Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-11 19:09

Hulp gezocht na vervelende ervaring.

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-11 19:09

SA met toestemming.

Mijn ‘vervolg’ op mijn eerdere topic: Mijn verhaal even van me afschrijven.

Inmiddels zijn we een poosje verder, en heb ik heel lang alles en iedereen (vooral mezelf) voor de gek kunnen houden dat het eigenlijk heel goed met me ging. Sinds een paar maanden zit ik niet lekker in mijn vel, en eigenlijk toch heel erg met mezelf in de knoop. Ik weet niet zo goed hoe ik nu verder moet, vandaar dat ik dit topic open. Niet alleen om mijn verhaal kwijt te kunnen, maar ook om tips te krijgen.

Ik leerde ruim 3,5 jaar geleden een ‘leuke’ jongen kennen, dacht ik. Helaas bleek hij wat minder leuk te zijn dan ik dacht, en heeft hij me verkracht. Daarna heb ik nog contact met hem gehad, hij gaf mij de schuld en ik geloofde hem. Gelukkig heb ik redelijk snel daarna toch het contact kunnen verbreken. Zeker omdat hij zoveel invloed op mij had dat ik minder ging eten omdat hij mij te dik vond, dat ik andere kleren aan zou doen omdat hij dat mooier vond.
Maar nu… Nu heb ik al 3 jaar een hele lieve vriend, echt een schat van een jongen. We wonen samen, heerlijk. En toch gaat het niet goed met me. In het begin was alles nog nieuw en spannend. Ik wilde alles zo graag vergeten, en was zo verliefd dat alles ‘goed’ ging. Toch vond ik al heel snel niks meer aan de sex, het deed (misschien moet ik toch maar in de tegenwoordige tijd schrijven..

dus: doet) pijn, ik vind het vies, ik zie er altijd tegenop. Ik dacht dat het een beetje bij mij zou horen, dat ik gewoon niet helemaal ‘goed’ was/ben ofzo. Als ik dat dacht ging het eigenlijk wel goed. De afgelopen maanden kan ik zelfs niet meer van het knuffelen/kussen/aanraken genieten. Als hij niet bij me is, wil ik zó graag bij hem zijn. Als hij op een andere bank zit dan ik, verlang ik zo naar hem, ik wil zo graag tegen hem aankruipen dan. Maar zodra ik dat doe… Dan lopen de rillingen meteen over mijn rug, wil ik het liefst weer terug naar ‘mijn eigen’ bank.
Ik voel me zó ongelofelijk vies na de sex, zo vies… Dat kan ik met geen woorden beschrijven. Juist als het een keertje ‘best fijn’ was, voel ik me zó vies. Ik weet niet wat dat is.

Ik ben zo bang. Zo bang voor wat er komen gaat, bang voor mijn eigen gevoelens, bang voor mijn vriend zijn gevoelens. Eerst dacht ik dat ik hem niet leuk meer vond omdat ik niks fijn meer vind. Maar ik ben zo graag bij hem, ik doe zo graag leuke dingen met hem, alleen het idee al om bij hem weg te gaan maakt me gek. Ik ben echt heel gek op hem, en wil hier ook zo graag uitkomen. Ik ben ook bang voor zijn gevoelens, ik wijs hem toch weleens af en ben niet altijd geheel eerlijk tegen hem, wat als hij mij nou straks niet meer leuk vindt? Ik ben zo bang dat dit nog meer van mijn leven in beslag gaat nemen, ik wil dit niet meer, ik wil hier STOP zeggen, ik wil niet langer mijn verleden me naar beneden laten trekken, ik wil hier sterker van worden, want wat gebeurd is, is gebeurd. Maar ik weet gewoon niet hoe, ik weet niet hoe ik hier uit kan komen.

Ik weet wel dat ik met mijn vriend moet gaan praten, en misschien niet alleen met hem. Hij weet ook wel dat er iets is gebeurd, maar ik vind het zo moeilijk om er echt met hem over te praten. Ik wil hem geen pijn doen, ik wil dit allemaal niet. Ik ben er zo ‘goed’ in om als ik daarover ‘moet’ praten met hem, gewoon te doen alsof het allemaal wel meevalt, alsof ik er al LANG overheen ben. Ik maak graag grapjes ookal voel ik me ziek/rot/zielig, en juist dan is het zo makkelijk om meteen over te gaan op ‘zie je wel, het valt wel mee’. Maar daar ben ik klaar mee, ik moet eerlijk tegen hem zijn. Ik heb het idee dat ik in mijn hoofd/hart een heel eind ben, ik weet het allemaal wel, het heeft ook een redelijk plaatsje gekregen. Alleen ligt mijn lichaam zo in de weg, dat is het grootste probleem, en ik weet niet hoe ik mijn lichaam kan vertellen dat ik dit WEL wil, en dat het niet is als toen...

Maargoed, ik wil dus heel graag hulp hebben over wat ik nu het beste kan doen. Ik weet het namelijk echt niet, ik weet alleen dat ik hier zelf niet uit kan komen, hoe graag ik dat ook zou willen. Ik weet ook dat er geen stappenplan zal zijn om af te werken en het helemaal af te ronden, maar ik weet wel, dat zoals ik nu bezig ben al helemaal niet werkt.

**Geplaatst**: 14-01-11 19:15

Re: Hulp gezocht na vervelende ervaring.

Geplaatst: 14-01-11 19:15

Hier hoef je zelf ook niet uit te komen, betrek je vriend erbij.
Je verbaast je er meestal over hoe veel begrip mannen kunnen hebben

Ga ook naar je huisarts, als je dat niet durft kan je naar de GGD gaan. Deze verwijzen je waarschijnlijk door naar een psycholoog met ervaring op dit gebied.
Als je je vriend ook over het voorval hebt verteld kan hij ook met je meegaan naar de dokter, samen gaat het makkelijker dan alleen.

**Geplaatst**: 14-01-11 19:29

Re: Hulp gezocht na vervelende ervaring.

Geplaatst: 14-01-11 19:29

Geen tijd voor uitgebreide reactie, maar jouw stukje dat jouw gevoel van vies-zijn erger is als de seks fijner was..vind je dat je er niet van mag genieten, maakt dát het moeilijker op zo'n moment? Dat je je daarvoor schaamt oid., of dat het dan extra voelt als 'ik wil dit niet maar ik vind het fijn dus zie je wel, het is/was mijn eigen schuld' - zoiets?

Verder: zoek hulp. Echt. Dit klinkt als ingrijpender en lastiger dan waar je zelf 'eventjes' doorheen kan komen..

**Geplaatst**: 14-01-11 19:42

Re: Hulp gezocht na vervelende ervaring.

Geplaatst: 14-01-11 19:42

Ik herken het zelf heel erg. Maar zoek echt hulp en betrek je vriend er in. Ik denk dat dat voor jezelf ook al wel fijner is.
Hier ga je niet zelf uitkomen, zo'n trauma kan je het beste onder goede begeleiding verwerken.

**Geplaatst**: 14-01-11 19:49

Geplaatst: 14-01-11 19:49

Praat erover met je vriend... Gedeelde smart is halve smart

Als hij niet weet dat het niet goed gaat, kan ie je niet helpen.. Ik heb paniekaanvallen gehad na de verkrachting, mn toenmalige vriend heb ik direct alles verteld (kon niet echt anders, ging om zowel mijn als zijn beste vriend, die wil je toch niet nog over de vloer hebben omdat je niks durft te vertellen) en als ik dan weer is shakend tegen de muur op vloog (letterlijk) omdat hij toevallig in mn oor uitademde, wist ie wat er was en op de een of andere manier wist ie wat ie moest doen; niet wegkruipen omdat ik freakte van contact, maar me juist vasthouden tot t over was

Nou is dat natuurlijk iets anders dan jouw probleem, maar om maar aan te geven dat die kerels je vaak beter kunnen helpen dan je denkt

Dit kan (en mag) je niet alleen doen.

Overigens is t niet gek dat dit nu ineens de kop op steekt hoor! Ik denk altijd maar dat er in mijn hoofd (en in dat van ieder ander) een secretaresse zit die alle dossiers uitwerkt en opbergt; het verwerkingsproces. Dit soort ervaringen geven t arme mens een hele stapel dossiertjes op dr bureau'tje, en t is dus best logisch dat ze pas aan een bepaald dossier kan beginnen als ze de stapel die erop lag heeft weggewerkt

(klinkt een beetje jip- en janneke-taal hahaha). Dit is een stevig dossier, en je zal dat niet zo 1 2 3 weg kunnen werken... En wat doe je als je tot over je oren in t werk zit? Dan neem je extra mensen aan, in dit geval kan je vriend je helpen

Succes iig en hier thuis zeggen we altijd; this too will pass. En t is waar

Komt wel goed, maar práát, je lost niks op door dingen tegenover de mensen die je na staan (en daarmee tegen jezelf) te gaan ontkennen. Neem een stevige borrel als je dat nodig denkt te hebben, praat wat makkelijker

Edit; ik heb een paar sessies gehad bij een psychologe, EMDR-therapie, werkt echt onwijs goed voor een kortdurend trauma! (dus niet voor jarenlange mishandeling bijvoorbeeld). Je visualiseert dan het ergste moment van je traumatische ervaring terwijl je wordt afgeleid, ik kreeg bijv een koptelefoon met t geluid van een metronoom op, en je geeft dan cijfers aan hoe erg je dat beeld ervaart, 0 totaal niet erg, 10 heel erg. Ik heb maar 3 sessies nodig gehad, dus miss heb jij er ook wat aan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-11 20:32

Re: Hulp gezocht na vervelende ervaring.

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-11 20:32

@DaniBanani; het is meer ik wil dit niet maar ik vind het fijn dus zie je wel, het is/was mijn eigen schuld.
@amyz; wat zeg je dat mooi van die secretaresse in je hoofd

Ik vind het zo moeilijk om hulp te zoeken. Alleen dit topic plaatsen heeft me al zoveel moeite gekost. Zodra ik echt hulp ga zoeken, moet ik onder ogen zien dat ik het echt niet zelf kan, dat het allemaal echt waar is. Op dit moment kan ik alles nog zo goed wegstoppen, ookal gaat dat steeds minder. Ik weet gewoon niet hoe ik moet beginnen.

**Geplaatst**: 14-01-11 20:40

Re: Hulp gezocht na vervelende ervaring.

Geplaatst: 14-01-11 20:40

Begin met te erkennen dat t arme mens in je hoofd overwerkt begint te raken

Wat voor mij werkte (maar ik moet toegeven dat ik er nooit een punt van heb gemaakt om erover te praten + dak een hele fijne moeder heb die 3x t zelfde heeft meegemaakt, dus dat praat wat makkelijker) is beginnen met tegenover jezelf toe te geven dat t niet goed gaat, dat je moet gaan bekennen dat je t niet meer op eigen houtje redt. Hoef je t nog tegen niemand te zeggen, je hoeft nog niks te ondernemen... je kan evt tegen je vriend zeggen (als ie er weer naar vraagt of gewoon op een willekeurig moment) dat je ergens mee zit, maar dat je daar vanzelf mee komt en dat je het op prijs stelt als hij je de kans geeft om dat moment zelf te kiezen. Als jij dan niet lekker in je vel zit en hij vraagt of er iets is, hoef je niet tegen hem te ontkennen, want tegen een ander ontkennen is óók tegen jezelf ontkennen.. T vergt even wat creativiteit, maar waar t iig om gaat is dat jij kan gaan beginnen met eerlijk zijn tegenover jezelf en dat gaat alleen als je dat ook bent tegenover anderen (vandaar t creatief zijn, dat je niet meteen alles hoeft te vertellen aan je vriend maar kunt beginnen bij jezelf zeg maar).

Schrik niet als je ineens een vreselijke huilbui oid krijgt (ik kreeg ze steeds bij films, pocahontas, gone with the wind, dat soort dingen.. En dan ook uren huilen omdat John Smith zonder Pocahontas terugging :')

). Niet wegstoppen iig. Je moet hier even doorheen, maar achter de wolken schijnt de zon

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-01-11 10:54

Re: Hulp gezocht na vervelende ervaring.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-01-11 10:54

Ik zal haar een bonusje geven met kerst

Ik heb met m'n vriend erover gesproken, pff, wat lucht dat al op. Ik heb hem gezegd dat het echt niet aan hem ligt, maar dat ik even een stapje terug wil doen en ook uitgelegd waarom. Hij kon het allemaal goed begrijpen, en wil me ook zeker helpen.

Huilbuien heb ik al heel erg 'wat is er dan?' 'weet ik niehiiieeet *snik*'

**Geplaatst**: 17-01-11 16:49

Re: Hulp gezocht na vervelende ervaring.

Geplaatst: 17-01-11 16:49

Wat goed dat je het aan je vriend hebt verteld! De eerste stap in de goede richting...
Het hoeft ook niet allemaal tegelijk, deze stap heb je nu genomen en nu kan je er aan gaan werken om eventueel vervolgstappen te nemen.