Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-11 21:33

Thuis is geen thuis...

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-11 21:33

Ik zou graag even mijn verhaal kwijt willen, word écht te veel.Phoe, waar moet ik beginnen...

Een schets:

Vanaf mn 6/7e al gescheiden ouders, moeder met borderline, altijd feestjes bij mijn vader gehouden, bijna nooit vriendinnen mee naar huis genomen, gooide tekeningen en knutselwerkjes van ons weg die wij gemaakt hadden, heeft eigenlijk nooit leuke dingenmet ons gedaan (naar pretpark, speeltuin of de stad in om gezellig te shoppen)... Sinds de zomervakantie ruzie gehad met mn vader, zo erg (daarvoor altijd al ruzie) dat ik bij mijn moeder ben gaan wonen. Ik kan en wil daar opzich wel wonen maar hij wil eerst een gesprek waar ik enorm tegen opzie. Altijd dit soort gesprekken gehad en dat was altijd gericht op wat ik heb fout gedaan, dat ik weer iets doms had gedaan...

Al jaren gaat het hetzelfde, dan een week ruzie dan weer een tijd goed en dan weer ruzie. De laatste tijd lopen de ruzies enorm uit de hand. Ik weet dat ik het moet negeren als ze weer zo bezig is, maar dat is zo moeilijk.. Ze zegt tegen mijn broertje en zusje dat mijn verjaardag niet meer gevierd gaat worden (ben op 1 mei jarig...), dat ik niet besta, gooide vandaag dingen naar mijn hoofd, scheld me uit, haalt mijn foto uit het familieportret, dat ik altijd al zo was, dat ik degene ben met borderline, dat ik dus gek ben (omdat ik vanwege haar naar een centrum voor jeugdpsychologie ga), is van plan ommijn fiets af te pakken zodat ik naar school moet lopen en dreigde vandaag om mijn pony te verkopen voor 500 euro... Mijn pony die ik bijna volledig zelf heb gekocht en wel helemaal zelf onderhoud. Waar ik zelf hard voor werk.Dit zijn dingen die de afgelopen 2 dagen zijn gebeurd.... Ook dreigt ze om mij uit huis te laten zetten. Ze schreeuwt eigenlijk élke dag naar me, maar doet dan weer poeslief tegen mijn broertje en zusje. Vooral tegen mijn zusje. Ik voel me dus echt het zwarte schaap.

Vandaag kwam ik mijn bed uit, avond daarvoor was ik uitgeweest en had geen tijd mee gekregen wanneer ik thuis moest zijn. Dus werd uiteindelijk half 6. Volgende ochtend komt ze weer shcreeuwend naar me toe dat ik niet meer uit mag gaan omdat ik zolaat thuis was... Toen ik zei dat ze geen tijd had opgeven zei ze dat dat niet uitmaakt en dat zei wel bepaalt wanneer ik laat ben... Daarna ben ik naar paard gegaan tot 8 uur, toen ik thuis kwam was ze over mij aan het praten tegen mijn oma, wat voor kreng ik was etc. Gewoon waar ik bij stond...

Ik heb al nagedacht om begeleid te gaan wonen, maar dat is hooguit voor een jaar en dan zou ik of helemaal op mezelf moeten of weer thuis gaan wonen. De kans is groot dat ik toch bij mijn vader ga wonen.

**Geplaatst**: 17-04-11 21:55

Geplaatst: 17-04-11 21:55

Juangi schreef:
De kans is groot dat ik toch bij mijn vader ga wonen.

DOEN.

**Geplaatst**: 18-04-11 00:52

Re: Thuis is geen thuis...

Geplaatst: 18-04-11 00:52

Ik weet niet hoe oud je bent, maar kan je niet gewoon uit huis gaan? Ergens een kamer huren?

**Geplaatst**: 18-04-11 08:14

Re: Thuis is geen thuis...

Geplaatst: 18-04-11 08:14

Maar als je al bij een (jeugd)psycholoog komt, waarom bespreek je met hem/haar dan niet jouw mogelijkheden

Die zijn er juist voor om je te helpen, zeker in deze situaties!

Laat je niet kisten, kop op meis!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-11 13:27

Re: Thuis is geen thuis...

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-11 13:27

Ik ben zelf 16 jaar, kamer huren is geen optie aangezien ik nog naar school ga (havo).

De jeugdpsycholoog kwam niet echt met veel opties. Alleen dat begeleid kamer wonen en eventueel bij mijn vader gaan wonen. Maar dat had ik zelf ook al bedacht...

Tis gewoon écht moeilijk! Vanochtend toen ik mijn fiets wou pakken om naar school te gaan, kwam ik erachter dat ze mijn banden had leeg laten lopen... Hierdoor heb ik dus een les gemist.

**Geplaatst**: 18-04-11 13:30

Re: Thuis is geen thuis...

Geplaatst: 18-04-11 13:30

Dan moet je die psycholoog even wakker schudden en uitleggen dat de nood aan de man is.. er moet NU wat gebeuren, niet morgen! Is er geen vertrouwenspersoon op school waar je mee kan praten over opties?

**Geplaatst**: 18-04-11 13:32

Geplaatst: 18-04-11 13:32

Jeetje... Ga daar aub weg voordat er echt erge ruzies komen..

Een moeder die zo tegen 1 van haar kinderen doet.. Borderline of niet, dat kan gewoon niet

!

Ga bij je vader wonen, neem helemaal geen contact met je moeder tot zij naar jou toe komt.. Misschien word ze dan wel gigantisch kwaad omdat jij niks van je heb laten horen, maar ze kan misschien ook inzien hoe erg ze je mist, en wat ze allemaal gedaan heb..

Heel veel sterkte :(:)

!

**Geplaatst**: 18-04-11 13:32

Geplaatst: 18-04-11 13:32

jeetje meis ! :(:)

ik zou zeker weten bij je vader gaan wonen ,
sterkte :(:)

**Geplaatst**: 18-04-11 13:35

Geplaatst: 18-04-11 13:35

Voel je je niet goed bij je vader? Kan je met hem niet goed praten dan?
Heeft hij begrip voor wat jij doet? Telt jouw mening bij hem? Als jouw mama zo tegen je tekeer gaat, ik vind het eigenlijk héél kinderachtig hoe ze doet...wie is de puber hier???(sorrie voor mijn uitdrukking).
Een goed gesprek kan wonderen doen, hoe minder je praat met je papa, hoe moeilijker het wordt. Hij geeft je de kans...grijp ze maar, wie weet kan je bij hem terecht en geeft hij je de steun die je verdient en nodig hebt...go for it!!!

**Geplaatst**: 18-04-11 13:42

Geplaatst: 18-04-11 13:42

Kan je niet voorstellen of dat 'gesprek' met je vader bij de psycholoog kan? Dan heb je een neutraal iemand erbij die jullie samen kan helpen. Het lijkt me voor jou niet gezond om bij je moeder te blijven wonen. Is er misschein nog iemand anders die jij vertrouwd en je vader en of moeder ook kent? Dan kan die misschien helpen bij het proberen een oplossing te vinden en bij moeilijke gesprekken.
Heel veel sterkte hoor!

**Geplaatst**: 18-04-11 13:44

Geplaatst: 18-04-11 13:44

jeetje, je hebt het niet makkelijk....

Probeer even tot rust te komen en ga dat gesprek met je vader aan. Neem pen en papier mee en schrijf alles op wat jullie bespreken. Lees daarna samen je notities door zodat jullie beide zeker weten dat de dingen die gezegd zijn ook op de juiste manier ontvangen worden. Dit zijn hele moeilijke situaties waar je zelf alleen maar sterker uit kan komen. Je bent nog jong en aan dat op jezelf wonen zitten net zoveel nadelen als voordelen. Misschien kom je eruit met je vader!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-11 13:46

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-11 13:46

iana schreef:
Voel je je niet goed bij je vader? Kan je met hem niet goed praten dan?
Heeft hij begrip voor wat jij doet? Telt jouw mening bij hem? Als jouw mama zo tegen je tekeer gaat, ik vind het eigenlijk héél kinderachtig hoe ze doet...wie is de puber hier???(sorrie voor mijn uitdrukking).
Een goed gesprek kan wonderen doen, hoe minder je praat met je papa, hoe moeilijker het wordt. Hij geeft je de kans...grijp ze maar, wie weet kan je bij hem terecht en geeft hij je de steun die je verdient en nodig hebt...go for it!!!

Door de ruzie en dingen die er zijn gebeurd wou ik er niet meer zijn. Nu ga ik elke zaterdag vanuit mijn werk daar langs en gaat het tussen ons wel beter. Hij is wel enorm van de ouderwetse stempel... Je hebt helemaal gelijk hoor! Dankjewel!

Ik ga zo een mailtje naar hem sturen, gesprek word zoiezo onder leiding van een psycholoog daar gedaan. Ik ben zo bang dat het weer uit de hand gaat lopen... Hebben een hele hoop ruzie gehad, ben daar zelfs weggelopen...

**Geplaatst**: 18-04-11 13:49

Geplaatst: 18-04-11 13:49

Heftig..
Ik vind het echt goed van je dat je keuzes aan het maken bent. Als je bij je vader een prettigere thuis situatie hebt, zou ik er zeker eens met hem over gaan praten!

Volgens mij is het nu belangrijk dat je voor jezelf kiest voordat de dingen nog erger uit de hand gaan lopen.
Sterkte!

**Geplaatst**: 18-04-11 13:54

Geplaatst: 18-04-11 13:54

Misschien is het een idee om het verhaal dat je hier hebt getypt bij de mail naar je vader te voegen? Ik vind je echt ontzettend dapper en ik hoop dat je zo snel mogelijk bij je vader terecht kunt.

**Geplaatst**: 18-04-11 14:01

Re: Thuis is geen thuis...

Geplaatst: 18-04-11 14:01

als het verhaal idd helemaal is zoals jij zegt... (altijd lastig als je pubert) dan moet je idd aktie ondernemen. WEL vind ik dat als je 16 bent, half 6 thuis komen echt veeeeels te laat is en je kan me ook niet vertellen dat er op die avond geen moment een stemmetje in je hoofd is geweest die dat eigenlijk ook wel weet...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-11 15:37

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-11 15:37

girlyggirl schreef:
als het verhaal idd helemaal is zoals jij zegt... (altijd lastig als je pubert) dan moet je idd aktie ondernemen. WEL vind ik dat als je 16 bent, half 6 thuis komen echt veeeeels te laat is en je kan me ook niet vertellen dat er op die avond geen moment een stemmetje in je hoofd is geweest die dat eigenlijk ook wel weet...

Dat zijn inderdaad maar dingen die je zo moet aannemen... Maar dat is áltijd op internet zo, met elk berichtje dat op dit forum word getypt moet je het in je achterhoofd houden.

Het was inderdaad laat, maar ik heb van mijn ouders geen tijd opgegeven gekregen. Had ik die wel dan was ik op tijd thuisgekomen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-11 15:37

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-11 15:37

renske_13 schreef:
Misschien is het een idee om het verhaal dat je hier hebt getypt bij de mail naar je vader te voegen? Ik vind je echt ontzettend dapper en ik hoop dat je zo snel mogelijk bij je vader terecht kunt.

Heb er ook al aan lopen denken, maar mijn vader weet al dat ik liever geen gesprek heb...

**Geplaatst**: 18-04-11 16:12

Geplaatst: 18-04-11 16:12

Misschien moet je gewoon eventjes tijdelijk uit huis. Het is vaak zo als je even gewoon ergens anders gaat wonen dat je moeder ook wel gaat nadenken .. Want geen moeder wil dat haar kind verliezen! Zelfs jou moeder niet ga ik van uit

! Even rust in je hoofd! Ik zou ook bij jou vader gaan wonen. En denk dan dat er bij jou moeder ook wel een knopje omgaat

En snap dat jij je er echt niet fijn bij voelt! Vind het heel dapper dat je her hier hebt neer gezet!

**Geplaatst**: 18-04-11 21:16

Re: Thuis is geen thuis...

Geplaatst: 18-04-11 21:16

Ik kan me heel goed voorstellen hoe zwaar het is. Ik werk met mensen met borderline, en zeker op deze manier kunnen ze je echt leeg zuigen. Neem ajb afstand, ga terug naar je vader of begeleid wonen, want het wordt er niet beter op...