Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-08-15 22:38

Werk i/d zorg en terminaal ziek familielid, hoe ga ik verder

Geplaatst door de TopicStarter : 22-08-15 22:38

Dag Bokkers,

Dit is een goedgekeurd schaduwaccount. Als iemand mij of mijn verhaal herkent mag je me PB'en, maar liever niet in dit topic reageren.

Inmiddels al een paar weken geleden dat ik dit account aangevraagd heb. Tijdje getwijfeld, mijn gevoel is inmiddels alweer iets anders, maar ik hoop dat er Bokkers zijn die zich herkennen in mijn verhaal en misschien met me mee willen leven.

Mijn moeder is ernstig ziek. Eind vorig jaar is bekend geworden dat ze kanker heeft en het was ook meteen duidelijk dat ze niet meer beter zou worden. Al vanaf het begin gaat dit gepaard met veel pijn en lichamelijk ongemak voor haar en natuurlijk heel veel emoties bij ons allemaal. Inmiddels is het wel duidelijk dat alle behandelingen niets hebben uitgehaald en dat het nu toch echt hard achteruit gaat. Ik vind het verschrikkelijk om mijn moeder zo te zien lijden, maar op het moment heb ik gelukkig steun van mijn omgeving en is het gevoel dat ik niet weet waar ik het zoeken moet na een paar goede gesprekken een klein beetje bedaard.

Ik ben sinds een paar jaar werkzaam als verpleegkundige in de thuiszorg. Hier ben ik tijdens mijn studie mee begonnen, ik ben nu 22 en net afgestudeerd. Ik werk door de hele provincie als invaller en kom overal en bij iedereen, van oude dementerende mensen tot jonge mensen die terminaal zijn. Dit kon ik altijd goed, ik kon het goed afsluiten, ik vind het prachtig werk om te doen.
Nog steeds heb ik geen moeite mijn professionaliteit te bewaren als ik aan het werk ben, ook niet als het soms erg dichtbij komt. Ik werk veel in mijn dorp, waar veel mensen mijn moeder kennen, en soms kom ik op andere plaatsen bij mensen in eenzelfde situatie als ik.
Maar waar ik moeite mee heb, is het professionele hoedje af te zetten als ik bij mijn ouders ben. Ik heb heel erg het gevoel gehad dat ik mezelf niet kon toestaan om in te storten, omdat ik op een normale manier mijn werk moet uitvoeren en ik kan niet zomaar het bijltje erbij neer gooien terwijl mijn moeder misschien nog wel twee jaar leeft. Ik snap dat dit heel vlak en praktisch klinkt, maar je kunt niet zomaar alles stopzetten. De huur moet gewoon betaald worden, en of je er beter van wordt om thuis te gaan zitten, weet ik ook zo net nog niet. Ik heb me op bepaalde momenten voor mijn gevoel wat afgesloten en dat voelde absoluut niet goed, maar ik kon op dat moment niet anders. (Overigens is dit niet fysiek, we hebben veel contact, maar dus emotioneel).

Ik heb bewust na een bepaald punt (2 weken geleden) geen werk meer ingepland, ook de komende maanden niet. Mijn laatste werkdag was geen dag te vroeg, ik was er echt helemaal klaar mee en mijn kop staat er gewoon niet meer naar. Mocht ik wel willen werken kan ik ook meteen weer aan de slag, er is werk zat, wat dat betreft is mijn invalcontractje nu ideaal en hoef ik me geen zorgen te maken over de toekomst.
Feit is dat privé en werk zo zeer door elkaar liepen (lichamelijke zorg, terminale patienten, soms mijn eigen dorp en daarnaast verschrikkelijk onregelmatige werktijden en soms weken van 50/60 uur) dat het mij niet eens meer gezond leek om door te gaan.

Eigenlijk wil ik gewoon graag weten hoe andere mensen dit doen. Het voelt nu gewoon alsof de wereld stil staat en ik kan me niet voorstellen dat die als mijn moeder er niet meer is gewoon weer verder gaat met draaien, en ik maak mij daar op het gebied van mijn werk dus zorgen over. Ik weet dat ik niet de enige ben die zoiets als dit meemaakt en daarom hoop ik hier wat steun te vinden.

Ik hoop dat het verhaal een beetje duidelijk is en dat ik mijn gevoel goed over heb weten te brengen, het is een beetje warriger geworden dan ik in mijn hoofd had.

**Geplaatst**: 22-08-15 22:45

Re: Werk i/d zorg en terminaal ziek familielid, hoe ga ik verder

Geplaatst: 22-08-15 22:45

Wat een verhaal, vooreerst heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd!

Ik denk dat het goed is om even afstand te nemen van het werk. Het is ergens fijn dat je je professionaliteit kan meenemen naar huis, maar vergeet ook niet te leven. Probeer ergens een evenwicht te vinden tussen je sterk houden en zaken te regelen, maar ook, en dat is heel belangrijk, probeer te genieten van de momenten dat je nog hebt met je moeder. Het is oke om je even te laten gaan en te huilen, in de mate dat het nog mogelijk is, praat er ook over met je moeder, zeg alles wat je haar nog wil zeggen, en kijk niet teveel naar de toekomst.
De periode erna kun je nu toch niet inschatten hoe het zal gaan.
het heeft absoluut geen nut om je er nu druk in te maken en te bedenken hoe het dan verder moet, dat je hetgeen van vandaag kwijt raakt...

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 23-08-15 22:25

Re: Werk i/d zorg en terminaal ziek familielid, hoe ga ik verder

Geplaatst: 23-08-15 22:25

Ik kan je niet een eenduidig antwoord geven, ik heb geen ervaring met wat jij nu doormaakt (gelukkig). Het lijkt ook mij verstandig dat je nu even afstand neemt van je professie en je volledig stort op je eigen leven en je ouders. Er zullen vast momenten zijn dat je bepaalde zaken behandelt alsof je bij clienten bent, maar vergeet niet dat je van deze laatste momenten met je moeder moet genieten ook al is het niet allemaal leuk. Nu kan het nog. Ik wil je heel veel sterkte wensen...vreselijk om een ouder te moeten zien lijden en jij weet uit je professionele ervaring hoe het traject er uit ziet....

**Geplaatst**: 23-08-15 23:00

Re: Werk i/d zorg en terminaal ziek familielid, hoe ga ik verder

Geplaatst: 23-08-15 23:00

Ik ken het gevoel...
Soms heb je gewoon een plaats/ moment nodig om stoom af te laten, niemand kan overal en 24/7 sterk blijven als je met zulke dingen geconfronteerd wordt. Is er een mogelijkheid om met een buitenstaander oid te praten (psycholoog, groep van lotgenoten)?

Het niet kunnen afzetten van je professionele houding is een coping mechanisme dat jou toelaat om te blijven functioneren in deze zware periode en dat is perfect normaal. Alleen is jouw draagvlak (bekijk dit als een driehoek en er is een hoek werk en een andere privé) te klein geworden (hoek werk en hoek privé zijn naar elkaar geschoven en hierdoor is je driehoek weg) nl: je privéleven en je werkleven zijn te gelijkaardig geworden en daardoor (die overvloed aan stress) draait je coping mechanisme overuren. Daar waar het anders onbewust werkte is het nu ineens heel duidelijk aanwezig en dat is verwarrend. Dit gebeurt veel bij hulpverleners.