Ik heb lang getwijfeld of ik een topic zou openen of niet maar bij deze
Al lang ik me kan heugen worstel ik met psychische problemen.
Ik heb echt een rotjeugd gehad en draag hier nog dagelijks de gevolgen van
Nu ben ik 20jaar en nog lukt het me niet om alles te bolwerken
Ik studeer verpleegkunde en heb moeite om mijn koppie boven water te houden
Mijn huishouden kan ik amper onderhouden, kan amper voor mezelf zorgen.
Ik loop bij een psychologe en ook zij maakt zich zorgen om me.
Ik vertoon nogal buitensporig gedrag en heb geen controle meer over mezelf
Mijn vriend denkt aan een opname maar dit beangstigd me enorm
Dit omdat ik dan niet meer met mijn psychologe kan praten en dus met andere mensen en dat wil ik niet
Wil heel graag bij haar in therapie blijven
Ik zit te denken aan studievertraging, omdat ik in januari examens heb en leren me gewoon niet lukt
Maar hoe pak ik de dingen aan? Hoe zorg ik ervoor dat ik voor altijd uit die bodemloze put kom?