Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

opisop_shop schreef:ablatie, is de extra verbinding in het hart dichtschroeien toch?
Mijn man heeft deze operatie in april ondergaan en hij vond het prima verlopen, heeft ook geen klachten gehad enz. en kan het iedereen aanraden om te laten doen. Hij heeft jarenlang met psychische klachten rondgelopen door zijn hartproblemen, omdat hij bang was voor een operatie en kan zich nu wel voor zijn kop slaan voor de 'gemiste' jaren!

maar hij zou het zo weer doen!opisop_shop schreef:ablatie, is de extra verbinding in het hart dichtschroeien toch?
Mijn man heeft deze operatie in april ondergaan en hij vond het prima verlopen, heeft ook geen klachten gehad enz. en kan het iedereen aanraden om te laten doen. Hij heeft jarenlang met psychische klachten rondgelopen door zijn hartproblemen, omdat hij bang was voor een operatie en kan zich nu wel voor zijn kop slaan voor de 'gemiste' jaren!
. Ik zou me er niet te druk om maken en het rustig ondergaan, je hebt er helaas geen invloed op.

WolinLotte schreef:Ná de ingreep krijg je een drukverband in je lies en is het de bedoeling dat je een aantal uur plat blijft liggen (bij ons is dit 4 uur), zodat het vat kan dichten. Afhankelijk of ze je veneus of arterieel aanprikken krijg je een stopje in het vat, dit gebeurt in een veneus vat, bij ons heet dit een Angioseal of een Mynx en je krijgt een kaartje mee die je voor de daarop volgende drie maanden bij je moet dragen, zodat je aan kan tonen dat dit stopje in het vat zit. Met een stopje mag je korter liggen, dan wanneer er enkel een druk verband om heen zit. Wanneer de drukverband te los zit of de patiènt trekt toch de knieen op waardoor de druk van het verband wegvalt, kan er inderdaad bloed gaan lekken en een aardig hematoom veroorzaken.
opisop_shop schreef:mijn man had geen stopje maar een drukverband.
Hij is nogal panisch wat gezondheid betreft en heeft dus denk ik twee weken weinig bewogen uit angst voor een bloeding
Wat ik bedoelde met dat stukje over de angst bedoel je?
Mijn man heeft straatvrees ontwikkeld door de hartproblemen en is dus jaren weinig buiten huis geweest, omdat hij te bang was voor een operatie. Hij was nog jong toen hij voor het eerst klachten kreeg en heeft alleen de enge dingen / waarschuwingen onthouden, daarom durfde hij niet en zijn zijn angstklachten steeds groter geworden. Nu hij de operatie achter rug heeft, baalt hij dat hij er vroeger zo bang voor was; als hij destijds meteen voor de operatie had gekozen had hij geen straatvrees ontwikkeld, iets waar hij nu nog steeds last van heeft. Hij heeft nu geen angst meer voor hartklachten, maar angst om bang te worden.
Beetje ingewikkel verhaal voor een buitenstaander denk ik
Bij hartjagen raak ik lichtelijk in paniek en begin rond te rennen.
Ik kan het gewoon niet accepteren!
want hij vergat op den duur zelfs zijn medicatie, dus dat heeft hij zelf ook maar eerder afgebouwd (moest hij eigenlijk tot de controle blijven slikken).
geven omdat het wel stress zou zijn.
. Quellian schreef:Bravura, als je echt enorme angst hebt, dan kun je ook vragen of ze het onder narcose willen doen. Ik was ook TE bang, maar ze vonden het noodzakelijk, dus ik zei: 'narcose of niet!'.
Overigens had ik een drukverband op mijn been.
Ze gaf aan dat ik tijdens het inbrengen van dat ding in de lies wel iets van valium ingespoten zou krijgen zodat ik rustig zou blijven. Maar ja....eerst tot aan de operatiekamer.....is al heel wat.
Tess schreef:Ja, ik heb er heel lang mee rond gelopen en het ook wel eens eerder ter sprake gebracht bij mijn vorige huisarts, die wilde me wel valiumgeven omdat het wel stress zou zijn.
Bij mij was dat absoluut niet zo, het is echt een puur lichamelijk defectje waar stress geen invloed op heeft (bij mij dan toch).
En ja helemaal klachtenvrij ben ik niet maar zoals het nu is vind ik het prima, maak me wel eens zorgen dat er misschien weer een ablatie nodig is in de toekomst maar dat zie ik dan wel weer.