Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-13 18:47

ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-13 18:47

Kort en krachtig, vraag in de titel.

Ik ken mensen met kinderen die 'ADHD' hebben, slikker Ritalin, kinderen moeten de hele tijd op de stoel zitten, worden binnen no time als lastig beschouwd en en en en... Maar wat is nu eigenlijk wel allemaal waar, volgens jullie, en waar hebben jullie dat vandaan?
Is ADHD nu echt, écht een ziekte, en wordt dit ook bij alle kinderen helemaal onderzocht, of krijgen kinderen met (wss) veel energie (door te weinig beweging en/of te veel suiker) gewoon ritalin voorgeschreven?
Is (bijvoorbeeld) ritalin wel dé oplossing voor 'de ziekte', of...?

Vertel op, ik vind het wel een interessant onderwerp vooral gezien er zo veel verschillende meningen over zijn.

**Geplaatst**: 25-09-13 19:08

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 25-09-13 19:08

Bij mij is het helemaal onderzocht dat ik add heb, slik geen medicatie ivm kinderwens en ik heb al 25 jaar zonder gedaan, en de moeilijke leeftijd al gehad, ik zie niet waarom niet.
Bij de bijeenkomst waar ik ben geweest, waren veel die wel baat hadden bij medicatie, ze werden rustiger in hun hoofd en konden daardoor beter functioneren. Dat is iets wat bij mij nog wel eens misgaat, vooral thuis als ik heel druk in mijn hoofd ben dan ben ik met tien dingen tegelijk bezig en niks komt af.
Adhders zijn niet alleen druk er speelt zoveel meer mee, en dat is wat sommige mensen wel eens vergeten. Dan wordt er beweerd ja dat heb ik OOK WEL EENS, alleen wij hebben dat 24/7.

Ik vind medicatie neit de oplossing maar een hulpmiddel, want je kan dingen leren om er mee om te gaan maar dan moet je wel je hoofd erbij kunnen houden vandaar de ritalin of andere medicatie. Want bij de een slaat ritalin wel aan maar bij de andere totaal niet. Ik denk ook neit dat je zomaar ritalin krijgt voor geschreven want het verschilt maar een molecuul met speed, geen grappige dingen dus.

Waarom mensen denk ik denken dat iedereen tegewoordig adhd heeft of add komt denk ik, omdat mensen zelf hun labeltjes gaan opplakken. Ze zoeken op het internet denken he dat heb ik ook, dus ik zal het wel hebben en vertellen dat vervolgens aan iedereen. Maar dit is wat ik denk. Vraag maar eens na of ze ook onderzocht zijn door psycholoog, vraag me af hoeveel er ja zeggen.

**Geplaatst**: 25-09-13 19:22

Geplaatst: 25-09-13 19:22

ADHD is een stoornis, hetzelfde geldt voor ADD. Deze zijn verwant aan elkaar doordat ze beide een grote overlap hebben wat betreft concentratie. Echter is ADHD een externaliserende stoornis, wat betekent dat het zich uit naar de buitenwereld (wat vaak als vervelend ervaren wordt), en is ADD een internaliserende stoornis en uit zich dus meer naar binnen. Daarnaast zijn er nog veel meer verschillen (en overeenkomsten).

Het zijn beide stoornissen die echt in de DSM-V beschreven staan (wereldwijd geaccepteerd als handboek voor het diagnosticeren van psychische stoornissen), dus ja het zijn daadwerkelijk problemen die je als ziekte kunt beschouwen. Het gaat niet over maar het is wel goed te behandelen door middel van allerlei soorten therapie (waarvan cognitieve gedragstherapie de meest bekende is, maar zelfs mindfullness levert goede resultaten op: dat verschilt allemaal per cliënt en wat bij iemand past).

Er zijn wel vraagtekens te zetten bij de hoeveelheid diagnoses en de hoeveelheid medicatie (vooral concerta en ritalin) die voorschreven wordt en of de beweegredenen daarvoor wel zuiver zijn (er gaat veel geld in om). En of medicatie wel de juiste manier is... Daar laaien de discussies nog regelmatig over op.

Maar ja, ADHD is wel een stoornis die daadwerkelijk gediagnosticeerd moet worden aan de hand van meerdere soorten onderzoek. Echter zijn de criteria niet overal 100% duidelijk (Wanneer is er sprake van hyperactiviteit? Wanneer is dit pas hinderlijk?) waardoor er na mijn idee soms diagnoses gesteld worden die niet nodig zijn en kinderen/mensen alleen maar een "excuus" geven voor gedrag (of ouders voor het niet aan kunnen van het gedrag....)

**Geplaatst**: 25-09-13 19:29

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 25-09-13 19:29

Denk dat dit interessant is om te lezen; http://www.ahealthylife.nl/adhd-fictieve-ziekte/

**Geplaatst**: 25-09-13 19:37

Geplaatst: 25-09-13 19:37

Interessant en hij kaart hier mee zeker een goed onderwerp aan! Maar het bevat geen enkel feit of argument en is helaas niets meer dan de mening van een dode wetenschapper die hem vooral niét onderbouwd heeft.. $:\$

Hoewel er wel degelijk argumenten voor aan te dragen zijn!

**Geplaatst**: 25-09-13 19:40

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 25-09-13 19:40

Het kan een oplossing zijn, maar is niet gelijk de enige oplossing. Er bestaat nooit 1 oplossing voor een stoornis... geen mens gelijk, dus geen pil werkt hetzelfde.

**Geplaatst**: 25-09-13 19:41

Geplaatst: 25-09-13 19:41

Bizzybijtje schreef:
Denk dat dit interessant is om te lezen; http://www.ahealthylife.nl/adhd-fictieve-ziekte/

dikke kul, het wordt tijd je eens ECHT te verdiepen :roll:

**Geplaatst**: 25-09-13 19:42

Geplaatst: 25-09-13 19:42

Ojajoh schreef:
Bizzybijtje schreef:
Denk dat dit interessant is om te lezen; http://www.ahealthylife.nl/adhd-fictieve-ziekte/

dikke kul, het wordt tijd je eens ECHT te verdiepen

Mee eens,
slaat nergens op.

**Geplaatst**: 25-09-13 19:44

Geplaatst: 25-09-13 19:44

Het zijn zeker wel 'ziektes'. Het probleem is dat mensen zichzelf gaan 'diagnostiseren' met ADD of ADHD. Als je naar een psycholoog gaat, zal die een juiste diagnose kunnen stellen, en bij de meeste mensen is dat geen ADD of ADHD, maar bij anderen wel. Mijn psychologe vertelde dat er vaak ouders met hun kind naar haar toe komen met dit verhaal: 'Hij is altijd zo druk, dus hij heeft ADHD, douw er maar ritalin in'. Vaak zijn die kinderen gewoon druk omdat het kinderen zijn, of door verkeerde (op)voeding.

Als je ADD hebt, valt het vaak niet op, wel is het verschrikkelijk lastig. ADHD is voor de buitenwereld meer merkbaar. Het is onderzocht, en je hersenen werken anders als je ADD of ADHD hebt, dan bij een 'normaal' persoon. Als ADD'er (in mijn ervaring), kun je nooit je aandacht bij iets houden. Altijd wordt je afgeleid of heb je twintig gedachtestromen door elkaar in je hoofd. Je kunt chronisch vermoeid worden omdat je je altijd extra moet inspannen om je ergens op te concentreren, en dan nog lukt dat concentreren vaak niet. Je bent er altijd maar 'half' bij. Ook zijn ADD'ers vaak enorm chaotisch en vergeetachtig. Je bent altijd met honderd dingen tegelijk bezig, waardoor er eigenlijk niks af komt. En ja, dan kan in sommige gevallen ritalin of concerta het leven net een stukje makkelijker maken.

Bij een Ad(H)D'er werken de prikkels anders. De 'prioriteitenprikkels' worden niet herkend als prioriteit.
Een typisch voorbeeld van een kind met ADD: kind is aan het spelen of iets anders aan het doen wat heeeel leuk en interessant is, maar dan krijgen de hersenen een prikkel binnen 'ik moet plassen'. Een 'normaal' kind gaat dan plassen, omdat de 'plasprikkel' sterker is dan de 'dit-is-leuk-ik-wil-blijven-spelen-prikkel, maar bij een kind met ADD werkt dat niet zo. De 'plasprikkel' komt niet genoeg door, de 'dit-is-leuk-ik-wil-blijven-spelen-prikkel' is sterker. Het kind met ADD zal niet gaan plassen, totdat de 'plasprikkel' te sterk wordt, maar dan is het vaak al te laat...

**Geplaatst**: 25-09-13 19:44

Geplaatst: 25-09-13 19:44

Ojajoh schreef:
Bizzybijtje schreef:
Denk dat dit interessant is om te lezen; http://www.ahealthylife.nl/adhd-fictieve-ziekte/

dikke kul, het wordt tijd je eens ECHT te verdiepen

Zo, iets minder aanvallend mag ook wel.
En ik heb er geen baat bij om me er in te verdiepen aangezien ik er -gelukkig- niets mee te maken heb.
Enkel kwam ik dit artikel al meerdere keren tegen en vandaar dat het me interessant leek om het toch ook hier neer te zetten.
Ik zeg ook helemaal nergens dat ik 100% achter het artikel sta, waar ik het wél mee eens ben is dat men erg snel een stempel krijgt (en dus ook die van ADHD/ADD) waardoor ze onnodig (verslavende) medicijnen mee naar huis krijgen.

**Geplaatst**: 25-09-13 19:48

Geplaatst: 25-09-13 19:48

StableDoor schreef:
Het zijn zeker wel 'ziektes'. Het probleem is dat mensen zichzelf gaan 'diagnostiseren' met ADD of ADHD. Als je naar een psycholoog gaat, zal die een juiste diagnose kunnen stellen, en bij de meeste mensen is dat geen ADD of ADHD, maar bij anderen wel. Mijn psychologe vertelde dat er vaak ouders met hun kind naar haar toe komen met dit verhaal: 'Hij is altijd zo druk, dus hij heeft ADHD, douw er maar ritalin in'. Vaak zijn die kinderen gewoon druk omdat het kinderen zijn, of door verkeerde (op)voeding.

Als je ADD hebt, valt het vaak niet op, wel is het verschrikkelijk lastig. ADHD is voor de buitenwereld meer merkbaar. Het is onderzocht, en je hersenen werken anders als je ADD of ADHD hebt, dan bij een 'normaal' persoon. Als ADD'er (in mijn ervaring), kun je nooit je aandacht bij iets houden. Altijd wordt je afgeleid of heb je twintig gedachtestromen door elkaar in je hoofd. Je kunt chronisch vermoeid worden omdat je je altijd extra moet inspannen om je ergens op te concentreren, en dan nog lukt dat concentreren vaak niet. Je bent er altijd maar 'half' bij. Ook zijn ADD'ers vaak enorm chaotisch en vergeetachtig. Je bent altijd met honderd dingen tegelijk bezig, waardoor er eigenlijk niks af komt. En ja, dan kan in sommige gevallen ritalin of concerta het leven net een stukje makkelijker maken.

Bij een Ad(H)D'er werken de prikkels anders. De 'prioriteitenprikkels' worden niet herkend als prioriteit.
Een typisch voorbeeld van een kind met ADD: kind is aan het spelen of iets anders aan het doen wat heeeel leuk en interessant is, maar dan krijgen de hersenen een prikkel binnen 'ik moet plassen'. Een 'normaal' kind gaat dan plassen, omdat de 'plasprikkel' sterker is dan de 'dit-is-leuk-ik-wil-blijven-spelen-prikkel, maar bij een kind met ADD werkt dat niet zo. De 'plasprikkel' komt niet genoeg door, de 'dit-is-leuk-ik-wil-blijven-spelen-prikkel' is sterker. Het kind met ADD zal niet gaan plassen, totdat de 'plasprikkel' te sterk wordt, maar dan is het vaak al te laat...

Dit dus, is voor mij heel bekend.
Bij mij komt er nog bij, dat ik er zo van in de stress kan gaan raken omdat het voor mij allemaal niet meer duidelijk is en overzichtelijk is, dat het uit de hand kan lopen als niemand er op kan inhaken om mij gerust te stellen.

**Geplaatst**: 25-09-13 19:52

Geplaatst: 25-09-13 19:52

Hier een ADHD'er. Gediagnosticeerd volgens ik weet niet hoeveel onderzoeken. Heb nog medicatie (concerta) maar niet altijd trouw. Wat merk ik als ik wel medicijnen neem: voel me duffer en iets minder enthousiast in mn koppie wat ik dan uit.
Wat merk ik als ik geen medicatie neem: ik ben niet duf, wel iets te enthousiast en chaotisch in mn hoofd wat zich uit in veel kletsen. Maar dat heb ik ook wel met medicatie.
Qua concentratie verschilt het weinig. Tja soms zie ik wel eens alle vogeltjes vliegen en is mn gedachten ergems anders, maar dat heeft bij mij weinig te makeb met wel of geen medicatie...
Ze zeggen dat je eroverheen kan groeien en daaaar ben ik het zeker mee eens.
Maar ja.

**Geplaatst**: 25-09-13 19:53

Geplaatst: 25-09-13 19:53

[quote="xDaantjxx"]Hier een ADHD'er. Gediagnosticeerd volgens ik weet niet hoeveel onderzoeken. Heb nog medicatie (concerta) maar niet altijd trouw. Wat merk ik als ik wel medicijnen neem: voel me duffer en iets minder enthousiast in mn koppie wat ik dan uit.
Wat merk ik als ik geen medicatie neem: ik ben niet duf, wel iets te enthousiast en chaotisch in mn hoofd wat zich uit in veel kletsen. Maar dat heb ik ook wel met medicatie.
Qua concentratie verschilt het weinig. Tja soms zie ik wel eens alle vogeltjes vliegen en is mn gedachten ergems anders, maar dat heeft bij mij weinig te makeb met wel of geen medicatie...
Ze zeggen dat je eroverheen kan groeien en daaaar ben ik het zeker mee eens.
Maar ja.[/quote]

Ik zelf denk niet dat je er overheen kan groeien, maar naar mate je ouder wordt wel er beter mee leert omgaan. Je verantwoordenlijkheden kan nemen.

**Geplaatst**: 25-09-13 19:56

Geplaatst: 25-09-13 19:56

wemkelover schreef:
StableDoor schreef:
Het zijn zeker wel 'ziektes'. Het probleem is dat mensen zichzelf gaan 'diagnostiseren' met ADD of ADHD. Als je naar een psycholoog gaat, zal die een juiste diagnose kunnen stellen, en bij de meeste mensen is dat geen ADD of ADHD, maar bij anderen wel. Mijn psychologe vertelde dat er vaak ouders met hun kind naar haar toe komen met dit verhaal: 'Hij is altijd zo druk, dus hij heeft ADHD, douw er maar ritalin in'. Vaak zijn die kinderen gewoon druk omdat het kinderen zijn, of door verkeerde (op)voeding.

Als je ADD hebt, valt het vaak niet op, wel is het verschrikkelijk lastig. ADHD is voor de buitenwereld meer merkbaar. Het is onderzocht, en je hersenen werken anders als je ADD of ADHD hebt, dan bij een 'normaal' persoon. Als ADD'er (in mijn ervaring), kun je nooit je aandacht bij iets houden. Altijd wordt je afgeleid of heb je twintig gedachtestromen door elkaar in je hoofd. Je kunt chronisch vermoeid worden omdat je je altijd extra moet inspannen om je ergens op te concentreren, en dan nog lukt dat concentreren vaak niet. Je bent er altijd maar 'half' bij. Ook zijn ADD'ers vaak enorm chaotisch en vergeetachtig. Je bent altijd met honderd dingen tegelijk bezig, waardoor er eigenlijk niks af komt. En ja, dan kan in sommige gevallen ritalin of concerta het leven net een stukje makkelijker maken.

Bij een Ad(H)D'er werken de prikkels anders. De 'prioriteitenprikkels' worden niet herkend als prioriteit.
Een typisch voorbeeld van een kind met ADD: kind is aan het spelen of iets anders aan het doen wat heeeel leuk en interessant is, maar dan krijgen de hersenen een prikkel binnen 'ik moet plassen'. Een 'normaal' kind gaat dan plassen, omdat de 'plasprikkel' sterker is dan de 'dit-is-leuk-ik-wil-blijven-spelen-prikkel, maar bij een kind met ADD werkt dat niet zo. De 'plasprikkel' komt niet genoeg door, de 'dit-is-leuk-ik-wil-blijven-spelen-prikkel' is sterker. Het kind met ADD zal niet gaan plassen, totdat de 'plasprikkel' te sterk wordt, maar dan is het vaak al te laat...

Dit dus, is voor mij heel bekend.
Bij mij komt er nog bij, dat ik er zo van in de stress kan gaan raken omdat het voor mij allemaal niet meer duidelijk is en overzichtelijk is, dat het uit de hand kan lopen als niemand er op kan inhaken om mij gerust te stellen.

Dat met die stress heb ik ook... Als ik te veel moet doen, dan ga ik extreem stressen (echt een freak-out

) en dan lukt het me uiteindelijk niet eens om 1 ding te doen... Ik heb echt overzicht en structuur nodig. Bijvoorbeeld mij ochtend-ritueel: plassen, eten, tandenpoetsen, aankleden, make-up doen, haar doen. Dat moet in die volgorde, anders vergeet ik de helf en sta ik ineens met mijn pyjama onder mijn gewone kleren buiten ofzo

**Geplaatst**: 25-09-13 20:08

Geplaatst: 25-09-13 20:08

Bizzybijtje schreef:
Zo, iets minder aanvallend mag ook wel.
En ik heb er geen baat bij om me er in te verdiepen aangezien ik er -gelukkig- niets mee te maken heb.
Enkel kwam ik dit artikel al meerdere keren tegen en vandaar dat het me interessant leek om het toch ook hier neer te zetten.
Ik zeg ook helemaal nergens dat ik 100% achter het artikel sta, waar ik het wél mee eens ben is dat men erg snel een stempel krijgt (en dus ook die van ADHD/ADD) waardoor ze onnodig (verslavende) medicijnen mee naar huis krijgen.

ik heb gewoon een hekel aan mensen die dit soort linken gaan bestempelen als interessant en mensen daarmee op een spoor zetten die van geen kant klopt
als je mee wil praten prima, maar wees wel duidelijk in het feit dat je er dan eigenlijk zelf ook te weinig vanaf weet om echt mensen te kunnen informeren.

Door artikelen zoals deze krijg je niet minder adhd'ers maar meer kortzichtige domme mensen die niet weten waarover ze praten
en ja dat maakt mij fel

**Geplaatst**: 25-09-13 20:11

Geplaatst: 25-09-13 20:11

Ojajoh schreef:
Bizzybijtje schreef:
Zo, iets minder aanvallend mag ook wel.
En ik heb er geen baat bij om me er in te verdiepen aangezien ik er -gelukkig- niets mee te maken heb.
Enkel kwam ik dit artikel al meerdere keren tegen en vandaar dat het me interessant leek om het toch ook hier neer te zetten.
Ik zeg ook helemaal nergens dat ik 100% achter het artikel sta, waar ik het wél mee eens ben is dat men erg snel een stempel krijgt (en dus ook die van ADHD/ADD) waardoor ze onnodig (verslavende) medicijnen mee naar huis krijgen.

ik heb gewoon een hekel aan mensen die dit soort linken gaan bestempelen als interessant en mensen daarmee op een spoor zetten die van geen kant klopt
als je mee wil praten prima, maar wees wel duidelijk in het feit dat je er dan eigenlijk zelf ook te weinig vanaf weet om echt mensen te kunnen informeren.

Door artikelen zoals deze krijg je niet minder adhd'ers maar meer kortzichtige domme mensen die niet weten waarover ze praten
en ja dat maakt mij fel

**Geplaatst**: 25-09-13 20:16

Geplaatst: 25-09-13 20:16

als kind wilden ze mij testen maar ik raakte daarvan in paniek(ging via hormoon testen en ik wilde absoluut geen jongetje worden

) toen destijds werden de testen weinig gedaan, tegenwoordig is ieder kind wat druk en afgeleid is maar standaard adhd-er...naar mijn idee mogen die testen pas worden uitgevoerd het moment dat je de pubertijd in rolt

**Geplaatst**: 25-09-13 20:17

Geplaatst: 25-09-13 20:17

wemkelover schreef:
Ik zelf denk niet dat je er overheen kan groeien, maar naar mate je ouder wordt wel er beter mee leert omgaan. Je verantwoordenlijkheden kan nemen.

(even zo uit mijn hoofd): het overgrote deel van volwassenen blijft ADHD houden, maar... met de loop der jaren veranderen bij veel mensen wel dingen: de hyperactiviteit wordt vaak veel minder, terwijl de problemen met concentratie wel blijven (kan overgaan naar ADD). Eroverheen groeien vind ik altijd een lastig iets; het is inderdaad eerder dat de symptomen verminderen (door ouder worden, ermee om te leren gaan etc) waardoor het zelfs mogelijk is dat, bij een herdiagnose, er geen sprake meer is van ADHD. Dan heeft het te weinig beïnvloeding meer op het dagelijks leven. (want om te spreken van een stoornis qua diagnose, moet er sprake zijn van een belemmering in het functioneren.)

**Geplaatst**: 25-09-13 20:18

Geplaatst: 25-09-13 20:18

Ritalin is een hulpmiddel, geen oplossing. Ik heb ADD ( ja, met diagnose) en ik zou momenteel niet zonder kunnen. Mijn leven word er een stuk makkelijker van. Zonder medicatie leef ik echt in mn eigen 'bubbel'. Dit betekend niet dat ik zonder medicatie niet zou kunnen, alleen kan ik me dan echt niet focussen en maak ik niets af. Nu kan ik boodschappen doen zonder dat ik de helft vergeet, heb ik mijn huishouden enigzins onder controle, en ook mijn financieen gaan een stuk beter. Hierdoor is mijn leven echt beter en gemakkelijker geworden.

**Geplaatst**: 25-09-13 20:18

Geplaatst: 25-09-13 20:18

mijn zoon kreeg op zijn zesde het etiket ADD opgeplakt, niet omdat ik dat wou, maar omdat de juf op school net zolang op mij inpraate dat ik met hem naar een psyg vertrok. daar was het na een halve dag bekeken en kon ik door naar de kinderarts. binnen een kwartier weer buiten met een recept medicinet voor maar liefst een half jaar.

hij heeft die pillen een week gehad en toen was ik het zat, van een vrolijk mannetje hadden wij een somber kind. ik ben er mee opgehouden, en ook nooit meer bij de kinderarts geweest.

goed hij is wat ehhh snel vergeten en dingen kwijt, zullen de genen van zijn moeder wel zijn

voor mij dus dikke bull oliebol allemaal

**Geplaatst**: 25-09-13 20:19

Geplaatst: 25-09-13 20:19

Sommige krijgen dan misschien te snel een stempel.
Maar wordt er ook bij stil gestaan dat er ook gevallen zijn waarbij ze eigenlijk 'te laat' of nooit een stempel krijgen?
Ik ben van mening dat mensen die pas na hun tienerjaren de diagnose krijgen, veel ellende hebben moeten doorstaan in hun tienerjaren wat eigenlijk dus voorkomen had kunnen worden.

Ben het ook wel een beetje eens met Ojajoh!
Degene die er niets mee te maken hebben, weten zo goed als niet wat het nu eigenlijk in houdt.
En door zulke artikelen wordt dat er zeker niet beter op!

**Geplaatst**: 25-09-13 20:22

Geplaatst: 25-09-13 20:22

bizzybijtje: waarom post je het dan?? als je er toch niet achter staat...snap dat echt niet hoor

en het dan ook nog interessant noemen

Laatst bijgewerkt door Ojajoh op 25-09-13 20:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-09-13 20:23

Geplaatst: 25-09-13 20:23

Mijn dochter werd op haar twintigste gediagnosticeerd met ADHD. Ik moest bij de psycholoog een heleboel vragen over haar jeugd beantwoorden. Ik werd steeds verbaasder; hoe kon het dat een onbekende haar zo goed kende. De psycholoog voreg waarom ik nooit aan ADHD had gedacht; ook ik kende alleen het steroetype beeld van jongetjes met een overmaat aan agressie die de hele dag 'in de gordijnen hingen'. Ik dacht bij mijn dochter altijd aan een stoornis in de bloedsuikerspiegel oid.

Sinds we weten wat ze heeft, en dat is echt overduidelijk, is alles veel beter. Zij heeft cursussen gevolgd om beter met zichzelf om te gaan en ik ben haar veel beter gaan begrijpen. De helse en moeilijke puberjaren waren echt veel gemakkelijker geweest voor ons alles, als we deze diagnose eerder hadden gehad. Het gaat nu goed met haar, nog steeds wel moeilijke dingen, maar ze overwint er steeds meer. Ben enorm trots op haar!

Mijn dochter heeft een tijdje ritalin geslikt, maar doet dat niet meer. Ze wil niet haar leven lang afhankelijk zijn van medicijnen.

ADHD is zoveel meer dan alleen een concentratieprobleem. Mensen die er niet mee te maken hebben kunnen het wel als een modeziekte bestempelen, maar het voelt een beetje alsof je van iemand met een gebroken been zegt dat het psychisch is. Het is zo duidelijk.

**Geplaatst**: 25-09-13 20:23

Geplaatst: 25-09-13 20:23

Mijn man is 48 en er echt niet overheen gegroeid. Hij heeft er wel mee leren omgaan. ( en ik ook O:)

) Zijn collega's worden soms wel doodmoe van hem. Hij doet meer werk op een dag dan een ander en dat wordt niet altijd gewaardeerd. Zoon heeft ook adhd, pleegkind ook en kleinzoon heeft al aardig de kenmerken. Ik probeer de boel in balans te houden, regelmaat te bieden en structuur. Maar dat valt soms niet mee.

**Geplaatst**: 25-09-13 20:26

Geplaatst: 25-09-13 20:26

sassefras schreef:
mijn zoon kreeg op zijn zesde het etiket ADD opgeplakt, niet omdat ik dat wou, maar omdat de juf op school net zolang op mij inpraate dat ik met hem naar een psyg vertrok. daar was het na een halve dag bekeken en kon ik door naar de kinderarts. binnen een kwartier weer buiten met een recept medicinet voor maar liefst een half jaar.

hij heeft die pillen een week gehad en toen was ik het zat, van een vrolijk mannetje hadden wij een somber kind. ik ben er mee opgehouden, en ook nooit meer bij de kinderarts geweest.

goed hij is wat ehhh snel vergeten en dingen kwijt, zullen de genen van zijn moeder wel zijn

voor mij dus dikke bull oliebol allemaal

Ik vind ook dat ze op kinderen de stempel te snel willen plakken om problematiek op school enz te voorkomen
daar is voldouwen met pillen geen goede oplossing bij....

een kind wat dan ook geen (flinke) stoornis heeft zal bij de medicatie vaak geen goed resultaat geven...
net als het verschil dat drugs heeft op een iemand met, of iemand zonder ad(h)d . Het werkt pas als je er echt last van hebt.

Maar met goede begeleiding en training is medicatie voor sommige (lees wel ik zeg niet alle) overbodig
ik heb heel veel baat gehad bij therapie en zelfbewustwording en trainingen