kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
winny66
Berichten: 42
Geregistreerd: 20-02-11
Woonplaats: hoofddorp

kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-11 17:51

ik heb een zeer groot probleem, mijn zoontje van 7 jaar heeft voor het laast zijn vader (alleen biologische heeft geen voogdij) wil sinds augustus niet meer mee met zijn vader er zijn een aantal dingen voorgevallen,( hij wou al zo goed als niks van hem weten toen ik nog met hem was) Mijn zoontje wou ook nooit dat hij hem naar bed bracht,hij heeft voor augustus wel eens bij hem gelogeerd in een unit op een boerderij,maar mijn vermoede is dat hij toen al meerdere keren heeft gevraagd dat hij terug wilde naar mij.
1 keer heeft ook van zijn kant de opa hem opgehaald (terwijl ook die nooit naar hem omkeken) dat zou voor een weekend zijn maar dezelfde avond wilde hij al weer terug naar mij,hebben ze niet gedaan hoorde ik pas bijna 2 jaar later van mijn zoontje,die opa bracht hem dus naar zijn vader! nu is het zo dat zijn vader een kort geding heeft gestart uitslag was in december,dat hij mijn zoontje een keer per 14 dagen mag halen van zaterdag 10 uur tot zondag 1900 uur,de eerste keer was 8 januarie,nou dat was een drama hij wilde niet mee,ondanks dat zijn vader een hele zak kedoos beloofde,mijn zoontje zei hou dat zelf maar!,alles is gefilmd,advocaat,jeugdzorg,jeugdriag,amk politie alles is ingeschakeld, maar niemand doet wat,behalve dan mijn advocaat,die heeft nu bezwaar gemaakt tegen deze uitspraak,en nu ook weer de tegenpartij as woensdag weer een kortgeding omdat ik hem niet meegeef een boete erboven op van 500 euro per keer,maar het is niet dat ik hem niet meegeef maar hij wil niet,hij heeft zelfs al gezegd dat hij wil dat er een robot gemaakt moet worden die op mijn zoontje lijkt zodat die robot meekan ipv mijn zoontje zelf! Er is nu ook een bodemprocedure gestart en ja dan moet hij met zijn billen bloot,hij werkt nl alleen maar zwart en heeft een kleine uwv uitkering (300 euro) waar moet hij in godsnaam dan dat kind van onderhouden!
Ik wou dit even van mijn afschrijven voornamelijk omdat ik het heel erg vind hoe het rechtsysteem hier in nederland in elkaar steekt, en dat hier een klein kind ervan vreselijk de dupe is,hij trekt ook helemaal met zijn oogjes en gezichtje,ik woord hier erg moedeloos van en dan druk ik het nog zachtjes uit,hij is doodsbang en zegt ook heel vaak dat hij bang is dat zijn vader hem pikt.
Ik hoop dat jullie het mij niet kwalijk nemen maar nogmaals ik moest het even kwijt en alle tips zijn welkom

dancertje

Berichten: 3461
Geregistreerd: 13-12-05
Woonplaats: Waarder

Re: kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 17:58

@ winny66 snap hoe moeilijk dit voor je is.
heb het allemaal gezien bij een pleegkindje dat ze gewoon niet ingrijpen.
wil je heel veel sterkte wensen.,
mijn enige tip is kijk of je niet kunt aankaarten en blijf doordrammen dat hij niet wil en misschien kun je regelen dat die alleen onder begeleiding op bezoek mag of dat jeugdzorg hem bij jouw komt halen en ook terug brengt misschien maakt het dat voor je zoontje wat makkelijker zodat die ziet dat mensen hem komen halen.

kleinvosje

Berichten: 19458
Geregistreerd: 16-03-07
Woonplaats: Cochrane, Alberta, CANADA

Re: kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:02

Wat ik niet snap, hij is de biologische vader, maar heeft geen voogdij? Hoe kan het dan dat hij zo'n procedure op kan starten? Heeft dat wel zin dan? Het is zeer zeker niet leuk voor je zoontje, waarom wil papa dan perse dat het kind komt?

Pentax

Berichten: 2948
Geregistreerd: 16-09-10
Woonplaats: Achter mijn neus.

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:03

Waarom mag hij zijn vader niet?

tyleysmiley

Berichten: 1962
Geregistreerd: 25-01-08
Woonplaats: Noord-Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:10

Oei,ik denk dat ik je tegen het zere been ga schoppen meid,en dat is absoluut niet mijn bedoeling,maar in mijn opinie,heeft een 7-jarige kruimel helemaal niets te willen.
Ik maak niet op uit je verhaal dat de vader in kwestie een slechte vader is,ik vind het in en in triest dat er niet gezorgd wordt voor een beter contact tussen papa en zoon,jij als mama bent het verplicht tegenover je zoontje om er alles aan te doen om te zorgen dat dat contact soepel verloopt.Ik snap heel goed dat vader een procedure is gestart om zijn kind te mogen zien,recht in Nederland is zeker krom,en vaak zijn vaders de dupe hiervan.
Ik weet zelf heel goed waar ik over praat,toen mijn ex en ik uit elkaar gingen,was onze jongste zoon 2,ik heb 5 jongens,waarvan 4 met mijn ex samen,je wil niet weten hoe vaak ik wegging om vervolgens 4 jongens huilend achter te moeten laten,het is aan jullie en vooral aan jou als moeder ,om er voor te zorgen dat je zoontje wat beter om leert gaan met de situatie.
Ik vraag me serieus af,wat papa heeft misdaan,dat alle instanties zijn ingeschakeld??Toch niet omdat je zoontje niet naar papa wil?
Ik hoop voor jullie alledrie dat er vlug een oplossing komt,waar iedereen bij gebaat is,mocht je meer willen weten,mag je me altijd een berichtje sturen,
groetjes Linda

edit:niet om je aan te vallen,maar als papa al zo diep is gezonken dat hij een bodemprocedure moet starten om zijn kind te mogen zien,wat ik overigens al dieptriest vind,dan ben jij als mama toch degene die haar zoon bij zijn vader weghoudt? Mag ik vragen waarom jij niet wil dat je zoontje een goed contact met papa opbouwt.
Verder vind ik erg flauw dat je praat over dat hij met de billen bloot moet i.v.m. uitkering en zwart werk en dat hij geen kind kan onderhouden,ik ben daar ook geen voorstandster van,maar boven alles komt liefde voor je kind eerst.Ik ben alleen met 5 kindjes en werk me een slag in de rondte om alles te kunnen geven wat mijn jongens nodig hebben,maar ook al heeft papa geen goedbetaalde baan,hij blijft een vader die zijn kind wil zien,ook al wil dat jochie niet mee,dus zolang er geen sprake is van ernstig misbruik of iets dergelijks,hoop ik dat je zoontje gewoon krijgt waar ieder kind recht op heeft,een goede band met beide ouders
Laatst bijgewerkt door tyleysmiley op 27-02-11 18:20, in het totaal 1 keer bewerkt

Arvanti_haf

Berichten: 1473
Geregistreerd: 20-12-07
Woonplaats: Ugchelen

Re: kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:17

natuurlijk mag je je mening geven tyleysmiley, maar je schopt mij ook tegen mijn schenen.

Er zal vanaf vaders kant vast meer zijn wat niet helemaal is zoals gewenst, en kinderen voelen dat feilloos aan. Onderschat 7 jarige hummels niet. Ben het met je eens dat ze niks te willen hebben, maar ze voelen ECHT wel of ze welkom zijn of niet....

Winny heel veel sterkte, en het lijkt me heel lastig. Je wilt je kind gelukkig zien, logisch. Heel veel succes met de situatie! en wel fijn dat je een advocaat hebt die helemaal voor je gaat!

tyleysmiley

Berichten: 1962
Geregistreerd: 25-01-08
Woonplaats: Noord-Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:23

@ arvanti:sorry meis,dat is absoluut niet mijn bedoeling,het is ook een gevoelig onderwerp,heb een edit toegevoegd,dus ik vind,zolang er geen sprake is van misbruik e.d,vind ik dat papa zijn zoon moet kunnen zien,maar goed,verhaal heeft twee kanten natuurlijk,nogmaals excuses voor het schoppen;-)

Eas_Mon
Berichten: 1378
Geregistreerd: 14-03-06

Re: kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:28

Zegt hij waarom hij niet naar zijn vader wil? durft hij dit te vertellen?

Arvanti_haf

Berichten: 1473
Geregistreerd: 20-12-07
Woonplaats: Ugchelen

Re: kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:30

na een blauwe knie excuses aanvaard ;) (grapje)

FuegoJoy
Berichten: 1162
Geregistreerd: 10-11-06
Woonplaats: Roswinkel ( emmen)

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:49

Dit is zo moeilijk als je erin zit ,

Mijn dochter inmiddels 18 jaar wilde als klein meisje ook vaak/eigelijk altijd niet naar haar vader.
Vooral de vakanties ( 2 weken in de zomer en 1 in de kerst ) waren een ware hel voor haar.
Er zijn rechtzaken geweest, vader heeft elke instantie ingeschakeld die er maar te vinden was en zelfs voor de voogdij gevochten.

Er zijn zoveel gesprekken geweest, met familie van zijn kant erbij, met hulpverleners.

Ik heb haar zo vaak met tranen, protest, boze buien mee gegeven aan haar vader.

Tot zij 12/13 was , toen is zij tijdens een "verplicht" papaweekend midden in de nacht weggelopen en is nooit meer naar haar vader toegeweest.
Het contact dat daarvoor "gedwongen" was met een rechterbank uitspraak is eigelijk nooit gezellig, leuk of plezierig voor haar geweest en tot op heden ook niet beter geworden.

Nu zij groter is en meer woorden heeft om te vertellen waarom ze het nooit echt leuk vond om bij haar "papa" te wezen voel ik mij wel eens schuldig dat ik niet harder heb gevochten om de "bezoekregeling " te blokkeren/stoppen of onder toezicht te krijgen.
Het verdriet en onveiligheid die zij heeft ervaren omwille van contact met "papa" is zo groot en zit zo diep.

Inmiddels is het minimale contact dat er was helemaal verbroken door paps, omdat hij het onzin vind dat zij tot haar 21ste allimentatie wil ontvangen om haar te ondersteunen terwijl zij fulltime aan de studie zit.
Volgens hem is zijn niet armlastig en heeft zij een suikeroma die haar daarbij kan helpen.

Ik wens je heel veel succes en vooral steun van je naaste de komende tijd. :(:)

Anoniem

Re: kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 18:56

Tja lastige situatie.
De vader heeft nou eenmaal omgangsrecht met zijn kind, dus als er geen ernstige zaken aan de orde zijn, kan je het hem dat nou eenmaal niet ontzeggen. En vind ook dat je de vader-kind band moet stimuleren.

Erg jammer dat er rechterlijke procedures aan te pas moeten komen, handel je dan echt in het belang van het kind? Of zit er gewoon nog te veel scheef tussen jou en je ex?
Lijkt me dat je als twee volwassenen ook op een normale manier er uit zou moeten kunnen komen.

Kan je ex niet gewoon bij jullie langs komen om jullie zoontje te zien?
Of andere manieren waarop je het contact/bezoek toch kan stimuleren en positief kan laten verlopen.

En waarom die bodemprocedure over de financiële kant van je ex?
Wat heeft dat voor positieve gevolgen voor jullie zoontje?

FuegoJoy
Berichten: 1162
Geregistreerd: 10-11-06
Woonplaats: Roswinkel ( emmen)

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 19:09

Kanelly schreef:
Tja lastige situatie.
De vader heeft nou eenmaal omgangsrecht met zijn kind, dus als er geen ernstige zaken aan de orde zijn, kan je het hem dat nou eenmaal niet ontzeggen. En vind ook dat je de vader-kind band moet stimuleren.

Erg jammer dat er rechterlijke procedures aan te pas moeten komen, handel je dan echt in het belang van het kind? Of zit er gewoon nog te veel scheef tussen jou en je ex?
Lijkt me dat je als twee volwassenen ook op een normale manier er uit zou moeten kunnen komen.

Kan je ex niet gewoon bij jullie langs komen om jullie zoontje te zien?
Of andere manieren waarop je het contact/bezoek toch kan stimuleren en positief kan laten verlopen.

En waarom die bodemprocedure over de financiële kant van je ex?
Wat heeft dat voor positieve gevolgen voor jullie zoontje?


Ik vond ook altijd dat een kind "recht" heeft op een beide ouders , er zit alleen wel een hele grote maar aan ....

Als een van de ouders het kind niet zichtbaar"fysiek" maar "mentaal" mishandeld door als het kind bij hem is alleen maar dingen te doen die hem intresseren, vervelende dingen roepen/zeggen over "moeder of vader ", alsmaar negatieve opmerkingen maakt over kleding/haardracht. kind dwingt door hem/haar gekochte kleding te dragen bij bezoek ( kleding die niet mee mag naar huis). hobby's afkraken of gewoon niet naar les/training brengen is dat net zo erg , zo niet erger dan fysieke mishandeling/verwaarlozing.

Niemand ziet het, het is niet te bewijzen en richt heel veel schade aan.
Mijn dochter , natuurlijk een heel ander kind dan die van TS is jarenlang heel timide, verlegen, schuchter en angstig meisje geweest dat soms op donderdag al begon te spugen/overgeven bij het idee dat zij "zaterdag "weer naar haar "papa" moest.

Daarbij is haar vader een zeer agresieve man, zoveel verbaal als fysiek.
Ik heb het in die jaren nooit kunnen bewijzen dat hij haar sloeg of uitschold.
Zij vertelde niks, nu jaren later verteld ze vaak verhalen hoe hij haar verbaal te grond in trapte, het hele weekend op mij liep te schelden en liep te vertellen dat hij mij "dood" ging maken zodat zij altijd samen konden zijn, regelmatig dreigend met zijn vuist tegenover haar stond en stiekum schopte onder tafel als zij haar bord niet leegkreeg.

Een kind van 7, trouwens ook van 10,11,12 die aangeeft niet bij een van zijn ouders te willen zijn MOET serieus genomen worden, kinderen zijn over het algemeen zeer loyaal aan ouders en er moet wel heel wat mis zijn als een kind aangeeft niet meer bij de een of de ander op bezoek te willen ..
Laatst bijgewerkt door FuegoJoy op 27-02-11 19:12, in het totaal 1 keer bewerkt

winny66
Berichten: 42
Geregistreerd: 20-02-11
Woonplaats: hoofddorp

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-11 19:12

allemaal even voor de goede oorde,toen mijn zoontje was geboren tot ongeveer een jaar geleden heeft hij praktische nooit wat met hem gedaan,hij wilde alleen maar mee als hij een kadootje kreeg,ik heb zat genoeg gezegd dat hij een band moet op bouwen ook met een baby juist! En ik praat uit pure ervaring heb nl nog 3 kinderen(niet van hem) van 22,20,en 18,die wel een goede band hebben met hun vader maar die heeft ze ook nooit gedwongen om mee te gaan en die heeft ook altijd veel gedaan met ze en niet omgekocht!!!.En dat mijn zoontje niks te willen heb boelshit :( Ik kan hem toch slechts aan zijn arm in zijn( ongekeurde niet verzekerde)auto zetten doodsbang dat hij hem niet meer terugbrengt.En ook een kind van 7 heeft zo zijn mening
En die bodemprocedure heeft hij niet opgestart nee ik want dan komt alles boven water,hij doet nl ook heel veel dingen wat niet door de beugel kan: handelt cq gebruikt drugs,alcohol verslaaft,gaat met streetfyters (of hoe je dat ook noemt om) heeft ze ook op mij afgestuurd,bijna klem gereden,het is dat iemand die auto blokkeerde anders was het heel anders afgelopen!!.Er staat ook een kruisje achter mijn adres dus dat betekend 1 tel naar politie en ze zijn er eerder als normaal.
Deze persoon is gewoon te erg om zijn verantwoording van een kind te dragen. En dan nog wat dat zwarte gewerk is ook niet op de normale manier hoor hij maakt bij sommige mensen (oa ook bij mij in het verleden) hun auto (heeft ook geen diploma's hiervoor) expres stuk zodat ze weer terug komen voor nog hogere kosten,diverse mensen zijn ook op zoek naar hem,hij is ook al een keer klem gereden,nou dat zal gebeuren met mijn zoontje erbij,
En dat hij niet de voogdij heeft komt omdat ik gelukkig nooit getrouwt ben geweest,anders had ik ook nog met een zooitje schuld opgezeept gezeten van hem

winny66
Berichten: 42
Geregistreerd: 20-02-11
Woonplaats: hoofddorp

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-11 19:17

ja helaas heel veel mensen denken dat alleen lichaamelijke mishandeling schade word veroorzaakt, maar psygische schade is net zo erg zo niet erger je ziet het nl niet altijd aan de buitenkant,nou ik vecht voor hem en hij mag van mij maar moet niet wat de rechter ook zegt :(
FuegoJoy schreef:
Dit is zo moeilijk als je erin zit ,

Mijn dochter inmiddels 18 jaar wilde als klein meisje ook vaak/eigelijk altijd niet naar haar vader.
Vooral de vakanties ( 2 weken in de zomer en 1 in de kerst ) waren een ware hel voor haar.
Er zijn rechtzaken geweest, vader heeft elke instantie ingeschakeld die er maar te vinden was en zelfs voor de voogdij gevochten.

Er zijn zoveel gesprekken geweest, met familie van zijn kant erbij, met hulpverleners.

Ik heb haar zo vaak met tranen, protest, boze buien mee gegeven aan haar vader.

Tot zij 12/13 was , toen is zij tijdens een "verplicht" papaweekend midden in de nacht weggelopen en is nooit meer naar haar vader toegeweest.
Het contact dat daarvoor "gedwongen" was met een rechterbank uitspraak is eigelijk nooit gezellig, leuk of plezierig voor haar geweest en tot op heden ook niet beter geworden.

Nu zij groter is en meer woorden heeft om te vertellen waarom ze het nooit echt leuk vond om bij haar "papa" te wezen voel ik mij wel eens schuldig dat ik niet harder heb gevochten om de "bezoekregeling " te blokkeren/stoppen of onder toezicht te krijgen.
Het verdriet en onveiligheid die zij heeft ervaren omwille van contact met "papa" is zo groot en zit zo diep.

Inmiddels is het minimale contact dat er was helemaal verbroken door paps, omdat hij het onzin vind dat zij tot haar 21ste allimentatie wil ontvangen om haar te ondersteunen terwijl zij fulltime aan de studie zit.
Volgens hem is zijn niet armlastig en heeft zij een suikeroma die haar daarbij kan helpen.

Ik wens je heel veel succes en vooral steun van je naaste de komende tijd. :(:)

FuegoJoy
Berichten: 1162
Geregistreerd: 10-11-06
Woonplaats: Roswinkel ( emmen)

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 19:17

winny66 schreef:
allemaal even voor de goede oorde,toen mijn zoontje was geboren tot ongeveer een jaar geleden heeft hij praktische nooit wat met hem gedaan,hij wilde alleen maar mee als hij een kadootje kreeg,ik heb zat genoeg gezegd dat hij een band moet op bouwen ook met een baby juist! En ik praat uit pure ervaring heb nl nog 3 kinderen(niet van hem) van 22,20,en 18,die wel een goede band hebben met hun vader maar die heeft ze ook nooit gedwongen om mee te gaan en die heeft ook altijd veel gedaan met ze en niet omgekocht!!!.En dat mijn zoontje niks te willen heb boelshit :( Ik kan hem toch slechts aan zijn arm in zijn( ongekeurde niet verzekerde)auto zetten doodsbang dat hij hem niet meer terugbrengt.En ook een kind van 7 heeft zo zijn mening
En die bodemprocedure heeft hij niet opgestart nee ik want dan komt alles boven water,hij doet nl ook heel veel dingen wat niet door de beugel kan: handelt cq gebruikt drugs,alcohol verslaaft,gaat met streetfyters (of hoe je dat ook noemt om) heeft ze ook op mij afgestuurd,bijna klem gereden,het is dat iemand die auto blokkeerde anders was het heel anders afgelopen!!.Er staat ook een kruisje achter mijn adres dus dat betekend 1 tel naar politie en ze zijn er eerder als normaal.
Deze persoon is gewoon te erg om zijn verantwoording van een kind te dragen. En dan nog wat dat zwarte gewerk is ook niet op de normale manier hoor hij maakt bij sommige mensen (oa ook bij mij in het verleden) hun auto (heeft ook geen diploma's hiervoor) expres stuk zodat ze weer terug komen voor nog hogere kosten,diverse mensen zijn ook op zoek naar hem,hij is ook al een keer klem gereden,nou dat zal gebeuren met mijn zoontje erbij,
En dat hij niet de voogdij heeft komt omdat ik gelukkig nooit getrouwt ben geweest,anders had ik ook nog met een zooitje schuld opgezeept gezeten van hem



Vind het ook altijd zo stom dat er wordt gezegd je moet er met zijn tweetjes uitkomen, sommige mensen zijn nou eenmaal niet om mee te dealen.
Die zijn mentaal zo achtergebleven dat ze geen idee hebben wat een kind nodig heeft aan liefde, warmte, veiligheid.
Of hebben totaal geen respect voor welk levend wezen dan ook.

Proberen kan altijd , maar ..

Niet als dit de veiligheid van jezelf of je kind in gevaar brengt.

Ik vind dat je je kranig houdt TS, ik ben blij dat mijn meisje 18 jaar en ik niet meer verantwoordelijk ben voor contact/bezoekregeling.

Mijn dochter is er ook heel erg op vooruit gegaan sinds zij het contact verbrook, er keerde rust terug in huis, in haar lijf en hoofd.

Zij is de afgelopen 5 jaar met veel vallen en opstaan van een heel gesloten meisje veranderd in een spontane, dappere vrouw.

Maar het leed wat zij heeft moeten doorstaan dankzij het " recht " dat haar vader had , had ik haar liever bespaard ..
Laatst bijgewerkt door FuegoJoy op 27-02-11 19:35, in het totaal 1 keer bewerkt

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 19:22

Dat is de emotionele kant Fuego en ik snap het hoor, maar juridisch gezien is dat recht er nog steeds ;) En gelukkig maar, want vaders hebben het stukken lastiger dan moeders na een scheiding/verbreken van een relatie.

Winny, er zit duidelijk een heleboel woede en wrok tegen de vader van je zoontje. Begrijpelijk...
Ik denk toch dat jullie op zoek moeten gaan naar een verantwoorde manier van bezoek, met iemand erbij bijvoorbeeld, of bij jou thuis.
In hoeverre ben je daar al actief mee bezig geweest? En kan je je woede jegens je ex opzij zetten als het om je kind gaat?

En ja kinderen moeten gehoord worden, maar ook kinderen worden heel makkelijk beïnvloed door de ouders (door vader, maar óók door de boze moeder bijv.) en kinderen zijn op die leeftijd ook al meesters in uitspelen.

FuegoJoy
Berichten: 1162
Geregistreerd: 10-11-06
Woonplaats: Roswinkel ( emmen)

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 19:30

Kanelly schreef:
Dat is de emotionele kant Fuego en ik snap het hoor, maar juridisch gezien is dat recht er nog steeds ;) En gelukkig maar, want vaders hebben het stukken lastiger dan moeders na een scheiding/verbreken van een relatie.

Winny, er zit duidelijk een heleboel woede en wrok tegen de vader van je zoontje. Begrijpelijk...
Ik denk toch dat jullie op zoek moeten gaan naar een verantwoorde manier van bezoek, met iemand erbij bijvoorbeeld, of bij jou thuis.
In hoeverre ben je daar al actief mee bezig geweest? En kan je je woede jegens je ex opzij zetten als het om je kind gaat?

En ja kinderen moeten gehoord worden, maar ook kinderen worden heel makkelijk beïnvloed door de ouders (door vader, maar óók door de boze moeder bijv.) en kinderen zijn op die leeftijd ook al meesters in uitspelen.



Ik snap als geen ander dat er juridisch een recht is , heb ook geen enkel onderzoek gedwarsboomt, ben braaf naar elke zitting geweest en jaren zonder hem ooit maar zwart te hebben gemaakt ( hoe moeilijk het ook was om niet met modder te gooien, en geloof er ligt een plas vol voor het grijpen) mijn dochter haar tasje ingepakt en haar met tranen in mijn ogen uitgezwaaid terwijl hij mij voor alles wat slecht is uitschold.

Maar ik heb ook gezien wat de bezoekregeling met haar deed, hoe bang ze was, hoe graag ze wilde zeggen " nee papa, liever niet " , wat er gebeurde als zij dit wel durfde te zeggen.

Het doet verschrikkelijk veel pijn, ik heb mij ontzettend machteloos gevoeld , boos, kokend van nijd en woede om wat hij haar aandeed omwille van "zijn recht".

"Zijn recht" werd niet gebruikt om een band op te bouwen met zijn dochter maar om mij te pesten en zwart te maken.
Natuurlijk word ik nu door hem aangewezen als schuldige dat zij nu niks met hem te maken wilt hebben, want ik ben een boze mama.

Ik ga deze topic maar eens verlaten, TS veel sterkte en geluk met je zoontje en alle instanties die er mee bezig zijn.

winny66
Berichten: 42
Geregistreerd: 20-02-11
Woonplaats: hoofddorp

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-11 21:37

nou 1 ding dat het voor vaders niet altijd lastiger is!! wie moet de verhalen en emoties etc aanhoren,wie moet aanhoren dat het zo slecht gaat op school,wie kan er weer gewoon gaan werken en blijven werken zonder ook maar ergens rekening mee hoeft te houden??????????? nou ik heb genoeg ervaring helaas en weet beter, en hij kan nog geen eens voor een dier zorgen (honden verwaarloosd,fries paard naar de klote gereden (4jaaroud nu dood) wil je nog meer weten,nou ja laat maar,hier kan je alleen over oordelen als je zelf kinderen heb en ook deze situatie heb meegemaakt, en er is geprobeerd om het te regelen bij een gezamelijke kennis langzaam opbouwen maar dat wou meneer niet,hij heeft maar een paar dingen :ik zal,ik moet,ik wil,en ik eis!!!!! bij mens en dier.
Kanelly schreef:
Dat is de emotionele kant Fuego en ik snap het hoor, maar juridisch gezien is dat recht er nog steeds ;) En gelukkig maar, want vaders hebben het stukken lastiger dan moeders na een scheiding/verbreken van een relatie.

Winny, er zit duidelijk een heleboel woede en wrok tegen de vader van je zoontje. Begrijpelijk...
Ik denk toch dat jullie op zoek moeten gaan naar een verantwoorde manier van bezoek, met iemand erbij bijvoorbeeld, of bij jou thuis.
In hoeverre ben je daar al actief mee bezig geweest? En kan je je woede jegens je ex opzij zetten als het om je kind gaat?

En ja kinderen moeten gehoord worden, maar ook kinderen worden heel makkelijk beïnvloed door de ouders (door vader, maar óók door de boze moeder bijv.) en kinderen zijn op die leeftijd ook al meesters in uitspelen.

IngridB
Berichten: 2376
Geregistreerd: 08-03-09
Woonplaats: Terheijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 21:49

Het lijkt wel of ik dit verhaal heb geschreven!!!!!

Ik zit met precies hetzelfde ( al moet ik zeggen dat het heel langzaam beter begint te worden).
Maar.....ik ga je morgen het hele verhaal vertellen als je het niet erg vind. Ben niet lekker en ga m'n bedje opzoeken.
Wou toch alvast reageren omdat ik anders morgen dit topic misschien niet meer kan vinden en dat zou ik zonde vinden.

Wat ik wel alvast wil zeggen, dwingen helpt NIET !!!!!!!! Wil je zoontje niet, dan laat hem lekker thuis.
Klinkt voor sommige misschien helemaal verkeerd wat ik nu zeg, maar ik spreek echt uit ervaring en het is een ware
hel als je hier midden in zit.

Maar zoals ik al zei, morgen vertel ik je hoe het met mij en mijn zoontje zit en hoe het met zijn vader gaat.

Cassidy

Berichten: 75551
Geregistreerd: 08-08-01
Woonplaats: Purmerend

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 21:54

In de familie heb ik een oom en een tante, die gescheiden zijn. Ze hadden een dochter, die een jaar of vier was op het moment van de scheiding, en die daar veel last van had. Na de scheiding ging vader eens in de zoveel tijd voor een weekend zijn dochter halen, maar kreeg te maken met een zwaar overstuur kind op de momenten dat ze bij haar moeder weg moest, en ook op momenten dat ze na het weekend weer naar haar moeder moest.
Omdat hij niet met deze situatie overweg kon, en het kind niet verder overstuur wilde maken op de momenten dat hij haar ophaalde en weer terug moest brengen, heeft hij het contact voor een periode helemaal verbroken. De dochter is inmiddels volwassen, de situatie is uitgepraat en de dochter snapt ook waarom ze haar vader zo'n tijd niet heeft gezien.

Ik kan me een dergelijke situatie in jou geval voorstellen. Als je zoon aangeeft niet te willen, dien je naar hem te luisteren. Ik wil niet zeggen dat er iets is voorgevallen, maar als de vader geen voogdij heeft, en de zoon hem niet zien wil, moet erover gesproken worden dat het misschien beter is voor je zoontje als de vader even afstand neemt. Je zoon moet zelf aangeven of hij hem weer wil zien...

Een andere optie is dat je dit even voorlegd aan een maatschappelijk werker, en psychologische hulp zoekt, want het gevoel dat de biologische vader je zoontje gaat "pikken" moet ergens vandaan komen....

Pinda_Dipje
Berichten: 3464
Geregistreerd: 20-01-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 22:19

De vader heeft dus wel ouderlijk gezag?

Wellicht is het een idee eens om de tafel te gaan in het bijzijn van een mediator. Tegenwoordig is het ook steeds gebruikelijker dat kinderen hier ook hun zegje mogen doen, en dit werkt zeker in je voordeel bij de rechter. Hierdoor wordt misschien ook (zwart op wit) duidelijk dat jij geen bezwaar hebt tegen contact, maar puur handelt vanuit je moedergevoel.

Besef één ding in dit soort zaken heel goed. Jij bent hoofdverzorger en draait dus inderdaad op voor het merendeel (zoniet alle) zorgen, dit is nu eenmaal een gegeven feit en uit hierover dan ook asjeblieft niet je ongenoegen in de argumenten die je aandraagt bij de rechtbank. Hoe oneerlijk het voor jou als persoon ook voelt, hard gezegd: Je bent moeder, deal with it! Als hij hoofdverzorger was geweest, had hij tegen dezelfde problemen aangelopen immers.

Ik zit zelf ook in een dergelijke situatie, maar dan met een peuter van 2,5 die nu al regelmatig hardnekkig gilt dat hij niet naar zijn vader wil. Tot nu toe alle zaken gewonnen, en hem afgelopen week nog van gezamenlijk gezag af kunnen houden. Ik weet hoe rot het is om je zo machteloos te voelen, maar alleen door concrete rechtsfeiten te verzamelen maak je een kans je zoontje te helpen.
Wellicht psychologische hulp bij een kinderpsycholoog zoeken voor hem, en kijken of je een rapport zwart/wit kunt krijgen?

050206051012

Berichten: 27515
Geregistreerd: 21-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-02-11 22:25

tyleysmiley schreef:
Oei,ik denk dat ik je tegen het zere been ga schoppen meid,en dat is absoluut niet mijn bedoeling,maar in mijn opinie,heeft een 7-jarige kruimel helemaal niets te willen.

Oei... ik ben een kind geweest in zo'n situatie, dit wil je niemand aan doen.

TS, ik zou als ik jou was contact opnemen met een advocaat. Ik weet dat mijn moeder voor mij heeft gevochten, maar ze kon niets bereiken omdat mijn vader wél gedeelde voogdij had. Wel heeft ze het zo ver kunnen krijgen dat ik er niet meer hoefde te slapen en ik mocht op mijn 12e voor mezelf kiezen. Mijn zus was ouder en mocht zelf haar verhaal doen bij de kinderrechter, zij heeft nooit bezoekregeling hoeven hebben.
Als ik in jouw situatie zat... kind oppakken en naar verweggistan vertrekken, maar dan ben jij weer de boosdoener in dit verhaal, dus dat kan ook niet.
Mijn vriend heeft ook geen ouderlijk gezag, maar ik wéét dat hij het me moeilijk zou kunnen maken als we uit elkaar zouden gaan. Ik zou alleen naar héél ver weg verhuizen (buitenland zou een optie zijn), dan moet ie hem zelf maar komen halen in het weekend :D Nee, mijn vriend is een heel fijne papa (die alleen een beetje laks is in het regelen van z'n zaakjes :)) ).

winny66
Berichten: 42
Geregistreerd: 20-02-11
Woonplaats: hoofddorp

Re: kind van 7 jaar wil niet met zijn vader mee

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-02-11 12:07

nog even voor alle duidelijkheid ik heb de voogdij!! en er is al hulp (psygoloog van jeugdriag) ingeschakeld alleen die kan niet eerder helpen als dat de grootste crisis voorbij is,te idioot voor worden maar is wel zo,ja als je hulp nodig heb in dit k.... land krijg je het niet,en ja buitenland zou ik ook wel willen ben je in 1 klap van al het gezeik af maar helaas.En ik heb een goede advocaat allang ingeschakeld

IngridB
Berichten: 2376
Geregistreerd: 08-03-09
Woonplaats: Terheijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-02-11 13:27

Ik weet precies hoe je je voelt en in welke situatie je nu zit.

Ik ben eind 2007 gescheiden ( waren niet getrouwd , maar we zijn uit elkaar gegaan).Mijn zoontje was toen 6 jaar. Mijn ex had al een nieuwe vriendin (niet toegegeven natuurlijk, maar wij weten wel beter) en ik heb vrij snel iemand leren kennen wat helemaal niet mijn bedoeling was. Maar wat komt , dat komt en sommige dingen kun je niet tegen houden!
Mijn ex is altijd wel heel gek met mijn zoontje geweest en nog steeds hoor. Hij is alles voor hem, alleen.......hij snapt het opvoeden niet zo goed denk ik :( . Hij is veel en veel strenger dan mij. Ik ben meer van het wat vrijere en hij is van dit moet zus en dat moet zo en er is geen discussie mogelijk. Dat is dus helemaal mis gegaan vorig jaar en mijn zoontje wou er totaal niet meer heen en niets meer van z'n vader weten.
Hij is nu 10 en toen dit gebeurde ( dat hij niet meer wou) was hij 9.
Wat er nou precies is gebeurt dat hij niet meer wou gaan, dat weet ik niet, maar hij was doodsbang en heel erg bang dat z'n vader weer kwaad zou gaan worden. Ik wist meteen wat hij bedoelde met dat kwaad worden. Zo is mijn ex. Hij kan niet veel hebben en heeft een kort lontje. Huilen staat niet in zijn woordenboek en dat mag dan ook niet gedaan worden!!!!! Ja het mag wel, maar dan binnen 3 tellen weer stil zijn.
Als het weer zover was en hij naar zijn vader moest, dan lag hij echt helemaal hysterisch op de grond en was niet meer stil te krijgen. Nou, je hart breekt kan ik zeggen. Dat was zo hartverscheurend. Ik heb hem in het begin wél erheen gebracht, maar ook weer omgedraaid onderweg, want ik had zoiets van, waar ben ik in godsnaam mee bezig om hem zó naar z'n vader te brengen. Dit was niet normaal meer en hier moest meer aan de hand zijn. Mijn ex gebeld en natuurlijk lag het allemaal aan mij en was ik geen goede moeder en niet consequent genoeg, want hij MOEST gewoon komen, want....... DAT STOND IN DE OMGANGSREGELING!!!!!!! Hij keek puur naar wat er op papier stond ipv naar z'n eigen kind.
Ik moest mijn kind maar in de auto sleuren van hem en bij z'n vader afgooien en geen gezeik. DAT STOND NOU EENMAAL OP PAPIER HÉ!!!!!!
De druppel voor mij was dat hij mijn zoontje in de herfstvakantie naar huis heeft gestuurd omdat hij zo overstuur was toen ik hem naar z'n vader bracht. Stom van mij om hem te brengen natuurlijk, maar ik wou het toch proberen en heb ook tegen mijn ex en tegen mijn zoontje gezegt, kom dan woensdag naar huis ipv de volle week daar te zijn. Dan is hij toch bij z'n vader geweest en is hij ook nog thuis (wat hij zó graag wou). Nou dat viel helemaal verkeerd bij mijn ex natuurlijk, want het was zijn vakantie en die duurde tot de zondag erop 19:00!!!!! Mijn zoontje helemaal overstuur en lag op de moterkap van de auto te krijsen dat het niet normaal meer was. Mijn ex heeft toen zijn spullen bij de auto terug gegooid en gezegt, ga maar naar huis het hoeft al niet meer. Ik hem meteen mijn kind de auto in gezegt en als een gek bij die idioot weggereden. Ik kookte van woede :( . En wat mijn hart brak was dat mijn zoontje toen zei, Mama snap je nou waarom ik niet naar papa wil, zo boos wordt hij nou altijd!. Toen ging er een knop om bij mij en is hij maanden niet meer bij zijn vader geweest, Ik kón hem daar niet meer heen brengen en mijn zoontje kreeg eindelijk rúst in dat koppie. Geen zenuwen meer om naar papa te moeten. Voor hem was het een opluchting om thuis te kunnen blijven. Hij was echt bang voor zijn eigen vader!

Ik kon er zelf ook helemaal niet meer tegen en heb school maatschappelijk werk ingeschakeld. Gesprek gehad en die man is ook naar mijn ex gegaan, heeft mijn zoontje verschillende keren uit de klas gehaald voor een gesprek en samen met mijn ex ook een gesprek gehad bij die man/
Ik moet zeggen dat het wel opluchte hoor. Maar uiteraard was heel veel mijn schuld volgens mijn ex en was ik altijd maar slecht aan het praten over hem en mijn kind tegen hem op aan het zetten. Gelukkig zag de maatschappelijk werker ook wel dat mijn ex verkeerd bezig was en dat hij een hele verkeerde manier van opvoeden had en dat daarom mijn zoontje niet meer naar hem toe wou.
We zijn nu wel zover dat mijn zoontje 1x in de 2 weken een dag naar zijn vader gaat. In het begin was het naar zijn oma en dan kwam zijn vader daar heen ( hij vertrouwde het daar wel bij zijn oma, moeder van mijn ex). Dat is goed gegaan en mijn zoontje vond het ook wel leuk. Dat zou zo een aantal keren blijven gaan tot hij aan zou geven dat hij weer naar papa zou willen.
Nou meteen de eerste keer heeft mijn ex hem al omgelult en beloofd om zijn verjaardag te vieren BIJ HEM THUIS!!!!!. Daar was mijn zontje heel gevoelig voor en dus zat hij 2 weken later weer bij zijnvader. Maar wel met een neefje en nichtje en opa oma enzo. Twee weken later ook weer en zijn ze ergens heen gegaan (dus ook niet bij hem thuis) en nu afgelopen zondag hadden ze weer een verjaardag, dus wéér geen hele dag alleen bij zijn vader en z;n vriendin.
Ik ben wel blij dat het nu zo gaat, maar het is niet eerlijk. Hij heeft zijn eigen kind geen kans gegeven om aan de situatie nu te wennen, maar meteen maar omgekocht, want het is toch allemaal onzin dat hij bang is voor hem. MIjn zoontje vind het wel leuk, maar had liever nog even bij oma langsgegaan ipv meteen naar z';n vader. Maar hij durft niets te zeggen omdat hij nog steeds bang is dat zijn vader boos gaat worden.
Ook aan de maatschappelijk werker heeft hij dus gezegt dat het wel beter gaat en hij toch ook wel een beetje blij is dat het contact weer beter gaat worden. Ik ben daar ook blij om hoor, geloof me maar mijn zoontje durft niet eerlijk tegen z'n vader te zeggen wat er is en hoe hij denkt, dus mijn ex denkt dat het allemaal perfect gaat en hij het reuze naar z'n zin heeft.
En dat denkt nu de maatschappelijk werker dus ook, dus.......mijn zoontje moet binnen een paar weken weer bij z'n vader gaan slapen en heeft daar zelf niets over te zeggen, wi (ex en ik) hebben de regie en bepalen wat er gebeurt.
GEEN HAAR OP M'N HOOFD DIE ERAAN DENKT OM MIJN KIND TE GAAN VERPLICHTEN BIJ Z;N VADER TE GAAN SLAPEN!!!!!!
Daar is hij helemaal nog niet aan toe en wil dat ook absoluut niet. Dat geeft hij heel duidelijk aan. Het moet heel rustig aan gaan en niet meteen
alles gaan forceren. Nee, volgens hem gaat het allemaal prima, dus hij moet maar komen slapen en geen gezeik.

Tussen mijn ex en mij gaat het nu redelijk. Kan hem op sommige momenten nog wel schieten hoor, maar het is erger geweest. WE zullen geen vrienden worden, dat nooit denk ik, maar als we normaal tegen elkaar kunnnen praten over ons kind, dan is het prima. Met zijn vriendin wil ik absoluut niets te maken hebben . Zij heeft mij hele gemene smsjes en emails gestuurd met erge beschuldigingen, dus zij moet ver uit mijn buurt blijven!

Dat sommige mensen gaan zeggen, een kind heeft niet te kiezen, dat is echt bullshit :( . Ik zit er middenin nu en mijn zoontje heeft wel degelijk te kiezen, Als hij niet naar zijn vader wil dan gebeurt dat ook niet. Mijn ex heeft mijn zoontje erkent, dus hij heeft nou eenmaal het volste recht op omgang met hem, maar als het niet gaat, dan gaat het niet. Zo simpel is het en in zulke situaties moet er toch echt naar het kind gekeken worden en niet naar de omgangsregeling. Het kind is hier de dupe van en dat is het laatste wat ik wil, maar helaas gebeurt het wel.

Er is nog veel en veel meer gebeurt helaas, dus je kunt me altijd alles vragen hoor!
Zal vast wel een hoop vergeten zijn te vertellen, maar is al een heel verhaal geworden zo :D

pinto_1

Berichten: 2732
Geregistreerd: 18-05-09
Woonplaats: Nordhorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-02-11 15:26

Ts, weet je zeker dat jouw boosheid niet overslaat op je zoontje? Ik lees zoveel woede van jou over je ex die niets met de opvoeding van je kind te maken heeft, ongetwijfeld krijgt je zoontje daar ook het een en ander van mee. En als jij dit aanmoedigt door te zeggen dat hij niet hoeft te gaan voelt hij zich er in gesterkt en zal zich nog meer verzetten tegen zijn vader.

Mijn ouders zijn ook gescheiden, ik ben ook zonder vader opgevoed dus ik weet hoe het kan lopen. ;) (Overigens hebben we nu een heel leuk contact en vind ik het ontzettend jammer dat we zoveel jaren gemist hebben).

Uiteraard ken ik je ex niet, maar wil toch even de andere kant belichten.

Ik vind de tip van een mediator een hele goede, een onafhankelijk persoon die jullie hier in kan begeleiden.

Sterkte ermee!