Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-11 10:42

rotheup, komt het ooit nog goed??

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-11 10:42

Ik moet even mijn verhaal kwijt, zit er namelijk echt even doorheen

Ik heb al jarenlang heel erg veel last van mijn heupen, wat steeds erger werd. Eind 2009 is vastgesteld dat ik een flinke heupdysplasie heb aan beide heupen. Begin 2010 waren de klachten zó erg dat ik ben moeten stoppen met mijn opleiding, en mei 2010 kon ik dan eindelijk geopereerd worden. Het zou een hele zware operatie zijn, maar dat zou het zeker waard zijn omdat ik daarna geen pijn meer zou hebben. Dacht ik..
De operatie zelf viel tegen, was heel zwaar en ik had ontzettend veel pijn. Bij de operatie zagen ze je bekken op 3 plaatsen door, en snijden erg veel beenspieren door + ze maken je buikvlies en buikspieren los, flink revalideren dus. Er staat een jaar revalideren voor, en de eerste 2 maanden mag je absoluut niks en niet belasten, want ze kunnen de breuken niet allemaal vastschroeven dus het moet vanzelf aan elkaar groeien.
Tijdens de revalidatie kreeg ik al verschillende tegenslagen. De eerste was een trombosebeen die pas na 3 weken ontdekt was, en het bloedvat zat al tot in mijn buik dicht. Zorgde voor ondraaglijke pijn, en ik kon ook niet door met mijn revalidatie. Het volgende probleem was dat mijn hart een beetje de weg kwijt was, en zodra ik ook maar iets inspande (hurken bv) sloeg mijn hartslag omhoog tot boven de 220, viel mijn bloeddruk weg en viel ik flauw. Dit gebeurde dagelijks, en ik heb alle mogelijke onderzoeken gehad, maar ze konden de oorzaak niet vinden. Ik heb hier nog steeds last van, maar niet zo erg als het was.

Toen kwam de grootste teleurstelling.. Na al dat revalideren thuis ging ik het weer proberen op school, maar dat ging niet zoals ik gehoopt had. De pijn in mijn heup kwam terug, en nog veel erger dan voor mijn operatie. Het werd steeds erger, en ik moest weer stoppen met mijn opleiding. Dit was in December. Mijn eigen arts dacht dat het in mijn spieren zat, en zou 'met spoed' een loopanalyse regelen. Tientallen keren achteraan gebeld, tot op de dag van vandaag nog stééds geen loopanalyse gehad. Ik had geen vertrouwen meer in deze arts omdat er niet gebeurde, dus ben ik voor een second opinion gegaan. Ik heb weer alle mogelijke onderzoeken gehad (MRI, CT) en vandaag kreeg ik dan te horen dat ze niks hebben kunnen vinden. Ik ben dus nog geen steek verder.

Nu ga ik een nieuw traject in om een operatie aan mijn heup te krijgen waarbij ze gaan kijken of ze dan iets kunnen vinden. Er is me al verteld dat ik moet rekenen op minstens 2 á 3 maanden voor dit zover zal zijn.

Ik ben nu al zeker 2 jaar aan het kl*ten met die heup, heb ontzettend veel pijn en kan werkelijk niks. Ik zit de hele dag thuis en word gek. Nu moet ik wéér wachten, weer maanden weggegooid, en al die tijd kan ik dus ook niet verder met mijn opleiding.

Ik word gek van de pijn, van het niks kunnen en van het wachten op iets wat me kan helpen. En het ergste is, als deze heup dan eindelijk goed is weet ik dat mijn andere heup óók nog moet..

Ik ben altijd best positief denk ik, maar nu zit ik er gewoon even écht doorheen, ik weet het echt even niet meer.. Zijn er hier misschien mensen met soortgelijke ervaringen of mensen die me een hart onder de riem kunnen steken? Ik heb geloof ik even een schop onder mijn kont nodig, want mijzelf lukt het niet meer het positief te blijven zien..

**Geplaatst**: 12-05-11 10:45

Re: rotheup, komt het ooit nog goed??

Geplaatst: 12-05-11 10:45

Poehee, dat mooi waardeloos! Sterkte en succes!

**Geplaatst**: 12-05-11 11:06

Geplaatst: 12-05-11 11:06

Germ meid! Heel veel sterkte :(:)

Ervaring met veel pijn heb ik gelukkig niet, maar ik zelf heb ook last van mijn heup (voornamelijk rechts). Ik heb altijd al last gehad van mijn gewrichten, stijfheid, kan alles loskraken etc. Maar sinds een jaar geleden heb ik elke dag pijn. Niet heel veel zoals jij dat ik niet meer kan lopen bijvoorbeeld, maar het is zeker vervelend. Mijn heup pitscht (hoe schrijf je dat? x) ) en kraakt als ik loopt, ik heb het gevoel dat het schuurt zeg maar kan het niet goed omschrijven. Vaak schiet mijn knie vast en dan moet ik dus even mijn knie loskraken voordat ik weer verder kan lopen

Vooral als ik met vriendinnen een avondje uit ben geweest en wat gedanst heb loop ik de volgende dag kreupel en kan ik niet veel meer doen. En ja dat is frustrerend...Ik word al door vrienden plagerig de bejaarde van ons genoemd :')

Op zich wel te begrijpen als je als 18-jarige soms mankt en dan opeens weer in allerlei bochten moet wringen omdat je knie blokkeert en aangezien ik slechthorend ben, heb ik inderdaad veel gemeen met de gemiddelde oma

Ik word op dit moment ook door de medische molen gehaald. Het begon met mijn slechthorendheid, diversen onderzoeken gehad en toen bleek er toch een mutatie te zijn op een gen. Helaas is het een compleet nieuwe mutatie dus men kan me niet vertellen hoe het ontwikkelt en wat de gevolgen zullen zijn. Het gehoor zou de rest van mijn leven hetzelfde kunnen blijven maar het kan ook zijn dat ik bijv na 10 jaar stokdoof ben. Doordat op dat gemuteerde gen ook informatie ligt voor mijn hart, ogen en gewrichten word dat op dit moment ook allemaal gecheckt. Het oogonderzoek heb ik gehad en gelukkig zijn er dus geen mutaties op het netvlies. Aangezien ik zoveel last heb van mijn gewrichten zal die mutatie dus waarschijnlijk ook dat aangetast hebben, maar goed dat zullen we wel nog zien. Ik weet niet wat er komen gaat maar heb er me maar bij neergelegd en ik zal wel zien wat het word en hoe de pijn zich gaat ontwikkelen.
Zo genoeg over mij.
Ik heb respect voor je dat je het al zolang vol houdt. Elke dag pijn is zeker niet fijn en het is inderdaad helemaal vervelend dat na die operatie het helemaal niet beter geworden is... Ik hoop heel erg voor je dat ze iets kunnen vinden en er dan ook meteen wat aan doen zodat jij geen pijn meer zult hebben.
Dus ik zou zeggen komop meid, je kan het!

Over 2 maanden vinden ze hopelijk wat je mankeert, verhelpen ze dat en kun jij naar een tijdje rust er weer tegenaan met je studie!

**Geplaatst**: 12-05-11 11:11

Geplaatst: 12-05-11 11:11

Ervaring met zoiets heb ik (gelukkig) niet. Wel kan ik je vertellen dat het heel normaal is dat je op een gegeven moment op een punt komt dat de moed je in de schoenen zinkt! Aanhoudende pijn is zo frustrerend en slopend, zeker als het je zo beperkt in je doen en laten!

Heb zelfs ms (centraal zenuwstelsel dat stuk gaat) en heb wel enig idee hoe beroerd het is om op een door je lijf beperkt te worden, of dat nu door pijn is of door andere factoren. Dat je dan op een gegeven moment een keer de put in zakt, is niet zo gek hoor. Je kan niet altijd groot en sterk zijn. De kunst is er ook weer redelijk vlot uit te komen en da's niet altijd gemakkelijk.

Een schop onder je achterste geef ik je dus ook niet

. Ik gooi wel een lang en stevig touw de put waar je nu even in zit in, zodat je weer wat gemakkelijker er uit kunt klauteren

. Ik hoop dat die kijkoperatie sneller komt dan ze denken en dat er ook iets zinnigs uit gaat komen!

Geen ervaringsverhaal dus, maar wel even een virtuele arm om je heen! :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-11 11:14

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-11 11:14

Dankjulliewel!
Ik hoop ook echt dat ze uiteindelijk iets vinden en er iets aan kunnen doen, als deze heup uiteindelijk goed is ben is echt dolblij, ik denk niet dat ik die andere snel durf te laten doen

Zo van nu is het eindelijk een beetje goed, blijf er maar vanaf!

Wat vervelend dat ook jij last van je heup hebt Me_myself_i! Dat kraken heb ik ook haha, vooral mijn rug, nek, schouders en heupen. Vaak helpt dat wel iets. Wat frustrerend dat ook jij eigenlijk niet weet waar het vandaan komt, wel heel apart van dat gen! Slechthorendheid lijkt me ook wel heel lastig, heb je ook een hoorapparaat of dat niet?
Ik voel me ook net een hoogbejaarde hoor

Dan zie ik een oud besje fietsen of lopen en denk ik, potverdorie die kan nog meer dan ik als 21-jarige!

Wel kanp dat je je neer kan leggen bij die onzekerheid, ik vind dat echt heel moeilijk.. Ik ben heel erg iemand van plannen en doelen stellen, en dat kan ik nu niet.. Elke keer die maanden wachten, ben ik niet zo goed in

Aan de andere kant leer je daar natuurlijk wel weer van! je hebt nou eenmaal niet alles onder controle..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-11 11:17

Re: rotheup, komt het ooit nog goed??

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-11 11:17

Dankjewel Annick.. Ik ken MS wel vanuit mijn opleiding (fysio), dat zal ook niet altijd even makkelijk zijn.. Ik probeer ook wel te denken aan de positieve dingen en dat er ook een hoop mensen zijn die het veel erger hebben, maar dat lukt niet altijd

Soms heb ik van die dagen net als nu dat ik het even niet meer zie zitten en inderdaad in die put zit, maar hopelijk ben ik daar gauw weer een beetje uitgeklauterd!

**Geplaatst**: 12-05-11 11:20

Geplaatst: 12-05-11 11:20

TS kunnen ze je dan geen compleet nieuwe heup geven?
Dan ben je van alle ellende en pijn af.
Mijn vriend heeft ook 2 jaar rond gelopen met een kapotte heup en heel veel pijn gehad.Hij is wel eens tuk ouder dan jij,maar de nieuwe heup heeft hem verlost van alle pijn.

**Geplaatst**: 12-05-11 11:30

Geplaatst: 12-05-11 11:30

Meid, of andere mensen het nu erger hebben of niet, jij zit nu met de klachten die je nu hebt en da's gewoon eh....poedersuiker is geloof ik de juiste Boktterm.

Voor een ms'er ben ik nog best mobiel. Kortere afstanden loop ik met een kruk, in huis loop ik los en ik heb een trippelstoel bv om zittend te kunnen koken of stofzuigen. Op de langere afstanden gebruik ik de rolstoel, al dan niet met aankoppelbare handbike. Dat was even door de zure appel heen bijten, absoluut en ik weet ook dat er mensen zijn die een stuk slechter af zijn, maar als ik in de put zit, is dat mijn put en niet die van een ander.

En mijn put is net zo echt en net zo vervelend als die van een ander. Hallo, er zijn ook mensen die beter af zijn dan jij en ik en dat vind ik heel fijn voor ze! Absoluut, dus als ik in de put zit, laat me daar dan maar lekker even in zitten, ik klauter er echt wel weer uit, op mijn manier (meestal komt daar wel wat schuttingtaal aan te pas trouwens) en in mijn tijd

. En er is een periode geweest dat ik daar een handje hulp bij nodig had, so be it, niks om me voor te schamen lijkt me.

Jij gaat ook weer uit die put kruipen hoor, weet ik zeker, met of zonder hulp, maar continue maar positief zijn en vrolijk zijn, zowel naar jezelf als naar je omgeving, is ronduit vermoeiend. Soms kan het best even lekker zijn daar in die put en even niet per se een vrolijke snoet op te hoeven zetten. Dat ben je ook wel weer een keer zat waarschijnlijk en dan ga je je weer optrekken de het 'touw van de positiviteit'

Enne, ik voel me met mijn 35 jaartjes soms ook eerder 85 en toch weiger ik nog steeds actief gebruik te maken van de rollator die in de berging staat, terwijl ik wéét dat het soms beter zou zijn. Maar ja, die drempel hè...ik mag me dan soms 85 voelen, ik ben het niet. Daarbij, ik ken ook mensen van 85 die zichzelf nog te jong vinden voor zo'n ding, dan ben ik het met mijn 35 al helemaal

(Geweldig excuus toch!)

**Geplaatst**: 12-05-11 12:45

Geplaatst: 12-05-11 12:45

merel90 schreef:
Dankjulliewel!
Ik hoop ook echt dat ze uiteindelijk iets vinden en er iets aan kunnen doen, als deze heup uiteindelijk goed is ben is echt dolblij, ik denk niet dat ik die andere snel durf te laten doen Zo van nu is het eindelijk een beetje goed, blijf er maar vanaf!

Wat vervelend dat ook jij last van je heup hebt Me_myself_i! Dat kraken heb ik ook haha, vooral mijn rug, nek, schouders en heupen. Vaak helpt dat wel iets. Wat frustrerend dat ook jij eigenlijk niet weet waar het vandaan komt, wel heel apart van dat gen! Slechthorendheid lijkt me ook wel heel lastig, heb je ook een hoorapparaat of dat niet?
Ik voel me ook net een hoogbejaarde hoor Dan zie ik een oud besje fietsen of lopen en denk ik, potverdorie die kan nog meer dan ik als 21-jarige!

Wel kanp dat je je neer kan leggen bij die onzekerheid, ik vind dat echt heel moeilijk.. Ik ben heel erg iemand van plannen en doelen stellen, en dat kan ik nu niet.. Elke keer die maanden wachten, ben ik niet zo goed in Aan de andere kant leer je daar natuurlijk wel weer van! je hebt nou eenmaal niet alles onder controle..

Haha kan ik me goed voorstellen dat als die pijn eindelijk weg is dat je zoiets hebt van, laat die andere kant maar hoor

Op dit moment heb ik nog geen hoorapparaat. Ik hoor net niet slecht genoeg zeg maar

Door testen komen ze op een bepaalde waarde uit. Een normaal horend mens heeft een waarde van 0 en ik had er een van 25. En bij 30 en hoger krijg je een gehoorapparaat. Telefoon gesprekken moet ik op speaker zetten omdat ik niet hoor wat aan de andere kant gezegd wordt. En vooral in pauzes op school of in de klaslokalen heb ik door het geroezemoes de grootste moeite om een gesprek te kunnen volgen. Vaak krijg ik maar de helft mee, maar door daar zelf de andere helft erbij te verzinnen kan ik nog goed meekomen met alles. En och het heeft ook wel grappige kanten, vrienden lachen zich altijd kapot om mij omdat ik dus maar de helft meekrijg en er hele rare zinnen soms gezegd worden die ik dan helemaal verkeerd opvat. Dus dat is dan wel weer leuk voor hun haha

En ik kan er zelf ook nog wel omlachen

Het erbij neerleggen ging bij mij best snel, ik ben behoorlijk nuchter en vrij gemakkelijk aangelegd dus niet zo van dat doelen stellen etc, maar vooral omdat ik zoiets heb van: ik kan nog meekomen, ik kan me zo zelf prima redden. En de pijn is nog draagelijk. En voor mij helpt het zeker omdat ik weet dat er mensen zijn die het veel slechter hebben dan ik. Zoals de bokker boven me met ms, heb heel veel bewondering voor je hoor!

Dat stukje over het in de put zitten etc je hebt echt helemaal gelijk

Het is ook vermoeiend om steeds maar positief te blijven, nu kan ik het nog maar over 10 jaar ben ik misschien wel een zuurpruim, achja so be it :')

Haha en dat oudere mensen beter zijn in fietsen etc dan je, ik herken het helemaal :')

Ik zit op groundcontrol (combi van poweryoga, pilates en zo) om soepel te blijven. Gemiddelde leeftijd is daar zeker 50 + en hebben er zelfs een paar oma's op zitten die die oefeningen nog beter kunnen dan ik _O-

dan lig ik daar half te creperen met mijn benen in de knoop met een knalrood hoofd het uit te puffen en die oma's blijven maar vitaal doorgaan. Tja dan heb ik toch zoiets van; komop anne! Je bent 18! Je moet dit toch kunnen zeg _O-

Niet dus

Maar goed daar kan ik ook nog wel om lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-11 15:51

Re: rotheup, komt het ooit nog goed??

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-11 15:51

Gohya, dat zou inderdaad een hele mooie oplossing zijn geweest, maar ik ben nog te jong voor een nieuwe heup die willen ze nog niet zetten..

Annick, wat schrijf je dat mooi.. Je hebt wel gelijk. Ik heb ook bewondering voor hoe je met alles omgaat, moet niet makkelijk zijn. Je hebt ook wel gelijk dat je dan ook best af en toe even in de put mag zitten (haha, inclusief schuttingtaal dus

) als je er maar weer uitkomt.
Wat betreft je rollator dat herken ik wel een beetje! Ik loop nu met 2 krukken, en zou het me misschien makkelijker maken om buitenshuis een rolstoel te gebruiken (dan kan ik ook een keer winkelen ofzo) maar dat vertik ik eigenlijk

Alsof ik dan eraan toegeef ofzo..

me-myself-i, dat slecht horen lijkt me echt ontzettend lastig, als je gesprekken niet goed meekrijgt voel je je toch snel buitengesloten denk ik.. Wel fijn dat je vrienden er zo goed mee omgaan. Haha, ja dat is confronterend he als jouw niveau lager is dan die van van die oude mutsen

Ik kon me goed neerleggen bij dat ik die operatie moest, en bij de littekens en pijn die daarbij kwamen kijken. Toen had ik zeg maar iets om voor te knokken (van mijn pijn afkomen). Maar dat ben ik nu tijdelijk even kwijt en dat vind ik het lastigst. Ik ben niet meer bang voor operaties ofzo, al ritsen ze me helemaal open en krijg ik een litteken van mijn oren tot mijn tenen, ik doe het gelijk. Zolang er maar iets gedáán kan worden. Nu dat niet zo is, dat vind ik moeilijk te accepteren. Het lijkt me dan ook heel moeilijk zo'n ziekte als MS te hebben, of iets anders wat niet te behandelen is. Ik vind het knap dat mensen dan nog vechtlust kunnen vinden.

Ik ben vanmiddag even lekker naar mijn paard geweest (godzijdank kan ik dat nog wel als ongeveer het enige. Het geeft extra pijn, maar dat is het dubbel en dwars waard), en ik voel me al beter! Ben dus al een klein stukje omhoog op die ladder

**Geplaatst**: 12-05-11 16:37

Re: rotheup, komt het ooit nog goed??

Geplaatst: 12-05-11 16:37

Dat had ik wel gedacht dat ze je er te jong voor vinden.In principe ben je er ook te jong voor,maar soms krijgen ook jonge mensen klachten die normaal de oudere krijgen.Vind het belachelijk dat ze kijken naar de leeftijd van iemand.Nee ze laten je lekker lopen met pijn,hun voelen het toch niet.En dan daarbij het intresseerd ze niet eens met wat voor pijn je loopt.Kan hier zo boos om worden he,ze kunnen iemand helemaal verlossen van ellende en pijn en ze doen het gewoon [nog] niet.Jij bent dan wel pas 21 jaar jong maar jou heup is geen 21 jaar jong,die heup is miss. al 65 jaar.Helaas zien ze dat niet zo,nee de cijfertjes op papier,dát is je leeftijd van je hele lichaam.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-11 16:46

Re: rotheup, komt het ooit nog goed??

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-11 16:46

Ja dat is inderdaad ontzettend frustrerend! Maar aan de andere kant begrijp ik het ook wel, je kunt maar een keer of 3 een nieuwe heup krijgen, en die dingen gaan 10-15 jaar mee. Dat zou betekenen dat in tussen mijn 50e en 65e zonder heup kom te zitten, dat is ook niks. Maar aan de andere kant, dit natuurlijk ook niet..
Ik wacht eerst die kijkoperatie af, en als ze daar ook niks bij kunnen doen ga ik toch in ieder geval proberen een nieuwe heup te krijgen.. Dan ben ik voor nu in ieder geval geholpen, misschien word ik niet eens zo oud (hoop het natuurlijk wel haha).. Heb ik voor niks ermee gewacht.

**Geplaatst**: 12-05-11 16:56

Re: rotheup, komt het ooit nog goed??

Geplaatst: 12-05-11 16:56

TS je hebt récht op een nieuwe heup.Mijn vriend heeft vorig jaar een nieuwe heup [kop+kom] gekregen,hij heeft 2 jaar met pijn gelopen op 2 krukken.Hij was toen 63 jaar en ook hem vonden ze toen nog te jong.Jeetje hoe oud moet je dan zijn voor een nieuwe heup? En je kan dan wel 3 x een nieuwe heup krijgen maar wie weet hoe ver ze zijn over enkele jaren? Misschien is er dan weer iets nieuws uit gevonden,waardoor je toch voor de 4 de keer een nieuwe heup kan krijgen?of hebben ze iets uitgevonden waardoor je geen gehele heup meer nodig hebt,maar hebben ze iets wat ze er b.v. zo tussen kunnen zetten,of zo er tussen kunnen spuiten? Je kan niet met zulke pijn blijven lopen,das onmenselijk.
Als je nu een andere heup krijgt ben je toch maar mooi tot je 70ste jaar geholpen.[na 3 heupen dan he].
En jij leeft nu,jij hoort nu te kunnen genieten van je leven en niet nu in ellende en pijn te zitten.
Ga eens een gesprek aan met je HA? of orthopeed.

**Geplaatst**: 12-05-11 18:40

Geplaatst: 12-05-11 18:40

@Merel, dan zal ik deze keer gewoon eens zeggen: bedankt voor het compliment!

Meestal ben ik sterk geneigd zulke uitspraken over mijn ‘instelling’ weg te wuiven met het idee ‘het is niet zo bijzonder’, maar zo gewoontjes is het kennelijk ook niet, haha. Ja, voor mij inmiddels wel. Heb mijn diagnose nu ruim 6 jaar en ben tot op zekere hoogte wel gewend aan de rare fratsen van mijn lijf, maar inleveren, op elke manier dan ook, is niet leuk.

Ik heb nu sinds ruim een maand een nieuwe rolstoel en de handbike. Ik had een standaard rolstoel, die eigenlijk vooral geschikt was als duwrolstoel, dus zo’n ding waarvan je de beensteunen kan wegklappen en waar je vaak ouderen in rond geduwd ziet worden. Enige verschil was eigenlijk het redelijk hippe kleurtje.

Alleen…ik kon zelf slecht uit de voeten met het ding, omdat het lomp en zwaar was en niet afgesteld om zelf mee te rijden. Daarbij wrong het vouwframe aan alle kanten op een oneffen ondergrond, waardoor ik last van m’n rug kreeg in dat ding.

Vlak voor ik m’n huidige rolstoel kreeg, ging ik nog even lekker met m’n zus shoppen…op krukken. Zij nog gevraagd of ik niet beter de rolstoel mee kon nemen, maar nee, eigenwijs tot en met natuurlijk. Dat heb ik moeten bezuren met een paar dagen zere en onrustige benen…

Mijn nieuwe rolstoel is relatief licht, gooi je gemakkelijk in de auto, kan ik goed zelf mee rijden en oogt een stuk sportiever, dan maakt de drempel voor mij een stuk lager. Kan me wel voorstellen dat voor jou de drempel een rolstoel te gebruiken nog heel hoog ligt. De leengevallen zijn vaak ook niet de mooiste van de wereld en daar heb je ook wel een duwer voor nodig.

Wel weer ene goed excuus om gezellig iemand mee te nemen die je vertrouwd en lekker een terrasje te pakken natuurlijk!

Ik hoop en duim toch vooral dat er gauw meer duidelijkheid komt! Moeten leven met pijn is één ding, moeten leven met onverklaarbare pijn is weer een heel ander verhaal. Als de oorzaak bekend is, kan er hopelijk wat aan gedaan worden. Zo niet, dan kun je voorzichtig een stap verder in het proces van ‘leren leven met’ en wellicht samen met het revalidatiecentrum gaan kijken naar andere manieren om toch je leven zo aangenaam mogelijk te maken. Inclusief eventueel een goede, op jouw lijf toegesneden rolstoel.

Maar goed, 1 stapje tegelijk! Eerst die verhipte kijkoperatie maar eens afwachten en proberen zo goed mogelijk het hoofd boven water te houden. Daarna is er weer genoeg tijd om verder te kijken en te denken!

**Geplaatst**: 13-05-11 07:35

Geplaatst: 13-05-11 07:35

Wat erg voor je!

Ik heb heupdysplasie aan mijn rechterheup. Ik heb een ziekte HME/MO.
Ook al veel operaties gehad. (niet aan mijn heup)
Ik heb een hele goede orthopedisch chirurg in het OLVG in Amsterdam. Ik woon zelf in Drenthe.
Deze arts adviseerde mij een arts in het ziekenhuis in Assen. Voor als ik dezelfde operatie zou willen als die jij hebt gehad.
De arts in Assen moet een van de beste zijn van Nederland.

Misschien heb je er iets aan?

Heel veel sterkte :(:)