Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-11 11:56

Mn relatie kapot gemaakt door depressie..

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-11 11:56

Hallo allemaal,
bedankt voor het lezen in ieder geval

Vrijdag 23 december 2011, ik had precies een jaar en drie maanden met mn vriend. Mijn vriend, waar ik zo gek op ben en met wie ik oud wil worden.
Die vrijdag heb ik mijn relatie met de liefste jongen kapot gemaakt, wat al bijna een half jaar duurde, maar vrijdag was de grens.

Ik heb het afgelopen half jaar, sinds het begin van de herfst, een erge dip, voel me nutteloos, chagerijnig en moe.
Dit heb ik afgereageerd op mijn omgeving, mijn vriendin, mn ouders maar vooral mn vriend.. wat heb ik daar een spijt van!
Ik heb letterlijk mijn eigen relatie kapot gemaakt. Door te laat actie te ondernemen, te bang te zijn voor de sticker 'depressief'.
Het waren maar kleine dingen, maar we hebben de afgelopen weken meer ruzie en gechagerijn gehad dan lol en liefde met elkaar..
Dit wou ik niet, echt niet. Ik hou van hem en ik wil m niet kwijt.. hij heeft me zo vaak nog een laatste kans gegeven.
Had ik maar eerder actie ondernomen, maar dat durfde ik niet, ik wou niet toegeven dat ik depressief was.. maar had ik dat maar gedaan,
dan had ik nu mijn lieve vriend nog gehad.

Ik heb vrijdagavond toen hij weg was met mn moeder gepraat, wat ik nauwelijks doe.
Die vertelde me iets nieuws, als ik dat had geweten had ik al veel eerder actie ondernomen..
Namelijk dat mijn oma depressief was, mijn vader pillen slikt hiertegen en mijn zus heeft vrijdagavond ook vertelt dat ze natuurlijke
pillen slikt, 5 HTP. Die heeft ze zaterdag, heel lief, voor me gekocht en hier gebracht. Daar heb ik er gister 1 van genomen.

Ik weet nu niet meer wat ik moet.. dinsdag ga ik de huisarts bellen voor een afspraak. Dan wil ik kijken wat de mogelijkheden zijn,
lichttherapie, chemische pillen of deze pillen doorslikken, misschien wel naar een psycholoog. Ik wil er zo veel aan doen, ik maak mezelf
en mijn omgeving kapot als ik zo doorga. Zonder hulp kom ik er nu niet meer uit. Ik heb een winterdepressie..

Maar mijn vriend wil t niet meer, hij is er klaar mee.. Hij houd niet meer van me zoals hij heeft gedaan aan het begin, hij hield van mn eerlijke
lach, mijn stralende ogen, mijn plezier in het leven. Die heeft hij al een tijd niet meer gezien.. Ik had zo gehoopt dat hij er voor me zou zijn
nu ik deze oplossing met beide handen aan ga pakken en er heel hard voor ga werken.
Maar hij vind het geen garantie, hij wil niet weer zo'n situatie over een maand.. ik heb mijn laatste kans gehad.
Als ik verander en weer de oude word waar hij zo verliefd op was wil hij er misschien weer mee beginnen.
Maar ik heb m nodig, ik haal zoveel rust uit het bij hem zijn, hem een kus geven, tegen m aan in slaap vallen.. dat kan nu niet meer.
Ik wil m echt niet kwijt.. en ik wil zo hard mn best doen, ook om hem terug te krijgen.
Maar hij begrijpt me niet, hij begrijpt niet wat depressief betekend.. Hij begrijpt niet waarom ik zo deed, dat ik dat niet wou..

Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit topic open, gewoon omdat ik het even van me af moet schrijven..
Ik wil gewoon zo graag mn vriend terug, ik hou van hem..

**Geplaatst**: 25-12-11 11:59

Re: Mn relatie kapot gemaakt door depressie..

Geplaatst: 25-12-11 11:59

leven met iemand met een depressie is ook heel erg moeilijk en kost voor een partner veel kracht en geduld

maar ik ben wel van mening dat als je van elkaar houdt je er samen doorheen komt
mijn man heeft het ook heel moeilijk met mij gehad in die tijd, maar hij stond er wel voor mij en ving mij op waar nodig
daardoor is de band alleen maar sterker geworden

het hij wil je misschien wel terug als je beter bent verhaal, nou meid niet doen.....hij neemt je met alles of hij neemt je niet'
ik zou een man die niet 100% voor mij gaat niet meer terug willen....

**Geplaatst**: 25-12-11 12:01

Geplaatst: 25-12-11 12:01

Ik kan je helaas niet helpen, maar je wel veel sterkte wensen, hopelijk vind je jezelf terug én vinden jullie elkaar ook weer terug!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-11 12:03

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-11 12:03

Je hebt wel gelijk.. maar ik hou gewoon echt van m en ik geef m toch ergens wel gelijk..
Hij heeft t zo zwaar gehad met mij en hij trekt t nu gewoon niet meer. Hij wil even rust en alles op een rijtje zetten.
Zijn gewoon zoveel dingen die ik fout heb gedaan en waar hij zich aan ging irriteren, we hebben erover gepraat, maar ik
heb dit nooit kunnen veranderen dus het bleef zo gaan tot de druppel de emmer deed overlopen, vrijdag dus..
Ik had ook gehoopt dat hij mij deze kans nog gaf en we dit samen konden doen..

Dankje DG!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-11 12:50

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-11 12:50

Ik ben trouwens bijna 19 en mijn vriend een klein half jaar jonger.

In Juni heb ik er ook doorheen gezeten, hierna is het even beter gegaan, tot begin herfst..
Mijn grote fout destijds die dit allemaal had kunnen voorkomen, ik heb toen de stap niet durven nemen naar hulp..
Mijn eerdere topic, [LZP] Waarom doe ik alles fout?

**Geplaatst**: 25-12-11 12:56

Re: Mn relatie kapot gemaakt door depressie..

Geplaatst: 25-12-11 12:56

Sorry maar dan houd die jongen niet genoeg van jou.Jij kiest er niet voor om depressief te worden.
Ik weet dat het voor de omgeving heel erg moeilijk is,maar als je echt van iemand houd heb je daar begrip voor en ga je ervoor.
Als hij er echt niet tegen kon had hij ook een 'pauze' kunnen voorstellen,eerlijk vertellen dat hij dit niet aan kan.Voorstellen dat jullie even een time-out nemen tot jij bij de H.A. bent geweest.
Als hij écht van je hield dan had hij je geholpen en niet gedumpt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-11 13:00

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-11 13:00

Dankje voor je reactie Gohya.
Ik heb het gevoel dat hij niet doorheeft wat depressief betekend.. dat hij niet begrijpt dat ik niet zo WIL doen.
In principe stelt hij een 'pauze' in, totdat ik weer de oude ben en hij weer mij ziet zoals hij verliefd op is.
Maar hij garandeerd me niet dat dat weer gebeurt, dat we weer verder gaat over een tijd.. tis voor nu klaar..

Eerlijk is eerlijk, ik hoop nogsteeds dat hij belt of smst dat hij er voor me is en dat we dit samen gaan doen..

**Geplaatst**: 25-12-11 13:02

Geplaatst: 25-12-11 13:02

Je zal komende maanden eerst in jezelf moeten steken om weer uit je depressie te komen, en leren hoe hier mee om te gaan zodat je eerste signalen volgende keer beter herkent. Op het moment dat je aan jezelf werkt ben je geen goede partner in een relatie, en kun je ook niet verwachten dat je vriend die een hele lading over zich heeft gekregen, een maandje op je wacht. Deze depressie zal niet binnen een maand weg gaan, want het blijkt in je genen te zitten, waarschijnlijk draag je het je hele leven met je mee. Dus moet je nu goed leren hoe hier mee om te gaan, anders word het van kwaad tot erger. Ga naar de huisarts en vraag een verwijzing naar een psycholoog gespecialiseerd in depressies. Ga hiermee aan de slag zodat je eerst erachter komt hoe deze depressie tot stand komt, vervolgens hoe je het kan herkennen, vervolgens hoe jij er mee moet dealen, welke middelen en therapieen je kunnen ondersteunen, en dan pas leer je hoe jij naar je omgeving toe gaat reageren. En hoe jou omgeving op jouw kan reageren.

Probeer je vriend even los te laten en ga aan het werk....wellicht ziet hij over een paar maanden dat je keihard ermee aan de slag bent gegaan en biedt het toch nog toekomst mogelijkheden. Je bent 19, vrienden en relaties komen en gaan, het kan ook zijn dat deze realtie niet goed voor jou is, en dat er straks ruimte is voor een andere vriend.

Je kan nu wel aangegeven dat jij degene bent die de relatie stuk heeft gemaakt, je kan ook bedenken waarom degene waar je zo veel van houdt niet in staat was om je te begeleiden naar een psycholoog. Houden van is in een relatie betekend namelijk ook dat je de ander probeert te begeleiden om het probleem te erkennen en op te lossen. Je schrijft dat je een jaar een realtie had en dat het de laatste maanden mis is gegaan. Hij heeft dan best snel opgegeven. Maar ik ken natuurlijk alleen de probleem beschrijving die jij nu geeft, misschien was zijn belevenis heel anders en nog heftiger.

Ga aan de slag met jezelf en vraag steun aan je ouders, zus die het probleem ook kennen. Succes ermee!

**Geplaatst**: 25-12-11 13:06

Geplaatst: 25-12-11 13:06

Goed dat je nu wel de stap wilt zetten om iets tegen je depressie te doen! Ik wens je toe dat je hierin succesvol zult zijn.

Wat je vriend betreft, ik neem mijn petje voor hem af dat hij het nog zo lang heeft geprobeerd. Leven met een depressief iemand is niet makkelijk, zeker niet als je zelf pas 18 bent en nog volop in ontwikkeling bent. Dan kan ik me best voorstellen dat dit momenteel niet iets is wat hij wil en kan. Geef hem de ruimte, zoals nu ook gebeurt, en werk aan jezelf. Als jij je depressie straks onder controle hebt komt er vast weer een leukerd in je leven.

**Geplaatst**: 25-12-11 13:09

Geplaatst: 25-12-11 13:09

Heel veel mensen weten eigenlijk niet wat depressie inhoud.Mensen proberen je op te vrolijken,snappen niet waarom je niets wil.Komen goed bedoeld met allerlei dingen aanzetten die je voorheen leuk vond,maar je hebt helemaal geen zin in dingen te doen.Je kan een depressie pas écht begrijpen als je het zelf hebt mee gemaakt.Ikzelf vind een depressie het aller moeilijkste voor de omgeving,uiteraard ook voor jezelf,maar jij begrijpt wat het is.Petje af voor de partners die wél bij hun vrouw/man blijven in tijden van een depressie.
Dat je hulp moet zoeken is wel duidelijk,maar uiteindelijk zal je het toch zélf moeten doen om eruit te komen.Dit heb zijn tijd nodig,maar je komt eruit hoor TS!

**Geplaatst**: 25-12-11 13:18

Geplaatst: 25-12-11 13:18

Ojajoh schreef:
het hij wil je misschien wel terug als je beter bent verhaal, nou meid niet doen.....hij neemt je met alles of hij neemt je niet'
ik zou een man die niet 100% voor mij gaat niet meer terug willen....

ik vind dit eerlijk gezegd wel erg kort door de bocht..
iemand die depressief is kan zooo veranderen, zo gek is het niet dat je dan minder voor diegene voelt.

TS, zoek alsjeblieft hulp! het komt echt wel goed!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-11 13:24

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-11 13:24

Izzy, Ik ga er heel hard aan werken en ik weet dat ik dit voor mezelf doe. Maar met mijn vriend als steun had t makkelijker geweest.
Ik heb zelf het gevoel dat ik eerst moet leren omgaan met de depressie en de omgang daarmee naar omgeving toe, want zoals ik
nu doe kan ik niet lang meer doen zonder mensen te verliezen. Over dat begeleiden, dat is inderdaad wel zo.. maar dat is ook weer,
volgens mij heeft hij niet door wat het precies inhoud en waarom ik zo doe.

Maflinger_s, ik geef hem ook de ruimte, al doe ik dat niet graag.. maar ik moet wel, want ik krijg hem zo toch niet terug..
De enige manier waarop ik nog een kans heb hem terug te krijgen is te laten zien dat ik er keihard voor ga.
En dat ga ik ook zeker doen, maar hoe langer t duurt hoe minder kans er is dat het goed komt, dus ik hoop dat ik snel effect ga merken..

Gohya. Mijn moeder heeft het van mijn vader ook nooit echt begrepen, die hebben ook genoeg ruzie gehad een aantal jaar geleden.
Toch zijn die er samen voor gegaan en is het hun gelukt om er weer uit te komen en samen gelukkig verder te gaan.

**Geplaatst**: 25-12-11 14:05

Geplaatst: 25-12-11 14:05

francaa schreef:
Ojajoh schreef:
het hij wil je misschien wel terug als je beter bent verhaal, nou meid niet doen.....hij neemt je met alles of hij neemt je niet'
ik zou een man die niet 100% voor mij gaat niet meer terug willen....

ik vind dit eerlijk gezegd wel erg kort door de bocht..
iemand die depressief is kan zooo veranderen, zo gek is het niet dat je dan minder voor diegene voelt.

TS, zoek alsjeblieft hulp! het komt echt wel goed!

Ja, mag je, maar dit is mijn mening
En ik ben heel blij dat mijn man mij wel is blijven steunen als hij afscheid had genomen onder tijdelijke basis zogezegd dan had ik hem ook niet terug willen hebben
Want als er dan ooit weer eens iets is,iets wat ook heel zwaar kan zijn ihet leven ( bijv met je kind of est ook) dan kom je er ook niet doorheen....

**Geplaatst**: 25-12-11 14:09

Re: Mn relatie kapot gemaakt door depressie..

Geplaatst: 25-12-11 14:09

Ik ben het helemaal met je eens! 'Ojajoh' In moeilijke tijden je partner verlaten is zwak.
Ook al is het heel moeilijk,dan nóg!

**Geplaatst**: 25-12-11 14:10

Geplaatst: 25-12-11 14:10

gohya schreef:
Ik ben het helemaal met je eens! 'Ojajoh' In moeilijke tijden je partner verlaten is zwak.
Ook al is het heel moeilijk,dan nóg!

Niet te vergeten dat de depressieve persoon dan nog veel depressiever kan raken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-11 14:51

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-11 14:51

Ik geef beide kanten gelijk.. ik weet t niet. Ene kant kan ik begrijpen dat hij het gehad heeft, zoveel ruzies, zo weinig liefde en plezier
de afgelopen tijd.. Ik ben mezelf niet en hij is mij kwijt zoals ik was toen hij zo verliefd op me werd en was. Hij is bang dat ik niet meer de oude word..

Andere kant geef ik jullie zeker gelijk, ik baal ook heel erg dat hij op dit moment afhaakt, wegloopt terwijl ik de drempel heb genomen.
Die enorme drempel die ik zo lang niet heb durven nemen, maar hij is te bang dat het weer mis gaat.

Hij weet mijn inloggegevens en ik hoop dat hij dit vandaag of morgen zal lezen, mijn beginpost, en de reacties.
Ik weet niet of ik daar goed aan doe, maar ik wil dat hij dit weet. Misschien reageerd hij, maar ik denk het niet.
Voor nu zet ik het even uit mijn hoofd, ik ga proberen deze kerst toch niet zo heel slecht te laten worden

**Geplaatst**: 25-12-11 14:58

Geplaatst: 25-12-11 14:58

Meid, allereerst veel sterkte. :(:)

Ik weet een beetje hoe je je voelt, ik heb ook een relatie na twee jaar verloren door mijn depressie.. Voor mij was de stap zo groot om hulp te zoeken, ik kón het gewoon niet. Ik kon niet toegeven dat er iets mis was. M'n ex kon dat niet meer aan en zette er een punt achter. Daarna ben ik wel hulp gaan zoeken en het gaat nu super. Ik wilde m'n ex in het begin heel graag terug, maar op een gegeven moment - toen ik uit de depressie begon te klimmen - hoefte het van mij niet meer. Ik vind het zwak van hem dat hij me verliet op het moment dat ik hem het hardste nodig had.

Ik weet dus hoe moeilijk het kan zijn om een partner te hebben die depressief is. Maar toch vind ik dat je als je echt van elkaar houdt, er áltijd voor elkaar bent. Een depressie gaat over. Mijn vader heeft mijn moeder ook verlaten toen zij depressief werd, en eigenlijk heb ik hem dat ook nooit vergeven. 'In goede en in slechte tijden', dat beloof je elkaar toch niet voor niks?

Meid, ik wil je heel veel sterkte wensen met het overwinnen van je depressie. Je hebt de eerste stap al gezet: acceptatie. Je komt er wel! Werk nu eerst aan jezelf en laat je vriend even achterwege (makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik).

Hoop dat je ondanks alles toch nog een beetje kan genieten van de kerst.

**Geplaatst**: 25-12-11 15:03

Geplaatst: 25-12-11 15:03

Gohya: jij hebt wel makkelijk praten, hij houdt niet genoeg van je... Weet je wel wat het in kan houden als partner en dat voor een jongen van 18/19? Hoe hard het ook klinkt, je hoeft je eigen leven niet op te geven als je zo jong bent omdat de ander ziek is en al tijden niet geholpen wil worden of het niet wil inzien. Als je al jaren bij elkaar bent en volwassen is het al zwaar, laat staan voor een puber! En ja ik kan op vele vlakken erover meepraten wat depressies inhouden, juist daarom acht ik het voor een jong persoon onmogelijk om hiervoor begrip op te brengen.

TS ik zou zeggen werk hard aan jezelf, jezelf bezighouden met een relatie is denk ik zelfs too much.

**Geplaatst**: 25-12-11 15:05

Geplaatst: 25-12-11 15:05

gohya schreef:
Ik ben het helemaal met je eens! 'Ojajoh' In moeilijke tijden je partner verlaten is zwak.
Ook al is het heel moeilijk,dan nóg!

zo zwart/wit is het niet.
ook de partner van de depressieve persoon kan er aan onderdoor gaan.
vind dat de vriend van de ts het lang heeft volgehouden, het is misschien goed om elkaar even op adem te laten komen.

je hebt er niets aan dat je vriend er ook onderdoor gaat.
en dat de partner dan nog depressiever kan raken, sorry maar niet alles moet maar wijken voor een depressief persoon.
jij bent niet het middelpunt waar de wereld om heen draait.
het is geven en nemen, ook al is dat soms nog zo moeilijk en vermoeiend.
het is ook heel zwaar om met een depressief persoon samen te leven, vergeet dat ook niet.

ts, ik vind het heel knap van je dat je de stap hebt genomen.
hou dit vol. dit was de zwaartste drempel voor je gevoel, en die heb je al gehad

geef nu niet alle schuld aan je vriend, jij alleen weet wat er tussen jullie heeft gespeeld en wat er nu alsnog speelt.
aan de ene kant wil ik graag geloven dat echte liefde alles overwint, maar aan de andere kant weet ik ook wat voor zwaar leven je kan hebben als je niet de "zieke" kant bent van een relatie. (dit is niet negatief bedoelt). vaak schiet die er enorm bij in totdat diegene ook "kortsluiting" maakt.

mochten jullie weer bij elkaar komen, geef hem dan ook ruimte om te ademen en te herstellen.
mijn vermoeden is namelijk dat hij nu helemaal is opgebrand zodat hij ook geen positieve toekomst meer ziet, wat wel erg handig is wil hij jou verder helpen

**Geplaatst**: 25-12-11 15:10

Geplaatst: 25-12-11 15:10

Ojajoh schreef:
leven met iemand met een depressie is ook heel erg moeilijk en kost voor een partner veel kracht en geduld

maar ik ben wel van mening dat als je van elkaar houdt je er samen doorheen komt

Hier ben ik t niet geheel mee eens.
Mijn ouders zijn al 35 jaar getrouwd...
Mijn pa is zo depressief (al jaren..en allerlei dingen geprobeerd: medicatie, psychiaters, therapieen, ECT,opnames..ect) dat mijn ma eraan kapot gaat.
Ze kan niet meer..ze is gewoon op.
Zij houd heel veel van hem maar heeft zojuist besloten zonder hem verder te gaan..ze komen er samen niet meer doorheen.
Ze kunnen uberhaupt niks meer samen.
ik ben ook ooit depressief geweest maar gelukkig niet zo extreem als mn pa..

Ik vind t best erg dat jullie dit ZWAK noemen -O-

Het laatste wat ik wil is met 2 ouders zitten die er zo aan toe zijn. Ik ben juist blij dat mijn moeder nu voor zichzelf kiest, nog een beetje te kunnen genieten van haar leven zonder alleen maar in al die negativiteit te moeten leven.. al jaren..dag in dag uit..

TS...ik vind het echt heel vervelend voor je. Houd kracht!
heel goed dat je naar de huisarts gaat.. zet m op!

**Geplaatst**: 25-12-11 16:32

Geplaatst: 25-12-11 16:32

Ik heb ook een zware depressie gehad..
Dit leverde ook erg veel spanning tussen mij en m'n vriend.
We hebben toen samen besloten om even afstand te nemen, omdat het voor hem ook erg zwaar was. (Mijn depressie ging met meerdere dingen samen, zoals AM).
We hadden wel wat contact maar minder en zagen elkaar weinig. Dit omdat ik wel kracht uit zijn 'aanwezigheid' kon halen, maar hem zo geen last op zijn schouders gaf.

Helaas is dit voor jou nu geen optie meer.. Ik hoop dat het goed komt, met zowel je depressie als de relatie tussen jou en je vriend!

**Geplaatst**: 25-12-11 21:20

Re: Mn relatie kapot gemaakt door depressie..

Geplaatst: 25-12-11 21:20

@Limerick er is een verschil tussen al jaren zwaar depressief zijn en de situatie van TS. Je kan dat eigenlijk ook niet vergelijken. Zwak is ook misschien niet het goede woord, maar toch vind ik het moeilijk er begrip voor te hebben. Vaak gaat een depressie wel over, met de juiste begeleiding en is het als het ware een periode waar je doorheen moet. Vervelend dat het bij jou vader niet zo is.. :(:)

**Geplaatst**: 25-12-11 21:33

Geplaatst: 25-12-11 21:33

Ik snap het wel: je bent jong, hebt een vrij korte relatie waarvan je lief al meer dan de helft depresief is, én bovendien nog eens star volhoud dat er niets aan het handje is en dat er geen hulp moet worden gezocht. Dus hip hoi, leuk leven ga je tegenmoet voor de volgende 60 jaar...

Misschien overleef je dat wel als je écht écht beiden volledig achter de relatie staat, maar ik denk in 95 procent van de tijd relaties zoals die van de TS gewoon eindigen. Ik denk dat TS gewoon onherstelbare schade heeft aangebracht met haar gedrag, en daar nu de gevolgen van draagt.

**Geplaatst**: 25-12-11 21:46

Geplaatst: 25-12-11 21:46

Sophie_midas schreef:
@Limerick er is een verschil tussen al jaren zwaar depressief zijn en de situatie van TS. Je kan dat eigenlijk ook niet vergelijken. Zwak is ook misschien niet het goede woord, maar toch vind ik het moeilijk er begrip voor te hebben. Vaak gaat een depressie wel over, met de juiste begeleiding en is het als het ware een periode waar je doorheen moet. Vervelend dat het bij jou vader niet zo is..

Ik ging alleen in op de opmerking die geplaatst was. Even los gezien van situatie TS.
Deed me namelijk best pijn.. Vind het zo makkelijk gezegd. Elke situatie is anders, en die van ons is even kort gezegd een hel.
Mijn pa is min of meer opgegeven.
Wil niet zeggen dat ze hem in de steek laat natuurlijk.
Maar goed

het gaat hier om de TS

Vind het heel goed dat ze hulp gaat zoeken..hoe eerder hoe beter. Hoop dat je snel weer lekker in je vel zit en je door kan gaan met je leven en (wellicht) je vriendje

**Geplaatst**: 25-12-11 22:00

Geplaatst: 25-12-11 22:00

Limerick schreef:
Ojajoh schreef:
leven met iemand met een depressie is ook heel erg moeilijk en kost voor een partner veel kracht en geduld

maar ik ben wel van mening dat als je van elkaar houdt je er samen doorheen komt

Hier ben ik t niet geheel mee eens.
Mijn ouders zijn al 35 jaar getrouwd...
Mijn pa is zo depressief (al jaren..en allerlei dingen geprobeerd: medicatie, psychiaters, therapieen, ECT,opnames..ect) dat mijn ma eraan kapot gaat.
Ze kan niet meer..ze is gewoon op.
Zij houd heel veel van hem maar heeft zojuist besloten zonder hem verder te gaan..ze komen er samen niet meer doorheen.
Ze kunnen uberhaupt niks meer samen.
ik ben ook ooit depressief geweest maar gelukkig niet zo extreem als mn pa..

Ik vind t best erg dat jullie dit ZWAK noemen
Het laatste wat ik wil is met 2 ouders zitten die er zo aan toe zijn. Ik ben juist blij dat mijn moeder nu voor zichzelf kiest, nog een beetje te kunnen genieten van haar leven zonder alleen maar in al die negativiteit te moeten leven.. al jaren..dag in dag uit..

TS...ik vind het echt heel vervelend voor je. Houd kracht!
heel goed dat je naar de huisarts gaat.. zet m op!

Jullie?? Ik heb hem nergens ZWAK genoemd hoor.....