Geplaatst Zo ging ik zondag op een jonge pony van hun rijden. Hij was al een tijdje niet bereden, dus had ik hem eerst goed gelongeerd. Daarna wou ik opstijgen, en godzijdank stond mijn schoonzus erbij, want dat beest begon ineens te bokken, steigeren, springen en wat dan al niet meer. Dus ik lag er natuurlijk meteen naast. Ik stond op maar voelde zo'n verschikkelijke pijn dat ik eigenlijk meteen weer door mijn benen op de grond zakte. Nou mijn schoonbroer heeft me naar binnen getild, ingesmeerd met uiercreme en in bed gelegd. Veel pijnstillers geslikt en toen werd t langzaam aan wat verdragelijker.
De volgende ochtend (gister ochtend) heb ik de huisarts gebeld. Ik mijn verhaal aan de assistente uitgelegd, waarna zij vraagt of ik denk dat mijn rug gebroken is of dat het de spieren zijn die ik voel. Nou ik kon gewoon normaal lopen en het deed wel constant zeer, maar ik kon nog wel wat. Dus ik zei dat ik dacht dat het aan mijn spieren lag.
Maar gisteravond was ik aan het koken, en ik vertrouwde het voor geen meter. Dus ik mijn vader gebeld en hij is me op komen halen en we zijn naar het ziekenhuis gereden. Daar aangekomen werd er naar mijn rug gekeken, foto's gemaakt en door de scan.
Na een tijdje kwam de arts vertellen dat mijn rugwervel gebroken is en dat ik erg veel geluk heb gehad. Ik had niet veel langer door moeten lopen of ik was misschien wel verlamd geweest.
Mijn vader en ik dachten dat ik gewoon weer naar huis zou mogen en dan een paar weken extreem rustig aan doen, maar de chirurg wilde me perse hier houden.
Nu moet ik de hele dag plat op me rug liggen. De chirurg wilde niet vertellen hoelang ik zou moeten blijven omdat ie het niet echt weet, en het dan altijd kan tegenvallen. Maar het zal minimaal een week duren en waarschijnlijk een aantal weken langer.
De foto's en scan is opgestuurd naar het ziekenhuis in Amsterdam, daar gaan de artsen kijken wat zij er mee zouden doen. Het kan zijn dat ik binnen een paar weken naar huis mag met een corset, maar het kan ook zijn dat de artsten van Amsterdam mij willen zien of zelfs opareren.
Ik zit dus nog helemaal in afwachting.
Nou dit was mijn verhaal even, ben blij dat ik het even kwijt kan.
Bedankt voor het lezen
. 
Heel veel sterkte! Klonk natuurlijk al niet fijn maar dat ze dit constateren is natuurlijk best heftig.. Zeker als je er van uit gaat dat het waarschijnlijk "alleen erge spierpijn is". 
