Eerst de grote, alleen de echte ....
Maar tegenwoordig is het zo erg dat het echt mijn dagelijks leven beïnvloed.
Het ergste voor mij zijn de nachtmerries , zo'n 3 á 4 keer per week heb ik dezelfde nachtmerrie over iemand die mij achterna zit omdat hij mij een spin wil laten zien.
Ik weet niet hoe het ontstaan is,en wanneer het zo erg is geworden.
Zelf heb ik slangen, dus mensen vermoeden vaak niet hoe ik nou zo bang kan zijn voor een spin.
Ik voel me vaak niet serieus genomen, mensen zeggen vaak : 'och,iedereen is bang voor spinnen' , of 'een spin is banger voor jou,dan jij voor hem!' .
Hierdoor schaam ik mij ook voor mijn fobie, ik voel me echt een aansteller...
Er is een Bavaria reclame die niet meer zoveel getoont word. Het begint met een song : 'Destinyy...'
Bij de eerste tonen van het liedje zap ik al weg en moet ik mezelf echt beheersen om niet te gaan hyperventileren.
Waarom? Omdat er halverwege het filmpje een gigantische nepspin getoond wordt,zittend in een boom. Het gaat over de reis van het bronwater naar de biervaten van Bavaria.
Animal planet is hartstikke leuk, maar ik kijk het niet vanwege de evt. voorbijwandelende achtbenige griezels.
Het laatste jaar is het zo erg geworden dat ik zelfs boeken (terrariumenceclopedie) of plaatjes met spinnen , niet meer durf te bekijken.
En zelfs een nepspin vasthouden krijg ik niet voor elkaar.
Twee jaar geleden resulteerde een bezoek aan de dierenwinkel in ambulance personeel, omdat ik flauwviel bij de aanblik van een vogelspin achter een ruitje.Ik had er niet op gerekend het beest te zien, omdat er tot die dag altijd een slang in het glazen hokje had gezeten.
Als ik een ruimte in kom 'scan' ik meteen de plafonds op spinnen of webben. De zolder en de kelder van mijn ouders, vrienden of familie heb ik nog nooit gezien, simpelweg omdat ik die asocieer met spinnen.
Als mijn man een spin(netje
) uit onze slaapkamer verwijderd heeft , slaap ik drie dagen op de bank omdat ik voortdurend van alles zie lopen. Die ene vouw in het gordijn,die er al 2 jaar zit, moet ik iedere avond weer panisch bekijken.Ik doe minstens 6 keer het licht opnieuw aan om me ervan te verzekeren dat de vouw ECHT geen spin is
De druppel ontstond voor mij toen ik mijn schoonmoeder moest bellen om mijn (toen baby-)dochter uit bed te halen.
Er zat een spin op de muur bij haar bed,en ik wist dat als ik haar uit haar bedje zou tillen, ik mijn kind zou laten vallen uit angst.
Zo kan ik nog talloze situaties opnoemen ... maar ik denk dat je hem wel begrepen hebt.
Goed, nu weet ik dat er speciale therapieën bestaan om mensen van hun spinnenfobie af te helpen.
Waarom ga ik er dan niet heen??
Nou, omdat ik in het behandelingsplan heb gelezen dat het uiteindelijke doel is dat je met een echte spin geconfronteerd gaat worden.
Het IDEE dat ik geconfronteerd moet worden met een spin, maakt me echt ziek. Alleen dáárom zou ik er al niet heen willen.
Een foto van een spin,en plastic spin,een filmpje, een dode spin,what ever... dat kan ik al niet... hoe moet ik dan ooit een levende spin bekijken of zelfs vasthouden?!
Ik wordt al bang van het idee,en dat houd me dus tegen om hulp te zoeken...
Tóch ben ik het vreselijk zat, ik zal nooit een spin vast willen houden , maar het zou toch fijn zijn als ik geen nachtmerries meer heb...
Als ik gewoon een boekje durf te pakken waar een spin in staat... niet flauwvallen om een nepreclame op tv

Maar waar ga ik beginnen??
Verschillende mensen in mijn omgeving vinden dat ik hulp moet zoeken,niemand begrijpt waarom ik zo overtrokken reageer.
Daardoor voel ik me erg onbegrepen en zelfs...tja... dom.
Iedere keer moet ik weer aanhoren : nou, daar snap ik niks van hoor , stel je niet aan ....
Ik voel me een kind die weggestuurd wordt omdat er heus geen monster onder het bed zit...
)


)
'