Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-10-20 13:41

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 25-10-20 13:41

Gefeliciteerd trusthim, ook even leuk.

Hier een poosje niet gereageerd, voelde een beetje dubbel met het slechte nieuws steeds van anderen.

Ik was dus bij onze eerste ronde met hormoon injecties zwanger.
Inmiddels 15 weken al.

**Geplaatst**: 25-10-20 15:20

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 25-10-20 15:20

Gefeliciteerd trusthim fn Gefeliciteerd Eilinora

**Geplaatst**: 25-10-20 17:15

Geplaatst: 25-10-20 17:15

Eilinora, gefeliciteerd. ja is idd beetje dubbel. Maar je mag ook best blij zijn. Dat het gelukt is :(:)

want het is iedereen gegund om zwanger te worden. Maar we blijven duimen voor de dames in behandeling dat zij ook snel het leuke nieuws mogen geven. :(:)

**Geplaatst**: 25-10-20 18:05

Geplaatst: 25-10-20 18:05

Gefeliciteerd Trusthim en Eilinora! Het is juist fijn om ook goed nieuws te lezen. Hoe voel je je, Eilinora?

**Geplaatst**: 25-10-20 18:19

Geplaatst: 25-10-20 18:19

Eilinora schreef:
Gefeliciteerd trusthim, ook even leuk.

Hier een poosje niet gereageerd, voelde een beetje dubbel met het slechte nieuws steeds van anderen.

Ik was dus bij onze eerste ronde met hormoon injecties zwanger.
Inmiddels 15 weken al.

Gefeliciteerd! Voel je je een beetje goed? Geniet ervan!

**Geplaatst**: 25-10-20 18:40

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 25-10-20 18:40

Dankje, ja gelukkig nu inmiddels wel.
Heb erg weinig eetlust gehad en misselijk geweest maar niet zo erg dat ik moest overgeven.
Wel extreem moe geweest

**Geplaatst**: 27-10-20 20:20

Geplaatst: 27-10-20 20:20

Ik moet even mijn ei kwijt.. Mijn partner vindt dat ik negatief ben veranderd na die berg hormonen tijdens de behandeling. Ik ben veel moe, dat klopt. Verder vindt hij dat ik weinig doe, niet vrolijk ben en weinig te zeggen heb. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet eigenlijk

Ik zit niet erg goed in mijn vel nee. Heb al gesprek aangevraagd bij een soort van praktijk ondersteuning maar dat is niet bij de huisarts zelf. Werkt hier wat anders. Helaas is dat compleet in de soep gelopen door corona.. ik ben er al eens eerder geweest, 2 jaar terug. Destijds had ik recht op 6 gesprekken, waarbij ik na gesprek 2 de mededeling kreeg dat ze me niet konden helpen..

**Geplaatst**: 27-10-20 23:48

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 27-10-20 23:48

Hoi allemaal,

Ik heb het topic even met rust gelaten.
Na de onderzoeken stonden we op de iui wachtlijst. Maar toen was ik ineens zwanger. Helaas met 5 weken een miskraam gehad. En het even laten rusten.

Gisteren kreeg ik opeens een mail vanuit het ziekenhuis en ben ik uitgenodigd voor een intake met hormoonspuit instructies half november. Na mijn menstruatie mag ik dan daarmee beginnen. Superrrr spannend! Wat zijn jullie iui ervaringen?

Ik wil de ondertussen zwangeren feliciteren, ik ben oprecht heel blij voor jullie!!

**Geplaatst**: 27-10-20 23:50

Geplaatst: 27-10-20 23:50

Morgenzon schreef:
Ik moet even mijn ei kwijt.. Mijn partner vindt dat ik negatief ben veranderd na die berg hormonen tijdens de behandeling. Ik ben veel moe, dat klopt. Verder vindt hij dat ik weinig doe, niet vrolijk ben en weinig te zeggen heb. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet eigenlijk Ik zit niet erg goed in mijn vel nee. Heb al gesprek aangevraagd bij een soort van praktijk ondersteuning maar dat is niet bij de huisarts zelf. Werkt hier wat anders. Helaas is dat compleet in de soep gelopen door corona.. ik ben er al eens eerder geweest, 2 jaar terug. Destijds had ik recht op 6 gesprekken, waarbij ik na gesprek 2 de mededeling kreeg dat ze me niet konden helpen..

Ahhh wat vervelend. Misschien dat je het met de arts kan bespreken. Misschien is er een andere optie met minder kans op bijwerkingen?

**Geplaatst**: 28-10-20 09:59

Geplaatst: 28-10-20 09:59

Morgenzon schreef:
Ik moet even mijn ei kwijt.. Mijn partner vindt dat ik negatief ben veranderd na die berg hormonen tijdens de behandeling. Ik ben veel moe, dat klopt. Verder vindt hij dat ik weinig doe, niet vrolijk ben en weinig te zeggen heb. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet eigenlijk Ik zit niet erg goed in mijn vel nee. Heb al gesprek aangevraagd bij een soort van praktijk ondersteuning maar dat is niet bij de huisarts zelf. Werkt hier wat anders. Helaas is dat compleet in de soep gelopen door corona.. ik ben er al eens eerder geweest, 2 jaar terug. Destijds had ik recht op 6 gesprekken, waarbij ik na gesprek 2 de mededeling kreeg dat ze me niet konden helpen..

Hey,

Ik ben echt een forever meelezer in dit topic want lotgenoot. Maar ik werd echt HEUL depressief van die hormonen, ik zag het echt niet meer zitten. Dit is wel een verwacht bij-effect van die hormonen. Het is heel naar en het gaat weer over maar heeft zeker, ook nadat je bent gestopt met spuiten, weer de tijd nodig. Je bent echt even niet jezelf en ik hoop dat je partner dat kan begrijpen en extra kopjes thee voor je zet, veel lekkere chocola brengt en je toestopt onder een dekentje terwijl je weer een baggerfilm of serie zit weg te kijken. Lijkt me voor alle partijen fijner. Veel sterkte gewenst and keep your eyes on the ‘price’. (Hier inmiddels een krijsende ICSI baby id draagzak op mn borst).

**Geplaatst**: 28-10-20 10:17

Geplaatst: 28-10-20 10:17

Morgenzon schreef:
Ik moet even mijn ei kwijt.. Mijn partner vindt dat ik negatief ben veranderd na die berg hormonen tijdens de behandeling. Ik ben veel moe, dat klopt. Verder vindt hij dat ik weinig doe, niet vrolijk ben en weinig te zeggen heb. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet eigenlijk Ik zit niet erg goed in mijn vel nee. Heb al gesprek aangevraagd bij een soort van praktijk ondersteuning maar dat is niet bij de huisarts zelf. Werkt hier wat anders. Helaas is dat compleet in de soep gelopen door corona.. ik ben er al eens eerder geweest, 2 jaar terug. Destijds had ik recht op 6 gesprekken, waarbij ik na gesprek 2 de mededeling kreeg dat ze me niet konden helpen..

deze meelezer wil je ook graag een hart onder de riem steken, ik herken dit volledig. Tijdens mijn eerste ICSI-traject heb ik 2 dagen onze bomen staan "snoeien". Als mijn man alleen al zijn hoofd om de deur heen stak dan begon ik te briesen dat hij "op moest hoepelen". Ik ging niet zo heel soepel op die hormonen en ben een half jaar echt compleet op oorlogspad geweest naar alles en iedereen toe.

Wij probeerden het aan te vliegen als dat we dit samen deden. Ja, ik was degene met de klachten, maar hij was ook onderdeel van deze oplossing, dus hij moest daarin ook een paar stappen terug doen en accepteren dat ik nu zo was door de medicatie.
Als je samen besluit hierin door te gaan betekend dat ook voor hem dat het allemaal even wat ingewikkelder wordt, jij draagt die last niet alleen.

Hier ondertussen zwanger van ons tweede ICSI-kindje, kindje 1 zit naast mij een boterham te eten nu. Met name nummer 1 was echt 1 van de zwaarste tijden die we samen gehad hebben.

**Geplaatst**: 28-10-20 11:15

Geplaatst: 28-10-20 11:15

Bedankt voor jullie reactie en lieve woorden.

Ik had niet verwacht en ben ook niet geïnformeerd over dat deze bijwerkingen zolang kunnen duren. Daarbij heeft mijn partner ook bij geen enkele behandeling mogen zijn om ook zijn vragen te kunnen stellen, door dat stomme covid. En ik als al emotioneel wrak daar alleen, kan natuurlijk ook niet alles onthouden. Ik moet zeggen dat ik zwaar teleurgesteld ben over de missende informatie en ondersteuning hierin.

Ik ga bewust niet alles op internet opzoeken, gezien daar een hoop staat wat niet klopt. Dat kan ik er gewoon simpelweg niet bij hebben.

Er is een App waar wij toegang tot hebben met een hoop informatie van het ziekenhuis. Ook daar staat hierover niets vernoemd.

**Geplaatst**: 28-10-20 11:44

Geplaatst: 28-10-20 11:44

Ik herken het helemaal morgenzon!
Dit is ook de rede dat ik het eigenlijk niet meer wilde doen. Ik ben al 2 maanden op oorlogspad.
Onnodige ruzies wat me dubbel zo verdrietig maakt.
Veel praten, afleiding en de schuld aan de hormonen geven helpt hier wel, maar leuk is het niet..
Ik las dat t tot zo’n 6 maanden na stimulatie kan duren dat je nog last kan hebben.. ik ben er helaas erg gevoelig voor.

Ben zelf in afwachting van m’n menstruatie zodat ik met een kunstmatige cyclus kan starten. maar ik heb weer opvliegers dus de lucrin van mei werkt nog steeds

morgen telefonisch gesprek met de arts..

**Geplaatst**: 28-10-20 15:20

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 28-10-20 15:20

Morgenzon

Hoewel ik geen last had van psychische/emotionele bijwerkingen van de hormonen tijdens iui en ivf vond ik het los daarvan al behoorlijk zwaar. Vervelend dat je je niet begrepen voelt door je vriend en je huisarts niet echt kan helpen. Misschien dat je het ziekenhuis kunt bellen of zij iemand hebben die je kunnen helpen? Ik vond mijn ziekenhuis altijd heel begripvol en zij hebben ook maatschappelijke werkers in dienst voor dit soort dingen.

**Geplaatst**: 29-10-20 10:32

Geplaatst: 29-10-20 10:32

Wat vervelend Saarr, sterkte voor jou ook. Hopelijk succes bij het komende verzoek.

Ik ben net terug gebeld door de 'praktijk ondersteuning die gaven aan niets voor mij te kunnen betekenen.

Ook belde het ziekenhuis terug en heb ik met een verpleegkundige vqn de betreffende afdeling gesproken. Ze gaf aan dat het wel bijwerkingen zijn maar ik het maar even moet afwachten tot mijn komende menstruatie. Vergeetachtigheid klonk haar wel wat vreemd in de oren. Ik heb gevraagd of er niet iemand is om mee te praten, dat was er nu niet. Eigenlijk werd ik weer teruggestuurd naar de huisarts -O-

**Geplaatst**: 29-10-20 22:09

Geplaatst: 29-10-20 22:09

Wellicht is het een idee om via de arts een doorverwijzing te krijgen voor de psycholoog? Ik kan mij voorstellen dat dit traject erg zwaar is voor jou en je partner en dat er misschien behoefte is om het hierover te hebben met een "neutraal" persoon.

Zijn er hier dames die ervaring hebben met het slikken van letrozol? Ik heb zojuist mijn allereerste kuur afgemaakt en volgende week mag ik terug voor een echo. Spannend! Tot nu toe geen last van gekke bijwerkingen gehad gelukkig.

Ik hoop echt zo dat de poli's open blijven trouwens! Het zou zo jammer zijn als het traject gestaakt moet worden, terwijl we er net in zitten.

**Geplaatst**: 02-11-20 16:51

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 02-11-20 16:51

Vandaag weer een telefoontje gehad vanuit het ziekenhuis, wat eerder dan ik was ingepland omdat ze eerder tijd had. Dus dat was opzich fijn aangezien ik er best zenuwachtig voor was! Was een kort gesprek.. Het komt erop neer dat we met uiterlijk 2 weken een brief krijgen met daarin een nieuwe afspraak. Dan gaan we met de fertiliteitsarts bespreken welke hormonen ik ga krijgen voor de stimulatie en prik instructies etc. Wanneer die afspraak dus is, is weer even afwachten.. Iemand een idee wat ik zou kunnen verwachten qua tijd?

**Geplaatst**: 03-11-20 11:19

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 03-11-20 11:19

Spannend Eefsel, ik heb geen idee wat je kunt verwachten qua tijd. Ik zit in het buitenland.

**Geplaatst**: 03-11-20 20:22

Geplaatst: 03-11-20 20:22

@Eefsel, ik slik hormonen en hoef ze gelukkig niet te prikken. Je start binnen twee weken het IVF-traject, toch?

Vandaag mocht ik weer terug naar het ziekenhuis voor een echo en we zagen een dominant eitje (23 mm). Volgende week weer bloedprikken om te kijken of 'ie ook daadwerkelijk gesprongen is. Fingers crossed!

**Geplaatst**: 04-11-20 22:15

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 04-11-20 22:15

Hallo,

Volg dit topic al een hele tijd en nu toch eens de stap genomen schaduwaccount aan te vragen zodat ik ook eens ervaringen kan delen betreft dit toch niet heel veel besproken onderwerp.
Zelf nu 3 jaar een kinderwens, door allerlei omstandigheden (o.a. endometriose en problemen met hormoonwaardes) lukt dit niet . Nu net in 2e ronde IUI met hormoonstimulatie. Heel spannend allemaal, momenteel zit ik weer in de fase dat ik er vanuit ga dat het toch niet gaat lukken met deze manier

Nicje87@ Hier dus net gestart met IUI met hormoonspuiten, moet zeggen dat het mij alles mee valt het spuiten zelf, voel er niks van. Ik had alleen weer heel veel last van ongesteldheid maar dat kan bij mij ook met endometriose te maken hebben. En het heeft tot nu toe niet het gewenste resultaat

Morgenzon@ wat vreemd en vooral heel vervelend dat je nergens terecht lijkt te kunnen met je klachten..inmiddels wel gelukt? Die vergeetachtigheid herken ik wel van eerdere hormoonproblemen en vooral een kenmerk van er helemaal doorheen zitten was het toen bij mij

Ik vroeg me af of hier ook dames zijn die zich specifiek met voeding hebben beziggehouden, welk dieet en of het effect had of niet?

**Geplaatst**: 05-11-20 00:28

Geplaatst: 05-11-20 00:28

Als je op mijn berichten in dit topic kijkt zou je een lijstje tegen moeten komen met tips, staan ook voedingstips bij, maar niet veel. Wel ook een boek denk ik, en anders zou je daar op moeten kunnen zoeken, ik vermoed dat daar meer voedingsadviezen instaan.
Edit, door het bericht te plaatsen kon ik het zelf ook terugvinden:

veerledec schreef:
Wat je zelf kan doen
- Q10 (ubiquinol) slikken, dit verbetert je eicelkwaliteit
- Beiden geen alcohol meer (maar ik neem aan dat dit al bekend is)
- B12 laten checken; een tekort aan B12 kan leiden tot onvruchtbaarheid, miskramen en neurale buisdeffecten. Bovendien heeft foliumzuur (B11) B12 nodig om te kunnen werken. Let op, bij langdurig gebruik van foliumzuur kan je B12 worden 'opgegeten/verbruikt' door het foliumzuur. Het is verstandig om je waarden regelmatig te laten checken, of extra B12 te gebruiken. Let op, artsen vinden B12 waardes nog goed terwijl ze dat niet zijn. Je hebt een minimale waarde van 185 nodig om neurale buisdeffecten te voorkomen, maar een minimum van 250 is beter.
- Schildklier laten checken; een te snel of te langzaam werkende schildklier beïnvloedt je oestrogeen en progesteron waardes nadelig.
- Utrogestan gebruiken tot 12 weken (wordt in buitenland standaard gedaan)
- Diverse middeltjes om de zaadkwaliteit te verbeteren
Huis-tuin- en keukentips ter bevordering van de innesteling:
- Granaatappelsap; bloedverdunnend
- Aspirine (acyletylezuur) 100mg van Bayer; bloedverdunnend
- Geen citrusvruchten na eisprong
- Geen koude voeten of veel koude dingen eten na eisprong
- Geen orgasmes kort na eisprong. Deze laatste drie kunnen zorgen voor een krampende baarmoeder
- Tarwekiemolie slikken (let op, kan soms je cyclus in de war brengen, na eisprong gebruiken)
- Boek 'Is your body baby friendly?' van Alan Beer over dit onderwerp
Waar je een (buitenlandse) arts voor nodig hebt:
- MOAT/assisted hatching etc, maar dan zit je al in een IVF/ICSI stadium
- Pipelle
- Pregnyl
- Laten testen op natural killer cellen; je eigen immuunsysteem is soms te sterk. In dat geval kan prednison en intrapilid helpen

**Geplaatst**: 06-11-20 10:35

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 06-11-20 10:35

Vraagje, hoe hebben jullie het op je werk geregeld.
Met iui moet je volgens mij een paar keer terug om een echo van je eitje te laten maken en om natuurlijk de inseminatie te doen. Hebben jullie verteld op je werk over het traject? Hoe hebben jullie het gedaan met vrij krijgen?

**Geplaatst**: 06-11-20 10:53

Geplaatst: 06-11-20 10:53

Ik heb het verteld en mijn leidinggevende was erg begripvol. Het ziekenhuis is dichtbij mijn werk, dus onder werktijd mag ik even heen en weer zonder dat ik hier uren voor moet inleveren. Ik moet maandelijks twee keer naar het ziekenhuis: een keer voor de echo en een keer voor het bloedprikken. Jij ongetwijfeld ook. Die afspraken kunnen helaas niet altijd op handige tijden gepland worden, omdat het erg druk is bij de vruchtbaarheidskliniek.

**Geplaatst**: 06-11-20 13:27

Geplaatst: 06-11-20 13:27

Nicje87 schreef:
Vraagje, hoe hebben jullie het op je werk geregeld.
Met iui moet je volgens mij een paar keer terug om een echo van je eitje te laten maken en om natuurlijk de inseminatie te doen. Hebben jullie verteld op je werk over het traject? Hoe hebben jullie het gedaan met vrij krijgen?

Je hebt wettelijk gezien recht op doorbetaald (calamiteiten) verlof voor zkh-bezoek. Freya heeft hier een goede folder over voor je werkgever.
Strict genomen hoef je niet te vertellen waarvoor je een zkh-bezoek hebt maar ze mogen wel bewijs vragen dus dan komen ze er toch achter. Beetje je eigen afweging of je het wilt delen met je leidinggevende of niet.

Ik ben er destijds heel open over geweest, bedrijf had zaakjes ook niet op orde mbt verlofregeling en ik ben tot de OR geklommen om dit gedaan te krijgen dus gros van mijn collegas en mensen bovenin het bedrijf wisten er uiteindelijk van. Voor mij heeft dat alleen maar mooie dingen opgeleverd, ik heb met heel veel collegas contact gekregen die ook in dit traject zaten of hadden gezeten.
Maar dat is echt je eigen afweging.

**Geplaatst**: 06-11-20 14:32

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 06-11-20 14:32

Ik werk met een klein team en heb het ze vrij snel verteld toen ik hier kwam werken. M’n eerste 3 pogingen heb ik alles gewoon als verlof opgenomen. Deze 4e poging heb ik de uren wel opgeschreven.. meer voor de rest.. m’n werkgever vind t solidair naar de andere..
ik heb nog heel veel overuren dus ik vind t wel best..