Geplaatst: 19-10-11 17:31 Eigenlijk is dit niet voor de eerste keer, en komt het al jaren terug in periodes. Echter is het nu al een jaar ofzo 'goed' gegaan. Tot mijn laatste menstruatie ongeveer. En toen, pats boem, alle klachten in één keer terug.
Tijdens mijn menstruatie heb ik altijd een paar dagen last van zwareconcentratieproblemen.Dit keer ook, daarnaast was ik in tegenstelling tot normaal maar 2 dagen ongesteld ipv 4. Ik heb bijna het gevoel alsof de rest is blijven 'hangen' ofzo
Want sindsdien voel ik me niet goed.Het is vooral psychisch van aard, en de huisarts gooit het dus ook maar gewoon op stress. Dat is dan meteen ook de reden dat ik niet goed meer naar de huisarts durf.
Anyway, ik heb zelf niet het idee dat het stress is. Aangezien het echt plotsklaps, zonder aanleiding (ja, die rare menstruatie) uit de lucht komt vallen, en hoelang ik er ook over nadenk. Ik kan geen stressvole situatie bedenken die aanleiding geweest zou moeten zijn.
Maargoed, de klachten.
- - Ik voel me super ongerust, angstig en opgejaagd. Alsof er ieder moment iets ergs kan gebeuren. Als ik een postieve gedachte heb wordt het vrijwel meteen omgebogen in een verontrustende gedachte. Soms nogal drastisch
Dan voel ik me superblij en dan volgt er ineens zoiets van 'ja,maar nu ben je blij. Voor het zelfde geld ga je morgen dood en dan heb je daar niets meer aan'. Zoiets. En dat is niet echt mijn normale gedachtepatroon 
. Ik krijg het dan ook vaak benauwd, en heb het gevoel dat mijn keel dichtgeknepen wordt.-Mijn concentratie, is extréém slecht. Als iemand tegen me praat. Duurt het echt een seconde voordat ik uberhaupt besef dat iemand tegen me praat. Vet irritant dus
-Ik heb last van een soort opvliegers. Meestal wel in een stresvolle situatie, of als het ergens gewoon een beetje warm is. Dan breekt het zweet me uit en word ik helemaal rood. Mensen vragen me dan of ik ziek ben, en of ik koorts heb. Maar tijdens zo'n opvlieger is mijn temperatuur niet verhoogd. Het gevolg is dat omdat ik zelf zo warm ben, alles heel koud voelt. Moeilijk uit te leggen, maar als ik dan bv.mijn vest uit doet.... Krijg ik meteen koude rillingen. Ik heb het dus óf heel warm, of heel koud op zo'n moment. Het voelt echt gewoon heel naar.
-Ik krijg last van blauwe plekken, die ik zelf niet kan verklaren. Ik heb één vaste plek waar het meestal raak is. Op mijn onderarm, boven mijn elleboog. Maar ook op andere plekken. Op dit moment is het wel weer goed raak, met een blauwe van rond de 4cm doornsee die echt alle kleuren van de regenboog heeft
-Ik heb geen honger meer, alleen trek in zoetigheid
anyway, vooral die opvlieger aanvallen zijn gewoon écht naar, omdat ik me op zo'n moment gewoon doodziek kan voelen. Verder ben ik ook oververmoeid,maargoed dat ben ik altijd. En dat opgejaagde gevoel is ook rot, vooral omdat ik er geen controle op uit kan oefenen. Het voelt alsof ik een veels te hoge dosering ritalin geslikt heb, even voor de personen die zich daar in kunnen verplaatsen
. Overigens, weet ik niet zeker of er een verband is, want dit is voor het eerst. Maar ongeveer tegelijkertijd met deze klachten, kreeg ik ook onwijs last van mijn ogen. Ik heb de hele tijd oogontstekingen en verdraag ineens geen lenzen meer, terwijl ik die al 7 jaar zonder problemen heb gedragen. Met bril heb ik nergens last van overigens.
Toen ik 15 was ofzo, is er wel een keer uit mijn bloedtest (nav vergelijkbare klachten) gekomen dat mijn schildklier te snel zou werken (lage TSH waarde),maargoed omdat er geen sprake was van gewichtsverlies is daar verder niets mee gedaan (ik was heel dik toen
). 3 maanden later was mijn bloed weer 'goed' en was ik voor iets anders bij de (een andere) HA, maar die wilde me toch doorsturen naar een endocrinoloog. Daar bleek ik, na de doorverwijzing, echter te jong voor, en dus moest ik eerst langs de pediatrie (kinderafdeling ) waar de kinderarts, na uitvoerig bloedonderzoek ed, geen aanleiding meer zag om mij naar een (kinder)endocrinoloog te sturen. Ookal had ik vergelijkbare klachten op dat moment.Ik ben mss bevooroordeeld, maar vind de klachten redelijk overeen komen met de dingen die ik tegen kom over schildklier issues. Alleen strookt het idd niet 100% met elkaar.
dus, ik vroeg me af of:
*Er bokkers zijn die dit megalange verhaal mss herkennen en suggesties hebben.
*Er bokkers zijn met schildklierproblemen die dit herkennen
*Hoe ik de arts kan aansporen tot verder onderzoek zonder het meteen op stress te gooien. Ik ben namelijk heel bang dat ik gewoon niet meer serieus genomen word en ga ook liever niet meer naar de HA met dit soort klachten.
bedankt voor 't lezen iig
. 