zijn er meer mensen met pdd-nos en adhd

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Deugenietje

Berichten: 2006
Geregistreerd: 18-04-06

zijn er meer mensen met pdd-nos en adhd

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-09-11 16:19

Er is wel een topic met alleen adhd, maar ik ben benieuwd naar verhalen van andere mensen met pdd-nos en adhd.

Ik heb helaas pdd-nos en adhd.


Op dit moment loop ik tegen heel veel, te veel dingen aan.

ik heb op mijn 16de te horen gekregen wat ik had. Alles viel op zijn plek. Maar daar was niet alles mee opgelost. Ik ging naar andere school. Dit ging goed, maar kreeg wel medicatie voor geschreven. Ritalin. Dit heb ik geslikt tot 2009. Ik merkte dat het niet meer goed werkt. Heb toen dexamfetaminie gekregen, werkte ook niet, kreeg woede en huilaanvallen. Kreeg toen concerta en werd daar zwaar depressief. Nu achteraf weten we, dat er toen een depressie zat en dat die concerta het zwaarder maakt. Ik slikte vanaf 2008 dipiperon om rust in mijn kopppie te krijgen. Eind 2009 had ik geen pillen meer voor die adhd, slikte alleen nog dipiperon. Na een half jaar ging het weer mis. In die afgelopen half jaar was werken zeker een ramp. Ben toen voor de eerste keer opgenomen geweest en kreeg toen strattera. Nou in het begin werkte het goed en had niet goed door wat het medicijn met me deed. IK werd na 3 maanden ontslagen omdat het goed ging. Dachten we. Ik ging elke 2 week naar mijn spver en elke week kwam mijn woonbegeleider. Mijn spver viel steeds op dat ik niet goed mijn verhaal kon doen. Ik miste steeeds veel en de simpelste worden kon ik niet vinden en dingen terug halen lukte niet. Terwijl ik altijd wist wat ik afgelopen 3 dagen had gegeten, zo kon ik niet meer weten wat ik bij de lunch op mijn brood had. Terwijl dat een uur geleden was. Ik kreeg angsten. Kwam nauwelijks meer buiten en bang in het donker werd steeds erger. Ik had nieuwe werk gevonden wat ik heel leuk vond en kreeg het elke keer weer voor elkaar om toch elke dag heen te gaan. Totdat in begin februari dit jaar de bom barste. Ik werd weer in de kliniek opgenomen. Heb hier een half jaar gezeten en ben toen helemaal gaan afbouwen met alle medicatie. Toen alles er af was ging ik door een hel. Weer ritalin proberen en dat ging wel goed en ging met ontslag. Toen begon alle ellende. Ik had al moeite om op mezelf te wonen. Dus de eerste nacht in eigen huis ging al fout, maar toch doorzetten. Na een week, zag mijn spver dat het echt niet meer ging en heeft een nieuwe woonplek gezocht en dat ik weer bij ouders moest gaan wonen. Ik kon de dag ernaar bij een zorgboerderij gaan kijken. Ik kan daar in september heen. Maar door alle nieuwe dingen, stress verhuizing en het heen en weer gereis naar werk en ouders en dan ouders eigen huis en dan weer naar ouders om te eten kost mij mijn kop. Ik kreeg slaapmedicatie omdat ik niet sliep. Werkte heel goed. Tot laatstde 2 week van augustus. Ik had de moed opgegeven. Er gebuert weer te veel in een te korte tijd. Ik kreeg weer hele akelige gedachtes en ben 24 augustus weer opgenomen. Ik heb weer een nieuwe medicatie gekregen. Ik weet niet of het zijn werk doet. Ik slaap niet. Terwijl deze medicatie daarvoor is.

Sinds vandaag heb ik gehoord dat mijn kamer klaar is.
Morgen gaat mijn vader mijn spullen heen brengen.
Donderdag ga ik er heen met mijn moeder en een verpleegkundige
om het weekend goed door te spreken want ga het weekend
daar slapen om te wennen.

Dus zoals je al lees. Loop ik met mijn handicap tegen heel veel dingen aan.
Ik zit al een tijdje in de fase dat ik mijn handicap niet kan accepteren.
Ik ben iemand die zich veel aanpast. Omdat ik andere niet tot last wil zijn.
Dit heeft te maken met mijn jeugd.
En dit kost me regelmatig mijn kop. Aanpassen wil niet meer. Mensen geven
onbegrip. Omdat je altijd kon aanpassen en nu ineens niet meer.
We zijn er nu ook na 4 jaar achter dat ik 24 uur begeleiding nodig heb.
Allemaal best knudde, omdat je de eerst 4 jaar op je zelf hebt gewoont.

Ervaren jullie ook. Dat het in je zelf bootst. De adhd met je pdd-nos.
Ik regelmatig.
Ik wil rust, terwijl mijn lichaam stuitterd. Mooi voorbeeld, en dit ervaar ik elke dag
op dit moment. Hierdoor slaap ik al dagen niet.

Ik stop nu met mijn verhaal.
Als je vragen hebt stel ze, pbtje mag ook.

Ik hoop dat er meer mensen zijn die dit hebben en die hun verhaal doen.
Misschien leer ik hier iets van.

Sassol

Berichten: 5254
Geregistreerd: 16-01-09
Woonplaats: Omg. Nijmegen

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-09-11 08:10

Heb nu niet zoveel tijd maar zet even een stipje.

Sport je regelmatig? Want je hoofd wilt rust maar je lichaam moet actie.

mirim

Berichten: 4609
Geregistreerd: 07-10-10
Woonplaats: de Achterhoek

Re: zijn er meer mensen met pdd-nos en adhd

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-09-11 08:25

Ik heb geen vragen en begrijp je verhaal goed.
Het komt bij ons in de familie voor en heb gezien wat het met je doet.
Het is niet makkelijk en dan druk ik me zacht uit. Wij zijn nooit het pad van medicatie opgegaan, omdat dat ook veel nare neveneffecten heeft. Wel hebben we een tijdje via een kinderarts een soort van dieet gekregen met veel supplementen. Dit gaf bij het kind echter zoveel stress ( ook HSP-er) dat we daar ook mee gestopt zijn.
Het aanpassen aan mensen is voor de omgeving heel erg fijn, maar je gaat er zelf uiteindeljk aan kapot. Maar anderen begrijpen dat inderdaad niet...ze zien alleen de buitenkant. Je glimlacht lief en op het juiste moment en mensen denken dat alles goed gaat, maar het kost zo enorm veel energie om dat op te brengen...en eens is dat op.
Dus jouw verhaal is voor mij heel herkenbaar.
Ik wens je heel veel sterkte.
Wat ik je als tip zou kunnen geven is: Maak je zoveel mogelijk los van de instanties en concentreer je op de dingen die de natuur je kunnen bieden. Klinkt een beetje raar, maar ik bedoel: ga veel wandelen, liefst met een hond of paard, zoek de natuur op, strand, bos, park.....Misschien is het mogelijk om een keramiekcursus te volgen ( met je handen in de klei werkt enorm rustgevend)
Probeer zoveel mogelijk met je lijf te werken en niet met je hoofd.

Deugenietje

Berichten: 2006
Geregistreerd: 18-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-09-11 23:03

ik ben ook iemand met een normale intellegentie waardoor ik me te vaak aan andere aanpas.
En als je een keer een slechte week hebt en je kunt je niet aanpassen krijg je onbegrip.

Ik zit nu in de kliniek opgenomen en gisteren en vandaag waren echt een ramp.
Gisteren ging ik naar verpleging en vraag of ze mij de volgende morgen willen wekken
omdat ik vandaag moest werken. Krijg je keihard te horen van je hebt zelf een wekker
en je bent oud en wijs genoeg. Maar denk ik nu raar. Maar je gaat naar verpleging
en vraagt iets omdat je iets nodig hebt. En dan wordt je gewoon vrolijk afgewezen.
Daarbij komt ook nog. Vind het al moeilijk om dingen te vragen die ik nodig heb, en dan
vraag je iets en dan vinden ze het niet nodig.

mirim

Berichten: 4609
Geregistreerd: 07-10-10
Woonplaats: de Achterhoek

Re: zijn er meer mensen met pdd-nos en adhd

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-11 06:47

IK denk dat ze bedoelt hebben dat je je eigen verantwoording moet dragen.
Ergens zit daar wel wat in natuurlijk. Je wilt toch ook niet afhankelijk zijn?
Wel goed van je dat je dingen durft te vragen, want dat is best moeilijk.
Sterkte :(:)

Deugenietje

Berichten: 2006
Geregistreerd: 18-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-11 19:46

ja dat bedoelt ze helemaal met eigen verantwoording dragen.
maar dat is nu zo af en toe het probleem bij mij.
komt niet door mijn eigen ik, maar door mijn handicap.

mirim

Berichten: 4609
Geregistreerd: 07-10-10
Woonplaats: de Achterhoek

Re: zijn er meer mensen met pdd-nos en adhd

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-11 20:11

Ik begrijp het. Maar het is wel zo dat je om moet leren gaan met een handicap, wat de handicap dan ook is. Als iedereen je helpt en tegemoet komt leer je er zelf niet mee om gaan.
Het blijft moeilijk, maar hoe zelfstandiger je kunt functioneren hoe beter het voor je is en hoe prettiger je je uiteindelijk zal voelen.
Het is een leerproces en in een leerproces zal je menig keer struikelen, maar ook daar leer je weer van.
Probeer je handicap als een uitdaging te zien en niet als probleem....dat zorgt al dat je anders naar je eigen situatie gaat kijken.

Sassol

Berichten: 5254
Geregistreerd: 16-01-09
Woonplaats: Omg. Nijmegen

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-11 21:38

Niet om gemeen te doen, maar wat heeft ADHD en PDD-nos te maken met je eigen wekker zetten? Dat kun je toch ook prima zelf? (Zeg er wat van als ik er compleet naast zit hoor) Of is het zo dat je door je ADHD slecht in slaap valt en dus ook slecht opstaat? Mijn vriend heeft ook ADHD en PDD-nos, die zet zijn wekker al om 5 uur als hij om half 7 écht z'n bed uit moet, omdat ie anders gewoon niet wakker wordt. Weet niet of dat misschien een oplossing voor je is?

En achja, als ik moe ben, word ik ook minder 'considerate' en zullen mensen mij ook minder aardig vinden. Ook dat heeft weer weinig met die dingen te maken (al snap ik dat jij daardoor anders zal reageren als je moe bent dan ik).

Als ik het zo hoor lijkt het een beetje alsof je 'alles' (natuurlijk niet echt alles, maar wat ik zo lees) de schuld geeft van ADHD en PDD-nos. Terwijl er ook nog gewoon zoiets is als karakter.