het begon ongeveer 2 jaar geleden zo rond november ik was erg moe had rillingen over heel mn lijf was lusteloos en lag een maand alleen maar op bed meer kon ik niet.Eerste waar ze aan dachten was pfeiffer dus op getest, nee geen pfeiffer. Ziek maar lekker uit was alles wat ik te horen kreeg, daar lig je dan al een maand op bed lusteloos en boos omdat je niks kan doen iedere stap die je zet ben je op en kapot. Uiteindelijk stapje voor stapje begonnen met alles op te pakken zoals mn paard,mn school enz. alles was onwijs zwaar en na ieder ding moest ik 20 minuten zitten omdat ik anders flauw viel. Ik had geen kracht meer en verloor steeds meer kracht.
Het werd zomer en beetje bij beetje krabbelde ik er terug bovenop ik was opgelucht wie weet toch kwestie geweest van lekker uitzieken. Helaas na 2 maanden viel ik in een gat van weet ik veel hoeveel meter diep, ik belandde weer in bed ,die vrolijke meid die altijd op stal was en nooit stil zat kon nu niks meer. Weer onderzoeken waaruit maar niks kwam alleen het woord : uitzieken. Hoofdpijn,huilen van de pijn niet wetend wat de toekomst je gaat brengen, hoe ver zak je nog in deze put? op niks kreeg je een antwoord. Het was een ramp ik heb gevochten voor alles voor mn paardjes mn hobby mn alles en mn "werk" ben doorgegaan met zadelmak maken/doorrijden enz. Het was ontzettend zwaar maar ik wilde doorvechten.
Uiteindelijk naar een homeopaat gegaan die vertelde me je hebt te weinig rode bloedlichaampjes, slik maar foliumzuur en eet veel rood vlees. Prima dacht ik als dat alles is !! Na een week of 4 kwam er verbetering !! Maar helaas duurde dit niet lang hooguit een maand en daar gingen we weer, weer een val in het diepe maar weer dieper dan de keer ervoor
Doorgegaan in de hoop dat er toch weer verbetering zou komen maar helaas het mocht niet baten. Vorig jaar is onze oude huisarts met pensioen gegaan en kregen we een andere. School had ik terug opgepakt maar ging totaal niet lekker. Fietsen ging niet meer dus ging altijd met taxi of mijn moeder bracht me. Altijd als ik bij de dokter zat kon ik mn klachten niet goed omschrijven omdat het allemaal zo snel ging en zo wisselend was. Tot op een ochtend mam bracht mij naar school tot ik op een gegeven moment al mn klachten krijg lees: tintelingen,geen gevoel meer in vingers enz(neit eens pijnprikkel voelen) hoofdpijn,vlekken zien,trillen door heel mn lijf en blauw aanlopende vingers. Eerste reactie van mn moeder was : nu naar de dokter dan kan je het uitleggen en laten zien. Daar aangekomen bekijkt de HA me nog geen 5 minuten en zegt: aanstellerij. Hij zegt ga maar naar een psycholoog dan gaat het wel over waarop ik en mijn moeder vroegen en wat als dat niet zo is?? beste man antwoordde: dan weet je in elk geval dat je niet gek ben. Ik keek hem aan en vroeg: dus je beweert dat ik gek ben en dit allemaal fake?? De man antwoordde: ja dat denk ik inderdaad. Ik was boos ik barstte in huilen uit, ik had tenslotte pijn ik kon verdorie niks en hij verklaart me voor gek???!!!
2 dagen later ben ik heel braaf met de psycholoog wezen praten 2 gesprekken heb ik gehad. Tot ik 's morgens niet lekker was, uit mn bed stapte en viel omdat ik geen gevoel in mn benen had, ik heb gehuild omdat ik naar school wilde boos omdat het niet kon. Ik ben terug mn bed ingegaan en smiddags met alle pijn toch naar school gegaan. De psycholoog belde dagelijks met mijn moeder die vertelde over die ochtend en die zei: die meid moet geholpen worden dit zit niet tussen haar oren en ze is niet gek ze heeft pijn,echt pijn. ik regel voor jullie een doorverwijzing naar de kinderarts.
Onderzoek na onderzoek alles hebben we al gehad maar er komt niks uit. Als ik het enorm warm heb heb ik geen pijnlijke gewrichten enz. Tegen kou kan ik onwijs slecht dus dachten aan reuma, doorverwijzing naar reumatoloog. Onderzoeken gehad waardoor ik volgende dag onder de blauwe plekken zat
Nee geen reuma. Ik ben door veel mensen getipt op de ziekte van lyme maar zoek nog waar ik me goed kan laten testen. Ook ben ik door iemand getipt op iets in Utrecht die heel goed schijnen te zijn omdat haar dochter hetzelfde had als mij.Mijn vraag is herkent iemand dit of heeft hier ervaring mee? Ik word er gek van vooral omdat je niet gesnapt word mensen begrijpen het niet omdat het geen naam heeft.
Mensen die vooroordelen hebben hoeven niet te reageren hier zit ik namelijk niet op te wachten het is al moeilijk genoeg!!!