Ik vraag me af wie er kinderen hebben, welke een tic hebben ontwikkeld. Hoe gaan jullie er mee om, negeer je het (alhoewel het soms vreselijk op je zenuwen kan werken). Zijn jullie er mee naar een arts geweest. Al met al, wie heeft er ervaring mee en hoe kan je er het beste mee om gaan?
ik heb zelf een tic... ik wrijf me mijn handpalmen tgn mijn neus al een hamstertje Mijn mama lacht er eigenlijk gewoon doodleuk mee
Set_Elkol
Berichten: 14941
Geregistreerd: 06-06-06
Geplaatst: 07-05-13 22:10
Ik heb zelf als kind ontzettend veel tics gehad en nu als 22jarige heb ik er nog 5 ongeveer, komt door ADD bij mij. Mijn moeder leerde mij tics af door me te belonen als ik ze 4 week niet volhield (met een Schleigh paardje ) beetje aparte manier maar het hielp wel supergoed, want ik wilde dat dan zo graag. Maar ik ontwikkelde dan daarna wel weer een nieuw tic jammer genoeg. Wat ik heb gehad: op haar kauwen lippen bijten neus wiebelen schouder optrekken steeds opnieuw diep inademen lip 'omklappen' (onderlip tegen kin aan) met ogen rollen veel met ogen (wimpers) knipperen
mijn moeder negeerde het niet maar zei er altijd wat van, dat hielp bij het afleren.
Laatst bijgewerkt door Set_Elkol op 07-05-13 22:12, in het totaal 2 keer bewerkt
Set_Elkol
Berichten: 14941
Geregistreerd: 06-06-06
Geplaatst: 07-05-13 22:11
ho dubbelpost
Laatst bijgewerkt door Set_Elkol op 07-05-13 22:11, in het totaal 1 keer bewerkt
kleinvosje
Berichten: 19458
Geregistreerd: 16-03-07
Woonplaats: Cochrane, Alberta, CANADA
Geplaatst: 07-05-13 22:11
Mijn zoon maakt de hele dag door geluiden met zijn keel en neus. Zwaar irritant, en elke keer als hij het doet, zeg ik er wat van. Hij deed het een jaar of 2 geleden ook al een periode, en door hem er elke keer aan te herinneren, stopte het op een gegeven moment. Ik hoop dat dit nu ook het geval is...
fuego3
Berichten: 2142
Geregistreerd: 13-03-07
Geplaatst: 07-05-13 22:11
mijn broer heeft een tijd een raar geluidje gemaakt een soort van keelschrapen . dit is vanzelf opgehouden nadat hij er telkens op gewezen werd. raar genoeg ging mijn jongere broertje soms ook meedoen , maar dan ook echt onbewust.
Zelf heb ik als kind altijd verschillende tics gehad. M'n ouders zijn er nooit mee naar de dokter gegaan maar zeiden er wel altijd wat van. Als kind vond ik dat heel vervelend, want ik kon er immers niks aan doen. Of dat de reden is dat het opgehouden is weet ik niet, maar uiteindelijk is het dus helemaal weggegaan.
Jorinda
Berichten: 13523
Geregistreerd: 01-05-10
Woonplaats: Groningen
Geplaatst: 07-05-13 23:05
Mijn broertje heeft Gilles de la Tourette Syndroom. Heel veel mensen zullen meteen roepen "dat is toch die ziekte met dat schelden?" > dat is het dus niet. Er is maar een select groepje patiënten die een scheld-tic hebben. Mijn broertje heeft op het moment o.a. de tics achterom kijken, omhoog kijken met alleen de ogen en fluiten. Hij onderdrukt de tics in het openbaar zo goed mogelijk, maar thuis gaat hij 'helemaal los' om het zo maar even te zeggen. Het is ontzettend vermoeiend om tics te onderdrukken, zeker als je er zoveel als mijn broertje hebt (of weinig in een heftige vorm). Ik ben dus echt een tegenstander van zeggen dat het kind ermee moet stoppen. Zoals Samiyah ook zegt, het kind kan er in de meeste gevallen echt niks aan doen. En het is dus ontzettend vermoeiend om altijd maar die tics te onderdrukken. In mijn ogen moet thuis gewoon een plek zijn waar je jezelf kan zijn, of dat nu met of zonder tics is.
Overigens heeft mijn moeder zich een aantal jaren zelfs schuldig gevoeld (nadat de diagnose GTS gesteld werd en duidelijk werd dat mijn broertje er niets aan kan doen) dat ze mijn broertje een flink aantal jaren heeft 'verboden' vreemde bewegingen of geluiden te maken.
En voordat er misverstanden ontstaan: ik suggereer niet dat ieder kind met tics een labeltje op zich geplakt moet hebben, zoals GTS, maar ik suggereer wel dat het voor een kind erg vermoeiend is om een tic te onderdrukken. Ik heb geen ervaring uit eerste hand, maar ik heb het wel bij mijn broertje gezien.
Ik probeer er niets van te zeggen, maar ik word er inderdaad soms gek van. Ik heb gelezen dat je er juist niets van moet zeggen. Mijn zoon begon met het diep inademen telkens en zijn adem vastzetten. Er iets van zeggen hielp niet zo veel. Nu schraapt hij telkens zijn keel, wel 45 keer per uur, soms meer. Mijn zoon is inmiddels 7 en doet dit al vanaf zijn vijfde jaar. Ik heb er wat over gelezen en weet niet of ik er nu mee naar de huisarts moet gaan. Hij kan zich ook slecht concentreren en heeft zijn werk op school als laatste af, dus een erg laag werktempo, wel erg goede scores trouwens, dus hij is slim zat. Verder is hij enorm snel afgeleid, komt iemand dit bekend voor? Ook is hij bang om fysieke dingen te ondernemen, fietsen ging bijvoorbeeld erg laat. En nog een lijstje
dat diepe inademen en vastzetten doe ik ook, en ik ben 22 en afleren lukt me echt niet hoe graag ik het ook wil Het klinkt als ADD/ADHD verder want ik heb al die symptomen, tics van jongs af aan, heel slim maar slechte concentratie, snel afgeleid.
Samiyah
Berichten: 5867
Geregistreerd: 18-02-05
Woonplaats: Groningen
Geplaatst: 07-05-13 23:49
Ik was vroeger ook snel afgeleid en was laat met heel veel dingen (ook fietsen) maar of dat met de tics te maken heeft weet ik niet. Bij mij is het dus vanzelf over gegaan..
Maar een bezoekje huisarts kan imo zeker geen kwaad. Voor je zoontje moet het ook vervelend zijn en persoonlijk snakte ik in die tijd naar wat erkenning voor mijn 'probleem'.
RoodZonnetje
Berichten: 10858
Geregistreerd: 17-10-07
Geplaatst: 08-05-13 00:05
set_elkol schreef:
Ik heb zelf als kind ontzettend veel tics gehad en nu als 22jarige heb ik er nog 5 ongeveer, komt door ADD bij mij.
Mn zoontje knippert erg veel ( lees echt heel veel ) met zn ogen als hij tegen je praat en hij is een beetje opgewonden/enthausiast.. Vooral als hij er even niet uitkomt zie je zijn frustratie. Ik ken de tic van mijn opa welke ook veel knipperde en kneep met de ogen.. Ook mijn nicht heeft dit.
Zodra hij relaxt is en gewoon speelt of gewoon iets zegt is er niets bijzonders aan hem te zien. Hij leert erg goed en vlug.. Als ik hem vraag even rustig te worden zie je het ook afnemen maar doordat hij toch wat opgewonden blijft zal hij het blijven doen. Hij is trouwens net 2 ( januarie )
Set_Elkol
Berichten: 14941
Geregistreerd: 06-06-06
Geplaatst: 08-05-13 00:26
Heino schreef:
set_elkol schreef:
Ik heb zelf als kind ontzettend veel tics gehad en nu als 22jarige heb ik er nog 5 ongeveer, komt door ADD bij mij.
Tics zijn geen criterium voor ADHD hoor
zeg ik dat ergens? Maar bij mij worden ze erdoor veroorzaakt.
Je moet er idd juist niks van zeggen en geen nadruk opleggen. Dan komt er spanning en gene vanwege de tics en dat is juist weer DE trigger om tics te krijgen De oplossing zit hem dus in het zoeken van een manier om op een andere manier te ontspannen. Tenzij je kind dus idd een echte stoornis heeft a la Gilles de la Tourette. Ook bij autisme zie je nogal eens tics terug komen, ook daar vanwege overdruk (spanning door overprikkeling). Het lijkt me wel raadzaam om losstaande van de tics onderzoeken te doen voor een evt. diagnose volgens de DSM-IV of DSM-V (weet niet hoe ver ze nu in Nederland staan?), zodat hij ook met oog op school etc. geholpen kan worden. Het zou zonde zijn als hij beperkt wordt in zijn kunnen vanwege een verkeerde aanpak bij een stoornis, of bijv. steeds op zijn falie krijgt van de leraren straks op het middelbaar terwijl hij een stoornis heeft.
mirim
Berichten: 4577
Geregistreerd: 07-10-10
Woonplaats: de Achterhoek
Geplaatst: 08-05-13 09:13
Een tic is een uiting van iets ( iets wat spanning veroorzaakt). Meestal kun je aan die tic zelf niets doen behalve achterhalen waar die tic door veroorzaakt wordt. Iedereen zal hier denken vanuit zijn eigen kader. Bij mij kwam het idee op of jouw kind mindim misschien intelligenter is als gemiddeld ( lees hoogbegaafd), een autistische stoornis heeft en anderen herkennen het vanuit add, ADHD.....allemaal ook geen vreemde gedachte. Maar dan nog: wat voor een etiket er op je kind geplakt wordt je zal er mee om moeten leren gaan.
LisaB
Berichten: 1146
Geregistreerd: 30-05-06
Geplaatst: 08-05-13 09:25
Ik denk dat iedereen wel als kind in meer of mindere mate een tic heeft gehad. Het bekende "op de tegels stappen, niet op de lijntjes" kennen volgens mij heel veel mensen
Ik heb zelf een tic gehad: mijn bovenlip tegen mijn neus aandrukken met mijn onderlip, zodat mijn neus echt afgeloten was. (Doe het nu alleen nog als ik onder water zwem, hoef ik mn neus niet dicht te houden )
Mijn vader stottert en mijn zusje heeft dit als klein meisje ook een beetje gedaan, waarschijnlijk omdat ze dit interessant vond. Wij hebben haar genegeerd als ze iets aan ons vroeg en daarbij stotterde, ze heeft het gelukkig heel snel afgeleerd.
Mijn broertje moest altijd alles "gelijk houden" Dus stootte hij zijn linker voet, dan moest ook zijn rechter voet gestoten worden. En dat met alles.
Set_Elkol
Berichten: 14941
Geregistreerd: 06-06-06
Geplaatst: 08-05-13 10:49
Heino schreef:
Ben benieuwd hoe dan?
Tics komen vaker voor bij ADD, het is niet 1+1=2 maar bij mij wel het geval. Komt gewoon door spanning en onrust.
Brainless
Berichten: 30341
Geregistreerd: 19-07-03
Woonplaats: Munnekeburen
Geplaatst: 08-05-13 11:01
Mijn zoon (nu 13) wiebelt met zijn vingers en als de spanning erger wordt tikt hij met zijn vingers tegen zijn mond/lippen. Toen hij jonger was wiebelde hij zijn bovenlichaam, dat is nu afgenomen tot zijn vingers. Bij hem wordt het juist erger als je er (te veel) op let.
Mijn dochter (nu 9 jaar) heeft een tijd door haar neus gesnoven; alsof je hem ophaalt maar dan zonder reden en korter. Na lange tijd (proberen te) corrigeren zijn we er mee gestopt. Moet zeggen dat ze het alweer een tijdje niet meer doet. Op eens bedenk je.... hee ze doet het niet meer.
Kinderen doen dit om rustig te worden/spanning kwijt te raken (net zoiets als bij duimzuigen). Als je er te veel van zegt dan heb je een redelijke kans dat ze een andere tic ontwikkelen (om alsnog die spanning kwijt te raken) en soms is de nieuwe tic erger dan de oude.
Ik heb het met me onderlip omklappen, op me lip bijten En me staart over me schouder doen/ draaien. Het wordt erger als er spanning is. Waarneer ik me goed moet concentreren met paardrijden ga ik het ook doen. Heb ADD maar weet niet of het daar aan ligt. Kon me slecht concentreren maar wat ik de was wel goed. Me cijfers waren ook altijd goed, kreeg alles net oprijd af.
Me ouders zeggen wel is dat ik van me haar af moet blijven ofzo maar hou het maar heel even vol. Let ik er dan niet heel erg meer op ga ik het weer doen
Anoniem
Geplaatst: 08-05-13 11:23
@mirim, wat jij zegt hebben we ook al eens bij de hand gehad. Maar dat stond los van de tics. We hebben er aan zitten denken om hem te laten testen inderdaad.
Het is een heel lief vrolijk kind, maar hij kan slecht met zijn emoties uit de voeten, welke dus gelijk resulteren in krijspartijen. Ook loopt hij sociaal wat achter op zijn leeftijdsgenoten, qua doen en laten. Fietsen leerde hij heel laat, hij heeft wat faalangst en is gauw bang. Inkleuren van tekeningen wordt altijd genoemd op school, hij doet dat slordig, niet omdat hij het niet kan, maar omdat hij het niet leuk vindt. Op school worden we verder nooit aangesproken op zijn prestaties, maar op zijn gedrag, welke afwijkt van de les. Hij kan zich op school slecht concentreren bijvoorbeeld, behalve als hij met iets in zijn handen zit te friemelen, een gummetje of een potlood. School staat dit nu toe, omdat hij op deze manier zijn concentratie langer kan vast houden. Zwemdiploma B zijn we mee opgehouden, hij verliest na 2 baantjes zijn concentratie, hij moet dan echt 1 op 1 les hebben. En zo zijn er vele dingetjes. We wilden laten testen (waarop weten we niet) omdat hij nu zelf tegen probleempjes aanloopt en andere mensen het ook begint op te vallen. Ook contact met vriendjes verlopen minder, die vinden hem soms wat kinderachtig. Mij maakt het etiketje niet uit, als ik maar de handvatten kan krijgen hoe hier mee om te gaan, zodat het ook voor hem wat gemakkelijker wordt. Van voorbijgaande aard geloof ik zelf onderhand niet meer zo in, het is net of er steeds dingen bij komen.
Juf zet hem apart aan een tafel in de klas om zijn werkjes te maken, een andere juf begrijpt het niet en krijgt 'nekomdraaineigingen' van hem (zo zei ze het echt). Hij kan ook slecht tegen verlies en ook tegen onrechtvaardigheid.
Hij kan bijvoorbeeld ook heel intensief bezig zijn met bijvoorbeeld het uitzoeken en ophangen van vogelvoer, maar zien in hoe de vogels ervan eten, na zijn harde werk het resultaat zien, dat intereseert hem dan weer niet.
Brainless
Berichten: 30341
Geregistreerd: 19-07-03
Woonplaats: Munnekeburen
Geplaatst: 08-05-13 11:46
@Mindim Je beschrijft precies mijn zoon.... Laat hem aub zichzelf zijn. Mijn zoon zijn wij ook gestopt na A, hij kan zich bang maken voor (in ons ogen) aparte dingen en andere enge dingen doet hij zonder erbij na te denken. Het duurde bij hem ook langer totdat hij zonder zijwieltjes kon fietsen en hoeveel volwassenen hem daarop aanspraken (zo'n grote jongen en dan met zijwieltjes... die zijn voor peuters hoor!). Teamsporten kan hij nog steeds niet (hij heeft het overzicht niet) daarentegen heeft hij andere kwaliteiten.
Wij gaven al vroeg aan dat er "iets" was waar wij onze vinger niet precies op konden leggen. Andere gaven aan dat we maar eens beter moesten gaan opvoeden omdat wij een watje aan het creëren waren.
Testen doe je niet op een speciale "afwijking", het kind wordt getest en men bekijkt (naar aanleiding van de resultaten) wat zijn +en en -en zijn. Nav van dat lijstje kunnen ze zien of hij evt in een hokje past. Maar ook als dat niet het geval is weet je wel waar je kind extra hulp bij nodig heeft en welke sterke kanten hij heeft (die mss kunnen helpen de zwakke kanten te verbeteren).
Dat hebben wij ook inderdaad, snappen soms niet waar hij de angst vandaan haalt voor dingen. Zo irreeel soms. Het vervelende is dat zijn vriendjes hem er wel om veroordelen, sommige willen geen vriendjes meer zijn. Zijn teleurstelling uit hij in huilen, welke hem niet verder brengt. Gelukkig heeft hij wel een vast vriendje waar hij mee speelt. Ik sta ook wel eens op het school plein en dan spelen alle kinderen samen en hij speelt in zijn eentje vliegtuigje, ik vind dat wel lastig, alhoewel hij er zelf geen last van heeft. Hij vlindert overal tussendoor.
Wij hebben ook altijd het idee gehad dat er iets speelde. Maar men vind gauw dat het wel aan je opvoeding zal liggen of gebrek daaraan en dat je het daarom op iets anders gooit. Ik zie wat dat betreft wel veel onbegrip. Zowel mijn man als ik hebben dit gevoel heel sterk.
Teamsporten zie ik ook niet zitten, hij wil graag op voetbal, dus van mij mag hij dat doen. Maar ik denk idd dat hij daar niet zo goed in zal zijn, om de redenen die jij ook aangeeft, het overzicht niet hebben.
Hij maakt wel heel ingewikkelde tekeningen, hele processen komen voorbij Hij is heel slim ook, kan goed verbanden leggen en conclusies trekken uit dingen. Niet met alles hoor, dingen die hij interessant vind, daar weet hij alles van
RoodZonnetje
Berichten: 10858
Geregistreerd: 17-10-07
Geplaatst: 08-05-13 18:05
set_elkol schreef:
Heino schreef:
Ben benieuwd hoe dan?
Tics komen vaker voor bij ADD, het is niet 1+1=2 maar bij mij wel het geval. Komt gewoon door spanning en onrust.
Dus komt het niet DOOR je ADHD maar heb je het NAAST je ADHD. Sorry voor het muggenziften, maar er zijn al te veel vooroordelen over ADHD.