Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-10-13 13:29

Re: Angststoornis

Geplaatst: 16-10-13 13:29

Was helaas niet zo goed gegaan als gehoopt..
Vanavond al zo'n slechte nachtrust gehad en werd vanmorgen weer wakker met hartkloppingen.
Toch maar naar fitness gegaan maar in de auto onderweg ging het al niet, een vriendin die heel de tijd over flauwvallen enz. praat werkt ook niet echt.

Tot overmaat van ramp eenmaal bij fitness aangekomen ging ze maar door en toen werd er bij iemand ook nog zijn bloeddruk opgemeten

dus alles liet me weer aan me hart denken.
Dit moet volgens mij zo raar om te lezen zijn voor mensen zonder angststoornis..

Ik ben snel naar huis gereden, maar in de auto werd het zo erg dat ik bijna de auto langs de kant moest zetten. Heb toen snel zo'n Oxazepam gepakt en nu ik denk een uur later is het wel een stuk minder.
Ik weet echt niet hoe het verder moet zo, straks kan ik nergens meer komen zonder een aanval te krijgen.
Bagger...

Zit er echt aan te denken om morgen de dokter te bellen voor medicatie die ik elke dag kan slikken zodat ik geen aanvallen meer krijg, maar dat is vast ook geen oplossing. Kan niet heel mijn leven aan die medicatie blijven.. Ik zie er zo tegen op wanneer die pil is uitgewerkt en ik weer naar school/fitness etc. moet..

**Geplaatst**: 16-10-13 13:40

Geplaatst: 16-10-13 13:40

vervelend hoor...!

Zijn er behalve muziek luisteren en naar buiten gaan, nog ander dingen die je kunt doen, om de stress af te bouwen...?
(Wat yoga oefeningen ofzo. Of thuis nog even een beetje fitnessen.)

**Geplaatst**: 16-10-13 13:47

Geplaatst: 16-10-13 13:47

Ik ben als de dood voor insecten!
van lievenheerst beestje tot aan grootte libelles ..'
Laats vlog er 1ntje in mijn shirt.. was ik super hard gevallen.. krijg paniek aanval..
En word dan heel misselijk.
Soms kan ik er echt een tijd mee zitten

en denk er dan steeds aan.. wat áls' het weer gebeurd

Laatst bijgewerkt door BobbieLover op 16-10-13 13:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-10-13 13:58

Geplaatst: 16-10-13 13:58

lis1 schreef:
Ik denk ook heel vaak wat is nu het ergste wat mij kan overkomen.. eigenlijk niks
Maar ik vind het zo vervelend hoe ik me voel voordat ik in paniek raak.. en daar dus extra paniekerig van word )
Zo voel ik me nu erg onrustig, beetje afwezig en kan me niet goed concentreren op mijn werk..
dus probeer ik aan leuke dingen te denken maar het werkt niet echt want mijn onrustige ademhaling en trillende handen nemen het een beetje over.
En in zo'n situatie weet ik nooit zo goed wat ik moet doen.. ja afleiding zoeken..

t
Klopt, bij een angstoornis of paniekstoornis zit je level van angst/paniek heel hoog en daarom is het dan moeilijker dat te laten afzakken.
Bedenken wat het ergste is wat kan gebeuren, klinkt heel logisch, maar dat is nou juist het probleem van mensen met een angst/paniekstoornis, die kunnen dat niet goed relativeren.
Ik vind idd het gevoel van paniekerig worden ook vreselijk, ik voel het zodra ineens mijn handen gaan zweten en trillen en alles gaat draaien. Heel naar

Ik heb er jaren ontzettend veel last van gehad, ook als ik ergens heenging, wat dus best wel frustrerend was en waardoor ik niet meer graag buiten kwam

Nu heb ik veel beter geleerd om ermee te dealen, ik denk dat het gewenning ia. Als ik me paniekerig voel, ga ik een leuke film kijken of ik ga wat lekkers maken voor mezelf en rustig ademhalen, dan zakt het meestal weg. Ik heb het al zo lang, ik ben niet meer bang voor mijn angsten en paniek zelf, dat scheelt al heeel veel!

**Geplaatst**: 16-10-13 15:57

Re: Angststoornis

Geplaatst: 16-10-13 15:57

ohh jeetje wat vervelend Sarcasm.. ik moest nog aan je denken =(
misschien is de 16 second mind wat voor je..
helpt bij mij heel erg goed ik zal proberen er vanavond een foto van te maken in de Happinez..

op het moment dat je het aan voelt komen begin je met tellen in je hoofd dus:
Inademen ,1 , 2 ,3 ,4
vasthouden 2 3 4
uitademen 2 3 4
helemaal niks 2 3 4

en dit doe je dan een paar keer. ik merk dat ik hier erg best rustig van word en ik me echt alleen concentreer op het tellen en ik dan even niet meer aan de paniek denk..

Ik heb er zelf gisteravond op stal last van gehad.. zomaar opeens hoop niet dat het vanavond weer gebeurd.. neem voor de zekerheid 1 druppeltje bach rescue in en probeer er niet in te denken

)

**Geplaatst**: 16-10-13 19:55

Geplaatst: 16-10-13 19:55

Sarcasm schreef:
Was helaas niet zo goed gegaan als gehoopt..
Vanavond al zo'n slechte nachtrust gehad en werd vanmorgen weer wakker met hartkloppingen.
Toch maar naar fitness gegaan maar in de auto onderweg ging het al niet, een vriendin die heel de tijd over flauwvallen enz. praat werkt ook niet echt.

Tot overmaat van ramp eenmaal bij fitness aangekomen ging ze maar door en toen werd er bij iemand ook nog zijn bloeddruk opgemeten dus alles liet me weer aan me hart denken.
Dit moet volgens mij zo raar om te lezen zijn voor mensen zonder angststoornis..

Ik ben snel naar huis gereden, maar in de auto werd het zo erg dat ik bijna de auto langs de kant moest zetten. Heb toen snel zo'n Oxazepam gepakt en nu ik denk een uur later is het wel een stuk minder.
Ik weet echt niet hoe het verder moet zo, straks kan ik nergens meer komen zonder een aanval te krijgen.
Bagger... Zit er echt aan te denken om morgen de dokter te bellen voor medicatie die ik elke dag kan slikken zodat ik geen aanvallen meer krijg, maar dat is vast ook geen oplossing. Kan niet heel mijn leven aan die medicatie blijven.. Ik zie er zo tegen op wanneer die pil is uitgewerkt en ik weer naar school/fitness etc. moet..

Zoo herkenbaar , eigenlijk in soort van paniek veel te hard naar huis rijden. Je zou je eigenlijk zorgen moeten maken als je je hart niet voelt! Ieder zijn hart maakt sprongetjes op klopt eens wat harder of sneller. Die vriendin waarmee je heen gaat , geen goed idee. Ze geeft jou alleen maar meer stress door haar flauwvallen. Waarom ga je niet een keer met je moeder heen.

**Geplaatst**: 16-10-13 20:06

Geplaatst: 16-10-13 20:06

Soraya10 schreef:
Bizzybijtje schreef:
Het beste wat je je kunt afvragen in een panieksituatie; "Wat is het ergste wat er kan gebeuren?".
Nou ja, dat je gaat huilen of bang bent... En dan? Niks. De tijd gaat niet stilstaan omdat jij even bang bent, en die aanval blijft ook niet eeuwig doorgaan.

Wat kort door de bocht. Je kan het in je hoofd nog zo goed bedenken ... Let wel je lichaam zegt iets heel anders en is alles overheersend.
En als je elke dag paniekaanvallen hebt kom je in isolement terecht.
De aanval ansich zal idd over gaan, maar de gevolgen zijn soms niet te overzien plus dat het steeds erger kan worden en dan is het steeds moeilijker om nog de draad weer op te pakken of ervan te genezen.

Maar dat is toch echt hoe je leert denken in therapie. Tenminste de therapie zoals ik m ken, volgens mij cognitief. Je gaat dingen aan om het op te roepen en leert daardoor aanvallen te overleven je leert er anders over te denken. Mijn therapeutes in de inzichtgevende groep zeiden steeds:
Je leeft nog, je hebt geen schuim op je mond en je rent niet met je onderbroek over je hoofd door de gang dus je hebt het overleefd.

**Geplaatst**: 16-10-13 20:10

Geplaatst: 16-10-13 20:10

Joolien schreef:
Soraya10 schreef:

Wat kort door de bocht. Je kan het in je hoofd nog zo goed bedenken ... Let wel je lichaam zegt iets heel anders en is alles overheersend.
En als je elke dag paniekaanvallen hebt kom je in isolement terecht.
De aanval ansich zal idd over gaan, maar de gevolgen zijn soms niet te overzien plus dat het steeds erger kan worden en dan is het steeds moeilijker om nog de draad weer op te pakken of ervan te genezen.

Maar dat is toch echt hoe je leert denken in therapie. Tenminste de therapie zoals ik m ken, volgens mij cognitief. Je gaat dingen aan om het op te roepen en leert daardoor aanvallen te overleven je leert er anders over te denken. Mijn therapeutes in de inzichtgevende groep zeiden steeds:
Je leeft nog, je hebt geen schuim op je mond en je rent niet met je onderbroek over je hoofd door de gang dus je hebt het overleefd.

Precies.

**Geplaatst**: 16-10-13 20:36

Re: Angststoornis

Geplaatst: 16-10-13 20:36

Denk dat er verschillende soorten angststoornissen zijn. Mijn is een hormonale oorzaak dus had vanaf 4 maanden zwangerschap en net na de zwangerschap continu een dreigend gevoel en tussen door aanvallen en nee dan heb je dus echt niets meer aan therapie en is het alles overheersend en levensingrijpend. Ik was dus nergens bang voor speciaal het gevoel was er gewoon. Bij mij hebben ze toen anti depressiva ingestart en nu ben ik weer praktisch als voor de zwangerschap. Als dit goed blijft gaan dan ga ik over een jaar weer afbouwen. Snap de pillen taboe niet zo. Mij heeft het supergoed geholpen. Zonder had mijn kind een waardeloze moeder gehad.

**Geplaatst**: 16-10-13 20:38

Geplaatst: 16-10-13 20:38

Nou, ik was na verloop van tijd het relativeren zat.
Niet 'dat ik het niet goed zou kunnen' - ik was het zat.
Wat ik wilde, was niet mezelf geheel en al naar waarheid vertellen dat ik het overleefd had (wat heus waar was

) maar dat het hele rotgevoel zelf zou verdwijnen. (En hiephoi, dat kan!)

**Geplaatst**: 16-10-13 20:46

Geplaatst: 16-10-13 20:46

Ik loop nu al zo 3 jaar rond met paniekaanvallen... Ze willen mij niet aan de pillen omdat ik nog zo jong ben..
Ik heb mezelf super leren kennen in deze tijd, ik ken mezelf tot in een puntjes nu. Dat is wel een voordeel, maar ben het ongelofelijk zat dat elke dat weer een hele opgave is.. mocht iemand tips hebben... Ik hoor het graag via pb....
Ik loop wel bij een therapeut.. Maar of het nou helpt die gesprekken...

**Geplaatst**: 16-10-13 20:49

Geplaatst: 16-10-13 20:49

SuzanH schreef:
Ik loop nu al zo 3 jaar rond met paniekaanvallen... Ze willen mij niet aan de pillen omdat ik nog zo jong ben..
Ik heb mezelf super leren kennen in deze tijd, ik ken mezelf tot in een puntjes nu. Dat is wel een voordeel, maar ben het ongelofelijk zat dat elke dat weer een hele opgave is.. mocht iemand tips hebben... Ik hoor het graag via pb....
Ik loop wel bij een therapeut.. Maar of het nou helpt die gesprekken...

Praat je alleen maar? Misschien wat meer een doetherapie zoals creatieve therapie of cgt?

**Geplaatst**: 16-10-13 20:53

Geplaatst: 16-10-13 20:53

Janneke2 schreef:
Nou, ik was na verloop van tijd het relativeren zat.
Niet 'dat ik het niet goed zou kunnen' - ik was het zat.
Wat ik wilde, was niet mezelf geheel en al naar waarheid vertellen dat ik het overleefd had (wat heus waar was ) maar dat het hele rotgevoel zelf zou verdwijnen. (En hiephoi, dat kan!)

Dat verdwijnt ook door het relativeren. Maar dat moet je dan ook wel echt willen en je moet jezelf er voor openstellen. Dus niet weglopen voor je angsten

**Geplaatst**: 16-10-13 20:53

Geplaatst: 16-10-13 20:53

Ik doe nu cognitieve gedragstherapie.. Maar dat is al de 2de keer dat we dit doen.. Ook EMDR gehad.. Meer nog niet..

**Geplaatst**: 16-10-13 20:53

Geplaatst: 16-10-13 20:53

Joolien schreef:
SuzanH schreef:
Ik loop nu al zo 3 jaar rond met paniekaanvallen... Ze willen mij niet aan de pillen omdat ik nog zo jong ben..
Ik heb mezelf super leren kennen in deze tijd, ik ken mezelf tot in een puntjes nu. Dat is wel een voordeel, maar ben het ongelofelijk zat dat elke dat weer een hele opgave is.. mocht iemand tips hebben... Ik hoor het graag via pb....
Ik loop wel bij een therapeut.. Maar of het nou helpt die gesprekken...

Je kan vragen naar een andere psychiater. Sterker nog je kan het eisen. Misschien dat die jou verder kunnen helpen hetzij met medicatie en therapie of misschien op een andere manier. sterkte

**Geplaatst**: 16-10-13 20:59

Geplaatst: 16-10-13 20:59

Citaat:
Dat verdwijnt ook door het relativeren. Maar dat moet je dan ook wel echt willen en je moet jezelf er voor openstellen. Dus niet weglopen voor je angsten

Dat ligt echt aan het type angststoornis dus dit is gewoonweg niet altijd waar.
Ik denk dat dat vooral van toepassing is als je bv bang bent voor mensen, pleinvrees of bang bent om dood te gaan etc.
Bij sommige is het echt meer dan een gedachte zoals bij mij, want nee ik was niet bang maar die rothormonen zorgde dat mijn brein een beetje op hol sloeg. Kun je wel zeggen relativeer maar ff weg dat werkt niet als t een lichamelijke oorzaak heeft.

**Geplaatst**: 16-10-13 20:59

Geplaatst: 16-10-13 20:59

Het vervelende is dat ik er al een paar heb gehad en ik werd telkens doorverwezen....
Ik heb haar nu net nieuw. Ben wel redelijk positief ingesteld over haar, maar aangezien ik nu wel wet hoe alles loopt en gaat vraag ik me beetje af of dit wel de juiste aanpak is...
Ik heb ook Fysio gehad voor deze problemen. Dat hielp wel, maar het was nog steeds niet weg...

**Geplaatst**: 16-10-13 21:04

Re: Angststoornis

Geplaatst: 16-10-13 21:04

Is het nog heel erg of valt het mee en is er een vaste diagnose gesteld?

**Geplaatst**: 16-10-13 21:05

Re: Angststoornis

Geplaatst: 16-10-13 21:05

Jaa, op schooldagen is het vreselijk, ook met wedstrijden van paardrijden ook...
Ja diagnose is ook vastgesteld

**Geplaatst**: 16-10-13 21:05

Geplaatst: 16-10-13 21:05

Soraya10 schreef:
Citaat:
Dat verdwijnt ook door het relativeren. Maar dat moet je dan ook wel echt willen en je moet jezelf er voor openstellen. Dus niet weglopen voor je angsten

Dat ligt echt aan het type angststoornis dus dit is gewoonweg niet altijd waar.
Ik denk dat dat vooral van toepassing is als je bv bang bent voor mensen, pleinvrees of bang bent om dood te gaan etc.
Bij sommige is het echt meer dan een gedachte zoals bij mij, want nee ik was niet bang maar die rothormonen zorgde dat mijn brein een beetje op hol sloeg. Kun je wel zeggen relativeer maar ff weg dat werkt niet als t een lichamelijke oorzaak heeft.

Waar kwamen die hormonen vandaan?

**Geplaatst**: 16-10-13 21:06

Geplaatst: 16-10-13 21:06

Bizzybijtje schreef:
Janneke2 schreef:
Nou, ik was na verloop van tijd het relativeren zat.
Niet 'dat ik het niet goed zou kunnen' - ik was het zat.
Wat ik wilde, was niet mezelf geheel en al naar waarheid vertellen dat ik het overleefd had (wat heus waar was ) maar dat het hele rotgevoel zelf zou verdwijnen. (En hiephoi, dat kan!)

Dat verdwijnt ook door het relativeren. Maar dat moet je dan ook wel echt willen en je moet jezelf er voor openstellen. Dus niet weglopen voor je angsten

Weigeren? Weglopen?
Ik heb een therapie van (zucht) 4 jaar gevolgd, gebaseerd op "mij niet verzetten tegen mijn angst, gewoon die gevoelens laten komen", en dan dus relativeren, ademen, etc "en dan zou het vanzelf minder worden".
Nou - je bent aan de ene kant een soort van luxepaardje als je zoveel tijd aan jezelf besteed (ik had liever gewoon gewerkt) en ik was het dus zat. Als ik zoveel tijd, geld, moeite en gederfde inkomsten er in steek, wil ik op gegeven moment resultaat.
Concreet: meer kwaliteit van leven - zonder angst.
(En dat kan dus.)

En uiteraard kun je als mens ook de oeroude aannames van cognitieve therapie relativeren: ze zijn ontworpen in de praktijk en het blijkt (soms, vaak, etc.) te werken maar de principes zijn achterhaald.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 16-10-13 21:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-10-13 21:10

Geplaatst: 16-10-13 21:10

Citaat:
Waar kwamen die hormonen vandaan?

Zwangerschap rond 4e maand in de zwangerschap begon het en na de bevalling(ze hoopte eigenlijk dat t dan zou minderen en/ of verdwijnen) werd het nog erger en kon ik ook omdat baby eruit was goed ingesteld worden op medicatie. Ik heb echt een rot kraamtijd gehad om over vanaf de 4e maand zwangerschap maar niet te beginnen. Maar wel heel blij met mijn mooie dochter

en nu is alles gelukkig rustig.

**Geplaatst**: 16-10-13 21:20

Geplaatst: 16-10-13 21:20

Soraya10 schreef:
Citaat:
Dat verdwijnt ook door het relativeren. Maar dat moet je dan ook wel echt willen en je moet jezelf er voor openstellen. Dus niet weglopen voor je angsten

Dat ligt echt aan het type angststoornis dus dit is gewoonweg niet altijd waar.
Ik denk dat dat vooral van toepassing is als je bv bang bent voor mensen, pleinvrees of bang bent om dood te gaan etc.
Bij sommige is het echt meer dan een gedachte zoals bij mij, want nee ik was niet bang maar die rothormonen zorgde dat mijn brein een beetje op hol sloeg. Kun je wel zeggen relativeer maar ff weg dat werkt niet als t een lichamelijke oorzaak heeft.

Ten principale: angsten beginnen buiten je gedachten. In je autonome zenuwstelsel. Okee, 50 jaar geleden wisten we daar niets van en dat een therapie dan werkt met wat je wel weet, de gedachten (en de reacties op de gedachten) - het zij zo.
Maar anno 2013 weten we dat angst totaal niet begint als gedachte en dat we het begin wel degelijk kunnen beïnvloeden.

**Geplaatst**: 17-10-13 08:19

Re: Angststoornis

Geplaatst: 17-10-13 08:19

Helaas vandaag weer een slechte start maar aghh dan kan het alleen maar beter en beter worden.. of nog slechter maar daar denken we maar niet aan, zover dat dat lukt.
Ben de laatste dagen laat naar mijn bed gegaan en wat stress erbij gekregen dus dat werkt niet positief. Nog 2 weken werken en dan lekker een paar dagen vrij en vriendjelief weer thuis.
Duimen dat de angst vandaag niet groter wors maar alleen maar kleiner

**Geplaatst**: 17-10-13 11:36

Re: Angststoornis

Geplaatst: 17-10-13 11:36

Janneke ik vind het buitengewoon vervelend dat je dat verhaal telkens weer als feit en "de ultieme remedie" blijft presenteren. Tuurlijk zal het helpen maar dan kun je je toch afvragen waarom bijna alle psychologen toch nog die cognitieve gedragstherapie toepassen, ondanks dat er iemand op Bokt roept dat dat niet helpt en het als onzin afdoet. En dat terwijl er ontzettend veel mensen baat bij hebben, is dat dan niet vreemd? Jij had er toevallig geen baat bij, vervelend.... Dus werkt het niet zo en ben je gedoemd om in angst te blijven leven als je cognitieve gedragstherapie volgt?