Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
(grapje)
Kanelly schreef:Tja lastige situatie.
De vader heeft nou eenmaal omgangsrecht met zijn kind, dus als er geen ernstige zaken aan de orde zijn, kan je het hem dat nou eenmaal niet ontzeggen. En vind ook dat je de vader-kind band moet stimuleren.
Erg jammer dat er rechterlijke procedures aan te pas moeten komen, handel je dan echt in het belang van het kind? Of zit er gewoon nog te veel scheef tussen jou en je ex?
Lijkt me dat je als twee volwassenen ook op een normale manier er uit zou moeten kunnen komen.
Kan je ex niet gewoon bij jullie langs komen om jullie zoontje te zien?
Of andere manieren waarop je het contact/bezoek toch kan stimuleren en positief kan laten verlopen.
En waarom die bodemprocedure over de financiële kant van je ex?
Wat heeft dat voor positieve gevolgen voor jullie zoontje?
Ik kan hem toch slechts aan zijn arm in zijn( ongekeurde niet verzekerde)auto zetten doodsbang dat hij hem niet meer terugbrengt.En ook een kind van 7 heeft zo zijn mening
FuegoJoy schreef:Dit is zo moeilijk als je erin zit ,
Mijn dochter inmiddels 18 jaar wilde als klein meisje ook vaak/eigelijk altijd niet naar haar vader.
Vooral de vakanties ( 2 weken in de zomer en 1 in de kerst ) waren een ware hel voor haar.
Er zijn rechtzaken geweest, vader heeft elke instantie ingeschakeld die er maar te vinden was en zelfs voor de voogdij gevochten.
Er zijn zoveel gesprekken geweest, met familie van zijn kant erbij, met hulpverleners.
Ik heb haar zo vaak met tranen, protest, boze buien mee gegeven aan haar vader.
Tot zij 12/13 was , toen is zij tijdens een "verplicht" papaweekend midden in de nacht weggelopen en is nooit meer naar haar vader toegeweest.
Het contact dat daarvoor "gedwongen" was met een rechterbank uitspraak is eigelijk nooit gezellig, leuk of plezierig voor haar geweest en tot op heden ook niet beter geworden.
Nu zij groter is en meer woorden heeft om te vertellen waarom ze het nooit echt leuk vond om bij haar "papa" te wezen voel ik mij wel eens schuldig dat ik niet harder heb gevochten om de "bezoekregeling " te blokkeren/stoppen of onder toezicht te krijgen.
Het verdriet en onveiligheid die zij heeft ervaren omwille van contact met "papa" is zo groot en zit zo diep.
Inmiddels is het minimale contact dat er was helemaal verbroken door paps, omdat hij het onzin vind dat zij tot haar 21ste allimentatie wil ontvangen om haar te ondersteunen terwijl zij fulltime aan de studie zit.
Volgens hem is zijn niet armlastig en heeft zij een suikeroma die haar daarbij kan helpen.
Ik wens je heel veel succes en vooral steun van je naaste de komende tijd.
winny66 schreef:allemaal even voor de goede oorde,toen mijn zoontje was geboren tot ongeveer een jaar geleden heeft hij praktische nooit wat met hem gedaan,hij wilde alleen maar mee als hij een kadootje kreeg,ik heb zat genoeg gezegd dat hij een band moet op bouwen ook met een baby juist! En ik praat uit pure ervaring heb nl nog 3 kinderen(niet van hem) van 22,20,en 18,die wel een goede band hebben met hun vader maar die heeft ze ook nooit gedwongen om mee te gaan en die heeft ook altijd veel gedaan met ze en niet omgekocht!!!.En dat mijn zoontje niks te willen heb boelshitIk kan hem toch slechts aan zijn arm in zijn( ongekeurde niet verzekerde)auto zetten doodsbang dat hij hem niet meer terugbrengt.En ook een kind van 7 heeft zo zijn mening
En die bodemprocedure heeft hij niet opgestart nee ik want dan komt alles boven water,hij doet nl ook heel veel dingen wat niet door de beugel kan: handelt cq gebruikt drugs,alcohol verslaaft,gaat met streetfyters (of hoe je dat ook noemt om) heeft ze ook op mij afgestuurd,bijna klem gereden,het is dat iemand die auto blokkeerde anders was het heel anders afgelopen!!.Er staat ook een kruisje achter mijn adres dus dat betekend 1 tel naar politie en ze zijn er eerder als normaal.
Deze persoon is gewoon te erg om zijn verantwoording van een kind te dragen. En dan nog wat dat zwarte gewerk is ook niet op de normale manier hoor hij maakt bij sommige mensen (oa ook bij mij in het verleden) hun auto (heeft ook geen diploma's hiervoor) expres stuk zodat ze weer terug komen voor nog hogere kosten,diverse mensen zijn ook op zoek naar hem,hij is ook al een keer klem gereden,nou dat zal gebeuren met mijn zoontje erbij,
En dat hij niet de voogdij heeft komt omdat ik gelukkig nooit getrouwt ben geweest,anders had ik ook nog met een zooitje schuld opgezeept gezeten van hem
En gelukkig maar, want vaders hebben het stukken lastiger dan moeders na een scheiding/verbreken van een relatie.Kanelly schreef:Dat is de emotionele kant Fuego en ik snap het hoor, maar juridisch gezien is dat recht er nog steedsEn gelukkig maar, want vaders hebben het stukken lastiger dan moeders na een scheiding/verbreken van een relatie.
Winny, er zit duidelijk een heleboel woede en wrok tegen de vader van je zoontje. Begrijpelijk...
Ik denk toch dat jullie op zoek moeten gaan naar een verantwoorde manier van bezoek, met iemand erbij bijvoorbeeld, of bij jou thuis.
In hoeverre ben je daar al actief mee bezig geweest? En kan je je woede jegens je ex opzij zetten als het om je kind gaat?
En ja kinderen moeten gehoord worden, maar ook kinderen worden heel makkelijk beïnvloed door de ouders (door vader, maar óók door de boze moeder bijv.) en kinderen zijn op die leeftijd ook al meesters in uitspelen.
Kanelly schreef:Dat is de emotionele kant Fuego en ik snap het hoor, maar juridisch gezien is dat recht er nog steedsEn gelukkig maar, want vaders hebben het stukken lastiger dan moeders na een scheiding/verbreken van een relatie.
Winny, er zit duidelijk een heleboel woede en wrok tegen de vader van je zoontje. Begrijpelijk...
Ik denk toch dat jullie op zoek moeten gaan naar een verantwoorde manier van bezoek, met iemand erbij bijvoorbeeld, of bij jou thuis.
In hoeverre ben je daar al actief mee bezig geweest? En kan je je woede jegens je ex opzij zetten als het om je kind gaat?
En ja kinderen moeten gehoord worden, maar ook kinderen worden heel makkelijk beïnvloed door de ouders (door vader, maar óók door de boze moeder bijv.) en kinderen zijn op die leeftijd ook al meesters in uitspelen.

tyleysmiley schreef:Oei,ik denk dat ik je tegen het zere been ga schoppen meid,en dat is absoluut niet mijn bedoeling,maar in mijn opinie,heeft een 7-jarige kruimel helemaal niets te willen.
Nee, mijn vriend is een heel fijne papa (die alleen een beetje laks is in het regelen van z'n zaakjes
).
. Hij is veel en veel strenger dan mij. Ik ben meer van het wat vrijere en hij is van dit moet zus en dat moet zo en er is geen discussie mogelijk. Dat is dus helemaal mis gegaan vorig jaar en mijn zoontje wou er totaal niet meer heen en niets meer van z'n vader weten.
. En wat mijn hart brak was dat mijn zoontje toen zei, Mama snap je nou waarom ik niet naar papa wil, zo boos wordt hij nou altijd!. Toen ging er een knop om bij mij en is hij maanden niet meer bij zijn vader geweest, Ik kón hem daar niet meer heen brengen en mijn zoontje kreeg eindelijk rúst in dat koppie. Geen zenuwen meer om naar papa te moeten. Voor hem was het een opluchting om thuis te kunnen blijven. Hij was echt bang voor zijn eigen vader!
. Ik zit er middenin nu en mijn zoontje heeft wel degelijk te kiezen, Als hij niet naar zijn vader wil dan gebeurt dat ook niet. Mijn ex heeft mijn zoontje erkent, dus hij heeft nou eenmaal het volste recht op omgang met hem, maar als het niet gaat, dan gaat het niet. Zo simpel is het en in zulke situaties moet er toch echt naar het kind gekeken worden en niet naar de omgangsregeling. Het kind is hier de dupe van en dat is het laatste wat ik wil, maar helaas gebeurt het wel.
(Overigens hebben we nu een heel leuk contact en vind ik het ontzettend jammer dat we zoveel jaren gemist hebben).