Ik ben zo bang voor de tandarts dat ik er zelf helemaal gek van word.
Als klein kind al deed ik m'n mond vaak gewoon niet open en kon m'n moeder me weer mee naar huis nemen want ik deed het echt niet.
Ook een keer ontzettend hard op de vinger van de tandarts gebeten toen hij me pijn deed.
(Heb overigens een prima opvoeding gehad hoor
Deed het echt puur uit angst, mijn moeder schaamde zich ook dood)Vanaf m'n 14/15e ben ik 2 jaar niet naar de tandarts geweest.
Daarna nog 1 keer omdat ik last van kiespijn had en ik had dus 2 gaatjes.
Hij heeft toen maar liefst 9 verdovingen erin gespoten omdat ik zo ongeveer dreef in de stoel van het zweten (uit angst).
Als ik dan een afspraak maak zeg ik hem of weer af of ik kan gewoon 3 dagen alleen maar stressen en bijna niet slapen.
Zijn er manieren om over die angst heen te komen? Meer mensen die hier ook zo erg last van hebben?
Eindelijk een tandarts die heel fijn met mij omging, eerste paar gesprekken wordt alleen op jou ingegaan en een beetje gekeken naar je gebit. En stapje voor stapje helpen ze je van je angst af, toen het echt moest gebeuren was het enorm eng nog natuurlijk en moet zeggen dat ik de verdoving het ergst vond (had die nog nooit gehad) en die vond ik ook echt pijn doen. Maar daarna voelde ik echt niks meer al na 1 en was ik heel relaxt.
om 't zo maar te zeggen..
