst voor het slapen te verminderen?

**Geplaatst**: 23-08-15 00:37

Re: Slaapgebrek: Nachtmerries en bang om te slapen

Geplaatst: 23-08-15 00:37

Ten eerste, gecondoleerd en ontzettend veel sterkte met je verlies. Je slapeloosheid en nachtmerries zijn een psychische reactie op een hele hevige emotionele shock :(:)

Ik heb als vraagje wat voor slaaptabletten het waren waar je zo heftig op reageerde. Alles wat eindigt op pam, of was het melatonine? Dit kan heel erg van invloed zijn. Het is vervelend dat je er heftig op reageert, maar aan de andere kant zit je nu psychisch in een neerwaartse spiraal. Je bent in rouw, wat heel erg veel emotionele energie kost, en omdat je niet genoeg slaapt en dus ook in je slaap bezig bent met het verwerken van je trauma raak je emotioneel gewoon uitgeput. Een tekort aan slaap zorgt ook weer voor nachtmerries en andere psychische klachten, waardoor je dus eigenlijk nog verder van huis komt.

Ik denk dat het zeker verstandig is om op een gegeven moment op wat voor manier dan ook een volledige nacht door te slapen. Hoe veel slaap je normaal? Zou toch op wat voor manier dan ook proberen om minstens 7 uur aan een stuk door te slapen om je hoofd en je lichaam weer even wat echte rust te geven. Als je heftig reageert op sterke kalmeringsmiddelen (alles wat eindigt op pam dus) zou je kunnen kijken naar een hoge dosis melatonine, dit kan nachtmerries veroorzaken maar er zijn onderzoeken geweest waarin bleek dat mensen die van zichzelf al last hadden van nachtmerries ondervonden dat deze als het ware werden opgeheven door het slikken van melatonine.

Ik denk in ieder geval, hoe tegenstrijdig het ook klinkt, dat het zeer veel zal helpen om een nacht goede slaap te pakken, zonder nachtmerries of onderbrekingen.

Twijfel trouwens niet om naar een traumacentrum of een psycholoog te stappen. Wat je hebt meegemaakt is enorm heftig en dat je er zo veel last aan ondervindt zegt behoorlijk wat. Je moet toch echt slapen, en om te kunnen slapen moet je het even een paar minuten een plekje kunnen geven in je hoofd, zodat je in ieder geval ongestoord in slaap kan vallen. Als je dit zelf moeilijk vindt of het lukt niet is de enige die hierbij kan helpen een psycholoog of een psychiater. Ik zou dus persoonlijk maandag gewoon een telefoontje naar de HA eruit gooien.

**Geplaatst**: 23-08-15 09:22

Re: Slaapgebrek: Nachtmerries en bang om te slapen

Geplaatst: 23-08-15 09:22

Gecondoleerd

Ik heb jarenlang problemen gehad nadat een kindje van 14 maanden overleed (het zusje van mijn toenmalige beste vriendin) toen ik 16 was. Nog steeds reken ik dat tot het ergste dat ik ooit heb gezien en meegemaakt.
Elke nacht, zo'n 10 jaar lang, had ik nachtmerries en werd ik achtervolgd door allerlei angsten. Uiteindelijk ben ik ervolledig overheen gekomen nadat ik zelf een kindje kreeg. Ik heb er dus maar wat mee aangerommeld.

Ik zou zeker niet te lang wachten met hulp zoeken. Voor je het weet is het 'normaal' geworden en het kan absoluut heel lang doorgaan.

Succes ermee.

**Geplaatst**: 23-08-15 09:33

Geplaatst: 23-08-15 09:33

Ik ben een beetje bang dat je er doorheen moet. Je moet dit verwerken, bewust en onbewust. Ik ben ook een dromer, zo vreselijk soms zodat ik er dagen mee rondloop.Zo'n gevoel op de achtergrond dat er iets vreselijks is gebeurt...... Ook al jaren hetzelfde qua omgeving waar ik dan ben.
Ik heb voor mezelf besloten dat ik gewoon verder moet en ik kan soms zelfs op dat moment denken "het is niet echt, je droomt"..... maar akelig blijft het.
Naar bed gaan om te slapen is dan niet fijn meer maar maak het jezelf zo gezellig mogelijk in je slaapkamer. Vooraf iets leuks kijken op tv of een vrolijk boek b.v. Kijk vooral niet te veel naar het nieuws, van wat je daar ziet en hoort wordt je helemaal gek. Bescherm jezelf en je gedachten.
Sterkte en succes!

**Geplaatst**: 23-08-15 09:45

Geplaatst: 23-08-15 09:45

Gecondoleerd, wat verschrikkelijk naar voor je!

Ik heb op m'n 16e een traumatische gebeurtenis meegemaakt, dit betrof de meest dierbare persoon in mijn leven, mijn vader. Hij is er toen gelukkig goed vanaf gekomen maar ik heb wel moeilijk kunnen functioneren daarna, inderdaad met slapen, ik hoorde hem roepen in m'n slaap en rende dus vaak in paniek naar beneden en durfde niet meer te gaan slapen want straks zou hij me nodig hebben en hoorde ik het niet omdat ik sliep. Ook op school ging het niet, ik hoorde constant sirenes die er niet waren en raakte in paniek. Na een paar dagen ben ik toch naar de huisarts gegaan en met een PTSS naar een psycholoog gestuurd. Hierna was het niet ineens over maar het was wel prettig om er met een buitenstaander over te praten die me tips kon geven. Dus misschien kun je toch naar de huisarts gaan om in ieder geval eens te praten? Heel veel sterkte in ieder geval, het zal nog wel moeilijker voor je zijn omdat je ook nog in rouw bent. En ja het heeft tijd nodig, maar misschien kan praten met iemand wel duidelijker maken wat je doormaakt op dit moment oid.

Edit: ik heb geen slaap medicatie gekregen, en denk dat je dit ook gewoon kunt weigeren als dit wordt aangeboden. Mijn moeder heeft me toen wel geprobeerd melatonine te geven, maar dat deed niks naar mijn idee.

Laatst bijgewerkt door Merell123 op 23-08-15 09:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-08-15 09:47

Geplaatst: 23-08-15 09:47

Wat heftig TS! Gecondoleerd. Ik kan me voorstellen dat het een hoop stress met zich meebrengt...
Uit je overdag je emoties wel voldoende? Het kan namelijk zijn dat je dat niet doet en dat de nachtmerries daardoor zo heftig zijn. Mocht het aanhouden zou ik toch zeker naar de huisarts gaan. Slaapgebrek is erg slecht en kan heel wat meer problemen met zich meebrengen (mentaal en lichamelijk).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-08-15 11:34

Re: Slaapgebrek: Nachtmerries en bang om te slapen

Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-15 11:34

Bedankt allemaal voor de steun en de tips!
Vannacht had ik gelukkig een redelijke nacht en heb ik 5 uur slaap kunnen pakken.
Ik heb destijds oxazepam gehad en daarna ook melatonine waar ik helaas ook vrij heftig op reageer. Maar misschien is het inderdaad wel beter om een paar dagen voor pampus te liggen dan dat het slaapgebrek doorzet.

Overdag mijn emoties uiten doe ik eigenlijk niet. Ik heb mijn werk en andere zaken en daarbij wordt ik veel op sleeptouw genomen om leuke dingen te gaan doen en even alle andere dingen te vergeten.

Het ongeluk zelf heb ik trouwens gelukkig niet gezien. Onderhand zijn er wel een hele hoop details bekend en ken ik de verhalen van zijn familie, de agent die er als eerste bij was en de persoon die de eerste hulp verleende. Het dorp in Groningen (waar mijn ouders en zij wonen én het ongeluk gebeurde) is vrij klein, dus de wijze van gebeuren is ook vrij vlot bekend omdat iedereen elkaar kent. Is er dan wel sprake van een trauma? Of horen nachtmerries bij een periode van rouw?

Met buitenstaanders praten werkt heel goed en doe ik ook veelvuldig. Omdat ik zelf niet meer in het dorp van mijn ouders woon zijn er een hoop mensen die er heel ver vanaf staan in mijn omgeving. Ik vind het inderdaad heel prettig om erover te praten met mensen die ik ken (of niet, eigenlijk vind ik dat ook prettig) en die zelf geen last hebben van de emoties.

Alleen wanneer ik erover spreek of schrijf doe ik dat eigenlijk vrijwel emotieloos, alsof het niet om een goede vriend gaat die overleden is. Maar dan ben ik het wel even aan iemand kwijt waar ik mee zit. Zo nu en dan is er iemand die dat door weet te prikken en dan barst ik wel in tranen uit. Nu ik dit zo typ krijg ik het idee dat ik voornamelijk veel moeite heb met het verwerken en dat het daardoor inderdaad 'snachts dubbel terugkomt.

**Geplaatst**: 23-08-15 11:41

Geplaatst: 23-08-15 11:41

Allereerst gecondoleert met het verlies.

Nachtmerries zijn als je er gevoelig voor bent vrij normaal bij rouwverwerking, en als je standaard al levendig droomt zullen je nachtmerries ook echter aanvoelen. Je schrijft dat je ze enigszins kan sturen, probeer dat ook te doen en om te zetten naar een wat vrolijker einde of vervolg van je droom. En het is erg vers en het heeft tijd nodig.

Slaappillen werken denk ik niet goed hierin, je slaapt er misschien van maar droomlozer zullen ze denk ik niet worden. Of je raakt gedesorienteerd s nachts met misschien vervelende gevolgen.

Probeer je emoties te uiten overdag, mep ze er desnoods uit op je drumstel. Een natte dweil zijn is niet erg. (Spreek uit ervaring, ben ook een niet uiter naar heb geleerd het te doen zo langzaam aan. Jank me gek maar het lucht wel op en de nachtmerries worden er minder heftig van).

Lang heel lang geleden is er bij ons in het dorp (100 inwoners) toen een gruwelijk ongeluk gebeurt met twee families op vakantie vlakbij waar wij waren toen ook. We hoorden eerst de anwb oproep op de radio, toen het lokale franse nieuws dat er twee mensen waren omgekomen een 2 km verderop. Van de ene familie de vader, van de andere de moeder. Aangereden door een dronkelap en een berg afgestort met de auto. Ik heb daar echt weken en weken nachtmerries van gehad, langzaam zijn ze minder geworden en uiteindelijk verdwenen. alleen heel af en toe nu komen er beelden van terug nog en het is nu 35 jaar geleden. Maar dat is als ik heel erg moe en onrustig ben en mezelf heb overbelast.

Laatst bijgewerkt door karuna op 23-08-15 11:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-08-15 11:42

Geplaatst: 23-08-15 11:42

Als je het fijn vindt om erover te praten met buitenstaanders zou ik dat ook zeker doen. Praten over heftige emoties met mensen die er verder niks vanaf weten werkt na een trauma heel goed is mijn ervaring. Als je je emoties van je af wilt schrijven, of je wilt even bellen, doe vooral een pb!

Ik denk inderdaad dat een paar dagen voor Pampus liggen zo'n slecht idee nog niet is. Janken, films kijken, zowel s nachts als overdag slapen... Ik zou persoonlijk nog wel even wegblijven bij oxazepam, maar je kan altijd melatonine slikken.

**Geplaatst**: 23-08-15 11:45

Re: Slaapgebrek: Nachtmerries en bang om te slapen

Geplaatst: 23-08-15 11:45

Ik heb het heel erg gehad toen onze hond is overleden. Klinkt en lame en stelde natuurlijk weinig voor. Maar was toch best heftig voor mij. Nachtmerries waren niet verschrikkelijk, maar wel erg aanwezig en gaven me een slecht humeur de volgende dag.

Totdat ik een dockingstation met wekker voor mijn iPod kocht en 's avonds gewoon 90 minuten lang mijn eigen muziek hoorde voor het slapen. Ik heb nooit weer een nachtmerrie gehad zoals toen. Ze zijn er nog wel eens, maar ik kan het weer van me af zetten. Misschien ook omdat ik niet meer tegen de nacht op zag?

**Geplaatst**: 23-08-15 21:01

Re: Slaapgebrek: Nachtmerries en bang om te slapen

Geplaatst: 23-08-15 21:01

Ik zou niet afwachten maar direct naar de huisarts gaan. Slaaptekort is namelijk funest voor je psyche. Niet om je bang te maken, maar wel om snel in actie te komen. Hoe eerder je dit aanpakt, hoe beter.