Geplaatst: 29-03-15 17:30 Ik doe ontzettend hard mn best voor mn studie, de motivatie is er, de stof is enorm interessant, ik vind het echt leuk om naar college te gaan, ik bereid me heeel goed voor op tentamens, maak een perfecte strakke planning.
Maar het lukt gewoon niet..
Ik ben eerste jaars HBO student, kom net vers van de havo af. Met 60 EC haal ik mn P, en met 50 EC ben ik over naar het volgende jaar. Inmiddels mis ik al sowieso 6 EC dus de spanning ligt hoog.
Ik heb al meerdere malen gesprekken gehad met de decaan, jaar coördinator, SLB'er etc. Ook zij zien dat ik heel erg gemotiveerd ben. Maar het lukt gewoon écht niet.. Ik haal allemaal net-niet-cijfertjes, 5,3 5,4 5,2 etc.
Toen ik voor het eerst een gesprek met de decaan had kwam het begrip faalangst ter sprake en ik herkende me hier echt enorm in. Bang dat ik iedereen (ouders, vriend, familie, docenten) en mezelf teleur stel als ik geen goede cijfers haal. Gedachtes dat ik t allemaal toch niet kan, dat ik er beter mee kan kappen.
En nu ik terug denk aan mijn eindexamen jaar, klopt het allemaal wel, dat het blijkbaar al ''langer dan vandaag'' speelt, dat faalangst.
Nu hoorde ik gister van een neef dat je uitstel van BSA kan aanvragen in gevallen van moeilijke omstandigheden thuis of traumatische gebeurtenissen maar ook in psychische gevallen zoals faalangst. Ik weet alleen niet of dit voor alle hogescholen geld.
Ik ben nu opzoek naar lotgenootjes die hetzelfde als ik ervaren en hier hun ervaringen willen plaatsen. Hoe gaan jullie er mee om? Tips? Tricks?
Alles is welkom.
ik ben zo druk met overgeven en vooral-niet-flauwvallen en me vreselijk slap voelen dat ik zelfs niet zelfstandig naar de locatie van het examen kan komen. Mijn vriend moest steeds verlofdagen opnemen van zijn werk op mijn examendagen zodat hij me kon brengen terwijl ik met een emmer langs hem in de auto zat 
) 
