Geplaatst 
.Een tijd terug ben ik van m'n paard afgedonderd. De eerste keer en meteen goed, hoera
.Niet dus
.Ben met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht omdat ik niet meer kon opstaan (kon uberhaupt niet staan of lopen, had gelukkig nog wel gevoel in m'n benen maar daar bleef het ook bij..)
Gelukkig was er op de foto's niks ernstigs te zien. Na 'n nachtje in 't ziekenhuis kon ik de volgende dag wonder boven wonder alweer lopen! Ze hadden vaker zon gevallen gehad maar die brachten het er niet zo goed vanaf, mocht echt van geluk spreken. En dat doe ik dan ook!
Maar ik heb nog altijd last van me rug. Vraag me zo niet wanneer het was gebeurd, dat durf ik zo 1,2,3 niet te vertellen
. Kan het wel nazoeken want die dag waren er ook foto's gemaakt 
. Sinds dien heb ik trouwens ook een rare bobbel op m'n ruggenwervel. Laten na kijken in het ziekenhuis. Ze dachten dat het niks ergs had, sterker nog. Dat ik het misschien altijd al gehad heb. (Raar dat het mij of niemand ooit is opgevallen.. )
Maar goed, bij veel dingen heb/krijg ik last van m'n rug. Ik kan water sjouwen voor de paarden etc, maar ik voel het wel, en heb er vervolgens ook last van, vooral als ik zit.. Ik zit ook weer op m'n paard, maar rustig aan, voorlopig geen volle galop, omdat de angst er nog goed in zit, en m'n rug het gewoon niet trekt
. Op het moment zelf is het niet zo ontzettend pijnlijk, maar als ik dan van paardlief af ben.. Zit ik weer een paar dagen met m'n rug te kijken hoor.. Zal ik nu gewoon nóg wat langer af moeten wachten, of kan het zijn dat er iets klem zit oid, en dat ik dus beter naar de dokter kan? *Heb er totaal geen ervaring mee, en wil niet dat ik voor iets nutteloos een 'plek in beslag neem' die iemand anders goed kan gebruiken omdat diegene wel echt iets heeft*.
Rust houden oid gaat niet.. Heb ik gedaan toen ik écht niks kon. (Dus ook niet naar de paarden.. Want lopen ging nog nauwelijks maar het ging wel. Maar kon amper zitten oid, en wanneer ik zat moest ik met hulp overeind gehaald worden. Laat staan dat ik op m'n fietsje naar de paarden ging
.De dag nadat ik uit 't ziekenhuis was wel meteen weer erheen gegaan hoor, vader reed mee
. Was maar heel ff, want de autorit zelf was alles behalve prettig, en ik kon enkel een paar minuten staan, met een slakkentempo enkele meters lopen, of ik werd misselijk 
.Nouja, waarschijnlijk heb ik nu een heel lang verhaal getypt wat ook kort zou kunnen, maargoed
. 
Ik weet uit ervaring dat je rug je heel erg lang parten kan blijven spelen na zo'n klap!
. Heb dagelijks rugpijn, soms zo erg dat ik mijn bed haast niet uit kan... niet fijn 
. 
