Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
MADExLIEFJE schreef:Ik 'bok' nu via de gsm dus reageren gaat wat trager/moeilijker.
op dit moment zegt mijn gevoel houden of adoptie
mijn verstand zegt abortus, ergens WEET ik dat ik het gewoon niet kan houden, en toch kan ik niet 100% vorr abortus gaan.
over aangifte doen: dat ben ik niet van plan. ook nog eens een rechtszaak erbij, dat kan ik niet aan.
bedankt voor alle lieve reacties en pb alvast!
fjordido schreef:TS, hoeveel liefde heb je te geven en hoeveel steun kan je uit je sociale netwerk verwachten?
Kan je houden van een kind waarin je het gezicht, de kenmerken van je verkrachter in terugziet?
Als ik jouw berichtjes lees, dan denk ik dat jij iemand bent die dat zou kunnen. Je komt verstandig over, met een groot hart.
Het kind is namelijk niet de persoon waar hij/zij op lijkt. Het is een eigen individu, met een blanco verleden en een onschuldige geest. Zou jij dat individuutje het kwalijk nemen dat hij een nare man als verwekker heeft?
Als één van je beste vriendinnen een afschuwelijke vader heeft, reken jij daar dan je vriendin op af?
Het is jouw beslissing, en wat jij besluit is goed. Jij bent gezien de omstandigheden niemand behalve jezelf verantwoording schuldig. Maar met 19 jaar ben jij zelf ook nog een kind, wordt je nu gedwongen om volwassen te zijn, maar dat kan je niet alleen. Dat hoeft ook niet.
De kans op erfelijke ziektes/afwijkingen is zo groot niet. Ik zou zelf daar geen rekening mee houden. Ik zou mijn besluit laten afhangen van waar ik denk waar ik het beste mee kon leven: het kind dat er niet is, maar waar je altijd van af zal blijven vragen hoe hij geweest zou zijn, of het kind dat er wel is, waarbij je je afvraagd of je leven niet beter zou zijn geweest als hij er niet was.
In beiden gevallen zal je niet 100% gelukkig zijn, in het tweede geval kan het zo zijn dat het kind en jij elkaar ongelukkig maken, maar het kan ook zo zijn dat als jij sterk bent, veel liefde te geven hebt en het kind de zonden van zijn vader kan vergeven, jullie elkaar wel gelukkig maken.
flicka schreef:Wat gek dat je gevraagd bent op "het schermpje" te kijken. In een abortuskliniek doen ze dat niet dus was je in een gewoon ziekenhuis?
Dat je gekeken hebt maakt het er niet makkelijker op. Ook niet dat je zo laat was met 18 weken.
Je moet nu wel heel snel beslissen en ik wens je wijsheid.
Miracle_ schreef:fjordido schreef:TS, hoeveel liefde heb je te geven en hoeveel steun kan je uit je sociale netwerk verwachten?
Kan je houden van een kind waarin je het gezicht, de kenmerken van je verkrachter in terugziet?
Als ik jouw berichtjes lees, dan denk ik dat jij iemand bent die dat zou kunnen. Je komt verstandig over, met een groot hart.
Het kind is namelijk niet de persoon waar hij/zij op lijkt. Het is een eigen individu, met een blanco verleden en een onschuldige geest. Zou jij dat individuutje het kwalijk nemen dat hij een nare man als verwekker heeft?
Als één van je beste vriendinnen een afschuwelijke vader heeft, reken jij daar dan je vriendin op af?
Het is jouw beslissing, en wat jij besluit is goed. Jij bent gezien de omstandigheden niemand behalve jezelf verantwoording schuldig. Maar met 19 jaar ben jij zelf ook nog een kind, wordt je nu gedwongen om volwassen te zijn, maar dat kan je niet alleen. Dat hoeft ook niet.
De kans op erfelijke ziektes/afwijkingen is zo groot niet. Ik zou zelf daar geen rekening mee houden. Ik zou mijn besluit laten afhangen van waar ik denk waar ik het beste mee kon leven: het kind dat er niet is, maar waar je altijd van af zal blijven vragen hoe hij geweest zou zijn, of het kind dat er wel is, waarbij je je afvraagd of je leven niet beter zou zijn geweest als hij er niet was.
In beiden gevallen zal je niet 100% gelukkig zijn, in het tweede geval kan het zo zijn dat het kind en jij elkaar ongelukkig maken, maar het kan ook zo zijn dat als jij sterk bent, veel liefde te geven hebt en het kind de zonden van zijn vader kan vergeven, jullie elkaar wel gelukkig maken.
Ik ben het hier wel mee eens. Sterke post, recht door zee maar wel waar het op slaat.
Maar goed, het is en blijft een mening van een ander.
Citaat:In beide gevallen kun je wel degelijk 100% gelukkig zijn. Bij abortus en bij geen abortus.
Kel_91 schreef:Wil je succes wensen met de keuze die je maakt, ben zelf 28 weken zwanger dus het zou niet eerlijk zijn als ik mn mening geef.
Dikke knuffel en mn pb box staat open voor je !!
git schreef:Kies je voor abortus zou je daar onwijs spijt van kunnen krijgen, kies je voor het kind zou je ook daar spijt van kunnen krijgen.